Morgunblaðið - 05.10.1976, Page 31

Morgunblaðið - 05.10.1976, Page 31
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 5. OKTÖBER 1976 39 Sigríður Tómasdótt- ir — Minningarorð F. 25. nóv. 1902. D. 3. mal 1976. Aö morgni hins 3. maí, þegar landið og þjóðin voru að vakna úr vetrardvalanum, lézt heiðurs- og merkiskonan Sigríður Tómas- dóttir fyrrum húsvarðarfrú í Sjó- mannaskóla Islands, eftir skamma legu á Landakoti. Hún varð fyrir þeirri hörmulegu reynslu f októbermánuði 1974 að fá slag og upp úr því var hún lömuð að mestu og allt að því mállaus til dauðadags. Það er sár- ara en tárum taki, er slfk byrði er lögð á herðar hvers einstaklings, sem fyrir þeim örlögum verða. Ég kynntist Sigríði árið 1961, er þau hjónin tóku við húsvörslu Sjó- mannaskóla íslands, en það starf er mikið og erilssamt og krefst dugnaðar og samviskusemi og þau hjónin sinntu því af stakri prýði um 10 ára skeið. Eftir að þau fluttust að Jökulgrunni, sem eru fbúðir f tengslum við Hrafnistu, dvalarheimili aldraðra sjómanna, til að njóta ævikvöldsins, þá hafði Sigrfður áfram hreingerninga- starf við skólann á meðan kraftar entust. Á þvf Sjómannaskólinn þeim hjónum mikið að þakka, því honum voru sfðustu æviárin helg- uð. Ég á þeim sérlega mikið að Fyrir honum vorum við öll jafn- kær, jafn það yngsta sem það elsta. Og þótt sum búi f öðrum löndum var ást hans til þeirra söm og til þeirra, sem hittu hann oft. Afi var alltaf örlátur, og mörg heimsóknin endaði með smá- glaðningi frá honum, og hann var okkur sönn fyrirmynd í óeigin- girni og örlæti i garð annarra. Það var okkur öllum mikið áfall að fregna látið hans afa, því að hann var okkur ekki bara afi, heldur einnig oft á tfðum trúnað- arvinur og ráðgjafi. Við biðjum góðan guð að styrkja hana ömmu okkar í þeirri sorg sem hún býr við núna. þakka, því þau ásamt vini mínum og skipsfélaga Emil Valtýssyni, hvöttu mig til að fara f Stýri- mannaskólann og þeim þremur árum sem ég. var við nám gleymi ég aldrei. Við f^lagarnir urðum eins og synir þeirra. Góðvild þeirra i okkar garð var einstök. Hvern einasta morgun beið eftir okkur kaffi , smurt brauð og hressandi rabb um dagleg mál, ekki hvað sfst um drauma. Ég minnist þess að hún var sérlega berdreymin og fyrirboða mann- skaðaslysa var hún búin að segja mér fyrir. Sigrfður var greind kona og grandvör f tali og hennar sérkenni var umburðarlyndi. Hún hafði einstakt lag á þvf að telja f okkur kjark og með bjartsýni sinni fékk hún okkur til að ganga vongóða í erfið próf. Hún hafði erindi sem erfiði, það voru glöð hjón, sem óskuðu okkur til hamingju er við útskrifuðumst sem farmenn, Emil 1963, ég 1965 og Lúðvfk K. Friðriksson 1967, en hann var einn af skipsfélögum okkar af Jökulfellinu gamla, hann varð einnig mikill vinur þeirra hjóna. Þó ég tali aðeins um okkur þrjá, sem sérstaka vini þeirra, þá áttu þau marga og góða vini, bæði af nemendum skólans og kennurum ásamt fjölmörgum 'r sjómannastétt og sambýlisfólki f gegnum 23 ár á Njálsgötu 77. Þar kom ég fyrst sem kornbarn, en Svava eldri dóttir þeirra gætti mfn um nokkurra mánaða skeið. Kunningsskapur með foreldrum mfnum og Sigrfði og Vilberg urðu með þeim hætti að faðir minn og Vilberg voru saman um nokkurra ára skeið á togaranum Tryggva gamla og urðu þeir góðir vinir. Sigríður var fædd hinn 25. nóvember 1902 á Sómastaðar- gerði við Reyðarfjörð. Stað sem hún minntist oft á og átti bjartar æskuminningar frá. I bernsku kom strax fram næmleiki hennar fyrir Ijóðum og góðbókmenntum. Hún var söngelsk og spilaði á orgel við mörg tækifæri, sér og öðrum til gleði. Foreldrar hennar voru hjónin Þorgerður Jóns- dóttir, fædd 19. mars 1880, látin 1954, og Tómas Nikulásson, fædd- ur 12. ágúst 1880, látinn 1968. Eg kynntist Tómasi og fannst mikið til hans koma. Hann var greindur vel, snyrtilegur og fágaður í allri framkomu. Hann kom víða við í okkar atvinnulífi. Á Austurlandi vann hann, sem sjómaður og búðarmaður, en eftir að þau hjónin fluttust til Reykja- víkur 1929, vann hann að bflamál- un hjá Agli Vilhjálmssyni, þar til hann lét af störfum 75 ára að aldri. Áttu þau auk Sigrfðar, Jón f. 1904, d. 1964, Arthur f. 1906, Jens f. 1916 og Ástu f. 1922, auk þeirra fæddust þeim tveir drengir er létust sem kornabörn. Hvert okkar á sínar heilögu minningar um afa, og honum verður aldrei lýst með fáeinum orðum á blaði, en verkin tala sfnu máli. Deyr fé, deyja frœndur, deyr sjálfur ið sama; en orðstlr deyr aldregi, hveim er sér gððan getur. Kveðja frá barnabörnum. Sigríður giftist tvftug að aldri Ásgeiri Bjarnasyni hinn 27/11 1922, ættuðum frá Reyðarfirði, en hann lést úr berklum hinn 27. janúar 1924. Þau eignuðust einn son, Tómas Bjarna, f. 15. febrúar 1923, en hann lést hinn 25/3 1926 úr barnaveiki. Þessi ár hafa verið erfið, svo ung sem Sigriður var, en með hjálp foreldra og systkina hefur þessu sorgaréli slotað og bjartari tfmar verið framundan. Sigríður giftist 14. nóvember 1928 Steinberg Þórarins- son — Minning Góður vinur er genginn. Kallið er komið, og Steinberg hefir gengið lífsveg sinn á enda, en eftir standa verk dugmikilla handa og góðar minningar. Þegar við minnumst Steinbergs er okkur efst í huga glettni hans og brosmildi. Hann var alltaf hress og kátur, og oft var glatt á hjalla í eldhúsinu hjá Miðfelli þegar hann kom og fékk sér kaffi f horninu hjá okkur. Hann var hjartahlýr og greiðvikinn maður og vildi öllum gott gera. Um leið og við þökkum fyrir að hafa þekkt góðan dreng, sendum við fjölskyldu hans okkar dýpstu samúðarkveðjur og biðjum guð að styrkja þau í sorg þeirra. Aldrei mælzt f sfdsta sinn sannir vínir Jesú fá. Hrellda sál, það haf f minni harm-kveðju stundun/á. H.H. Sjöfn, Steina og Unnur. I nýjum húsakynnum eftirlifandi manni sfnum Vilbergi Péturssyni, ættuðum af Héraði, f. 6. ágúst 1904. Hann var sjómaður á bátum og sfðan togurum frá 14 ára aldri eða f um 43 ár, þar til hann tók við húsvörslu í Sjómannaskólanum 1961. Siglingar á strfðstfmum eru hörmulegar þeim sem þær reyna, ekki hvað síst sjómannskonum sem biða komu skipanna að landi. Eins og kunnugt er, reyndist sfðari heimsstyrjöldin okkur mannskæð. Ekki var minnst á þessi ár að fyrra bragði hjá þess- ari sjómannsfjölskyldu frekar en öðrum, þvf allir vilja gleyma hörmungunum og horfa til betri tfma, f ósk um það að næstu kyn- slóðum auðnist að sleppa við siglingar á slikum tfmum. Sigríður og Vilberg eignuðust tvær dætur, Svövu, f. 12. júní 1931, gift Njáli Símonarsyni fram- kvæmdastjória hjá Ulfari Jacob- sen og eiga þau þrjár dætur; Ednu Sigrfði, f. 1952, gift Óðni Jónssyni húsasmfðameistara og eiga þau eina dóttur, Svövu Rut, Berglind Margrét f. 1961; og Ástu Vilborgu, f. 1965. Margrét f. 14. nóvember 1946, gift Bjarna Ragnarssyni tækni- fræðingi hjá verkfræðistofnun- inni Hönnun og eiga þau eina dóttur önnu Valbjörgu, f. 1965. Eg minnist þess ekki að Sigriði félli verk úr hendi, enda var hún vinsæll starfskraftur. Til merkis um það var hún hjá dugnaðar- manninum Jóhannesi á Hótel Borg við framreiðslustörf til fjölda ára, og vann þau störf einn- ig f einkasamkvæmum og naut almennra vinsælda við þau störf. Frá árunum á Hótel Borg átti Sigrfður marga góða vini og minntist hún oft á þá, og komu sumir þeirra f heimsókn í Sjó: mannaskólann eins og afabróðir minn Guðmundur Pétursson út- gerðarmaður frá Akureyri. Rifj- uðu þau oft upp margar skemmti- legar stundir frá liðnum árum. Nú að leiðarlokum á þessum jarðneska heimi er Sigrfður hefur lagt upp í sfna hinstu ferð og við hin sitjum eftir og rifjum upp liðnar samverustundir, þá er efst í huga þakklætið fyrir að hafa átt þess kost að kynnast svo góðri konu, sem hafði mannbætandi áhrif á okkur öll sem umgeng- umst hana. Maður gerir sér ekki ætíð grein fyrir því í umgengni við sumt fólk hversu djúp áhrif það hefur á mótun manns, fyrr en maður litur til baka. Þá fyllist maður þakklæti til forsjónarinnar fyrir þá blessun hennar til að leiða mann til kynna við slíka konu sem Sigríður var. Ég veit að ég tala fyrir munn fjölmargra nemenda Sjómanna- skólans er ég segi að sú stofnun hafi orðið fátækari er þau hjónin létu af störfum. Sjómannaskólinn er og verður sú menningarstofn- un, sem hefur skilað og á eftir að skila þeim sonum þjóðarinnar sem standa undir þeim efnahags- legu skilyrðum sem þessi þjóð býr við. Vona ég að skólinn hafi ávallt svo gott og vandað fólk I sinni þjónustu eins og Sigríði og Vil- berg þjóðinni til heilla. Ég veit að ég hef ekki gert ævistarfi Sigriðar tæmandi skil, en þessi grein er eingöngu ætluð til að þakka henni samfylgdina og óska henni blessunar á þeirri litið könnuðu leið sem bíður okkar allra þegar kallið kemur. Dætrum hennar, tengdasonum, barnabörn- um, eftirlifandi systkinum og öðru skyldfólki og vinum hennar bið ég blessunar og Villa minum óska ég þess að hann eigi góðar stundir á ævikvöldinu á dvalar- heimili aldraðra sjómanna, með gömlu skipsfélögunum. Guðs- blessun honum til handa. Ásgeir Pétursson. ATHYGLI skal vakin á þvf, að afmælis- og minningargreinar verða að berast blaðinu með góðum fyrirvara. Þannig verð- ur grein, sem birtast á f mið- vikudagsblaði, að berast f sfð- asta lagi fyrir hádegi á mánu- dag og hliðstætt með greinar aðra daga. Greinar mega ekki vera f sendibréfsformi eða bundnu máli. Þær þurfa að vera vélritaðar og með góðu lfnubíli. Húsgagnaverslun Hafnarfjarðar hefur nýlega opnað verslun f nýjum húsakynnum að Reykja- vfkurvegi 64 f Hafnarfirði. Húsgangaverslun Hafnar- fjarðar er gamalt og rótgróið fyrirtæki í Hafnarfirði, stofnað árið 1956 og hét þá Húsgagna- vinnustofa Stefáns & Jónasar en var breytt I Húsgagnaverzlun JAPANSKA stjórnin hef- ur tjáð Sovétmönnum, að þeir þurfi að bera kostnað- inn af flutningi sovézku MIG-25 orrustuþotunnar frá Hyakuri-flugvelli um borð í flutningaskip, sem flytja mun þotuna til Hafnarfjarðar þegar fyrirtækið setti á fót húsgagnaverslun að Strandgötu 1 þar sem áður var verslun Ólafs H. Jónssonar, en hún stendur Veitingahúsið Skip- hóll. Eigendur Húsgangaverslunar Hafnarfjarðar eru Jónas Ó. Hallgrfmsson og Stefán Rafn húsgagn asmíðameistarar. Sovétríkjanna um miðjan októbermánuð. Þá hafa Japanir krafið Sovét- menn um skaðabætur vegna tjóns, sem varð á Hakodate- flugvelli, þegar Belenko flugmað- ur lenti MIG-25 þotunni þar 6. september s.l. Enn er ekki vitað um viðbrögð Rússa við þessum kröfum. Gagnrýni um gagnrýni um verðbólgustíl Að gefnu tilefni vil ég óska Braga Ásgeirssyni til hamingju með þá uppgötvun sina, að sé tveim plastefnum (poly uretan), sem hafa þá náttúru að tútna út við blöndun, blandað saman, þá er það enginn nýr stíll, þar sem efnið hafi verið notað oftsinnis áður. Hér langar mig til að benda Braga á þá staðreynd, að efni sem slíkt er enginn still, hvorki plast, oliulitir, strigi né annað efni, sem til listsköpunar hefur verið notað og getur aldrei orðið. Ennfremur vildi ég upp- lýsa Braga um, að allt frá upphafi listasögunnar hafa ismar og stflar orðið til á gamla góða striganum, og enginn fett fingur út I að undir nýja stlln- um var grunnmálaður strigi. Nú á seinni árum hefur það færst I vöxt, að listamenn vfðs vegar um heim notfærðu sér hin ýmsu plastefni, eins og Braga mun vera kunnugt. Hefur það orðið til þess að mörgum stllum hefur aukist breidd, og einnig fætt af sér margvíslegar nýjungar I list- sköpun, allt eftir viðhorfum og túlkunarmarkmiðum hinna ýmsu listamanna. Þegar ég hóf notkun á ofan- greindu plastefni, var það ætlun mln að gera myndaflokk um hagvöxtinn og afleiðingar hans. Mér vitanlega hafði enginn unnið markvisst að þessu verkefni með fyrrgreind- um plastefnum. Skora ég þvf á Braga að færa sönnur á hið gagnstæða. Einnig bendir Bragi réttilega á að rof á hinu hefð- bundna formi rammans sé heldur engin nýjung. Eins og m.a. popplistamenn sóttu margar sinna hugmynda aftur til dadaisma o.fl., þá er ég óragur við að notfæra mér eldri aðferðir og hugmyndir til þess að auka minn stfl að inntaki og túlkun. Bragi heldur áfram: „Teikningar og grafik benda til að hér skorti á skólun og undir- stöðuþjálfun, og það hefur mörgum orðið hált á þvl að ætla að byggja list sfna á áferðar- fallegum nýjungum." Hér virðist mér koma fram grund- vallarmisskilningur hjá Braga, þvf hefði hann skoðað sýninguna betur, þá hefði hann séð að nýjungarnar voru ekki nýjunganna vegna, heldur vegna samtíma er byggir allt sitt á nýjungum. öðrum ummælum Braga Ás- geirssonar um sýningu mfna læt ég ósvarað, enda aðeins langskólamannaraup um áferð og form. Með þökk fyrir birtinguna, Gunnar Geir Kristjánsson — O — Kæri Gunnar Geir Kristjáns- son. Ég bið forláts sem lang- skólaður I raupi — en hins vegar bið ég yður að glugga I nokkrar bækur og þér munuð uppgötva og upplifa það sem við gerum allir við nákvæma athugun á hlutunum. Ég bið yður aðeins að leita fanga áfram I heimi listarinnar og þér munuð vissulega uppgötva hvað við höldum mikið, en vit- um lítið. Bragi Asgeirsson. Rússar greiði skaða- bætur og flutnings- kostnað vegna MIG-25 Tokýó, 2. okt. Reuter.

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.