Morgunblaðið - 23.12.1978, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 23. DESEMBER 1978
1-30-40
Glæsileg ný um 70 ferm. 2ja herb. íbúö viö
Hjallabraut í Noröurbænum Hafnarfiröi. Stór
stofa, suöur svalir, svefnherb., eldhús ásamt búri
og þvottaherb. og sérgeymsla í kjallara ásamt
sameign) Vandaöar innréttingar, viöar-
klæöningar og sérlega vönduö eign. Laus strax.
Eignagarður
Garöastræti 2 1-30-40
Haraldur Jónasson sölustjóri,
Jón Oddsson hrl.
Fyrri jólafundur SINE
veröur haldinn fimmtudaginn 28. des. n.k. í
Félagsstofnun Stúdenta v/ Hringbraut, og hefst
kl. 20.30.
Fundarefni:
Endurskoöun úthlutunarreglna,
Aögeröir í endurgreiöslumálum.
Önnur hagsmunamál.
Starfsemi sambandsins.
Fundargögn munu liggja frammi á skrifstofu
SÍNE frá 27. des., Þ- á m. nýjustu hugmyndir
varöandi úthlutunarreglur.
Dagsetning síöari jólafundinum veröur ákveöin á
hinum fyrri, og auglýst síöar.
Stjórn SÍNE.
Dregið hefur verið
í jóladagatalahappdrætti Kiwanisklúbbsins Heklu
hjá borgarfógetanum í Reykjavík fyrir tímabiliö
16—24. desember og upp komu þessi númer:
16. des. 0417
17. des. 1598
18. des. 1752
19. des. 1108
20. des. 0709
21. des. 0500
22. des. 0430
23. des. 1516
24. des. 1783.
Kiwanisklúbburinn Hekla, Reykjavík.
jltripííiMa&A
óskar eftir
blaðburðarfólki
Valdimar Björnsson skrifar að vestan:
„Sá ungi maður ætti að
komast til íslands”
Vilhjálmur Holm — Bill Holm
er það reyndar — er að koma
„heim“ til íslands á ævintýra-
legan hátt. Hann tclur langþráða
dvöl á íslandi sem virkilegt
ævintýri, kemur með skipi fyrir
áramót — með Bakkafossi Eim-
skipafélagsins frá Norfolk, og
hefur bflinn með.
Þessi ungi maður, 35 ára, er
söngmaður, organisti, pianisti,
skáld og háskólakennari, að
eitthvað sé nefnt. og náði Ful-
hright-styrk til að stunda nám og
kenna við Háskóla íslands. Það
sem hann mun kenna eru
ameri'skar bókemenntir. Hann
hlakkar mjög til ársdvalar á
íslandi og er vonin sú að hann
geti fullkomnað sig í málinu.
Minnst hefur verið á Bill Holm
í nokkrum greinum undanfarið,
eftir þennan höfund. og bezt er að
segja frá ferli hans mcð sömu
orðum er notuð voru í grein í
Lögberg-Ileimskringlu í Winni-
peg í vor sem leið, þegar fréttin
kom um Fulbright-styrkinn. Svo
mörg voru þau orði
Vinir hans „Bill“ Holm, og þeir
eru fjölda margir víða, fagna
þeirri frétt, að hann hefur fengið
Fulbright styrkinn til framhalds-
náms við Háskóla Islands. Hann á
heima í Minneota, þar sem hann
fæddist á bóndabæ þar nálægt,
kenndi í austurríkjunum um tíma
en hefur um nokkurt skeið verið
kennari í ensku og í Skandinavísk-
um bókmenntum við Lakeview
Community College í White Bear
Lake, nálægt St. Paul.
„Sá ungi maður ætti að komast
til Islands og fullkomnast í
málinu," sagði séra Bragi Friðriks-
son í Garðabæ, formaður Þjóð-
ræknisfélagsins í Reykjavík er
hann kynntist Vilhjálmi Holm hér
úti. Nafn þessa efniega hljómlista-
manns og kennara hefur uppruna-
lega verið Vilhjálmur en bæði
William Holm faðir hans og ungi
maðurinn sjálfur hafa verið
kallaðir „Bill.“.
Bill Ilolm
Fulbrights styrkþeginn er
kominn af Austfirskum ættum
sem héldu Vilhjálmsnafninu í
heiðri; langamma hans hét Soffía
Vilhjálmsdóttir og maður hennar
sem tók Holm sem ættarnafn var
Jóhannes Sveinsson frá Kóreks-
stöðum í Hjaltastaðaþinghá,
hreppstjóri í sinni sveit. Sveinn
Holm, afi hans, átti þrjá bræður,
Gunnar, Vilhjálm og Guðjón
Gunnlaug. — Kona Sveins, amma
mannsins, sem hefur langað svo
lengi að sækja nám á Islandi, var
Ingibjörg Björnsdóttir Danne-
brogsmanns Gíslasonar og Sigríð-
ar Sigfúsdóttur.
Foreldrar William Holm’s eru
bæði dáin, faðir hans fyrir nokkr-
um árum og Jónína Hermanns-
dóttir Jósepssonar, móðir hans, dó
nýlega. — Var móðir Jónu, eins og
hún var kölluð, Kristín Þórðar-
dóttir, Austfirsk og þingeysk að
ætt, og Hermann var sonur
Vigfúsar Jósepssonar og fæddist
hann í Vopnafirði. Jóna heitin
heimsótti Island fyrir fáeinum
árum, ásamt Sigþóru Cassidy,
systur sinni, frá Boston, sem fékk
Fálkaorðuna fyrir nokkrum árum
fyrir margvíslega aðstoð sem hún
veitti íslendingum frá heimaland-
inu.
Bill Holm mun áreiðanlega
njóta námsstyrksins á Islandi; er
hann ekki eingöngu alíslenskur að
ætterni hann er það líka í anda. —
Hann er prýðilegur söngmaður,
organisti og píanisti. — Þar að
auki er hann nýtísku skáld — á
ensku — og leiðandi maður í
félagsskapnum „Poetry Outloud"
og hefur hann haft forystu á ótal
fundum um allt Minnesotaríkið,
þar sem yngri skáld lesa upp ljóð
sín. Hann hefur margsinnis sungið
íslenska söngva við ýmsar at-
hafnir og nær framburðinum
merkilega vel. Kennslufyrirlestrar
hans um íslenskar fornsögur eru
líflegir og hrífandi.
Þær eru ekki fáar greinarnar
sem birtst hafa eftir Bill Holm í
ýmsum tímaritum, helst í „Minne-
sota Monthly" og á hann ekki ýkja
langt að rækja ritmennskuna. Afa
bróðir hans var líklegast best
þekktur meðal íslendinga sem
stundað hafa blaðamennsku.
Guðjón Gunnlaugur Holm hét
hann, en kallaði sig John G.
Holme. Útskrifaður úr Minnesota
háskólanum, varð hann kennari
um tíma, en strax á eftir blaða-
maður við Minneapolis Journal,
Chieago Tribune, San Francisco
Examiner, New York Evening
Post, John G. Holme, sem dó 45
ára 1922, samdi bók um Leonard
Wood 1920, þegar sá leiðtogi
reyndi að ná útnefningu Republik-
ana-flokksins í forsetakosningun-
um.
Valdimar Björnsson.
Sönglög Sigurðar
í Birtingaholti
Sigurður Ágústsson tón-
skáld frá Birtingarholti
hefur gefið út 2. hefti
sönglaga sinna og er heftið
með 23 lögum fyrir karla-
kór og blandaðan kór.
Fyrsta heftið með 20 lögum
kom út á s.l. ári og var það
með einsöngslögum.
„Þetta er meginhlutinn
af mínum lögum," sagði

Forsíða 2. heftis sönglaga
Sigurðar.
Sigurður Ágústsson í
Birtingarholti.
Sigurður í spjalli við Mbl.
en hann kvaðst hafa í huga
að gefa út eitt hefti ennþá.
Gunnar Sigurjónsson hefur
annazt nótna- og letur-
skrift, en forsíðu heftisins
gerði Jóndi listmálari í
Lambey í Fljótshlíð á
Rangárvöllum, Jón Krist-
insson.
Sigurður var bóndi og
kenndi jafnframt í 20 ár, en
hann hefur unnið mikið að
kórsstjórn í sínum heima-
högum. Undanfarin ár hef-
ur hann verið skólastjóri
Tónlistarskóla Árnessýslu
en af því starfi lét hann s.l.
vor. Lög Sigurðar hafa
verið sungin víða um land
og í útvarpi.
„Það er misjafnt hvernig
þessi lög verða til,“ sagði
hann, „oftast eru þau sam-
in við ljóð, en stundum
verður lagið til fyrst. Það
má segja að beinagrindin
verði til fyrst í stórum
dráttum, en síðan tekur
úrvinnslan við og hún tekur
oft langan tíma. Þegar ég
hef lokið við lag set ég það
niður í skúffu í a.m.k.
mánuð og helzt vil ég
gleyma því alveg þar til ég
tek það aftur upp til
endurskoðunar."