Morgunblaðið - 14.01.1979, Page 45

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. JANÚAR 1979
45
VELVAKANDI
SVARAR Í SÍMA
0100KL. 10—11
FRÁ MÁNUDEGI
‘f nit
sérhver meðlimur hennar á alla
velferð sína undir einlægu og
undirhyggjulausu samstarfi við
hina? Fjöldi vísindamanna og
stjórnvitringa hefur lýst því yfir,
að aðeins sameining mannkyns
undir einni alþjóðlegri stjórn geti
forðað tortímingu mikils þorra
jarðarbúa. En hún mun vissulega
gera meira en það — öll eining
játast hinum björtu og lífvænlegu
eiginleikum mannsins og eflir
þrótt samfélagsins. Eining og
samlyndi er sjálft inntak lífsins —
sundrung er í eðli sínu fjandsam-
leg lífinu. Sú viðleitni til einingar,
sem sýnd hefur verið á Vestur-
löndum, beinist að því að tryggja
hagsmuni einstakra þjóðahópa en
hefur lítið sem ekkert gildi fyrir
fjölskyldu mannsins í heild. Sönn
einingarviðleitni afmáir allan
greinarmun manna á grundvelli
litarháttar og þjóðernis, trúar og
stéttar. Þegar þetta sjónarmið
verður ríkjandi í afstöðu Vestur-
landa til umheimsins getur fyrst
orðið breyting til batnaðar á
högum mannkynsins. Mörgum
þykir sjálfsagt hugmyndin um
sameinað mannkyn fjarstæðu-
kennd í meira lagi, en þeir eru þó
til sem álíta að áður en langt um
líður muni hún þykja jafn sjálf-
sögð og okkur þykir nú efnahags-
leg sameining V-Evrópu.
Schopenhauer hafði eitt sinn þau
orð um sannleikann, að hann yrði
að ganga í gegnum þrjú stig áður
en hann hlyti almenna viðurkenn-
ingu. Á fyrsta stiginu sætir hann
aðhlátri, á öðru mætir hann
andstöðu og á hinu þriðja þykir
hann augljós og sjálfsagður.
Eðvarð T. Jónsson.
Þessir hringdu . . .
• Furðuleg vinnu-
brögð við
snjómokstur
íbúi við Laufásveg hafði
samband við Velvakanda og kvaðst
ekki geta orða bundizt yfir þeim
furðulegu vinnubrögðum, sem þar
hefðu verið við ruðning á snjó af
gangstéttum. Þangað hefði verið
komið með litla ýtu og hún rutt af
gangstéttinni öðru megin götunn-
ar, en svo hefði komið að því að bíl
hefði verið lagt þannig upp á
gangstéttarbrún að ýtunni varð
ekki komið þar framhjá.
Þetta reyndist þó ýtustjóranum
ekkert vandamál, hann fór sömu
leið og hann kom, hélt yfir á næstu
götu og hefur ekki sést síðan á
Laufásveginum (þótt vandræða-
bíllinn sé löngu horfinn). En það
sem verra er, hann skildi eftir
stóran skafl þvert yfir gangbraut-
ina, og yfir hann komast ekki
nema fótfimir menn.
• Að klofa yfir
Þeir, sem lögðu inn á þessa
„blindgötu" urðu því annað hvort
að halda sömu leið til baka (eins
og ýtan) eða klofa yfir ruðninginn,
sem myndast hafði við gang-
Ný
sending
af peysum
vestum og
tvískiptum kjólum
frá franska
fyrirtækinu
Ted Lapidus
Einkaumboð í prjónafatnaði frá Ted Lapidus á
íslandi.
stéttarbrúnina og út á götuna. Það
sakar kannski ekki að geta þess að
þessi umræddi gangstéttarskafl er
fyrir utan bústað brezka sendi-
herrans í Reykjavík.
• Verksvit?
„Mig langar að minnast á
annað í þessu sambandi," sagði
viðmælandi Velvakanda. „Sýnilegt
er að aðeins hefur átt að ryðja
gangstéttina öðrum megin Laufás-
vegar og ætti það ef til vill að.
nægja. En hvers vegna var byrjað
að ryðja þá gangstétt, þar sem
bílum er ætlað að leggja? Á
gangstéttinni hinum megin göt-
unnar var örugglega engin hindr-
un. Auk þess þrengir ruðningur-
inn, sem myndast á gangstéttar-
brún og/eða rennusteini, að bílun-
um og þrýstir þeim lengra út á
götuna. Hver þessu stjórnar veit
ég ekki, en það gerir enginn betur
en hann hefur verksvit til.“
%
%
Hátúni 4A, Norðurveri,
Sími17744.
S^5 SlGCA V/öGA £ iiLVE&4U
\WM\I vlJ/ VÍONOV'/
&'srtöl £R 49 6W4
vtf/6 mÁLm
fca
í)t6J0Vl 7vot \ GÁR
MA\IN EFM 9É ÖT/
OAtívlÓS OG V)E/M72)9/ 49 VA
A V£17z\U64NA v/E/WAR^

wL—Jf mtalwm w*mo rwo VSL A9 VloH'bK- gðkAST Wir\M 09P Oé irmL m ''MSÉÍk PP>mvm rwm ^agt 'otRTtf) M w/?i «