Morgunblaðið - 07.02.1978, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 7. FEBRUAR 1977
GRANI göslari
Mír heyrist það vera forstjórinn, sem þurfi að tala við þig!
Hann féll f yfirlið, er hann
heyrði þig þakka, þvf það er
óþekkt með öllu f sambandi við
skattana.
Nei!, NEI! Ég hélt ég væri með
stórar fætur, en guð hjálpi mér
þetta!
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Sumarhátíð sænskra bridge-
spilara er haldinn f Tylösand ár
hvert. Og 1977 var hún um leið
fyrsti hluti yfirstandandi Philip
Morris Evrópubikarkeppni. Spil-
ið f dag, úrspilsæfing vikunnar,
kom fyrir f tvfmenningskeppni
þessari.
Suður gefur, allir utan hættu.
Norður
S. ÁG75
H. 43
T. KG1053
L. 53
Suður
S. 103
H. ÁK10762
T. A96
L. 98
Samningurinn er þrjú hjörtu í
suður eftir þessar sagnir:
Suður Vestur Norður Austur
Nei — þetta er ekki tannlæknirinn!
V antar eftirlit?
„Ég veit að fleirum en mér
ofbauð þáttur sjónvarpsins s.l.
miðvikudagskvöld 1. febr. þegar
sýndir voru þættir úr myndum
þeim, sem valdar hafa verið til
sýninga á yfirstandandi kvik-
myndahátið.
I Vísi þennan sama dag er vitn-
að í pistil þann, sem Thor Vil-
hjálmsson skrifar f sýningarská
kvikmyndahátiðarinnar og hann
kallar „Kvikmyndir sem list“. Þar
segir m.a.: „Kvikmyndir eru
undramáttugt og heillandi list-
tæki og tjáningarmiðill, með
óendanlegum möguleikum". Enn-
fremur: „Islendingar hafa verið í
listsvelti á kvikmyndasviðinu —
von okkar sem stöndum að kvik-
myndahátiðinni er að tekist hafi
að fá á kvikmyndahátíð i Reykja-
vík kvikmyndir, sem rétt sé að
telja framúrskarandi kvikmynda-
list á alþjóðavisu um þessar
mundir, þótt vitanlega hljóti sitt
að sýnast hverjum þar sem keppt
hefur verið að fjölbreyttu vali,
sem höfði til mismunandi
smekks".
Það var þvi með nokkurri for-
vitni sem við kunningjahópur
byrjuðum að fylgjast með þessum
þætti. Hvilík vonbrigði! Annað
eins samsafn sora hef ég aldrei
séð. Hvergi ljós punktur. Að visu
voru aðeins teknar svipmyndir úr
hverri mynd og þar af leiðandi
ekki hægt að dæma myndirnar i
heild, Ætla má þó að valin hafi
verið þau atriði til sýningar, sem
forráðamenn hafa talið hvaða for-
vitnilegust fyrir væntanlega sýn-
ingargesti.
Ur því tekist hefur að útvega
hingað „framúrskarandi kvik-
myndir á aiþjóðavisu", af hverju
var ekkert sýnt úr þeim? Af
1 ti pa» l s 2 L
2 II 3L 3H allirpass
Vestur spilar út laufi, sem aust-
ur tekur með ás, tekur á lauf-
drottningu og skiptir síðan í
tromp. Suður tekur á ás og kóng.
Allir eru með og nú er hægt að
tryggja samninginn sé gert ráð
fyrir að tíglarnir liggi 3—2 á
höndum austurs og vesturs. Sjá
lesendur leiðina?
Það væri ekki skynsamlegt að
svína strax tígli. Mistækist
svíningin myndi varnarspilarinn
eflaust spila spaða, sem við erum
svo heppin að ekki hefur enn ver-
ið spilað. Og í því tilfelli yrði sami
varnarspilari að eiga bæði þrjá
tígla og þrjú tromp. Annars
verður tfgull trompaður of
snemma og víð losnum ekki við
tapslaginn f spaða.
Þess vegna tökum við á tigulás
og kóng. Við megum gefa á
drottninguna því spaðaásinn er
ehn í borðinu og okkur er sama þó
fjórði tígulinn sé trompaður en þá
fer spaðinn af hendinni.
I Tylösand gaf rétta spila-
mennskan mjög góða skor þvf
hendur austurs — vesturs voru
þannig.
Vestur Austur
S. K982 S. D64
H. D85 H. G9
T. 872 T. D4
L. K64 L. ADG1072
Þegar tíguldrottningin kom í
fengust 10 slagir, 170 fyrir spilið
og84% skor.
jy JT Framhaldssaga eftir
HUS MALVERKANNA
64
sem væri... kannski er hún
lfka eitthvað skrftin ... með of-
sóknarbrjálæði... hvað veit ég.
— Það gæti líka verið að hún
kæmi ekki nálægt þessu máli.
Dorrit talaði ofur rólega.
— Að þetta hefði verið al-
vöru tilraun til að hræða hana.
— Þá hefur það sýnflega tek-
izt ef hún ætlar að gera alvöru
úr þvf að fara í dag.
— Og þar með leysist málið
ekki ef það er hún sem hefur
kúgað fé af okkur. Hún getur
gert það hvar sem hún er á
landinu.
— Vfst getur hún það... en
það... það verður erfiðara í
framkvæmd. Þá er trúlegra að
við getum komist að því hvaðan
bréfin berast.
— Og nú þegar aftur er vikið
að fjárkúgunarmálinu...
Dorrit reyndi að leyna því
hversu mjög rödd hennar
skalf... — gætirðu kannski
sa^t mér hvers vegna f
ósköpunum við erum að borga.
Lögregluþjónninn hefur rétt
fyrir sér. Pilturinn gæti fengið
hæli hér. Hvers vegna hefur
okkur ekki hugkvæmzt það.
Hvers vegna bara borga og
borga.
— Ég hef hugleitt það.
Rödd hans var gremjuleg.
— Það er ekki svo einfalt að
fá hæli og þar sem við erum að
reyna að koma honum áfram til
Suður-Amerfku finnst mér
ekki ástæða til að taka neina
áhættu. Hugsaðu þér ef hann
yrði framseldur áður... það
myndi leggja hana systur mfna
í gröfina. Hún varð svo glöð
yfir þvf að hann hefði komist
hingað. Ég get ekki drepið syst-
ur mfna fyrir nokkra skildinga.
Hann var f uppnámi.
Hún hafði aldrei séð hann
svona áður. Hann var grár f
framan og sló með knýttum
hnefa á rúmið.
— Að drepa systur sfna bara
til að spara nokkrar krónur...
aldrei hefði ég trúað að þú gæt-
ir...
— Mér finnst samt við ætt-
um að fara til lögreglunnar.
Hún horfði fast á hann.
— Þú veizt það er þung réfs-
ing við fjárkúgun í þessu til-
viki...
— Ég myndi gera það ef ég
gæti.
Hann stóð upp og gekk um
gólf.
— Trúðu mér, ég er að reyna
að gera það eina rétta.
— Já, því býst ég við. Það er
Ifka væntanlega á þessum fors-
endum sem fé er kúgað út úr
þér.
— Hvað áttu við?
— Ég á við það sem ég sagði.
Mér virðist þetta allt... ja,
hvernig á ég að orða það.
— Þú trúir mér ckki.
— Jú, ég trúi því að hafa haft
sé út úr þér fé.
— Hvað ertu þá að reyna að
segja við mig?
— Ég vil fá að vita
forsendurnar.
—- Þú veizt þær.
— Nei, hinar raunverulegu
og sönnu forscndur.
Þau horfðust kuldalega í
augu.
— Hvað ertu eiginlega að
fara, sagði hann hljómlausri
röddu.
— Ég á við að ég vil fá að sjá
fyrsta bréfið. Þar sem málið
var skýrt. Það sem kom á undan
bréfunum sem hafa sfðan bara
gefið fyrirmæli um að afhenda
þrjú hundruð þúsund krónur í
hvert skipti á ákveðinn stað f
skóginum.
— Ég hef sagt þér hvað stóð í
bréfinu.
— Ég vil fá að sjá það.
— Ég brenndi það.
— Já, grunaði mig ekki.
Hún snerist á hæli og gekk út
úr sVefnherherginu.
— Dorit leyfðu mér að skýra
þetta.
Hún hljóp niður stigann.
— Það er ekkcrt að skýra.
Hann náði henni við dyrnar á
bókaherberginu.
— Ég vildi ekki gcra þig
meðseka.
— Hvað áttu eiginlega við?
— Það er sfminn til Carls...
Emma stóð allt f einu f
dyrunum.
— Það er lögreglan. Þeir
vilja bara tala við þig...