Morgunblaðið - 18.03.1980, Síða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 18. MARZ 1980
+
Eiginmaður minn
PÁLL B. EINARSSON
Goðheimum 15.
lést aö Hátúni 10b, sunnudaginn 16. marz.
Gyöa Sigurðardóttir.
t
Móöursystir mín
INGIBJÖRG GUOMUNDSDÓTTIR,
frá Patreksfiröi,
andaöist á Hrafnistu laugardaginn 15. marz.
Fyrir hönd vandamanna.
Guörún Magnúsdóttir.
+
Bróöir okkar
SIGFÚS ASGEIR PÁLSSON,
lést aö heimili sínu, Skólabraut 63, Seltjarnarnesi, sunnudaginn
16. marz s.l.
Sigríöur Johnsen
Þorkell Pélsson
Ólafur Pélsson.
+
Maöurinn minn
MAGNÚS MAGNÚSSON
Efstasundi 80,
lést á Borgarspítalanum 15. þessa mánaöar.
Guörún Emilía Siguröardóttir.
+
Eiginkona mín og móöir okkar
GUÐRÚN LOVÍSA MARINÓSDÓTTIR
Grenivöllum 24, Akureyri
andaöist aö Fjóröungssjúkrahúsinu á Akureyri 16. marz.
Falur Friöjónsson
og börn
+
Maöurinn minn
STEFÁN EINARSSON
Samtúni 2
lést á heimili sínu 16. þ.m.
Kristín Ásgeirsdóttir.
+
Móöir okkar og tengdamóöir
GUÐRÚN SIGURBJÖRNSDÓTTIR
Ijósmóðir
frá Hrappsstööum
Kársnesbraut 115, veröur jarösungin frá Fossvogskirkju fimmtu-
daginn 20. mars, kl. 13.30. Þeim, sem hafa hugsaö sér aö minnast
hennar meö blómum, er bent á aö láta heldur líknarstofnanir njóta
þess.
Margrét Sigtryggsdóttir Eö9«rt Hjartarson
Sigurbjörn Sigtryggsson Ragnhéiöur Viggósdóttír
Jón Sigtryggsson Halldóra Jónsdóttir
Minningarathöfn um
GUÐRÚNU SVEINSDÓTTUR
frá Hvammstanga
fer fram frá Fossvogskirkju, miövikudaginn 19. marz kl. 13.30.
Jarösett veröur frá Hvammstangakirkju föstudaginn 21. marz kl.
14.00.
Blóm vinsamlegast afþökkuö.
Sigríöur Þóröardóttir,
Debóra Þóröardóttir,
Þuríöur Þóröardóttir,
Sveínn Þórðarson.
Maöurinn minn og faöir
GISSUR H. JÓNSSON
frá Bolungarvík
Hraunbæ 4.
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju miövikudaginn 19. marz kl.
10.30.
Þeim er vildu minnast hins látna er vinsamlegast bent á
líknarstofnanir. Dagbjört Jónsdóttir
Bjarni Gissurason.
Minning — Kristinn
Marius Þorkelsson
Fæddur 17. ágúst 1904
Dúinn 10. mars 1980
Með þessum fátæklegum línum
vil ég minnast tengdaföður míns
Kristins M. Þorkelssonar bifreiða-
stjóra, sem lést að Reykjalundi 10.
mars s.l. eftir erfiða sjúkdóms-
legu.
Hann var fæddur hér í Reykja-
vík hinn 17. ágúst 1904, var hann
því á 76. ári er hann lést. Foreldr-
ar hans voru Elín S. Jónsdóttir og
Þorkell Benjamínsson; hann ólst
upp í foreldrahúsum fram á ungl-
ingsár. Strax og hann hafði aldur
til fór hann að vinna og það var
hans lán að hann fékk vinnu hjá
Kol og salt h.f. Þar var hann í
vinnu þangað til að fyrirtækið var
lagt niður. Þá hóf hann vinnu hjá
Ríkisskip og þar vann hann þang-
að til að heilsu hans tók að
hnigna. Það er til marks um
húsbóndahollustu hans að hann
vann hjá tveimur fyrirtækjum
allan sinn starfsaldur, sem var
langur og strangur.
í sínu einkalífi var hann mjög
lánsamur. Kona hans var Sigur-
lína Sch. Hallgrímsdóttir, var
fædd 7. apríl 1911, dáin 18. júní
1976. Voru þau Lína og Kiddi, en
svo voru þau kölluð af kunningj-
um og vinum, samhent hjón um
hag barna og heimilis.
Börn þeirra eru: Þóra gift Jóni
Guðnasyni, Margrét gift Ingólfi
Jökulssyni, Þorkell giftur Svövu
Ólafsdóttur, Anna var gift Herði
Ólafssyni, en þau slitu samvistum,
Hulda gift Snæbirni Kristjáns-
syni, Hallgrímur giftur Elísabetu
Daníelsdóttur, Haukur dó barn að
aldri. Eina dótturdóttur sína ólu
þau sem sitt barn, Sigurlínu gifta
Jóni Eltonssyni. Einn son átti
Kristinn, Daníel, sem giftur er
Dýrley Sigurðardóttur. Afabörnin
eru orðin æði mörg sem elskuðu og
dáðu afa.
Hann hafði mikla gleði af því að
fara sem oftast uppí Sumó, eins og
það var kallað, og þar voru
verkefnin næg. Var oft glatt á
hjalla hjá afa og ömmu, að ég tali
nú ekki um ef afi tók fram
harmonikkuna og þandi hana af
hjartans lyst. Hjá þeim voru allir
alltaf velkomnir, hvort sem það
var seint eða snemma, alltaf var
heitt á könnunni.
Nú þegar leiðir skilja um sinn
veit ég að Kristinn á góða endur-
fundi með elskaðri eiginkonu sem
hann syrgði svo mjög, og má með
sanni segja að hann hafi með
henni misst sinn betri part.
Friður sé með honum og ætt-
fólki hans öllu.
Ingólfur Jökulsson
Guðríður Ólafsdótt■
ir — Minningarorð
Fædd 28. október 1924.
Dáin 10. marz 1980.
Við viljum með þessum línum
votta minningu hennar, þakkir
okkar og virðingu fyrir langt og
gott samstarf. Það má með sanni
segja að Guðríður Ólafsdóttir gróf
ekki talentu sína í jörð, því það
var undravert hve verkdrjúg og
vandvirk hún var, þrátt fyrir
langvarandi vanheilsu og skert
líkamsþrek. Meðfætt glaðlyndi
henna og velvild í garð okkar allra
sem með henni unnum, bar þess
vott hve miklu sálarþreki og
skapstyrk þessi kona var gædd,
því aldrei möglaði hún né kvartaði
fyrir sjálfa sig, en lagði lítilmagn-
anum liðsyrði og kom fram til
góðs gagnvart þeim sem bágt áttu.
Það er mikilsvert fyrir mann-
margar stofnanir að hafa starfs-
fólk sem er eins grandvart í orði
sem Guðríður var, aldrei tók hún
þátt í að baktala fólk eða niðra á
nokkurn hátt. Hún var saungvin
og virtist geta glaðst við allt sem
gott er. Við viljum færa henni
þakkir alls starfsfólks sem hún
hefur unnið með, bæði í eldhúsi og
á ræstingadeild Kópavogshælis.
Einnig viljum við votta samúð
okkar syni hennar, aldraðri móður
og öðrum aðstandandum.
Gyðríður Þorsteinsdóttir,
Valgerður Guðjónsdóttir.
Frænka mín Gauja verður
jarðsett á morgun. Hún lést
skyndilega s.l. mánudagsmorgun,
eftir að hafa kennt sér lasleika að
undanförnu, en þó getað stundað
sína vinnu á Kópavogshæli, þar
sem hún hefur unnið um langa
hríð og mat þann vinnustað mikils
og fólkið, sem þar var. Við vorum
saman ánægjulega kvöldstund á
föstudaginn áður en hún dó og var
hún þá hress og kát að vanda.
Hún kvartaði þó ekki um heilsu
sína eins og hennar var von og
vísa. Hún var þannig gerð að hún
vildi líkna öðrum, en ekki tíunda
sína eigin erfiðleika.
Gauja var dóttir hjónanna Sig-
ríðar Tómasdóttur frá Vík í Mýr-
dal, móðursystur minnar og Ólafs
Bjarnasonar frá Hörgsdal á Síðu,
þau eignuðust 14 börn og komust
12 af þeim til fullorðinsára. Gauja
var alin upp hjá móðursystur
okkar Ingibjörgu Tómasdóttur og
manni hennar Þórði Þorlákssyni
bónda að Hryggjum í Mýrdal. Hún
hefur örugglega hlotið gott upp-
eldi, því að bæði erfðir og uppeld-
isáhrif, hljóta að hafa haft áhrif á
mótun hennar eiginleika. Hún fór
snemma að vinna fyrir sér við
ýmis störf, en lengst af hefur hún
unnið á sjúkrahúsum hér og í
Danmörku.
Gauja lætur eftir sig einn son,
efnis pilt, Ingólf Þór Björnsson,
sem varð 20 ára s.l. föstudag.
Hann bjó með móður sinni og var
hennar stolt. Það mætti vera
okkur, sem teljumst hraust, mikill
lærdómur að hafa kynnst Gauju.
Að sjá þvílíka elju, lífsgleði og
hetjulund hún sýndi alla tíð, þrátt
fyrir skerta orku. Að leiðarlokum
viljum við ættingjar hennar og
vinir þakka henni fyrir að miðla
okkur af ótrúlegum sálarkröftum,
miðað við þá heilsu sem hún bjó
við.
Fjölskylda mín og mágkonu
minnar, Elísabetu Elíasdóttur,
þakkar henni fyrir trygglyndi og
gæzku, sem hún sýndi okkur alla
tíð. Við biðjum guð að styrkja son
hennar Ingó og aldraða móður
Sigríði í sorg þeirra. Við sendum
innilegar samúðarkveðjur til
systkina og annarra vandamanna.
Guðmundur Snorrason.
Guðrún Þorsteins-
dóttir — Kveðja
Fædd 6. júní 1911.
Dáin 7. marz 1980.
Hvað okkur finnst ótrúlegt að
Gunna amma sé horfjn okkur.
Hún sem alltaf var reiðubúin að
fórna tíma sínum fyrir okkur.
Heimili hennar og afa stóð okkur
alltaf opið, fullt af hlýju og yl.
Hún passaði okkur þegar við
vorum lítil, spilaði við okkur, lék
sér og gerði að gamni sínu með
okkur. Alltaf vildi hún gefa okkur
það besta sem hún átti, án þess að
krefjast neins í staðinn.
Þegar við minnumst hennar
munum við ávallt minnast hlýju
hennar, kærleika, glaðværðar og
óeigingirni.
Við þökkum henni öll árin sem
hún gaf okkur, hún elsku amma,
og við óskum þess að öll börn ættu
jafn góða ömmu og hún Gunna
amma var okkur.
Blessuð sé minning hennar.
Kveðja frá barnabornum.
VEGNA mistaka í blaðinu á
sunnudaginn, birtast þessar
minningargreinar hér í
blaðinu i dag. Eru allir
hlutaðcigandi beðnir afsök-
unar á mistökum þessum.