Morgunblaðið - 08.09.1981, Page 17

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 8. SEPTEMBER 1981
17
■■
■I steinprýði
Smiðshöföa 7, gengið inn frá Stórhöföa, sími 83340
Saltf iskur og
enn betra líf
eftir Þorstein Jóhann-
esson formann SIF
Enn á ný kveður frú Jóhanna
Tryggvadóttir sér hljóðs um salt-
fisksölumál í Morgunblaðinu 5.
sept. sl. Fer frúin geyst eins og
fyrri daginn og heggur ótt og títt á
báðar hendur.
í grein hennar er þó ekkert nýtt.
Flest þau atriði sem þar eru
tíunduð hafa áður komið fram í
greinum hennar.
Fyrir þá sem til fisksölumála
þekkja er greinin tæpast svara-
verð sakir ótrúlegrar fákunnáttu
frúarinnar um þessi mál. En
málefni öll, er starfsemina varða".
Núverandi viðskiptaráðherra,
Tómas Árnason, hefur gert sér far
um að kynna sér þessi mál. Hann
byggir á þekkingu og reynslu,
þegar hann hafnar ítrekuðum
umsóknum Jóhönnu Tryggvadótt-
ur um útflutningsleyfi, jafnvel í
blóra við vilja annarra ráðherra.
Jóhanna Tryggvadóttir sakar
SÍF um að vera stöðnuð þvingun-
arsamtök og hafa verið til óþurft-
ar þau 50 ár sem þau hafa starfað.
Með þessari fullyrðingu er ekki
aðeins vegið að SIF, heldur einnig
öllum saltfiskframleiðendum í
landinu. Trúi því hver sem vill, að
saltfiskframleiðendur séu svo
MORGl'NBl.AOU). LAUGARt>AOGB 5 SF.PTKMBF.R IMU
eftir Jóhiinnu
Tryggvadóttur
Bjarnaaon
,UM #r »ltíi»kur- u««>
•UMR I Solku Volku Cnpi. ult-
fiakurinn rr «.t.» nitempínri 1»
lenskri k«*»««u en n«t nnnn*
ÞriU fyrir frnmfnnr und»n«rn«
,r i verslunum i Portú«nl «r i
þrr fjirfnlt kierra vertt «n út
nutnin«»vrr« k»ns «r Þritt fynr
þ» vrrkun »rm ««r» er i n.knum i
Portú«»l o« milliltúi. þi «r kér um
o« >mi»«luvrr*i riUnini 0« kvert
frr þr«u mi.munur’ Ekk'
“lE-nd*
Hvaö Kfnjíur á?
Vift»kipt»ri«h«rr» l«yf#i m
vrnda Grikkjuin tilr»un»»riK
SALTFISKUR
OG BETRA LÍF
Grikklands-
samningur
Tilr.unavndinK 100
km«t v»r a« »l«nn 10
irl««a lUrtumM
„Solusamtok. sem
rkkl skila Iramlelðend
««.amninK um þelm penlngum
« i«ur .»««' fyrir þeirra aíurð til að
°* útgerð ok verkun beri
1» suroumn .... «rf.kt «^» SÍK. Keta ekkl UlÍHt
SlF v»r rkki Irnji •« kom»»t haKsmunasHmtoK. nrld
.kj«i Í riftuneytinu o« dr«i u|, þvinKunarsamtök;
■*.í."tt.''liííi"IS úrrll I lýftrriinþjólllr-
I kcirra vrrt vien kmrr. rn lagi. HverS VegnB f«r ég
f* '0!ir ekki ta kifæri til að
H«im.ultt nftl? Hvftft
(i.mannanna MatthiaMr óttBMt einokunin?"
aaon.r o« Grir. Gunnnn-_______________________
....... .... jn eftir þrji di_
o« hrfur INTF.RPOI. upplytt »4
kann »»r kyrfitaa falinn i flu»
vrlli I tloltandi o
rlfnar af
dropinn holar steininn. Til eru
þeir menn hér á landi sem eru
tilbúnir að trúa gífuryrðum af því
tagi sem Jóhanna Tryggvadóttir
hefur tamið sér. Það virðist vera
orðin lenzka að ráðast á stórfyr-
irtæki á íslandi og saka þau um
dugleysi og jafnvel spillingu.
Hér er um þjóðhættulega
starfsemi að ræða, sem getur
spillt mörkuðum og áliti erlendis.
Markaðir íslendinga fyrir sjávar-
afurðir eru afar viðkvæmir eins og
dæmin sanna. Opinská umræða
um þessi mál er ekki alltaf
skynsamleg, þegar átt er við
harðvítuga erlenda keppinauta.
Lög SIF gera ráð fyrir að leitað
sé „samstarfs við stjórnvöld
landsins um verðlagsmál og þau
Gert við skóna
meðan beðið er
SKÓVINNUSTOFA Sigurbjörns
Þorgeirssonar að Háaleitisbraut
68 í Austurveri hefur nýlega
fengið mjög fullkomnar vélar til
allra skóviðgerða.
Nú býður skóvinnustofan þá
þjónustu, að viðskiptavinurinn
getur beðið í nokkrar mínútur
meðan viðgerð fer fram, hvort sem
„Trúi því hver sem vill,
að saltfiskframleiðend-
ur séu svo skyni
skroppnir, að þeir láti
nokkra kontorista í
Reykjavík pretta stjórn
SÍF og alla framleiðend-
ur ár eftir ár“
mikið og raun ber vitni fyrst og
fremst vegna hárra markaðs-
verða, sem SIF hefur tekizt að
semja um. Þessar staðreyndir
svara e.t.v. betur en mörg orð
þeim skætingstón og útúrsnúning-
um sem fram koma í greinum
Jóhönnu Tryggvadóttur.
Jóhönnu er tíðrætt um að SÍF
séu einokunarsamtök. Með því á
hún við, að allir íslenzkir salt-
fiskframleiðendur hafa frá stofn-
un samtakanna, árið 1932, talið
hag sínum bezt borgið með þátt-
töku í SÍF, sem eru frjáls samtök
fiskframleiðenda. SÍF er ekki ein-
okunarfyrirtæki, enda á það í
harðvítugri samkeppni við einkum
Norðmenn, Færeyinga og Kanada-
menn á öllum mörkuðum. Hingað
til hefur hugtakið einokun verið
notað þegar aðeins einn seljandi
er á markaðnum. Okkar sam-
keppnisþjóðir hafa horft með öf-
undaraugum á skipulag fisksölu-
mála Islendinga og hafa ítrekað
reynt að koma á sama fyrirkomu-
lagi hjá sér.
Jóhanna Tryggvadóttir heldur
því fram að SÍF hafi selt 3642,3
tonnum meira á síðasta ári en
20.000 tonna samningur við Portú-
gal hljóðaði upp á. Orðrétt segir
hún: „Þessi viðbót eyðilagði minn
góða samning og er viðskiptaráð-
herra einn ábyrgur fyrir því.“
Endemis vitleysa. Útflutningur-
inn á síðasta ári til Portúgal var
22.682 tonn, þar af var útflutning-
urinn á blautverkuðum þorski
19.575,35 tonn. Að öðru leyti skipt-
ist útflutningurinn þannig: 435,85
tonn fóru til að ljúka við samning-
inn frá 1979; 499 tonn af þurrkuð-
um úrgangsfiski keyptu Portúgal-
ir sérstaklega; flattur og saltaður
fiskur af öðrum tegundum en
þorski (ufsi, langa og keila) var
samtals 2.171,8 tonn. Þessar teg-
undir eru á nokkuð lægra verði en
saltþorskur, enda er ekki markað-
ur fyrir þessar vörur annars
staðar en í Portúgal. Þetta hefur
vafalítið ruglað frúna eitthvað í
ríminu við reiknikúnstirnar.
Aðaltilefni skrifa Jóhönnnu
Tryggvadóttur að þessu sinni virð-
ist vera að þrýsta á stjórnvöld til
að fá útflutningsleyfi fyrir 10—
20.000 tonnum af smáfiski af 3.
gæðaflokki til Grikklands. Heild-
arinnkaup Grikkja af saltfiski eru
um 8000—9000 tonn á ári og
aðeins brot af því magni er af 3.
gæðaflokki. íslendingar hafa náð
síðustu ár 50—60% markaðshlut-
deild á gríska markaðnum.
Heildarframleiðsla íslendinga á
smáum saltfiski af 3. gæðaflokki
var á síðasta ári aðeins um 1100
tonn og verður sennilega minni á
þessu ári vegna aukningar í
skreiðarverkun. Á þessar stað-
reyndir hefur Jóhönnu áður verið
bent, en hún hlustar ekki á rök eða
vinsamlegar ábendingar sér fróð-
ari manna.
Lokaorð
Það sætir furðu að Jóhanna
Tryggvadóttir skuli endalaust
halda áfram sömu rógskrifum um
SÍF og viðskiptaráðuneytið.
Vitað er, að hún hafði aldrei
möguleika á að fá innflutnings-
leyfi á saltfiski í Portúgal.
Ennfremur ætti hún að vita, að
ekki eru möguleikar á framleiðslu
á nema örlitlu broti af þeim
stærðar- og gæðaflokkum sem hún
hyggst selja til Grikklands og því
síður eru möguleikar við núver-
andi heimsmarkaðsverð á stór-
aukinni neyzlu í Grikklandi.
En engu að síður, ráðherra skal
stefnt fyrir Landsdóm og rann-
sóknarréttur settur um starfsemi
SÍF.
Hver er tilgangurinn?
Hvaða hagsmunir eru í húfi?
Þorsteinn Jóhannesson
Form. SÍF.
skyni skroppnir, að þeir láti
nokkra kontórista í Reykjavík
pretta stjórn SÍF og alla framleið-
endur ár eftir ár. I skjóli hvaða
áróðursmanna um íslenzka lög-
sögu og hagsmuni ætlar þessi
kona að telja þjóðinni trú um, að
allir þeir menn, sem um saltfisk-
sölumál hafa fjallað í 50 ár,
ráðherrar, ráðuneyti og fjölmarg-
ir aðrir hafi verið óþjóðhollir
menn.
Árleg meðalframleiðsla salt-
fisks áratuginn 1970—’79 var
40.210 tonn. Á síðasta ári varð
framleiðsian hin mesta í nær 30
ár, eða samtals 52 þús. tonn. Nú í
ár stefnir í enn meiri framleiðslu
saltfisks, eða um 60 þús. tonn.
Framleiðslan hefur aukizt jafn-
um er að ræða, venjulegar skóvið-
gerðir eða sjúkraskóviðgerðir.
Myndin hér að ofan var tekin
eftir breytingarnar og á henni
sjást Sigurbjörn Þorgeirsson, Jón-
ína dóttir hans, eini kvenskósmið-
urinn á íslandi, og Gunnar Rúnar
Magnússon, eiginmaður hennar.
(FréttatilkynninK.)
llthlKAWÍ
I II IlfNIH WTT?
Þeim er aiuit mii
hú§ið sitt oo iftota
Thoroieal
Thoroseal er sementsefni sem borið er á hús, það fyllir og lokar
steypunni, en andar án þess að hlevpa vatni i gegn. Thoroseal
er vatnsþétt og hefur staðist íslenska veðráttu, það flagnar ekki
og vamar steypuskemmdum. Thoroseal er til í mörgum liturn.