Morgunblaðið - 12.03.1981, Qupperneq 35

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 12. MARZ 1981
35
því sem var á dögum Úlfsdala- og
Siglunesbænda, á öldinni sem leið
og á fyrri hluta þessarar aldar.
Þessi mikilúðlegu og fögru héruð
hafa alið marga hrausta syni og
dætur. Mun ekki ofmælt að Úlfs-
dalaættin hefi verið meðal styrk-
ustu stofnanna í Siglufjarðar-
byggðum, og sem lagt hefur stóran
hlut af mörkum til framfaranna,
sem breyttu og bættu búsetuskil-
yrðin, og með dugnaði og þraut-
seigju gerðu garðinn frægan.
Einn af þessum ættstofni er nú
kvaddur hinstu kveðju, með þakk-
læti fyrir drengilega samfylgd og
ágætar minningar.
Aðstandendum eru sendar ein-
lægar samúðarkveðjur frá ætt-
ingjum og vinum.
Þ. Ragnar Jónasson
Ó minning, minning.
Likt og ómur ijarlægra söngva,
iikt og ilmur doyjandi blóma
berast oró þin að hlustandi
ryrum minum.
Eins og lifandi verur
birtaat litir og hljómar
hinna liðnu daga.
aem hurfu sinn dularfuiia veg
út i dimmbláan fjarskann
og komu aldrel aftur.
(Steinn Steinar)
Það eru margar minningar sem
koma upp í huga mínum þegar
mér verður hugsað til afa míns
Odds Oddssonar frá Siglunesi.
Þessa manns sem einkenndist af
glaðværð, hjálpsemi, þrautseigju
og vinnusemi.
Hjá mér sem lítilli stúlku þá
skipaði afi alveg sérstakan sess.
Ég minnist ótal skipta þegar hann
birtist á heimili foreldra minna
við Grettisgötu. Oft var hann þá á
leiðinni til að „garfa í bænum"
eins og alltaf var sagt. Var afi þá
gjarnan með litla ferðatösku í
hendi, sem alltaf leit jafn spenn-
andi út hvort sem hún var troðin
út af gjöfum, sem hann valdi af
svo mikilli kostgæfni handa
barnabörnunum eða þá af alls
kyns áhöldum sem í mínum aug-
um voru furðuleg á að líta.
Það var alltaf gaman að koma í
heimsókn til afa. Hann gaf sér
tíma til að ræða um allt milli
himins og jarðar, og eins léttur á
fæti og hann alla tíð var átti hann
nú vel við litla stúlku sem ógjarn-
an vildi sitja kyrr. Var þá gjarnan
fengið sér að drekka, því afi gætti
þess alltaf að eiga eitthvað gott
handa börnum, og ekki spilltist
ánægja mín við að horfa á afa
hella kaffi sínu á undirskál og
sötra það eins og honum einum
var lagið.
En árin liðu og ég varð fullorðin
stúlka og afi fjörgamall maður.
Margt hafði breyst í tímans rás,
t
SALOME ELÍN GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Furufirði,
Skólastíg 6, Bolungarvík,
lést 5. marz sl. Hún veröur jarösungin frá Hólskirkju, Bolungarvík,
laugardaginn 14. mars kl. 2 eh.
F.h. vandamanna
Sigriður Jakobsdóttir.
t
Útför
EGGERTS BACHMANN,
Melhaga 8,
sem andaöist þann 5. þ.m. veröur gerð frá Fossvogskirkju
föstudaginn 13. marz kl. 10.30.
Guöbjörg Bachmann,
Helga Bachmann,
Björgúlfur Bachmann.
t
Jaröarför
SIGURÐAR PALSSONAR,
bónda, Skógarhlíö,
fer fram frá Húsavíkurkirkju laugardaginn 14. mars, kl. 14.00.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Móöir okkar,
GUDBJÖRG SNORRADÓTTIR
frá Húsum,
Ásahreppi,
er andaöist 5. marz veröur jarösungin frá Kálfholtskirkju,
laugardaginn 14. marz kl. 13.30.
Ferð veröur frá Umferöarmiöstööinni kl. 11.30.
Börnin.
t
Þökkum vináttu og samúö viö andlát og útför
ÓLA ANDRÉSAR MATTHÍASSONAR.
Fyrlr hönd systkina og annarra vandamanna.
/Egir Vigfússon.
t
Alúöarþakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug við andlát og útför
móöur okkar, tengdamóöur, fósturmóöur og ömmu,
ÞORBJARGAR JÓNSDÓTTUR
frá Sogni.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á deild A-1 á Landakotsspítala fyrir
frábæra umönnun og aöhlynningu, sem hún naut þar.
Börn, tengdabörn, fósturbörn og barnabörn.
og ekki síst samband okkar afa.
Ég sagði afa nú sögur frá hinum
stóra heimi, heimi sem var orðinn
svo gjörólíkur þeim sem afi hafði
þekkt og skilið. Því kynntist ég
best þegar afi sagði mér frá hans
gömlu dögum, frá því lífi sem
einkennir svo mjög þá kynslóð
sem nú er smám saman að hverfa
okkur sjónum. Þesa miklu áherslu
sem lögð var á vinnu, það að geta
verið sjálfum sér nógur þannig að
fjölskyldan þyrfti ekki að líða
skort. Vinnan hjá afa öðlaðist því
sérstakt gildi. Hana varð að með-
höndla eins og um vin væri að
ræða, í hana lagði hann metnað
sinn.
Þrátt fyrir hinn mikla mun sem
var á aldri og reynslu okkar afa þá
voru vináttubönd okkar ætíð mjög
sterk. Mörg kvöld og nætur sem ég
dvaldi hjá afa verða mér ógleym-
anleg. Ég minnist þeirra skipta
sem ég vaknaði við að afi stæði við
rúm mitt til að fullvissa sig um að
mér liði sem best. Þessi hlýja og
umhyggja sem mér var ætíð sýnd,
þessi áhugi fyrir velferð ástvina
sinna, — hvað þeir væru að gera
og hvernig þeim liði var einkenn-
andi fram á síðasta dag.
Nú þegar komið er að leiðarlok-
um vil ég þakka þær samveru-
stundir og minningar sem mér
hafa verið gefnar. Megi algóður
guð vera með afa mínum í hinum
nýju heimkynnum. Far þú í friði.
Sigríður Ólafsdóttir
I dag er til hinstu hvíldar
borinn ástkær afi minn Oddur
Oddsson frá Siglunesi. Mér var
efst í huga söknuður og tregi er ég
kom heim hinn 3. mars síðastlið-
inn og faðir minn tjáði mér að nú
væri afi farinn í sína hinstu för,
þá för sem við eigum eftir að fara
fyrr eða síðar.
Fyrir mér er hann samt ekki að
öllu horfinn, því að minningin um
hann mun lifa. Minningin um
þennan glaðværa mann sem sagði
mér sögur og kvað fyrir mig
rímur. Atti ég þá oft mjög góðar
stundir, því að hann var þeim
frásagnareiginleikum gæddur að
láta sögupersónurnar birtast mér
ljóslifandi fyrir hugskotsjónum.
Ætíð minnist ég þess hversu vel
mér leið í návist hans, þar var
alltaf öryggi og hlýju að finna.
Afi var ekki sú manngerð sem
ber tilfinningar sínar á torg.
Hann var dulur að eðlisfari og
aldrei heyrði ég hann kvarta,
hvorki yfir veikindum né öðru.
Hann hafði yfir góðri kímnigáfu
að ráða og reglusemi og heiðar-
leiki voru honum í blóð borin. Frá
því ég fyrst man eftir mér var
hann sístarfandi, þar til ellin fór
að ná meiri og meiri tökum á
honum og lífsþreytan farin að
sejya til sín.
Eg sem að þessum fátæklegu
kveðjuorðum stend vil svo að
lokum þakka afa mínum fyrir
ógleymanlegar stundir sem við
áttum saman og bið Guð að blessa
minningu hans.
Nú hverfi oss svióinn úr sárum.
ok sjatni öll beiskja í tárum.
þvi dauóinn til iífsins oss leiÖir.
sjá. iausnarinn brautina KreiÖir.
Þótt likaminn falli af foldu,
ok felist sem stráið í moldu,
þá me^nar GuÓs miskunnarkraftur.
af moldum að vekja hann aftur.
(Stef. Thor.)
Ríkharður Oddsson
einstakir eiginleikar FACIT 1850 kúluritvélarinnar
16 sönnunargögn
1) Dálkastillir með tvöföldu minni
2) Tvöföld vinstri spássia
3) A ukalykill sem gefur alls 96 tákn i
leturborði
4) 3 endurtekningarlyklar
5) Aðeins 7 sm. frá boröplötu að
lyklaborði
6) Gegnsæ plasthlif sem dregur úr
vélarhljóði
7) Leiðréttingarlykill - innbyggður
leiðréttingarborði
8) Einstaklega hröð vélritun
9) Eldhröð pappírsfærsla
10) Stillanlegt stafabil
H) 5 mismunandi linubil
12) Færanlegur vals
13) Stillanlegur ásláttarþungi
14) Sérstaklega hljóðlát
15) Lauflétt, lítil en samt 35 eða 42 sm.
pappirsbreidd
16) Niösterk og gullfalleg - sann-
kölluð snilldarhönnun
GlSLI J. JOHNSENHE IfrH
Smiójuvegi 8 - Simi 73111