Morgunblaðið - 29.07.1977, Blaðsíða 30
30
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 29. JÚLl 1977
t
ODDRÚN ÞORKELSDÓTTIR,
Freyjugötu 47, Reykjavik.
andaðist að Sólvangi, Hafnarfirði, 28, þ m
Guðrún Runólfsdóttir,
Þorgeir P. Eyjólfsson.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, stjúpfaðir og afi
HANNES FRIÐSTEINSSON
fyrrverandi skipherra
Kárastíg 9.
lést í Landsspítalanum 27 júlí.
Fyrir hönd tengdabarna og barnabarna
Magnea Sigurðardóttir
Björgvin Kr. Hannesson, Hrafnhildur Einarsdóttir,
Ástríður Hannesdóttir, Viggó Einarsson
Dóra Hannesdóttir.
Móðirokkar,
GUÐBJÖRG SIGURÐARDÓTTIR.
Haðalandi 19, Reykjavík. andaðist í Landspítalanum 27 júlí
Engilbert Þorvaldsson Jóhanna Þorvaldsdóttir
Sigurjón Þorvaldsson Elin Þorvaldsdóttir.
Hrafn Jónsson
—Minningarorð
F. 26. nóvember 1927
D. 19. júlf 1977.
Hrafn var sonur Sólborgar
Sigurðardóttur og Jóns Ragnars
Þorsteinssonar, skósmiðs. Hrafn
var barnfæddur Reykvíkingur.
Ólst hann upp hjá móður sinni til
10 ára aldurs, en vegna veikinda
hennar var hann sendur að
Skaftafelli í Öræfum, til Jóns í
Hæðunum, en ári siðar lézt hún
og varð það til þess að hann dvald-
ist í Öræfum fram yfir fermingar-
aldur. Kom hann síðan suður á
bernskuslóðir eftir nokkurra ára
dvöl hjá góðu fólki. Hann stanzaði
stutt á æskuslóðum, gerðist far-
maður á norskum skipum, sigldi
samfleytt í 6 ár kringum hnöttinn
oftar en einu sinni. Þetta voru
fyrstu sporin hans Krumma í leit
að því óvænta, og taldi hann sjálf-
ur eins og við vinir hans að hann
hefði lög að mæla þegar hann
sagði að þetta hefði verið sér
ómetanlegur skóli og gott vega-
nesti í áframhaldandi lífsbaráttu.
Lífið er margslungið og við vitum
að hann hefði kosið að falla fyrir
ljánum á annan hátt. En eitt sinn
skal hver deyja, það eiga allir
víst. Við vitum hins vegar æsku-
félagar hans að hann var alltaf
sáttfús þótt eitthvað slettist uppá
vinskapinn, vildi láta glaðværð og
létta lund ráða dagfarslega.
Það er mikill sjónarsviftir að
Krumma og sorglegt að horfa á
bak honum í blóma lífsins, hann
sem var búínn að koma sér svo vel
fyrir, rak eigið verkstæði, hafði
eignazt litla, fallega íbúð og erfið-
ustu hjallar hins eilifa brauðstrits
með tilheyrandi mannlegum
áhyggjum stórlega léttir. En við
félagar hans bæði eldri og yngri
vitum að hann kærir sig ekki um
neitt hugarvíl, þar var svo ólíkt
honum meðan hann var meðal
okkar, að slíkt festist ekki á blaði
til minningar um hann. Hins veg-
ar léttir það hugi skyldmenna
hans og vina og allra þeirra er
kynntust honum að allt er hann
lagði hönd að, hvort sem það var
til sjós eða lands fórst honum
frábærlega úr hendi. Margir
munu þeir nú i dag sem aka um
borg og byggð á gljáandi bílum
sínum sem bera vitni um frábært
handbragð hans í sínu fagi. Einn-
ig megum við minnast þess
hversu barngóður hann var. öll
börn hændust að honum, barns-
sálin er næm og aðhyllist ekki
nema það sem gott er. Sorglegt að
Krummi skyldi ekki fá að njóta
nöfnu sinnar og frænku sem nú
er að verða tveggja ára. Við von-
t
Elskulegur sonur okkar, bróðir og dóttursonur,
INGÓLFUR BJARNI JAKOBSSON
lést af slysförum þann 25 júli
Guðrún Ingólfsdóttir Jakob GuSvarSarson
Guðvarður Þ. Jakobsson
SigurSur B. Jakobsson
Ingólfur Bjamason
+
Útför ástkærs sonar okkar og bróður
ASGEIRS ÞÓRS SIGURÐSSONAR
Grýtubakka 18
er lést af slysförum 20 júli, fer fram frá Fossvogskirkju, þriðjudaginn
2 ágúst kl. 1 30
Fyrir okkar hönd og annarra vandamanna
SigurSur V. Magnússon Erla H. SigurSardóttir
Kristin Ármannsdóttir
GuSný Sigurðardóttir
Grótar Sigurðsson
Helena Sigurðardóttir
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við fráfall konu minnar, móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu
JÓNU ÓLAFÍU JÓNSDÓTTUR.
Guðmundur Dagfinnsson,
Sveinn Guðmundsson,
Halldóra Guðmundsdóttir, Borgþór Jónsson,
Salvör Guðmundsdóttir, Jón Jónsson,
barnaborn og barnabarnabörn.
Skrifstofur vorar verða
iokaðar eftir hódegi í dag
vegna jarðarfarar
JÓNS ÁRNASONAR,
alþingismanns.
Sölustofnun Lagmetis
Skrifstofur vorar verða
lokaðar frá hádegi á dag,
vegna jarðarfarar
JÓNS ÁRNASONAR,
alþingismanns.
Samábyrgð Islands á fiskiskipum
Minningarorð - Ragn-
heiður M. Söebech
Föstudaginn 22. júlí 1977 lézt á
Akureyri föðursystir mín, Ragn-
heiður M. Söebech.
Ragnheiður var fædd í Reykjar-
firði í Strandasýslu, dóttir hjón-
anna Karólínu F. Söebech og
Friðriks F. Söebech, bónda þar.
Af stórum barnahópi þeirra hjóna
er nú aöeins ein dóttir eftir á lífi,
Stefanía S. Söebech, gift Hall-
birni Jónssýni, en þau eru búsett
í Reykjavík.
Ung aö árum giftist Ragnheiður
Hallgrími Þorvaldssyni á Akur-
eyri, en varð ekkja eftir fárra ára
sambúð, með þrjár dætur, Sigríði,
Karólínu og Höllu.
Ragnheiður var með afbrigðum
glæsileg kona alla tið og þrátt
fyrir háan aldur og hnignandi
heilsufar siðustu árin, bar hún sig
afar vel.
Hún hafði yndi af ferðalögum
og fór víða, bæði utan lands og
innan, var sannkölluð heims-
dama.
Eg minnist þess að er ég fór
norður á Strandir fyrir fimmtán
árum með jarðneskar leifar föður
míns, en hann hafði ákveðið að
láta jarðsetja sig hjá foreldrum
þeirra í kirkjugarðinum í Árnesi
á Ströndum, þá kom Ragnheiður
norður til að fylgja bróður sínum
siðasta spölinn. Ekki datt okkur
annað i hug en að þetta yrði Ragn-
heiði erfitt ferðalag, en það
reyndust óþarfa áhyggjur.
Fljótlega tók hún alla forystu
Birting afmælis- og
minningargreina
ATHYGLI skal vakin á þvt, að afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með góðum fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á 1 miðvikudagsblaði, að berast 1 slðasta lagi
fyrir hádegi á mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga.
Greinar mega ekki vera I sendibréfsformi eða bundnu máli. Þær
þurfa að vera vélritaðar og með góðu llnuhili.
Tveir Islendingar á
fund kennara
þriðja heimsins 1 Líbýu
„Ég verð að játa að ég er svolít-
ið hræddur við stríðslætin milli
Egypla og Líbýumanna, en vona
að allt verði um garð gengið þeg-
ar að kennarafundinum kemur,“
sagði Hjálmar Arnason kennari
við Flensborgar-
fjölbrautarskólann ( Hafnarfirði,
en Hjálmar mun sækja fund
kennara þriðja heimsins, sem
haldinn veróur í Líbýu I byrjun
október n.k. ásamt Birni Þor-
steinssyni kennara vió Mennta-
skólann í Kópavogi. Fara þeir fé-
lagar á fundinn sem fulltrúar
Félags menntaskólakennara, en
félaginu var boðið að senda tvo
fulltrúa á fundinn í Líbýu.
Hjálmar Árnason sagði þegar
Morgunblaðið ræddi við hann, að
Félag menntaskólakennara væri
aðili að ýmsum kennarasamtök-
um úti í heimi og þaðan hefði
komið boð um að senda tvo full-
um að Guð gefi að hún beri nafn
hans með sóma og geymi minning-
una um góða drenginn, frænda
sinn.
Við getum ekki svo skilið við
þessar fátæklegu linur að bera
honum ekki kveðju frá frændsyst-
kinum og öðrum skyldmennum,
einnig frá hjartfólginni vinkonu
hans sem syrgir hann sárum
trega. Minningar lifa, ylja um
hjartarætur, tár falla af brá, já,
helzt um nætur. Tíminn græðir
öll sár, trú á og vissa um endur-
fundi, gefi öllum vinum hans og
skyldmennum kraft og huggun
við þetta átakanlega fráfall hans.
Guð blessi hann og gefi honum
góða heimkomu handan móðunn-
ar miklu.
Ilaukur og Ronni.
og gerðist leiðsögumaður okkar,
reið fremst í hópi og varð oft að
biða eftir okkur yngri mönnun-
um. Þar kom vel í ljós hversu
dugleg ferðamanneskja hún var.
Okkur hjónunum hefur alltaf
fundizt Ragnheiður vera óvenju-
leg kona. Sjálfstæð, skemmtileg,
alltaf jákvæð og var ætíð gott að
gera henni til geðs.
Einhvern veginn fannst okkur
hún aldrei verða gömul kona.
Þegar von var á Ragnheiði í
heimsókn urðu allir kátir og glað-
ir, spilin dregin upp, og varð þá
glens og gaman lengi kvölds.
Siðast sáum við Ragnheiði viku
fyrir andlát hennar, og er okkur
ljúft að geyma minninguna um
hana þar sem hún stóð teinrétt og
glæsileg og veifaði til okkar i
kveðjuskyni.
Um leið og við kveðjum þessa
ógleymanlegu heiðurskonu, vott-
um við nánustu ættingjum henn-
ar samúð okkar.
Siggi ogLollý.
trúa frá íslandi, og svo hefði einn-
ig verið þegar sfðasti fundur
kennara þriðja heimsins var hald-
inn i Mexikó. Kvað Hjálmar fund-
inn eiga að hefjast hinn 1.
október n.k. og standa til 9 októ-
ber, og borguðu Libýumenn ferð-
ir og uppihald. Hann sagði að á
fundinum yrði meðal annars rætt
um rétt kennara sem flyttust úr
einu landi í annað með það fyrir
augum að þeir héldu réttindum
sínum óskertum. Ennfremur
stæði í dagsskrá að rætt yrði um
hvort konur geti tekið við starfi
karla og öfugt í ýmsum kennslu-
greinum. Þá yrði mikið um
nefndastörf og þar yrðu margvís-
leg mál rædd. Sagði Hjálmar, að
mörg þau mál sem rædd yrðu á
fundinum snertu íslendinga ekki
beint, en engu að síður hefði Fé-
lag menntaskólakennara ákveðiö
að þekkjast boðið.