Morgunblaðið - 30.07.1978, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 30. JÚLÍ 1978
Litli drengurinn okkar,
EINAR BJARNI PEDERSEN
lést 23. þ.m.
Útför hans hefur fariö fram.
Þökkum vinum og ættingjum sýnda vináttu og samúð.
Helga Hannesdóttir, Einar Ole Pedersen,
Guórún Einarsdóttir,
Kristín Halldórsdóttir, Ole Pedersen.
+
Maðurinn minn og faöir okkar
ASGEIR ÁSGEIRSSON,
frá Fróóá,
Dyngjuvegi 10,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 1. ágúst kl. 3 e.h.
Karólína Sveinsdóttir,
Ásgeir Þór Ásgeirsson Sveinn Ásgeírsson
Guómundur Ásgeirsson Birgir Ásgeirsson
Bragi Ásgeirsson Hrefna Ásgeirsdóttir.
t
Útför mannsins míns,
ÁRNA BJÖRNSSONAR
lögg. endurskoóanda
Lálandi 15,
fer fram frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 1. ágúst kl. 10.30.
Ingibjörg Jónsdóttir.
+
Eiginmaður minn og faöir,
JENS F. MAGNÚSSON,
íÞróttakennari,
sem andaðist 23. júlí s.l. verður jarösunginn frá Dómkirkjunni mánudaginn
31. júlí kl. 13.30.
F.h. aöstandenda
Guörún Guómundsdóttir
Ingunn Jensdóttir.
+
Móöir okkar, tengdamóöir, amma og langamma,
ÞÓRA SIGURBJÖRG JÓNSDÓTTIR,
sem lést að Hrafnistu þann 22. júlí, verður jarösungin frá Fossvogskirkju 1.
ágúst kl. 13.30. Þeim, sem vilja minnasl hinnar látnu, er vinsamlegast bent
á Dvalarheimili aldraðra sjómanna að Hrafnistu.
Óli Barödal,
Guðmundur Gislason,
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
+
Útför eiginkonu minnar, móður okkar og dóttur,
KRISTJÖNU LÁRUSDÓTTUR,
Reykjavíkurvegi 30, Hafnarfiröi,
fer fram mánudaginn 31. júlí kl. 3 e.h. frá Fossvogskirkju.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Krabbameinsfélagiö.
Pétur Maach,
Jóhanna Pétursdóttir,
Áslaug Pétursdóttir,
íris Pétursdóttir,
Lárus Scheving, Jóhanna Scheving.
+ Bróöir okkar.
SJEMUNDUR ÁGÚSTSSON,
Reykjavíkurvegi 32, Hetnerfiröi,
veröur jarösettur frá Fríkirkjunni í Hafnarfiröi mánudaginn 31. juli n.k. kl.
2 e.h.
Árni Ágústsson
og systkini.
+
Útför móöur okkar, tengdamóður og ömmu,
GUÐRÚNAR HELGADÓTTUR,
Eiríksgötu 11,
er lést 23. júlí, fer fram þriöiud. 1. ágúst kl. 13.30 frá Hallgrímskirkju.
Guðbjörn Helgi Ríkarösson,
Hafdís Ríkarósdóttir, Óskar Benediktsson,
Ríkey Ríkarósdóttir, Bragi Steinarsson,
Guórún Ríkarðsdóttir, Bragi Guómundsson,
Anna Ríkarösdóttir, Halldór Stígsson,
og barnabörn.
Jens Magnússon
— Minningarorð
Fæddur 5. september 1915.
Dáinn 23. júlí 1978.
Fyrir rúmlega þrjátíu og tveim-
ur árum fluttum við hjón, nýgift,
fyrst íbúa á Grenimel 14. Jens
Magnússon var þá með fimleika-
flokki K.R. í sýningarferð í
Englandi.
Nokkru seinna hitti ég hann í
fyrsta sinn. Fagurvaxinn, svip-
hreinan mann, með svo falleg
augu, að það er mér minnisstætt.
Skömmu seinna fluttust þau
Jens og Guðrún Guðmundsdóttir
kona hans í húsið, með elskulegri
dóttur sinni Ingunni, sem seinna
varð ballettdansari, leikari og
leikstjóri.
Þau urðu svo næstu nágrannar
okkar í húsinu í rúm 11 ár, eða
þangað til að við fluttumst þaðan,
og síðan þá traustir vinir.
Það hefur löngum verið talið
mikið lán að eiga góða granna, í
því efni hef ég verið mikil
gæfumanneskja.
Þau Jens og Guðrún voru á
margan hátt gjörólík, í öðru hvort
sem annað. Bæði voru þau vel á sig
komin líkamlega og íþróttafólk.
Bæði stálheiðarleg og ærleg í lífi
sínu, og svo hjálpsöm, að maður
vissi oft ekki hvort þeirra átti
frumkvæðið, þegar hlaupið var til
að rétta fólki hjálparhönd. Eitt
var víst að hvorugt latti hitt.
Iþróttakennsla var lífsstarf
Jens, mannrækt var það í raun-
inni. Jákvæð hugsun og velvilji
voru ríkjandi eiginleikar í skap-
gerð hans. Hann var fólki góður,
ekki hvað síst börnum og þeim sem
minna máttu sín.
Ingunn gifti sig ung og eignaðist
3 mannvænleg börn. Dótturbörnin
urðu sólargeislar í lífi þeirra hjóna
beggja, og nutu þau umhyggju afa
síns og ömmu í ríkum mæli.
Þegar ég fylgi Jens Magnússyni
til grafar, þá fylgi ég til grafar
einhverjum þeim ágætasta manni
sem ég hef kynnst. Fyrir þau
kynni er ég þakklát.
Þeim mæðgum Guðrúnu og
Ingunni svo og öðrum nákomnum
bið ég styrks.
Elín Guðjónsdóttir.
Það eru engin orð, sem lýsa
söknuði okkar þegar elskulegur afi
okkar er kallaður burt svona
skyndilega. Líka væri það ekki að
hans skapi, að í huga okkar væri
sorg, því nú vitum við, að honum
líður vel. Hann var svo yndislegur
afi og góður maður. Við vitum að
þetta er gangur lífsins, það er
reyndar það eina sem er víst þegar
við lítum fyrst dagsins ljós að við
mundum deyja. Það er samt sárt
að kveðja elsku afa svona fljótt,
hann var svo sterkur og þrekmik-
ill. Minningin um hann gefur
okkur styrk. Við biðjum góðan
guð, að vaka yfir ömmu, pabba og
mömmu og öllum vinum hans.
Guð veri með honum.
Auður Perla, Guðrún Helga, Jens
Þór.
Vinur minn og mágur, Jens F.
Magnússon íþróttakennari, Greni-
mel 14 hér í borg, andaðist á
Landspítalanum hinn 23. þ.m. eftir
skamma en stranga sjúkralegu.
Hann verður til moldar borinn frá
Dómkirkjunni á morgun.
Jens var fæddur og uppalinn á
Bíldudal, næst yngstur fimm
systkina. Foreldrar hans voru
sæmdarhjón Magnús Jónsson
járnsmiður, ættaður úr Árnes-
sýslu, og Ingunn Jensdóttir kona
hans, ættuð úr Arnarfiði. Mikill
myndarbragur var á heimili þeirra
í hvívetna, en það hét að Sólheim-
um, enda voru foreldrarnir og
systkinin öll dugandi manndóms-
fólk.
Jens var vel gerður maður bæði
til sálar og líkama, meðalmaður á
hæð, samanrekinn og allur hinn
sterklegasti. Hann bjó yfir mikl-
um skapsmunum, enda þótt flestir,
sem hann þekktu, vissu það ekki,
enda var hann einn af þeim, sem
bar ekki skapsmuni sína og
tilfinningar á torg. Framkoma
hans öll háttprúð, en þó hispurs-
laus.
Það mun ekki hafa farið fram
hjá foreldrum hans, hve kjarkmik-
ill og vasklegur sonur þeirra var,
og þegar hann hafði lokið ungl-
ingaskóla í heimabyggð sinni, varð
það því að ráði að senda hann til
náms á íþróttaskólann á Laugar-
vatni, sem þá var nýstofnaður,
árið 1931. Skólagangan þá varð þó
ekki löng, vegna þess, að hann
varð að yfirgefa skólann eftir
skamma veru þar, sökum sjúk-
leika, sem að honum sótti á
þessum tíma.
Síðan er það ekki fyrr en haustið
1935, að hann fer til náms í
Gymnastikhöjskolen Ollerup í
Danmörku og útskrifaðist þaðan
að ári liðnu við góðan orðstír.
Þaðan lá svo leiðin heim til
Islands, þar sem hann lauk kenn-
araprófi með íþróttakennslu sem
sérgrein árið 1938. Og til frekari
fullkomnunar í kennslugrein sinni
sótti hann síðan íþróttanámskeið
hjá Oslo Turnforening. Þar með
var skólagöngunni lokið og lífs-
starfið, íþróttakennslan, blasti við.
Bátför
SIGURÐAR HEIDBERGS
fer fram frá Dómkirkjunni mánudaginn 31. júlí kl. 3 e.h.
Guöný Guömundsdóttir,
Daggrót Stefénsdóttir,
Sigríöur Stefánsdóttir.
+
Alúóarþakklr fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og jaröarför,
LUDVIGS STORR
aóalrasóitmsnns
Svava Storr
Anna Dúfa Storr
og barnabörn.
Starfsdagurinn varð oft mjög
langur hjá Jens, því að stofnun
heimilis kallaði á meiri tekjur,
ekki sízt þegar hann réðst í það að
reisa sér húsnæði það, sem var
heimili hans til dauðadags að
Grenimel 14.
Jafnframt því sem hann stund-
aði kennslu sína af meðfæddri
skyldurækni, var hann virkur
félagi í Glímufélaginu Ármanni
árin 1936—1941, þegar hann gekk
í K.R. og starfaði þar lengi,
aðallega að fimleikamálum. Eg
veit að mörgum eru minnisstæðar
sýningar fimleikaflokks K.R. „Sex
á kistunni". Þar fór Jens á kostum,
þegar hann stökk yfir firnari horn
kistunnar upp í handstöðu og stóð,
þar til hinir fimm höfðu allir
komið sér fyrir í handstöðu á
kistunni. Þessi flokkur fór í
sýningarferð til Norðurlandanna
árið 1946, og fékk hvarvetna hinar
beztu viðtökur. Ég fullyrði, að það
séu ekki margir fimleikamenn til
hér i dag, sem þetta gætu á svo
stílhreinan og fagran hátt.
Jafnframt fimleikunum og
kennslunni stundaði Jens töluvert
um tíma frjálsar íþróttir og þá
aðallega spjótkast og kringlukast,
sem hann náði umtalsverðum
árangri í.
Þess er enn ógetið, að árið 1938
vann hann titilinn „Fimleika-
meistari Islands" en síðan féll
keppni þessi niður, þar til nú fyrir
skemmstu, að hún var tekin upp
aftur.
Þetta, sem ég hér hefi að framan
rakið í stórum dráttum þó, ætti að
sýna, svo ekki verður um villzt,
hve Jens heitinn var dæmigerður
fyrirmyndar íþróttamaður.
Hinn 13. nóvember 1937 kvænt-
ist Jens eftirlifandi konu sinni,
Guðrúnu Guðmundsdóttur frá
Lómatjörn í Höfðahverfi, S-Þing.,
og eignuðust þau eina dóttur
barna, Ingunni, sem er gift Svani
Þór Vilhjálmssyni hrl. og eiga þau
þrjú börn.
Þau hjónin reistu hið fallega
heimili sitt að Grenimel 14, þar
sem ætíð hefir ríkt gestrisni og
glaðværð samfara snyrtimennsku
og smekkvísi þeirra hjóna beggja.
Enda var oft gestkvæmt á heimili
þeirra og skjólshúsi skotið yfir
margan ferðalanginn, hvort sem
hann var nú að norðan eða vestan.
Og mörgum, fátækum námsmann-
inum hjálpuðu þau um húsaskjól
og þeirra á meðal mér undirrituð-
um, sem bjó hjá þeim á háskólaár-
um mínum. Minningarnar eru
margar og góðar frá þeim árum,
en verða ekki raktar hér.
Mikill sjónarsviptier er að Jens
F. Magnússyni svo snöggt og
aðeins 62 ára að aldri. Mikil er sú
sorg, sem er kveðin að eftirlifandi
eiginkonu og dóttur, svo og
dótturbörnunum þremur, sem áttu
annað heimili sitt á Grenimel 14.
Guð gefi þeim öllum styrk til þess
að láta minninguna um góðan
dreng og skyldurækinn heimilis-
föður gera söknuðinn léttbærari.
Valtýr Guðmundsson.
Afmælis-
og
minning-
argreinar
AF GEFNU tilefni skal það
enn ítrekað. að minningar-
greinar. sem birtast skulu í
Mhl.. og greinarhöfundar óska
að birtist í blaðinu útfarardag.
verða að herast með na'gum
fyrirvara og eigi síðar en
árdegis tveim dögum fyrir
hirtingar dag.