Breiðfirðingur - 01.04.1990, Blaðsíða 127
FERÐ TIL REYKJAVÍKUR
125
stömpum og rykkti í og veltist sitt á hvað. Þegar í land kom
bjóst ég við að verða að leggja af stað gangandi því þá voru
engar bílferðir komnar vestur í Dali eins og síðar varð. En
af hendingu hitti ég þar kunningja minn og skólabróður frá
Hjarðarholti, Ólaf Ólafsson frá Lækjarkoti. Hann var kom-
inn til þess að flytja Jón Pálmason bónda á Þingeyrum, sem
kom að sunnan með bátnum, upp að Hraunsnefi en þar átti
hann hesta sína geymda. Ólafur bauðst til að lána mér hest
og verða þeim samferða upp að Hraunsnefi, sem ég þáði
með þökkum. Veður var þungbúið og rigning sem fór vax-
andi með kvöldinu. Þegar við komum upp að Hrauná var
hún í foráttuvexti og ekki árennileg. Við fórum því heim að
Laxfossi að ráðfæra okkur við Snorra bónda Þorsteinsson.
Hann sagði okkur að það myndi á takmörkum að hún væri
reið, en nú væri að létta til og hlypi fljótt úr henni. Við
skyldum því staldra við, koma inn og fá hressingu. Var það
vel þegið, því við vorum bæði kaldir og hraktir. Hresstumst
við fljótt við góðar viðtökur og skemmtilegar samræður við
Snorra bónda sem bæði var fróður og viðræðugóður. Þegar
við kvöddum var að mestu stytt upp, en þó var áin svo mikil
að rétt náði niðri, en hún er bæði grýtt og straumhörð. Nú
veita fæstir henni eftirtekt, síðan hún var brúuð og þotið er
á bílum þessa leið, enda á sumrin oftast sem lítill lækur er
seytlar með fram hraunjaðrinum. Þegar að Hraunsnefi kom
var orðið kvöldsett mjög og flóð svo mikið í Norðurá að hún
náði alveg upp að hesthúsi, sem var rétt við túngarðinn. Það
var því ekki um annað að ræða en biðjast gistingar fyrir
okkur Jón, en Ólafur hélt aftur heimleiðis. Þar áttum við
ágæta nótt hjá Þorbirni Ólafssyni bónda og Guðnýju konu
hans. Var margt spjallað.
Jón var alldrjúgur og sagði ýmsar sögur af sér og sínum
snjöllu úrræðum. T.d. þegar hann keypti Þingeyrar af
Sturlubræðrum. Áður hafði hann verið verslunarstjóri
Gránufélagsins, en er það varð gjaldþrota var hann kallaður
út til að standa fyrir máli sínu. Áður en hann sigldi bað hann
kunningja sinn að festa kaup á Þingeyrum fyrir sig, sem þá