Morgunblaðið - 28.12.1977, Blaðsíða 28
28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 28. DESEMBER 1977
VtK>
MOBö-dKí
WAFFINU
Cf>v,
^—
(()
GRANI göslari
Litblinda kom upp um mig, ég
náði ekki litnum á þúsundkall-
inum!
Hann sagði, að eftir langvarandi þurrk yrði að vökva eftir
þörfum!
Svona eru rósirnar mfnar
heima hjá sér, — allar útsteypt-
ar!
Er greitt með kjötinu?
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Jólaþrautir nr. 1 og 2 skýra sig
sjálfar. En í þriðju þrautinni
voru allar hendurnar þannig.
Austur gaf og allir voru á hættu.
Norður
S. G103
H. 963
T. ÁKD109
L. K2
Vestur
S. 8764
H. KG2
T. 32
L. G1087
Austur
S. 2
H. D108
T. 87654
L. ÁD54
Suður
S. ÁKD95
H. Á754
T. G
L. 963
Suður spilar fjóra spaða í
sveitakeppni og austur spilar tígli
eftir að hafa tekið tvo fyrstu slag-
ina á lauf. Öryggisspilamennskan
bjargar spilinu. Gefa má einn slag
á tromp, jafnvel þegar þau skipt-
ast 3—2. Trompás, tromptía og
laufið látið í tígul. Vestur tromp-
ar og reynir sitt besta þegar hann
spilar laufi. Trompa á hendinni
með háu og spaðagosinn verður
innkoman mikilvæga. Eflaust
hefði spil þetta tapast i tvímenn-
ingskeppni.
í fjórðu þrautinni spilaði vestur
út hjartasexi gegn þrem grönd-
um.
Norður
S. 762
H. G94
T. 7654
L. K75
Jæja — kvenrisinn kominn meö flensuna?
„Ég má til með að senda Agnari
Guðnasyni kveðju frá húsmæðr-
um í Reykjavík. Hann leyfir sér
að hnýta I húsmóður I Heimunum
fyrir að skrifa Velvakanda og
sýna fram á að hún sé neydd til að
sniðganga Islenzkar landbúnaðar-
vörur, þvi með því drýgi hún
heimilispeningana sína. Það er
lífsnauðsynlegt hverri þjóð að
húsmæðurnar kunni með pening-
ana að fara.
Við húsmæður í Reykjavik vilj-
um ekki troða illsakir við bænd-
ur, en okkur rekur nauðsyn til að
gera það við verðlagsráð landbún-
aðarins. Efnahagsbandalagið
hækkaði matvæli um W% og út á
það fengu bændurnir 2% hækkun
á sfnar afurðir. Þegar landbúnað-
arafurðir hér hækka rétt fyrir
jólin um 15% að meðaltali þá trúi
ég ekka að bændurnir fái um 17%
hækkun til sin.
Þegar húsnæðurnar i Árnes-
sýslu fylktu liði og fóru í heim-
sókn til Alþingis og fengu kaffi á
allra húsmæðra kostnað þá hefðu
þær heldur átt að koma til Hús-
mæðrafélags Reykjavíkur og þar
hefðu þær fengið betra kaffi og
farið fróðari heim aftur.
Nú dynja í eyrum okkar bænda-
samþykktirnar og sýnist sitt
hverjum. En bændafundurinn í
Húnavatnssýslu bar af. Þar var
lagt til að dregið yrði úr kjötfram-
leaðslunni og hætt yrði að gefa
með kjötinu sem Dönum er nærri
gefið, en niðurgreiða það heldur
til eigin landsmanna, svo við get-
um keypt það á viðráðanlegu
verði.
Skúli fógeti barðist við Hör-
mangarana fyrir 230 árum, hann
myndi hlæja núna ef hann væri
ekki dauður. Hörmangararnir
voru kaupmenn I Kaupmanna-
höfn og höfðu keypt af konungin-
um eankaleyfi á verzlun á tslandi
og núna er einhver i Kaupmanna-
höfn sem hefur einkaleyfi á sölu
kindakjöts þar. Nefna má einnig
að Færeyingar borga aðeins 375
kr. fyrir kilóið.
Húsmóðir."
0 Orðið
kona bannað?
„Velvakandi góður.
Bara nokkur orð vegna gef-
ins tilefnis. Er orðið kona eða
stúlka bannað i móðurmálinu?
Það var lesin auglýsing I útvarpið
um hádegið þann 20.12 en I henni
var óskað eftir stúlku. Þulurinn
sagði að svona mætti ekki auglýsa
og lagfærði orðið stúlka í mann-
eskja, svo smekklegt sem það nú
er. Er þulur útvarpsins einhver
hæstiréttur í íslenzku máli?
Vestur
S. D53
H. D8765
T. 82
L. 1092
Austur
S. 10984
H. Á2
T. K93
L. D864
Suður
S. ÁKG
H. K103
T. ÁDG10
L. ÁG3
Austur tekur á ásinn og hvað á
að gera. Láta þarf kónginn. Fjórir
slagir á tígul eru nauðsynlegir.
Tii þess þarf tvær innkomur í
borðið og önnur þeirra verður
þannig hjartagosinn.
Spil þetta má vinna á annan
hátt þegar allar hendurnar sjást
og læt ég lesendur um að finna
leið til þess.
HÚS MÁLVERKANNA
32
um. Eg gætí nefnt þér að
minnsta kosti sjö nöfn. Það er
ég. En það kemur ekki málinu
við. Það sem mér finnst hug-
ieiknara er að forleggjarinn
minn sagði mér að Hendbergs-
fjölskyldan hefði aldrei sam-
neyti við nágranna sfna ... að
þau lifðu mjög kyrrlátu lffi.
— Þau hafa augsýnilega orð-
ið fyrir margvfslegri sorg.
— Hann á... hann hefur átt
þessar þrjár konur.
— Það eina skrftna við það
er kannski að hann hefur haft
kjark til að kvænast alltaf á ný.
— Þessi systir Dorrít Hend-
bergs, hún sá Ifka að það var
eitthvað bogið við þessa veizlu.
— Ég held þú sjáir ofsjónir.
— Nei, f alvöru talað.
Hún leit á hann.
— Það var eins og þau fylgd-
ust sérstaklega með okkur —
reyndu að hlusla eftir hverju
orðið sem við sögðum. Eins og
þau leituðu að duldri merkingu
handan þess sem sagt var.
— Skiptir það einhverju
máli?
— Kannski ekki... en samt
var það skrftið. Mér finnst
fjarka dularfuilt að fara að
bjóða okkur, til að komast að
þvf hver við erum og hvað við
erum ... við erum bara ókunn-
ugt fólk sem þeim kemur ekk-
ert við, ekki satt?
— Mér fannst þetta ósköp
þemkileg veízla.
— Það var ekki að mér fynd-
ist neitt að — ekki á þann hátt.
Ég get ekki útskýrt fyrir þér
hvað það var. En eitthvað var
að. Eitthvað sem laust niður f
huga minn þegar við vorum
setzt inn f dagstofuna eftir mat-
inn.
— Hvað þá?
— Bara að ég vissi það.
— Er viskfið vont?
— Nei, ég er að tala f alvöru.
Það var eitthvað sem skipti
máli. Hefurðu aldrei upplifað
slfkt. Maður situr og talar um
allt og ekkert og allt f einu
dettur maður ofan á smáatriði
sem hefur þýðingu ... án þess
að maður viti hvað það er.
— Segðu mér eitt, ertu að
tala f alvöru um þetta?
— Já.
— Hættu að hugsa um þetta.
— Ég get það ekki. Ég veit að
ég fæ ekki ró f mín bein fyrr en
ég kemst að þvf hvað raskaði ró
minni.
Hann andvarpaði. ___
— Þá verðum við bara að
reyna að finna það í samein-
ingu. Manstu svona nokkurn
veginn hvenær þetta gerðist?
— Þegar þú fórst að spila?
— Þegar ég fór að spila?
Hann hló við.
— Heldurðu ekki bara að
pfanóleikur minn hafi ruglað
þig f rfminu.
Hún hristi höfuðið.
— Þegar ég byrjaði að spila
gerðist ekkert — ef ég man
rétt.
— Susie og Björn sátu f
sófanum og töluðu saman.
— Og fannst þér eitthvað at-
hugavert við það?
— Carl Hendberg og konan
hans stóðu við stóra skápinn og
Framhaldssaga eftir
ELSE FISCHER
Jóhanna Kristjónsdóttir
þýddi
systirin Emma Dahlgren sat og
bruddi hnetur. Hún hristí
höfuðið.
— Ég sé þau öll fyrir mér, en
ég get ekki áttað mig á hvað var
að. En eitthvað var það nú
samt.
— Það er eitthvað að hér.
Hann reis á fætur.
— Sittu grafkyrr og lfttu
ekki f áttina að glugganum.
Einhver er að koma og f þetta
skipti skal ég vera nógu snögg-
ur og komast að þvf hver er á
ferðinni.
1 hendingsstökki var hann
kominn að útidyrunum.
— Nei, en gaman hvað marg-
ir hafa haft áhuga á að heim-
sækja þig.
Susie kom inn f stofuna og á
eftir tölti Morten niðurlýtur og
sfðan komu Björn og Emma
Dahlgren.
— Susie og ég ætluðum að
fara til „Lúðvfks“ og drekka te
og þá fannst okkur tilvalið að
kfkja inn og sjá hvernig þú
hefðir það, sagði Björn.
— Og þá rákumst við á pró-
fessorinn, sagði Susie — og