Morgunblaðið - 15.03.1980, Qupperneq 30

30
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 15. MARZ 1980
Páll aðstoðar konu við stðrþvottinn, en vatnið er leitt ofan úr fjalli talsvert frá
stöðinni ok notfæra marKÍr sér þá hreiniætisaðstoðu.
Fyrsti veggur kirkju- og námskeiðshússins steyptur, Skúli og Páll lengst til vinstri á
myndinni.

•• í «§ 11 fmgm 11 m p \ l f 4 i'; %á ■ %'<»1 1 lp 'Wmk lt ^ i., Ma
y
W • 1 ’ • ;•■
l i k £>*■■
y U.: ■ ‘þ|i
i 1 mfm ■ 1 ml3* M fw 4 ■1' Fá* 1 IBifc V"'-.* Mm Mj ■
| J wKEœ.m * \ S i f g * jgm ÍSÉÍöifji. 1 r Æjgjjfé, m
Vinna að kristniboði meðal
40 þúsund manna þjóóflokks
Greint frá kristniboðsstarfi íslendinga í Kenýa
Varla hafa mjög margir íslendingar leitað til Kenya
sem ferðamannastaðar svo fjarlægt og ókunnugt sem
landið er okkur. Þar eru þó Islendingar við störf og á
vegum Sambands íslenzkra kristniboðsfélaga hefur
Skúli Svavarsson dvalið í vesturhluta landsins við
kristniboðsstörf. Fór hann þangað fyrir hálfu öðru ári
ásamt norskri konu sinni Kjellrúnu og fimm börnum.
Hjónin Susie Bachmann og
Páll Friðriksson tóku sig upp sl.
haust og vitjuðu þeirra suður til
Kenya. Héldu þau til þar um
tíma og aðstoðuðu við uppbygg-
ingu frá kristniboðsstöðinni.
Féllust þau fúslega á að greina
nokkuð frá för sinni og voru í
upphafi spurð hvað hefði komið
þeim til að takast ferð þessa á
hendur:
— Við höfum í mörg ár fylgst
með kristniboðsstarfinu sem
S.Í.K. hefur rekið, allt frá því
það hófst í Eþíópíu 1954 og nú
síðast einnig í Kenya. Vorum Við
á aukaþingi S.Í.K. sumarið 1952
þegar ákveðið var að hefja
kristniboðsstarf í Konsó í Eþí-
ópiu og höfúm alla tíð reynt að
vera þátttakendur í því starfi
eins og hægt er héðan að
heiman, verið með í þeim flokki,
sem vill styðja og styrkja
kristniboð meðal heiðinna þjóða.
Það kom á daginn að þau
hjónin gengu með þá hugmynd
að fara í þessa ferð og eftir
bréfaskipti við Skúla og viðræð-
ur við stjórn Sambandsins kom í
ljós að það kæmi sér mjög vel
fyrir Skúla að fá þau út, enda er
Páll byggingameistari og hlut-
verk hans var að aðstoða Skúla
við húsbyggingar.
— Þau höfðu aðeins búið í
rúman mánuð í kristniboðsstöð-
inni í Chepareria í Pokot-héraði
þegar við komum til þeirra fyrst
í nóvember. Þá hafði Skúli lokið
við að reisa íbúðarhús, en nokk-
uð var eftir af innréttingavinnu
og byrjaði ég að vinna við hana,
sagði Páll. Þegar því var lokið
hófumst við handa um byggingu
kirkju- og námskeiðshúss og
tókst að steypa sökkla og reisa
hluta veggjanna áður en við
snerum heim. Gert er ráð fyrir
að byggingunni 'verði lokið á
þessu ári, en síðar er fyrirhugað
að reist verði á stöðinni sjúkra-
skýli, skólahús og annað íbúð-
arhús fyrir kristniboða.
Islenzka kristniboðsstarfið er
rekið í nánu samstarfi við
norska kristniboðið og þegar
kreppti að starfinu í Eþíópíu var
ákveðið að leita nýrra starfs-
akra. Kénya varð fyrir valinu og
starfa þar nú alls 40 kristniboð-
ar Norðmanna og íslendinga.
íslenzka stöðin er byggð upp í
nánu samstarfi við Norðmenn-
ina.
Hvernig gengur starf hans
fyrir sig?
— I stöðinni er rekinn sunnu-
dagaskóli og haldnar samkomur
og verið var að byrja sérstakt
starf meðal kvenna, sem er m.a.
fólgið í kennslu ýmiss konar
handavinnu og öðru, sem þeim
kemur að góðu gagni í daglega
lífinu. Minnst tvisvar í viku
heldur Skúli síðan út til fólksins
og fer annan daginn til Chap
Kope og hina dagana á ýmsa
aðra staði. í þessum ferðum
hefur Skúli með sér túlk og
kemst hann þannig í ágætt
samband við fólkið, en hann
hefur ekki enn náð að læra
pokot-málið. Við komuna til
Kenya læra kristniboðarnir
opinbera málið swahili, en síðan
verður hver og einn að læra
viðkomandi mál þar sem hann
starfar og það getur tekið tals-
verðan tíma. Annars er mikið
hægt að bjarga sér á ensku í
Kenýa og má segja að það sé
hálf- eða alopinbert mál þar i
landi, vegna gamalla tengsla við
England.
Á hverju lifir fólkið í Pokot-
héraði?
— Það er aðallega akuryrkju-
fólk og má telja suma bændurna
nokkuð vel stæða, en aðrir hafa
vart nema fyrir brýnustu lífs-
nauðsynjum. En flestir vilja
reyna að læra eitthvað og hefur
t.d. verið gefin út sú tilskipun að
allir skuli læra að lesa, þótt
skólakerfi þeirra sé vart undir
lestrarkennsluna búið víða út
um sveitirnar. Og oft eru það
frekar piltarnir sem verða skóla-
göngu aðnjótandi, körlunum
finnst öruggara að hafa dæturn-
ar heima við. En auk búskapar-
ins hafa margir einhverja aðra
vinnu með höndum, Skúli hefur
t.d. um 20 menn í vinnu nú
meðan á uppbyggingu stöðvar-
innar stendur og nú standa fyrir
dyrum vegaframkvæmdir í hér-
aðinu þar sem margir munu
eflaust koma við sögu.
Þau voru spurð hvort það
virtist ekki talsvert erfitt að
hefja starf á nýjum stað.
— Það er að sjálfsögðu mjög
margt sem gera verður þegar
byggð er ný kristniboðsstöð.
Fyrst er að byggja nauðsynlegar
vistarverur og síðan kennslu- og
sjúkrahús. Það fer því mikill
tími í fyrstunni í þessa uppbygg-
ingu og þar gat ég komið Skúla
til hjálpar, létt nokkru af honum
áhyggjum yfir því starfi og þá
gat hann frekar snúið sér að því
að skipuleggja krstniboðsstarfið,
sjálft boðunarstarfið.
Stöðin í Chepareria er nærri
500 km frá Nairobi, 6—7 tíma
akstur, liggur í 1600 metra hæð
og er tveggja tíma ferð í næstu
kristniboðsstöð, sem liggur í
þéttbýli og má þar fá ýmsar
vistir, en öðru hverju þarf þó að
halda allt til Nairobi eftir varn-
ingi, sem ekki er fáanlegur úti í
héruðunum. í Nairobi dvelja líka
börn kristniboðanna. Þar stunda
þau nám í skóla norska kristni-
boðsins- og áf 36 börnum í
skólanum í Nairobi eru 8 íslenzk,
4 börn Skúla og Kjellrúnar og 4
börn þeirra Áslaugar Johnsen og
Jóhannesar Ólafssonar sem
dvelja í Eþíópíu við kristni-
boðsstörf, en skólinn er rekinn
fyrir börn kristniboða er starfa í
Eþíópíu, Kenýa og Tansaníu.
— I héraðinu sem Skúli starf-
ar í búa kringum 40 þúsund
manns, en þar hefur nýlega verið
tekið manntal. Um 70 stunda nú
nám í skólanum á stöðinni, en
hann mun taka við 350 nemend-
um þegar hann verður full-
byggður. Einn kennari annast
nú kennsluna, sem er aðallega
lestrarkennsla og er hann laun-
aður af íslenzka kristniboðinu.
Þannig mætti halda áfram að
heyra um hvernig kristniboðs-
starfið er að fara af stað hjá
þessari fjarlægu þjóð, en við
förum að láta staðar numið.
Spyrjum að lokum hvort starf
sem þetta eigi rétt á sér, hvort
vitað sé hvort hinir innfæddu
vilji kynnast kristinni trú eða
hvort hvíti maðurinn sé að
seilast í of fjarlæg og óviðkom-
andi verkefni:
— Það er skoðun margra að
svo sé, en þeir sem fá tækifæri
til þess að kynnast lífi þessa
fólks nánar hafa aðra reynslu,
svara þau hjónin Susie og Páll
og bæta við: — Einu sinni var
landið okkar dimmt heiðingja-
land. Forfeður okkar heiðingjar.
Það sem gerir land heiðingjans
dimmt er að þeir sem þar búa
lifa í myrkri hið innra með sér.
Þeir trúa á illa anda og tilbiðja
skurðgoð sem þeir hafa búið til
úr stokkum og steinum. Heiðing-
inn er sífellt hræddur vegna þess
að ljós fagnaðarerindisins hefur
ekki fengið að skína inn í lif
hans. Því eru orð Jesú er hann
sagði við lærisveina sína í fullu
gildi í dag: „Allt vald er mér
gefið á himni og jörður. Farið
því og kristnið allar þjóðir,
skírið þá til nafns föðurins og
sonarins og hins heilaga anda,
og kennið þeim að halda allt það
sem ég hefi boðið yður, og sjá ég
er með yður alla daga allt til
enda veraldarinnar."
Þess má að lokum geta að
þessa viku stendur yfir kristni-
boðsvika í húsi KFUM og K í
Reykjavík og er þar kynnt
starfsemi kristniboðsins í máli
og myndum.