Morgunblaðið - 24.11.1974, Síða 46

46
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. NOVEMBER 1974
Vestur-
heims-
fréttir
Það hefur löngum verið svo,
að kvikmyndirnar eru eftir-
tektarverðastar á meðan þær
eru enn í framleiðslu, eða jafn-
vel aðeins til á pappirnum. Þó
vilja oft reytast af þeim gull-
fjaðrirnar f sýningarklefanum.
Á hinn bóginn koma svo iðu-
lega algjörlega óþekktar kvik-
myndir oft hressilega á óvart,
og slá f gegn. Gæðin eru oft
áhrifamesta aðdráttaraflið.
Lfkt og fyrri daginn eru all-
margar forvitnilegar kvik-
myndir í bígerð, og verður nú
drepið á nokkrar þeirra.
£ Otto Preminger gekk ný-
lega frá kaupum á bókinni
GOING, eftir Summer Locke
Elliott. Hún segir frá eldri
konu á því herrans ári 1995,
þegar Bandaríkin eru löngu
orðin ofsetin fólki. Þar af leið-
andi er dauðdagi þvi fyrirskip-
aður, þá er það nær sextíu og
fimm ára aldri.
0 „Heitasti" handritahöfund-
urinn vestan hafs þessa dagana,
Robert Towe („Chinatown",
„The Last Detail"), vinnur nú
að handriti myndarinnar LORD
GRAYSTOKE. Hver var nú
aftur Greystoke lávarður? Jú,
enginn annar en Tarzan
sjálfur, enda er handritið byggt
á einni af fyrstu bókum Edgar
Rice Burroughs um apamann-
inn mað bláa blóðið í æðum.
Þess má til gamans geta, að
THE LAST DETAIL fjallar um
tvo sjóliða, sem fá það verkefni
að flytja ungan starfsbróðir
sinn í fangelsisvist, sem hann
var dæmdur í fyrir lítið afbrot.
Þeim ofbýður reynsluleysi pilts
og ákveða að sýna honum sitt af
hverju af lystisemdum lífsins,
þessa síðustu daga utan múrs-
ins. CHINATOWN segir frá
undirheimalífinu í Los Angeles
á fjórða áratug þessarar aidar.
Það væri synd að segja, að
Towne kæmi ekki víða við.
£ Kvikmyndahúsið Nýja Bíö
hefur nú stillt upp sem væntan-
legri mynd ágætum sakamála
reyfara, SLEUTH, sem byggður
er á samnefndum sjónleik
eftir leikritaskáldið brezka
Anthony Shaffer. United
Artists tryggði sér fyrir nokkru
kvikmyndaréttinn á nýjasta
verki höfundar. Nefnist það
MURDERER.
£ Hin undurfagra Catharine
Deneuve leikur gleðikonu (likt
og í meistaraverki Bunueis,
BELLE DE JOUR), sem fellir
ástarhug til leynilögreglu-
mannsins Burt Reynolds í
myndinni HOME FREE. Gamli
harðjaxlinn hann Robert
Aldrich mun leikstýra mynd-
inni fyrir Paramount.
0 Fyrir nokkrum árum kom
út bókin THE HÁPPY
HOOKER, og var hún hálfgerð
dagbók símavændiskonunnar
Xaviera Hollander. Nú hefur
engin önnur en Lynn Redgrave
tekið að sér hlutverk mellunnar
í kvikmyndagerð þessarar af-
leitu klámsögu.
^ Ein af afleiðingum friðar-
viðræðna Bandarikjamanna og
Rússa er kvikmyndin THE
BLUEBIRD, En hún er fram-
leidd í sameiningu af þessum
tveim þjóðum. Þessi tímamóta
söngleikur, sem byggður er á
„Bláfugli" Maurice Materlicks,
er nýjasta verkefni hins gamal-
kunna leikstjóra George Cukor.
Kvikmyndatakaan hefst 26.
desember í Lenfilm Studios í
Leningrad. Með stór hlutverk
fara meðal annars þær Eliza-
beth Taylor og Jane Fonda.
Snæbjörn Valdimarsson.
American Graffiti: Kappakstur í undirbúningi.
Laugarásbíó
Væntanleg
ar myndir
í SÍÐUSTU viku var minnst ð nokkrar myndir, sem Laugarásbíó ætlaði að
sýna fram að jólum og á jólamyndina sjálfa, „The Sting". Hér er ætlunin
að minnast lítillega á helstu myndir, sem væntanlegar eru til sýninga I
sama húsi eftir áramótin. Allar þessar myndir eru hluti af nýjum samningi,
sem gerður var I þessum mánuði við dreifiaðila Laugarásblós, Universal.
myndir slnar með Clint Eastwood
(Dirty Harry o.fl.) en Siegel hefur
gert hasarmyndir I áraraðir og það
var eiginlega ekki fyrr en er
Fyrsta myndin, sem vekur
athygli, er tvlmælalaust
„American Graffiti". Leikstjóri er
George Lucas, ungur maður, sem
er bráðsaklaus af þvl, að sýnd hafi
verið eftir hann mynd hér á landi.
Lucas varð þó allþekktur i heima-
landi sfnu fyrir myndina ,;THX
1138", sem af einhverjum orsök-
um hefur ekki sést hér ennþá, og
þó er myndin bandarísk. Framleið-
andi „Graffiti" er Francis Ford
Coppola. sá, er leikstýrði m.a.
„The Godfather". Margir kannast
eflaust við þetta nafn „American
Graffiti", þv( plata með lögunum
úr myndinni hefur verið hér til
sölu alllengi. Og eins og ráða má
af lögunum, sem eru I kringum 40
talsins. gerist myndin árið 1962 I
smábæ I Kalifornfu. Segir myndin
frá táningaklfku bæjarins og sfð-
asta kvöldi þeirra saman. áður en
hópurinn hverfur sitt f hvora átt-
ina til framhaldsnáms. Lucas er
sagður ná ótrúlega góðri og
trúverðugri stemmningu með
krökkunum f myndinni, þannig að
með hjálp tónlistarinnar geti þeir,
sem voru táningar á þessum tfma,
endurlifað bernskubrekin. Á þess-
um tfma var útilokað fyrir gæja að
næla sér f huggulega skvisu nema
hann væri á fjórum hjótum, og
helst þurfti hann að sýna leikni
sfna með þvi að sigra hina í kapp-
ökstrum til að tryggja sér nærveru
hennar. Enda eru bilar ekki af
skornum skammti f „Graffiti".
„American Graffiti" var frum-
sýnd f Bretlandi f vor og vonandi
fáum við að sjá hana fyrir næsta
vor, en reiknað er með henni til
sýninga fljótlega eftir áramótin.
P.S.: Leikarar eru allir óþekktir.
en nöfn þeirra, sem mest koma
við sögu, eru: Richard Dreyfuss.
Ronny Howard, Paul Le Mat,
Chartie Martin Smith og Candy
Clark.
Næst verður fyrir okkur leik-
stjórinn Don Siegel, en tvær
myndir eftir hann eru væntan-
legar. Siegel er þekktur fyrir
Godard sagði fyrir 6 — 7 árum,
að Siegel væri uppáhaldsleik-
stjórinn sinn, að farið var að taka

Don Siegel, leikstjóri
„Charley Varrick" og „The
Black Windmill".
eftir honum. Siegel virðist nú f
fullu fjöri, hefur losað sig við East-
wood, sem er farinn að gera eigin
myndir, og fyrri myndin, sem
verður fyrir okkur, er „Charley
Varrick", með Walter Matthau i
aðalhlutverki. Þetta er sambland
af glæpa og gamanmynd, með
flóknum söguþræði og eftir þvf
sem gagnrýnendur segja. bæði
bráðfyndin og vel gerð. Hin mynd-
in, sem er gerð 1974, nefnist
„The Black Windmill", með
Michael Caine f aðalhlutverki.
Þetta er ekta glæpamynd. þar sem
svik og prettir flækja söguþráðinn
f algjöran rembihnút. Eftir efni
myndanna að dæma virðist Siegel
ætla að takast að halda á loft
merki góðra hasarmynda og má
vænta þess, að þær veki smá
spennu með væntanlegum áhorf-
endum.
Eins og áður sagði, hefur East-
wood nú snúið sér að þvf að leik-
stýra sjálfum sér og ein slfk mynd
eftir hann er einmitt væntanleg.
Það er „High Plains Drifter" með
Eastwood f báðum hlutverkum.
Clint Eastwood hefur verið mjög
mótaður af tveim leikstjórum,
þeim Siegel og Sergio Leone.
Fyrsta mynd Eastwoods var „Play
Misty for Me", glæpamynd a la
Siegel. „High Plains Drifter" er
hins vegar vestri, sem ber öll ein-
kenni „dollaramynda" Leones.
Hér leikur Eastwood hinn
óskeikula byssumann, hinn til-
finningalausa skákmann, sem
leggur snörur sfnar fyrir óvininn til
að geta greitt honum banahöggið.
Mynd þessi hefur hlotið mjög mis-
jafna dóma gagnrýnenda, en trú-
lega verður dómur Eastwood-
aðdáenda myndinni f hag.
Og enn meir af glæpum og ref-
skák. i myndinni „The Day of the
Jackal" er rakin tilraun OAS til að
myrða DeGaulle, 25. ágúst, 1963.
Leikstjóri er Fred Zinnemann (A
man for All Seasons). Efni mynd-
American Graffiti: Plötu-
snúðurinn Wolfgang Jack
sendir táningunum tóninn.
arinnar snýst að mestu leyti um
undirbúning þessarar morðtil-
raunar og eltingarleik leynilög-
reglunnar við leigumorðingjann.
Er myndin talin áhugaverð og
skemmtilega fram sett, þó eflaust
megi finna á henni ýmsa van-
kanta.
M.a. annarra mynda, sem ætl-
aðar eru á tjaldið f Laugarásbfó, er
mynd með Anthony Quinn, „The
Don is Dead", maffumynd f Guð-
föðurstfl, leikstýrð af Richard
Fleischer (Ten Rillington Place,
Tora, Tora, Tora). Og einhver
mynd, sem nefnist „Sunshine",
sem mér er tjáð, að sé nú ein af
tfu best sóttu myndunum f
London Þetta er grátmynd f stfl
við Love Story (fallega stúlkan
deyr hægum dauðdaga vegna
ókennilegs krabbameins f fæti) og
er gerð eftir sannsögulegum
heimHdum. Leikstjórinn nefnist
Joseph Sargent, og ef ég man
rétt, leikstýrði hann einnig siðustu
miðvikudagskvikmynd fslenska
sjónvarpsins, Kannski kem ég f
vor, sem mér er fortalið, að hafi
verið einskonar grátmynd. En nóg
um glæpi, grát og svindl f bili.
Laugarásbíó á næsta leik.
Sig. Sverrir Pálsson.
SIGURÐUR SVERRIR PÁLSSON
SÆBJORN VALDIMARSSON
LA UGARASBIO:
PÉTUR OG TILLY (PETE’N
TILLY)
ifif Ákaflega slétt og felld og
átakalítil mynd. Hjónaband,
sem stofnað er til á miðjum
aldri, getur af sér dreng, sem
deyr ungur, hjónabandið leys-
ist upp í bili, en smellur þó
aftur saman f lokin. Ekta
kvennablaðsefni, enda trúlega
afturgengið, stolið og stælt.
Leikstjórinn Martin Ritt gerði
áður margar mjög þokkalegar
myndir og þá öllu kröftugri
(Hombre, The Great White
Hope) og sennilega má þakka
honum og leikurunum Walter
Matthau og Carcl Burnett, að
myndin er ekki full af væmni,
þvert á móti leynast í henni
margar smellnar athugasemdir
og nokkur trúverðug atriði.
SSP
A usturbœjarbíó:
LJOTUR LEIKUR (INNO-
CENT BYSTANDERS)
ir Mynd þessi er greinilega
eftiröpun á James Bond-mynd
unum, efnið er sett upp i svip
uðum dúr, leyniþjónustu-
deildir þriggja rfkja að eltast
við sama manninn og auð-
vitað er breska leyniþjónustan í
brennipunkti og hefur best.
Jafnvel tónlistin bergmálar
tónlist Bond-myndanna. Það
eina, sem þessa mynd skortir
til jafns við Bond-myndirnar,
er íburður og tæknibrellur og
sá skortur er titfinnanlegur,
þegar myndin hefur ekki upp á
annað að bjóða f þeirra stað.
SSP
„LJÓTUR LEIKUR"
irir Leikstjórinn og félagar
hans þræða dyggilega troðnar
slóðir njósnakvikmynda sfðasta
áratugar. Hér er þvf fátt nýstár-
legt á ferðinni, þetta er aðeins
enn ein endurtekning á hetju-
skap óraunverulegs vélmennis
f enn óraunverulegra um-
hverfi. S.V.
NYJA BIO:
TVlBURARNIR
(THE OTHER)
irir Eins og nafnið gefur til
kynna, segir myndin frá tvfbur-
um; þó er aldrei nema annar
þeirra raunverulegur, þvf að
hinn dó áður en sagan hefst. Sá,
sem eftir lifir, leikur sér þó við
hann dags daglega, tekur á sig
gervi hans og klofnar algjör-
lega f tvo persónuleika. Hvort
þessi mynd er athyglisverð,
efnislega, fer sjálfsagt eftir
þvf, hversu langt áhorfandinn
er kominn (sokkinn) f dulræn
fyrirbrigði, hvort hann hefur
áhuga á sálarflækjum, geðklofa
o.s.frv. Leikstjórinn, Robert
Mulligan, ætti að vera þekktur
hér fyrir mynd sína „Summer
of '42“, sem mig minnir að hafi
verið sýnd f fyrravetur.
MuIIigan er hinsvegar athyglis-
verður leikstjóri, og má vfða
sjá merki þess f myndinni en
handritið er aftur á móti mjög
slakt hvað viðkemur persónu-
sköpun og myndin verður þvf
aðeins uppstilft röð feiknarat-
burða án nauðsynlegrar undir-
byggingar.
SSP
„TVlBURARNIR"
irir „The Other“ er sjálfsagt
spennandi viðfangsefni til
kvikmyndagerðar, en ekki að
sama skapi heppilegt. Megin-
inntak bókarinnar er lýsing á
sálarástandi (geðklofa) sögu-
hetjunnar, sem að jöfnu er
raun- og óraunverulegt. Alla-
vega tekst Mulligan ekki að
umsemja þessa ágætu frum-
raun Tryons á ritvellinum.
Margt er þó laglega gert, og ber
þar hæst gott leikaraval og
sterkur leikur Uta Hagen. En,
þvf miður, ef vel hefði átt að
fara þá hefði hér þurft til
stærri spámann á kvikmynda-
sviðinu en hr. Mulligan.
S.V.