Morgunblaðið - 21.05.1975, Blaðsíða 4
4
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 21. MAI 1975
LOFTLEIÐIR
BILALEIGA
CAR RENTAL
72 21190 21188
LOFTLEIÐIR
FERÐABILAR h.f.
Bílaleiga, sími 81260.
Fólksbikar — stationbilar
— sendibilar — hópferðabilar.
BÍLALEIGAN—
5IEYSIR
CAR RENTAL
24460
28810
pioivŒen
Útvarpog stereo, kasettutæki
þakgluggar
VmAONÚS HflMIK • KCFlAVlK • IlMI (92)3075
Sjónvarps-
og útvarps-
viðgerðir
Kvöldþjónusta — Helgarþjón-
usta. Símar 1 1770--- 1 1741.
1 0% afsláttur til öryrkja og elli-
lífeyrisþega.
Sjónvarpsviðgerðir,
Skúlagötu 26.
cBaby'
cBuggy'
WEIGHS ONLY
6 Ibs
Regnhlífa
kerrurnar
sem allstaðar fara
sigurför.
Nýkomnar regnkápur
með hettu og innkaupa-
töskur.
Nýtt
Dúkkukerrur
Leikfangaver,
Klapparstíg 40,simi 1 2631
Reynslan
frá Danmörku
Þórarinn Þórarinsson segir
svo I leiðara Tímans sl. mió-
vikudag:
„Diinsk blöð skýrðu frá því
um sfðustu helgi, að danska rík-
ið hefði á fjárhagsárinu, sem
lauk 30. marz sl„ greitt um 2,5
milljarða danskra króna i at-
vinnuleysisstyrki. Miðað við að
sú tala atvinnuleysingja, sem
nú eru skráðir I Danmörku,
héldist, yrði árleg greiðsla
ríkisins vegna atvinnuleysis-
styrkja um 5 milljarðar
danskra króna, eða næstum 140
milljarðar íslenzkra króna.
Þótt þessar tölur séu háar
sýna þær aðeins lftið brot af þvf
tjóni, sem atvinnuleysið veidur
Dönum um þessar mundir. Hið
mikla vinnutap danska þjóðar-
búsins, sem hlýzt af því að rúm-
lega 100 þúsund vinnufærra
manna ganga atvinnulausir,
nemur að sjálfsögðu marg-
faldri þeirri upphæð, sem ríkið
greiðir í atvinnuleysisstyrki.
Mesta tjónið, sem hlýzt af at-
vinnuleysinu, er þó tvlmæla-
laust fólgið í þeim dapurlegu
andlegu áhrifum, sem fylgir
þvf, að vinnufúst fólk fær ekk-
ert verk að vinna, er samrýmist
getu þess og starfslöngun."
Mikið afrek
„Það eru ekki aðeins Danir,
sem hafa búið við stórfellt at
vinnuleysi að undanförnu
Þetta gildir einnig um næstum
allar nábúaþjóðir okkar í vestri
og austri, Island má heita næst
um undantekning að þvi leyti
að þar hafa allir haft nóg verk
að vinna, er þess hafa óskað. Að
þvf leyti hafa Islendingar
varizt kreppunni, sem nú fer
um löndin, betur en flestar
þjóðir aðrar. I sannlcika sagt er
þetta mikið afrek, sem sjaldn-
ast er nægilega á loft haldið,
þegar rætt er um stjórnarfarið
I landinu.
Því er ekki að neita að það
hefur kostað verulegt átak að
halda uppi fullri atvinnu í
landinu á þcim krepputímum,
sem hafa rfkt í heiminum um
skeið. Það hefur orðið að grfpa
til gengisfellinga og ýmissa
fjárhagslegra aðgerða annarra.
sem hafa haft nokkra kjara-
skerðingu í för með sér. Reynt
hefur verið að vega gegn þess-
ari kjaraskerðingu með því að
bæta sérstaklega hlut þeirra
lægstlaunuðu. Þrátt fyrir þess-
ar aðgerðir má fullyrða, að ls- .
lendingar búa um þessar
mundir við betri kjör en flestar
þjóðir aðrar, t.d. við miklu
betri kjör en þær þjóðir, sem
búa við sósíalískt hagkerfi. Það
er vissulega afrek að halda
uppi slfkum lffskjörum og
fullri atvinnu, þegar stórfellt
atvinnuleysi hcfur herjað flest
lönd.“
Þjóðin gefi
byr í seglin
„Því er ekki að neita, að nú
eru ýmsar blikur á fofti, sem
geta bent til þess, að ekki takist
að halda áfram fullri atvinnu.
Þar stafar nú sérstök hætta frá
ýmsum smáhópum, sem efna
til skæruverkfalla, sem geta
léitt til þess að margfalt fjöl-
mennari starfshópar missi at-
vinnu sfna. Það ætti ekki sízt að
vera áhyggjuefni verkalýðs-
hreyfingarinnar, sem leggur
Sr. Bernharð skrifar frá Eþíópíu:
Sósíalismi
ÞVl hefur verið lýst yfir, að
Eþíópia sé nú sósialistískt ríki.
Gallinn er bara sá, að fæstir
virðast vita hvað við er átt með
því! Að vísu koma stöðugt fleiri
Kínverjar hingað svo að eþíóp-
íska flugfélagið flýgur auka-
ferð til Peking í hverri viku.
Kínverjarnir sjást hér aðeins í
hópum, alvarlegir yfirlitum i
sniðlausum einkennisbún-
ingum sínum. Enginn veit hvað
þeir fást við. Líklegast eru þeir
ráðgjafar, enda geta vanþróuð
lönd margt lært af reynslu Kín-
verja. Hvort þau vilja greiða
sama gjald er önnur saga.
Tanzaniumenn hafa lika sent
hingað ráðgjafa, og þeirra
sósialismi er annar en sá kín-
verski. Meðal Afríkuríkja er
Tanzanía mjög virt, enda er for-
ingi þeirra, Nyerere, frábær
leiðtogi. Virkur stuðningur
þeirra við' stjórn Eþíópíu er
afar mikilvægur. Þá koma
Rússar hingað unnvörpum og
manna hvern spitalann á fætur
öðrum. Svo eru Svíar allmargir,
en Eþíópar virðast ekki taka
þeirra sósíalisma mjög alvar-
lega.
En það er mikilvægt, að al-
menningur viti hvað er á döf-
inni, svo að hann geti myndað
sér skoðanir. Þess vegna höfum
við verið með fjölmarga þætti
hér í útvarpsdagskránni um
kristna trú og marxisma. Enn-
fremur hefur kirkjan gengizt
fyrir námskeiðum um sama
efni. Umræðan er lifandi meðal
hins upplýsta fólks, hversu
vinna skuli að bættu lifi í
Eþíópíu.
En það virðist vera harla til-
viljunarkennt hvernig hin
sósíaliska ríkisstjórn útfærir
hin ýmsu kennileiti stjórnmála-
stefnu sinnar. Eina vikuna var
rokið til og þjóðnýtt allt hvað af
tók. Fjöldi einkafyrirtækja
urðu skyndilega ríkiseign og
ungur piltur úr hernum var
gerður að forstjóra, en fyrrver-
andi stjórnendum með alla
verkkunnáttuna var úthýst.
Árangurinn hefur ekki látið á
sér standa. Við áttum litinn
bækling í prentun, þegar þjóð-
nýtingarvikan skall á fyrir 2
mánuðum. Hann er ekki ennþá
tilbúinri. Lyfjaverksmiðjurnar
voru lika þjóðnýttar og nýju
forstjórarnir vildu ekki hlusta
á ráðleggingar kapitalistanna
til dæmis um pöntun hráefna
eriendis frá: Arangur: Skortur
á ýmsum lyfjum.
Það er dapurlegt að svona
skuli takast til. Sannarlega ætti
hin fátæka eþiópíska þjóð að
njóta ágóðans af stórfyrirtækj-
um, sem flest eru í eigu rikra
útlendinga. En það þarf mikinn
þroska og aga til að gera bylt-
ingu og þessi tittnefnda bylting
étur gjarna börnin sín, sem
kunnugt er. Teferi Banti, for-
maður herráðsins, ekur nú um í
keisarabifreiðinni og það er
engin beygla. Hann situr einnig
í skrifstofu keisarans er var, og
það hefur ekki verið dregið úr
iburði þar. Sjáist glæsibílar á
götum úti, má yfirleitt greina
hermenn í makindum í aftur-
sæti en auðmjúkur bilstjóri er
við stýrið.
Lögin um dreifingu jarðeigna
tóku gildi fyrir nokkrum mán-
uðum við mikinn fögnuð lands-
manna, enda hefur lénsskipu-
aðaláherzlu á atvinnuöryggið,
ef skæruhernaðurinn innan
hennar verður þannig til að
koma á atvinnuleysi. Með því
er lfka skynsamleg viðleitni
hennar til að gera heildarsamn-
inga brotin á bak aftur.“
Hér fjallar ritstjóri Tímans
vissulega um tímabært um-
ræðuefni. Megintilgangur efna-
hagsráðstafana núverandi rfk-
isstjórnar hefur verið sá, að
tryggja rekstrargrundvöll at-
vinnuveganna, atvinnuöryggi
almennings og áframhaldandi
verðmætasköpun f þjóðarbú-
inu. Launajöfnunarbætur og
skatteftirgjöf til lágiaunafótks,
í formi tekjuskattslækkunar,
tollalækkunar og lækkunar
söluskatts, er ætlað að vernda
kaupmátt láglauna, þrátt fyrir
verulega rýrnun þjóðartekna,
auðvelda kjarasamninga og
tryggja vinnufrið. En við get-
um ekki siglt út úr brimgarði
aðsteðjandi efnahagsörðug-
leika, nema þjóðin sjálf, allur
almenningur í landinu, gefi
þann byr I seglin, sem til þess
þarf. t því efni getum við mikið
lært af dýrkeyptri reynslu
fólks í nágrannaliindum.
lagið verið einn vérsti
þröskuldur í vegi til framfara i
landi hér. Þar segir, að enginn
megi eiga meira en 25 hektara
lands, og ennfremur, að enginn
megi hafa vinnufólk á bæ
sínum. Vegna þessa hafa stór-
jarðeigendur ekki undirbúið
land sitt undir uppskeru þar
sem þeir búast við að missa það
á hverri stundu. Uppmæling
hefur hins vegar ekki hafizt
enn. Hver á að gera það? Slikt
verður aðeins framkvæmd með
vopnavaldi og herinn er önnum
kafinn að berja á skæruliðum i
Eritreu. Þvi er fyrirsjáanleg
stórum minni uppskera þetta
árið og var þó matarskorturinn
nægur fyrir. Vöruverð hækkar
dag frá degi og þeir sem þjást
mest eru, eins og vanalega, þeir
sem minnst mega sín.
Götusalarnir eru örvænt-
ingarfullir. Varla sést ferða-
maður á götum úti og heima-
menn hafa ekki áhuga á varn-
ingi þeirra, fornum silfurkross-
um og stolnum klukkum.
Verðið á krossunum er nú
helmingi lægra en fyrir tveim-
ur árum. I gær bauð einn mér
kross til kaups fyrir sæmilega
máltíð. En þeir eru miklu fleiri
sem ekkert hafa til að selja,
Framhald á bls. 39
Auðunn Blöndal:
Kirkjan og sannleikurinn
ÉG sem þessar línur rita gat
ekki stillt mig um eftir að hafa
heyrt og lesið um þær skoðanir
sem fram hafa komið um is-
lenska kirkju og presta, eftir að
grein séra Heimis Steinssonar
kom í síðasta Kirkjuriti. Ég er
einn þeirra sem hef „frelsast“
eins og það er kallað í Biblí-
unni. Kristur sagði: Ég er
kominn til að leita að hinu
týnda og frelsa það. A jólunum
töluðum við um að okkur sé
Frelsari fæddur, en hvar er svo
Frelsarinn þess á milli?
Einhver kynni að spyrja: Frá
hverju hefur þú frelsast? Og
því er til að svara að fyrir 10
árum síðan splundraðist
heimili mitt sökum drykkju-
skapar og óreglu samfara
honum, en í dag er ég ham-
ingjusamur maður af þvi mér
var boóað orð Biblíunnar
ómengað og óútþynnt af hvers-
konar andatrúarkenningum.
Ég er í íslensku Þjóðkirkj-
unni, en þar heyrði ég aldrei að
ég gæti frelsast frá þessu böli,
og fór að sækja samkomur hjá
svokölluðum sértrúarflokki, en
þar fann ég að boðuð er sú
heilnæma trú sem séra Hall-
grímur Pétursson, sem allir eða
flestir Islendingar virða mikils,
boðaði. Hann talaði enga tæpi-
tungu um glötunina og að við
yrðum að frelsast. Eru orð hans
orðin úrelt? Hann minntist
ekki á að miðlar eða dáið fólk
mundi vera okkur hlifiskjöld-
ur, en i dag er eins og engir
þurfi að frelsast nema drykkju-
sjúklingar og aðrir álíka, hinir
eru álitnir af mörgum ein-
kennilegir eða eitthvað öðru-
vísi en annað fólk. Nei, Guð
blessi þá presta sem boða fagn-
aðarerindið ómengað, en tala
ekki einungis til að geðjast
mönnum. Jesús segir í 10. kap.
Jóhannesarguðspjalls: Sann-
lega segi ég yður: sá sem ekki
gengur um dyrnar inn í sauða-
byrgið, heldur stígur yfir
annarsstaðar, sá er þjófur og
ræningi. 1 sjöunda versi sama
kapitula segir hann: Sannlega
segi ég yður: sá sem ekki
gengur um dyrnar inn í sauða-
byrgið, heldur stígur yfir
annarsstaðar, sá er þjófur og
ræningi. 1 sjöunda versi sama
kapitula segir hann: Sannlega,
sannlega segi ég yður: ég er dyr
sauðanna. Hann sagði ekki mið-
illinn er dyrnar, eða hinn dáni
er dyrnar. Það stendur lika í
Biblfunni: „Leitið ekki frétta
við framliðna“ og á öðrum staó:
„Þeir sem það gjöra eru Drottni
andstyggð".
Að endingu er eitt af sein-
ustu versum Biblíunnar, Opin-
berun Jóhannesar, 22. kapituli,
18. vers: Ég votta fyrir hverjum
þeim manni, sem heyrir spá-
dómsorð þessarar bókar, að
leggi nokkur við þau, mun Guð
á hann leggja þær plágur sem
um er ritað í þessari bók. Og í
19. versi: Og taki nokkur burt
nokkuð af orðum spádóms-
bókar þessarpr, þá mun Guð
burt taka hlut hans i tré lífsins
og í borginni helgu sem um er
ritað í þessari bók.
Þess Vegna finnst mér að þeir
sem boða andatrúna ættu jafn-
vel að hafa aðra bók en Biblí-
una í höndunum.
Og mundu það séra Heimir,
að þú átt marga stuðnings-
menn, sem eru stoltir af kjarki
þínum og fyrst og fremst er ég
viss um að Guð stendur með
þér, þar sem þú berð sannleik-
anum vitni.
Virðingarfyllst.
Auðunn Blöndal.
YFIRLYSING
frá nemendum Lýðháskólans í Skálholti
ÞRIÐJUDAGINN 6. maí s.l. birt-
ist í Tímanum og Þjóðviljanum|
grein eftir Valdimar Lárusson
sem nefnist: „Ofsatrúarrektorinn
i Skálholti og hin hreinatrú". Þaö
er augljóst af lestri þessarar
greinar að höfundi hennar er alls
eindis ókunnugt um hvernig
Heimir Steinsson hefur hagað
starfi sínu sem rektor Lýðháskól-
ans í Skálholti.
1 þessari grein er m.a. sagt að
Heimi Steinssyni gefist gott tæki-
færi til að meðhöndla og upplýsa
lítt þroskaðar sálir þeirra ung-
menna sem honum er með þess-
um hætti (þ.e. sem rektor Lýð-
háskólans í Skálholti, innskot
nemenda) trúað til að uppfræða i
andlegum og veraldlegum efnum
að eigin geðþótta.
Við nemendur Lýðháskólans i
Skálholti veturinn 1974—75 lýs-
Framhald á bls. 39