Morgunblaðið - 17.02.1978, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 17. FEBRUAR 1978
Halldór Þórhallsson
vagnstjóri - Minning
Fæddur 18. september 1919.
Dáinn 9. febrúar 1978.
Halldór fæddist að Nesi í Aðal-
dal 19. september 1919, sonur
hjónanna Pálínu Steinadóttur og
Þórhalls Baldvinssonar, er þar
bjuggu. Hann andaðist á Landa-
kotsspítala fimmtudaginn 9.
febrúar 1978. Hér verður hvorki
rakinn æviferill Halldórs né störf
hans tíunduð, það læt ég öðrum
eftir, sem betur til þekkja. Hitt
þykist ég vita, miðað við kynni
mín af Halldóri, að verk hans öll
hafi bæði fyrr og síðar verið vel
og trúga af hendi leyst.
Þann 13. desember 1913 kvænt-
ist Halldór eftirlifandi konu
sinni, Þórunni Jónínu Meyvants-
dóttur, ágætri konu, sem varð
manni sínum elskulegur lífsföru-
nautur, enda mun hjónaband
þeirra hafa verið farsælt og ham-
ingjusamt. Mannkostir Þórunnar
komu skýrast í ljós eftir að Hall-
dór missti heilsu sína og starfs-
orku, en þá gerðist hún fyrir-
vinna heimilisins jafnframt því
að vera ástrík og umhyggjusöm
húsmóðir. Þau hjónin eignuðust 5
börn. Það næstelzta, sem var dótt-
ir, dó á öðru ári, en hin öll komust
til fullorðins ára. Gott og mann-
vænlegt fólk. Eina unga dóttur
kom Þórunn með inn í hjónaband-
ið, sem ólst upp í systkinahópn-
um. Henni reyndist Halldór engu
síður en sínum eigin börnum, —
unni þeim öllum jafnt og var nær-
gætinn og umhyggjusamur faðir.
Eftir að barnabörnin komu til
sögunnar, áttu þau oft erindi
heim til afa og ömmu og þar var
jafnan gott að koma.
Eg kynntist Halldóri fyrst fyrir
rúmum 6 árum, er við hjónin
fluttumst til Reykjavíkur og sett-
umst að í næsta nágrenni við
hann. En þótt við þekktumst að-
eins þessi fáu ár, leiddu atvik til
þess, að kynnin urðu nokkuð náin
og með okkur tókst góður kunn-
ingskapur. Halldór var um þær
mundir hættur öllum störfum
vegna vanheilsu og hafði þá um
skeið barist við illvígan sjúkdóm,
sem þrátt fyrir k^rlmennsku Hall-
dórs og :ndlegt þrek, hefir nú
borið hærri hlut í viðureign
þeirra og lagt hann að velli.
Þegar ég nú við andlátsfregn
Halldórs lít til baka á hina stuttu
samleið okkar, koma mér í hug
margar ljúfar og litríkar minning-
ar frá stopulum samverustundum
og þó oftast á heimili hans, Haga-
mel 45. Halldór verður mér ætíð
minnisstæður vegna síns opna,
einlæga hugar og björtu lífsvið-
horfa. Þarna gekk ég til fundar
við helsjúkan mann, sem þrátt
fyrir veikindin virtist geisla af
lífsorku og hjartahlýju, svo þarna
segja má að með okkur yrðu óbein
hlutverkaskipti, því ég, sem hafði
komið í veikri viðleitni til að
gleðja og hressa, fór af fundi hans
allur annar maður og betur í lífs-
stakk minn búinn. Þannig var
eðlisfar Halldórs og lífsmáti.
Glaður og æðrulaus mætti hann
örlögum sínum, trúr og staðfast-
ur, sáttur við guð og menn og með
heilbrigðar, þroskaðar lifsskoðan-
ir, er orkuðu jákvætt á samferða-
menn hans og viðmælendur.
Hann var vel hagmæltur, eins og
hann átti kyn til og sendi oft
vinum og vandamönnum hlýjar
ljóðkveðjur.
Hér í Reykjavík áttum við sam-
leið í góðum félagsskap, þar sem
hann um árabil hafði starfað sem
virkur og virtur félagi, en var nú,
vegna veikinda sinna, að mestu
hættur að sækja þar fundi. Þrátt
fyrir það var félagshyggjan söm
við sig og hann fylgdist af alhug
með störfum og framgangí félags-
ins. Oft bárust inn á fundi þess
hlýjar vinarkveðjur frá Halldóri
og þá jafnan í bundnu máli.
Nú við leiðarlok þakka ég Hall-
dóri samfylgdina og bið honum
blessunar guðs á nýjum, ókunn-
um þroskaleiðum. Þórunni, börn-
um þeirra og öðrum nákomnum,
vottum við hjónin innilega samúð
okkar með orðum skáldsins,
Stefáns frá Hvítadal:
„Heidur biikar himinn
hærri dauðans móðu.
— Samúð vora sendum
sorgarinni hljóðu,
signing bljúgra bæna.
bróðurlegan anda.
Stvrki börn og brúði
blessan Drottins handa.4*
Hallgrímur Th. Björnsson.
Kveðja frá tengdabörnum og
barnabörnum:
1 dag er til moldar borinn okkar
ástkæri tengdafaðir og afi, Hall-
dór Þórhallsson, Hagamel 45, en
hann lést í Landakotsspítala
aðfaranótt 9. þ.m. eftir langa og
erfiða sjúkdómslegu.
Ætlunin er í línum þessum að
rifja upp kynni okkar af þeim
sæmdar- og heiðursmanni. Ut í
ævilýsingu eða ættfræði verður
ekki farið, það eftirlátum við öðr-
um. Hér verður því rætt við Hall-
dór sem tengdaföður og afa, því
þannig kynntumst við honum og
þannig munum við hann. Það ein-
kenndi Halldór og lífshlaup hans
allt var hógværð, alúð, drengskap-
ur og þolgæði. Gefur því auga leið
að það verður seint fullþakkað að
hafa kynnst og umgengist mann
sem slíkum höfuðkostum var bú-
inn. Jafnskjótt og þú hafðir
tengst honum var þér tekið eins
og þú værir eitt af börnum hans.
Eftir fyrstu kynni bar aldrei svo
mikið sem skuggablett á þessi
samskipti og eru þær ófáar unaðs-
stundirnar sem við áttum í sam-
neyti við þennan greinda og glaða
mann. Ekki spillti þar um að við
hlið Halldórs í blíðu og stríðu stóð
hans yndislega eiginkona Þórunn
J. Meyvantsdóttir, sem bjó manni
sínum unaðslegt heimili, fyrst að
Eiði v/Nesveg og síðar að Haga-
mel 45. Þau hjón eignuðust fimm
börn en misstu eitt þeirra í
bernsku, auk þess gekk Halldór
dóttur Þórunnar í föðurstað og
reyndist henni ávallt sem besti
faðir. Halldór og Þórunn voru til
sannrar fyrirmyndar hvað sam-
lyndi og ástríki snerti, því á heim-
ili þeirra rfkti jafnan gagnkvæm
t
Föðursystir mín,
ELÍNBORG BENEDIKTSDÓTTIR
Vesturgötu 56.
andaðistá Borgarsjúkrahúsinu 15 þ m
Sigriður Kristjánsdóttir.
t
Sonur okkar og bróðir,
JÓN GÚSTAF SKÚLASON,
Sunnuvegi 10, Selfossi,
verður jarðsunginn frá Selfosskirkju. laugardaginn 18 febrúar kl
14 00
Foreldrar og systkini.
t
Ástkær eiginmaður. faðir og tengdafaðir,
FERDINAND RÓBERT EIRÍKSSON.
skósmíðameistari,
Grettisgötu 19,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn 20 febrúar, kl
1 30 e.h
Magnea G. Ólafsdóttir,
GunnarÓ. Ferdinandsson,
EiríkurR Ferdinandsson,
ArniG. Ferdinandsson,
Gísli Ferdinandsson,
JónJ. Ferdinandsson,
Ferdinand Þ. Ferdinandsson
t
Innilegar þakkir fynr auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
litlu dóttur okkar og systur
ÞORBJARGAR ÁRNADÓTTUR.
Margrét Þórðardóttir. Árni Guðmundsson.
og dætur.
Eiginmaður minn +
GUNNAR EIRÍKSSON.
húsasmiður.
Ránargötu51,
lést að Landspítalanum að kvöldi 14 febrúar
Bodil Friðriksdóttir.
t
Elskuleg eiginkona og móðir. dóttir. tengdadóttir og systir.
JÓHANNA SIGURÐARDÓTTIR.
Birkiteig 29, Keflavík,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju mánudaginn 20 febrúar kl 3
Fyrir okkar hönd og annarra vandamanna,
Marel Einarsson og böm,
Margrét Eggertsdóttir, Sigurður Sigurðsson,
______________ Jónína V. Eiríksdóttir, Einar Símonarson.
t
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar. tengdafaðír og afi,
RAGNAR MAGNÚSSON.
Álfaskeiði 45. Hafnarfirði,
lé/t að heimili sínu 16 þ m
Jarðarförin auglýst siðar
Ingibjörg Jósefsdóttir. Óskar Ásgeirsson,
Elinborg Ragnarsdóttir, Erla Ásgeirsdóttir,
Magnús Ragnarsson, Örn Halldórsson,
Hjördis Ragnarsdóttir,
Margrét Ragnarsdóttir og barnabörn.
t
Eiginmaður minn
HALLDÓR ÞÓRHALLSSON,
Hagamel 45, R.
sem lézt i Landakotsspitala 9 febrúar verður jarðsunginn frá Fossvogs-
kirkju föstudaginn 1 7 febrúar kl. 1 5
Þeim sem vildu minnast hins látna er vinsamlega bent á S Í.B S
Fyrir hönd vandamanna.
Þórunn Meyvantsdóttir.
Vigdís Ferdinandsdóttir,
Hrefna Guðbrandsdóttir,
Steinunn Eiríksdóttir,
Steinunn Karlsdóttir,
Sólrún Þorbjörnsdóttir,
Helga Óskarsdóttir,
Marsibil Jónsdóttir.
Lokað í dag
vegna jarðarfarar
ARNAR ARNLJÓTSSONAR.
Reiðhjólaverkstæðið Baldur,
Vesturgötu 5.
Lokað verður í dag
eftir hádegi vegna jarðarfarar
ARNAR ARNLJÓTSSONAR,
útibússtjóra.
Verzlunin Kúnigúnd,
Hafnarstræti 11.
virðing og sönn ást. Verður að
segja að betra veganesti er ekki
hægt að veita börnum sinum en
hina réttu fyrirmynd hvað verðar
heimilislíf, virðingu og trúna á
Guð. Alla vega erum við sem gift
erum börnum þeirra þess fullviss
að Halldóri og Þórunni hefur ekki
mistekist í uppeldi barna sinna,
því í þeim er að finna þá horn-
steina sem vel sóma slíku ágætis-
fólki og þökk sé þeim.
Halldór var hagyrtur vel og eru
þær ófáar ljóðaperlurnar sem
hann helgaði ýmist börnum sín-
um, tengdabörnum eða barna-
börnum. Ber þar hæst minningar-
ljóð sem hann orti að Guðna
Vigfússyni dóttursyni Þórunnar
látnum, var það fellt að laginu Ö
þá náð að eiga Jesú og var sungið
við útför hans. Var það dýrmæt
minningarperla foreldrum og ást-
vinum. Þá ber að geta þess að
meðan afa entist heilsa áskotnað-
ist barnabörnunum visa frá hon-
um sem ort var i tilefni af fæð-
ingu þeirra og er það óbrotgjarn
minnisvarði. Ennfremur voru
gerðar tækifærisvísur sem felldar
voru að auðlærðu lagi og mátti því
oft heyra afabörnin syngja hástöf-
um lofvísur um sjálfa sig. Það
sem einkenndi allmjög ljóðagerð
Halldórs var trú hans á Guð og
hans æðri forsjá. Ber þar til að
nefna að vart höfum við lesið fall-
egri texta en þann sem hann orti
okkur hjónum hverju fyrir sig í
tilefni af brúðkaupsdegi okkar.
Þar getur að líta heilræði sem eru
dýrmætari en allur veraldlegur
auður og það var í þeim anda sem
hann sjálfur lifði og ætlaði öðrum
að lifa. Trúrækni og þolgæði Hall-
dórs komu best í ljós í þeim þung-
bæru veikindum sem á hann voru
lögð, fyrst sem berklasjúkling og
síðar haldinn ólæknandi sjúk-
dómi sem gerði það m.a. að verk-
um að hann varð að vera stöðugt á
súrefnisgjöf síðustu tvö árin sem
hann lifði. Aldrei heyrðist Hall-
dór mæla æðruorð og þeir voru
víst flestir sem áttu bágra en
hann að hans áliti. Allt vram und-
ir það síðasta var Haildór manna
glaðastur í góðra vina hópi og
nutu blessuð afabörnin þess ríku-
lega að vera í nácist afa.
Bindindismaður var Halldór bæði
á vín og tóbak og þeir kostir sem
hann mat mest í fari annarra voru
reglusemi, stundvísi og heiðariki.
Ekki minnumst við þess að hafa
nokkurn tíma heyrt Halldór tala
illa um nokkurn mann og gæti
maður ímyndað sér að ljótt orði
væri ekki til í hans orðabók. En
nú er komið að leiðarlokum í þess-
ari samfylgd okkar. Hann kominn
í himnasali, en við gistum enn um
sinn móður jörð. Það er einlæg
vissa okkar að eigi einhver greið-
an aðgang að hinni himnesku
sælu þá er það Halldór, sem þjáð-
ist meira af veikindum en flestir
aðrir þann tima sem hann dvaldi
með okkur og sem með líferni
sínu öllu var til sannrar fyrir-
myndar.
Við þökkum tengdaföður og afa
samfylgdina og þá hlýju og alúð
sem hann veitti okkur. Hjá okkur
mun lifa hin fagra og fullkomna
minning um góðan og göfugan
mann. Blessuð sé minning hans
að eilífu.
Megi Guð líkna þeim sem hann
unni mest, hans ástkæru eigin-
konu og börnunum hans elsku-
legu.
Að lokum viljum við þakka öll-
um þeim sem léttu Halldóri
byrgðina bæði fyrr og síöar, ekki
síst læknum og starfsliði gjör-
gæsludeildar Landakotsspítala
sem báru hann á höndum sér síð-
ustu ævidagana.
Ennfremur alúðarþakkir til
starfsmanna Strætisvagna
Reykjavíkur, sem ávallt voru
reiðubúnir til aðstoðar þegar á
þurfti að halda. Guð launi þeim
öllum gott hugarþel.
„Vinir mínir fara fjöld," sagði
Bólu-Hjálmar eitt sinn er hann
frétti lát vinar. Þessi orð hafa mér
oft komið í hug nú síðustu vikurn-
ar, því að svo vill til að óvenjulega
margir félagar minir og vinir hafa
kvatt þennan heim á röskum
tveim mánuðum. Siðastur í
röðinni var Halldór Þórhallsson,
bílstjóri, Hagamel 45, sem verður
jarðsunginn frá Fossvogskirkju í
dag. Við Halldór höfum starfaö í
sama félagi röskan aldarfjórðung
og okkur var vel til vina þó
aldursmunur væri nokkur. Fóru
Framhald á bls. 32.