Morgunblaðið - 25.02.1978, Blaðsíða 26

MORGUNBLAÐIÐ, LAUG ARDAGUR 25. FEBRUAR 1»78

raöauglýsingar — raðauglýsingar — raðauglýsingar

fundir — mannfagnaöir | i ýmislegt
Knattspyrnufélagið Þróttur heldur árshátíð síná föstudaginn 3. marz í Átthagasal Hótel Sögu og hefst hún með borðhaldi kl. 19.30 Ómar Ragnarsson skemmtir Lúdó og Stefán leika fyrir dansi til kl. 2 e m. Aðgöngumiðar seldir í Litnum, Síðu- múla 1 5 og í Klausturhólum, Lækjargötu. Nefndin. i i Mjög stór brúnn hestur bmarkaður tapaðist frá Króki í Árnessýslu ágúst í sumar. Þeir sem verða varir við ;tóran brúnan hest í högum hjá sér sem Deir kannast ekki við, eru beðnir að láta /ita í síma 40363 eða 76656 sérstaklega ar fólk í Árnes- og Rangárvallasýslu beðið að huga að hestinum. Laxveiðimenn Tilboð óskast í lax- og silungsveiðirétt í Langadalsá, Nauteyrarhreppi, N- ísafjarðarsýslu. Tilboðum sé skilað til Jóns Ebeneserson- ar, Fremri-Bakka, Nauteyrarhreppi fyrir 4. marz n.k. Uppl. veittar á sama stað Stjórnin.
— Hyllir Sadat
Framhald af bls. 1.
sem ákvörðun þín bar vott um.
Ég votta saiTiúð fjölskyldum
þeiira huKrökku manna, sem
féllu í sameiginlefíri baráttu
gegn hryðjuverkum, um leið
og ég sendi kveðju þeim, sem
þátt tóku f leiðangrinum."
Egypzkum fjölmiðlum hefur
orðið tíðrætt um orðsendingu
Carters, en Sadat hefur þakk-
að kveðjuna og „stuðninginn í
baráttunni gegn öllum þeim,
sem eru fullir haturs og standa
í vegi fyrir öryggi og friði“,
eins og sagði orðrétt í skeyti
hans til Carters.
— Breytingar
Framhald af hls. 19
Rafael Calvo verði verkamálaráð-
herra. búfræðingurinn Jaime
Lamo de Espinosa landbúnaðar-
ráðherra og verkfræðingurinn
Salvador Sanehez Teran sam-
gönguráðherra.
Suarez gerði siðast breytingar á
stjórn sinni í júli eftir fyrstu
kosningarnar á Spáni i rúm 40 ár.
Stjórnin var skipuð sérfræðing-
um og stuðningsmönnum Mið-
flokks Suarezar. Búizt er við að
nyja stjórnin taki við á mánudag.
- Ætla að semja
Framhald af bls. 19
maður sagði að Owen mundi
reyna að fá Nkomo og Mugabe til
-að viðurkenna þörfina á friðsam-
legu samkomulagi en ekki veita
þeim neitunarvald. Breytingin á
afstöðu Breta kom fyrst. í Ijós
þegar James Callaghan sagði á
þingi í gær að allír aðilar yrðu að
standa að endanlegri lausn í
Rhodesíu.
Jafnframt var enn reynt í dag
að finna leiðir til að bjarga við-
ræðum Smiths og hófsömu
blökkumannaleiðtoganna í Salis-
bury úr þeim ógöngum sem þær
hafa komizt í vegna ágreinings
um samsetningu bráðabirgða-
stjórnar. Smith vill að hvítir
menn og svartir fái jafnmarga
ráðherra en hann sjálfur verði
oddamaður þannig að völdin
verði í höndum hvitra. Blökku-
menn vilja að samningsaðilarnir
fjórir hafi jafnmarga ráðherra
þannig að völdin v«rði í höndum
blökkumanna.
— Belgrad
Framhald af bls. 18
frá 1975 um bætta sambúð
austurs og vesturs og
mannréttindi síðan í októ-
ber í fyrra. Hinjíað til hafa
Austúr-Evrópuríkin ein-
drejíið la«zt jíe«n því að á
nokkurn hátt verði reynt
að vega og meta hvernig
þau hafi staðið við mann
réttindaákvæði Helskinki-
sáttmálans.
— íþróttir
Framhald af bls. 38.
Sigurðsson 4. Páll Bjorgvmsson 4 (2
v). Þorbergur Aðalstemsson 2 Steinar
Birgisson 2. Skarphéðinn Óskarsson
1 , Ólafur Jónsson 1
Mörk Fram: Árni Sverrisson 4 (2 v).
Jens Jensson 3 (2 v), Arnar Guðlaugs-
son 2(1 (1 v), Sigurbergur Sigsteins-
son 1. Magnús Sigurðsson 1. Atli
Hilmarsson 1 Birgir Jóhannesson 1.
Pétur Jóhannsson 1
Valur — Ármann 25:16
Mörk Vals: Þorbjörn Guðmundsson 7.
Jón H Karlsson 4. Bjarni Guðmunds-
son 4. Stefán Gunnarsson 3. Steindór
Gunnarsson 2. Gisli Blöndal 2. Björn
Björnsson 1. Gisli Arnar Gunnarsson
1
Mörk Ármanns: Björn Jóhannesson
5. Jón Viðar Sigurðsson 3. Pétur
Ingólfsson 2 Þráinn Ásmundsson 2 v.
Friðrik Jóhannsson 2. Einar Þórhalls-
son 2 v
—áij
— Alþingi
Framhald af hls. 16
Þjóðhagsstofnun og aðra þá aðila,
sem fást við rannsóknir og með-
ferð kjaramála í landinu, svo sem
Kjararannsóknarnefnd, varðandi
söfnun upplýsinga og úrvinnslu
þeirra. Við undirbúning þessa
máls kemur til athugunar, hvort
væntanleg stofnun á vegum sátta-
semjara ætti að taka við störfum
kjararannsóknarnefndar.
Þessi nýja hagstofnun á að öðru
leyti að vera sjálfstæð og byggð
upp gagngert og sameiginlega af
aðilum vinnumarkaðarins, þ.e.
annars vegar samtökum vinnu-
veitenda og hins vegar hinum
fjölmennu samtökum launafólks í
landinu, sem aðilum að frjálsum
samningum um kaup og kjör á
vinnumarkaðnum. Með þessu
móti mætti koma á mjög nánu
samstarfi aðila vinnumarkaðarins
sjálfra um þá hagfræðilegu og að
öðru leyti sérfræðilegu star'fsemi,
sem er óhjákvæmilegur þáttur í
undirbúningi og gerð kjara-
samninga á vinnumarkaðnum í
nútímaþjóðfélagi. Ef vel tekst til,
ætti slíkt fyrirkomulag og sam-
starf. byggt á faglegum grund-
velli, að geta stuðlað að gagn-
kvæmu trausti launþega og
vinnuvetenda við lausn jafn-
þýðingarmikilla mála og kjara-
samningar eru fyrir allan almenn-
ing í landinu, eðlilega þróun at-
vinnuvega landsmanna og þjóðar-
hag. í þessu sambandi er grund-
vallaratriði að greiða fyrir gerð
kjarasamninga á þann veg, að
þær kjarabætur sem um er samið
á hverjum tíma, nái tilgangi sín-
um og komi launþegum raunveru-
lega til góða.“
— Minning
Jóhannes
Framhald af bls. 29.
Margir munu minnast hans með
þökk nú þegar leiðir skilja um
stund. Starfsfólki sínu, sem margt
starfaði í Rammagerðinni í tugi
ára, reyndist hann hinn besti fé-
lagi og hollur ráðgjafi. A tyllidög-
um á heimili þeirra hjóna var
starfsfólkið alltaf fyrstu gestirnir
sem boðnir voru og segír það sína
sögu. Samhentari hjón en Jóhann-
es og Guðríði hefi ég ekki þekkt
og erfitt er að hugsa um annað
þeirra án hins. Jafnvel nú, þótt
vík sé milli vina, finnst mér hinn
samofni lífsþráður þeirra aldrei
hafa verið sterkari en nú.
í dagsins önn stóð konan hans
við hlið hans og tók virkan þátt i
starfinu, og eftir að starfsdegi
Jóhannesar lauk heldur hún
ótrauð áfram. En þung hljóta spor
herinar oft að hafa verið undan-
farin fjögur ár. Einatt á faralds-
fæti með ástvin sinn eða i heim-
sóknir til hans.
En él birtir upp um siðir.
Minningar — ljúfar minningar —
munu lifa og ylja um ókomin ár.
Innilegar samúðarkveðjur
sendum við hjónin þér, kæra
Guðríður börnunum ykkar, Kol-
brúnu, Svanhildi og Bjarna og
öðrum ástvinum Jóhannesar
Bjanasonar.
Með virðingu og þökk kveðjum
við góðan vin.
Ö.A.
— Minning
Örnólfur
Framhald af bls. 30
soninn. Arið 1956 var tekið það
örlagaskref að selja húsið og flytj-
ast búferlum suður á Akranes.
Þar keyptu þau ágætt hús og Örn-
ólfur fékk nóg að starfa. En hann
festi aldrei rætur syðra, hugurinn
var alltaf fyrir austan og fór hann
austur á hverju sumri meðan
heilsa leyfði. Arið 1962 missti
hann konu sína en bjó búi sfnu
áfram.
Oft kom hann yfir sundið, eins
og hann kallaði það, og þá var
erindið oftast að ná sér í góða
spýtu og líta á verkfæri ef eitt-
hvað nýtt væri á boðstólum. Og
svo að koma til frændfólksins og
fá fréttir að austan. Örnólfur var
mjög frændrækinn, hann lét sig
ekki muna um að taka krók á leið
sína til að heimsækja bróðurdæt-
ur sínar og fá fréttir að austan.
Okkar yngra fólkinu miðlaði
Örnólfur af miklum fróðleik,
hann var mjög minnugur og sagði
skemmtilega frá með sínum
hressilega orðaforða, ræddi um
menn og málefni og lagði engum
nema gott til.
Hans er saknað. Fyrir hönd for-
eldra minna og systra þakka ég
samfylgdina og votta börnunum
samúð okkar.
Jónína Stefanía Bjarnadóttir.
— Minning
Garðar
Framhald af hls. 31.
líklegum dvalarstað til frambúð-
ar. Landlæknir benti þeim á
Keflavík eða Selfoss. Þau völdu
Keflavík og leituðu þar fyrir sér.
Þeim tókst að fá húsnæði fyrir
íbúð og lækningastofu undir sama
þaki að Túngötu 13, þar bjuggu
þau þar til þau byggðu 1964—65,
að Tjarnargötu 7. Þar áttu þau
siðan heima og þar hafði Garðar
sína lækningastofu meðan hann
gat stundað lækningar vegna
sjúkleika. Garðar Olafsson er
fyrsti sérmenntaði tannlæknir-
inn, sem sezt að í Keflavík.
Garðar Ólafsson var sérstæður
persónuleiki, sem við, er hann
þekktum, gleymum ekki. Hann
var glaðsinna, fróður vel og kunni
vel að segja frá. Hann var nátt-
úruunnandi og naut þess að ferð-
ast um fjöll og óbyggðir landsins,
og dveljast þar, — jafnvel einn,
sem með góðum félögum.
Þegar við hjónin kveðjum nú
góðan vin með þökk fyrir góð
kynni og margar yndislegar
stundir með þeim hjónum, þá
færum við eiginkonu hans og
'syni, svo og aldurhniginni móður
hjartanlegar samúðarkveðjur.
Ragnar Guðleifsson.
Hinn 24. febrúar s.l. var kvadd-
ur hinztu kveðju starfsbróðir
minn og góður kunningi Garðar
Ólafsson tannlæknir. Garðar
fæddist 14. júní 1914 á Isafirði.
Hann hefði því orðið 64 ára á
þessu ári, sem ekki þykir mikill
aldur nú til dags.
A unglingsárum fluttist Garðar
til Reykjavíkur og bjó þar, þang-
að til hann fluttist til Bandaríkj-
anna, þar sem hann stundaði nám
í tannlækningum. Lauk hann þar
námi við háskólann í Portland í
Oregon árið 1950. Bauðst honum
þar starf að námi loknu, en Garð-
ar vissi sem var að hann mundi
aldrei hafa getað unað hag sinum
fjarri fósturjarðarströndum, svo
sterkum böndum var hann tengd-
ur íslenzkum öræfum og náttúru-
fegurð þessa lands. Þegar heim
kom setti hann á stofn tannlækna-
stofu i Keflavik og starfaði þar æ
síðan meðan kraftar entust.
Fyrstu kunni mín af Garðari
voru i Kaupmannahöfn árið 1959.
Við hittumst þar af tilviljun og
áttúm þar saman nokkra dýrðlega
daga. Eftir það hittumst við alltof
sjaldan, en af þessum kynnum
var greinilegt að þar fór vinfastur
maður, þvi ævinlega fór svo á með
okkur er víð hittumst sem um
langvarandi kunningsskap hefði
verið að ræða.
Garðar var náttúrugreindur,
vel gamansamur og glettínn. Hélt
hann þeim eiginleika til hinztu
stundar þótt við erfiðleika væri
að etja síðustu árin. Garðar naut
sín bezt á ferðalögum um öræfi
íslands, enda hafði hann gott
auga fyrir náttúrufegurð lands-
ins, og fróður var hann vel um
land org þjTið. Garðari var meir um
þá hiuti gefið, sem mölur og ryð
fær ekki grandað.
Hin síðustu 2—3 ár átti Garðar
við mjög erfiðan sjúkdóm að
stríða, sem að lokum bar hann
ofurliði. 1 þessum erfiðleikum
riaut hann í ríku mæli umönnun-
ar eiginkonu sinnar Ragnhildar
Arnadóttur. Henni og syni þeirra
Oddi sendum við star.fsbræður
Garðars einlægar samúðarkveðj-
ur og biðjum guð að blessa þau og
styrkja.
Sverrir Finarsson.
— Minning
Svavar
Framhald af hls. 31.
þurfti djörfung og áræði til að
stofna það á sínum tíma og vinna
hugsjón þess fylgi. Sú hugsjón
nær raunar langt út fyrir málefni
fatlaðra, eins og stofnun hlið-
stæðra samtaka um málefni ann-
arra, sem ekki ganga heilir til
skógar, ber vitní um.
I ljósi þessa sést, hve mikið
gildi brautryðjendastarf Svavars
Pálssonar og þeirra, er að stofnun
félagsins stóðu hafði, og hve mik-
ið happ það var að eiga kost á
slíkum frumherja á hinum erfiðu
frumbýlisárum, þegar sækja
þurfti á brattann og vinna göfug-
um hugsjónum fylgi.
Það þurfti hæfileika, hugrekki
og fórnfýsi, sem hann var gæddur
i ríkum mæli til þess að hrinda af
stað þeirri bylgju, sem síðar hefur
orðið til ómældrar blessunar á
mörgum sviðum. Svavar var einn
þeirra manna, sem var eftirsóttur
til starfa vegna hæfni sinnar og
mannkosta, og hann átti þess kost
að Iáta til sín taka við margvísleg
hugðarefni og ná þar langt. Segir
það sina sögu um manninn, að
hann skyldi leggja út í tvísýnt og
erfitt brautryðjendastarf, þegar
honum buðust heillandi mögu-
leikar á sviðum, sepr lágu betur
vio.
Eins og fyrr er getið, þá var
Svavar miklum mannkostum og
hæfileikum búinn eins og ætt-
menni hans. Hann eignaðist
mikilhæfa eiginkonu," Sigríði
Stefánsdóttur, sem studdi hann í
hvívetna í blíðu og striðu. Þau
eignuðust 6 börn. Fimm þeirra
eru gift, eitt þfeirra, Svanhildur
stjórnaði skólastarfi fyrir fatlaða,
en hið yngsta, 15 ára sonur, er í
heimahúsum. Barnabörnin eru
nú orðin 8. Öllu þessu fólki, svo
og tengdamóður hans, Bjarnþóru
Benediktsdóttur, sem nú sér á eft-
ir kærum tengdasyni og nokkru
eftir lát manns síns fluttist í íbúð
í sama húsi, en milli þessara
heimila hefur ætið ríkt gagn-
kvæm ástúð og umhyggja, svo og
tengdafólki vottar Kvennadeildin
dýpstu samúð og biður algóðan
Guð að styrkja þau f þeirra miklu
sorg. Blessuð sé minning Svavars
Pálssonar.
Jónína Þorfinnsdöttir.
Miðvikudaginn 22. febrúar s.l.
var til moldar borinn frá Dóm-
kirkjunni í Reykjavik Svavar
Pálsson cand. oecon., löggiltur
endurskoðandi, forstjóri Sem-
entsverksmiðju rikisins.
A kveðjustundu minnist ég
Svavars sem eins mætasta manns,
er ég hefi kynnst, manns, sem var
stærri í sniðum ert samferða-
mennirnir flestir.
Svavar var atgervifemaður til
líkama og sálar. Hann var mynd-
arlegur á velli, svo eftir var tekið
og sópaði að honum, hvar sem
hann fór. Að andlegu atgervi þó
eftirtektarverðari. Hann var
skarpgreindur, íhugull og hafði
þann hæfileika í ríkúm mæli að
greina strax kjarnann frá hism-
inu, aðalatriði frá aukaatriðum.
Honum vannst því vel, hann tók
strax á vanda þeirra verkefna,
sem hann fékkst við en eyddi ekki
tímanum í ónýtisumstang.
Eg kynntist Svavari fyrst haust-
ið 1954, er ég hóf endurskoðunar-
nám og störf hjá honum, en hann
hafði þá skömmu áður stofnað
eigin endurskoðunarskrifstofu.
Það er vissa mín, að á þeim vett-
vangi, sem ég þá vuldi mér, gat ég
ekki vistast betur. Náið samstarf
okkar stóð í fjórtán ár eða þar til
Svavar gerðist forstjóri Sements-
verksmiðju ríkisins. Það var lán
ungs manns að njóta Ieiðsagnar
Svavars í námi og starfi, þroska-
vænlegt að eiga við hann orða-
stað, hvort heldur var um fagleg
málefni eða önnur viðfangsefni
daglegs lífs.
Megi eiginkona hans, börn,
barnabörn og aðrir ástvinir finna
huggun harmi gegn í minning-
unni um góðan dreng, sem með
lífi og starfi reisti sér óbrotgjarn-
an minnisvarða.
Atli Hauksson.