Morgunblaðið - 29.11.1981, Qupperneq 39

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 29. NÓVEMBER 1981
39
Minning:
Sigurjón Jónsson
Vestmannaeyjum
Fæddur 5. marz 1898.
I)áinn 8. nóvember 1981.
Sigurjón var fæddur að Steinum
undir Austur-Eyjafjöllum 5. marz
1898, sonur hjónanna Jóhönnu
Magnúsdóttur og Jóns Einarsson-
ar er þar bjuggu. Þeim hjónum
varð 9 barna auðið. Þegar Sigur-
jón var á fyrsta aldursári varð
faðir hans alvarlega veikur af ill-
kynjaðri liðagigt, sem gerði hon-
um ókleift að sækja vinnu utan
heimilisins eins og þá var algengt
meðal bænda og ungs fólks er bjó
á litlum bújörðum undir Eyjafjöll-
um. Leið flestra var að fara í verið
sunnanlands að vetrum og afla
fanga. Þegar ljóst varð, að heimil-
isföðurnum var alls varnað að afla
heimilinu tekna og varð að liggja
langtímum saman rúmfastur,
annaðhvort heima eða á sjúkra-
húsum, oft mjög þjáður, varð af
illri nauðsyn að leita á náðir ætt-
ingja og vina um hjálp. Var
drengjunum þremur komið í fóst-
ur og fór þá Sigurjón, er var þá
tæplega ársgamall, að Fit í Vest-
ur-Eyjafjallahreppi ti! hjónanna
Vigdísar Pálsdóttur og Guðmund-
ar Einarssonar, er reyndust Sigur-
jóni sem væri hann þeirra eigið
barn. Þau sæmdarhjón sáu svo um
að Sigurjón væri í nánu sambandi
við foreldra sína og systkini. Þótti
með ólíkindum dugnaður móður
Sigurjóns, að brjótast áfram og
afla fanga á þeim erfiðu tímum,
en eins og hún komst sjálf að orði
síðar, „það tókst með Guðs og
góðra manna hjálp".
Sigurjón dvaldi að Fit þar til
hann fluttist til Vestmannaeyja
árið 1919, sem telur eftir árið sem
fyrsta vélknúna ökutækið kom til
Eyja. Þessi tímamót eru ekki síður
merkileg en þegar fyrstu fiski-
skipin fengu vélar í stað segla og
ára. Hér í Eyjum voru þá aðal-
flutningatækin í landi hest- og
handvagnar og þótti þá eins nauð-
synlegt að eiga góðan handvagn og
ný þykir að eiga góðan heimilisbíl.
Þegar Sigurjón hafði ákveðið að
flytja til Vestmannaeyja, lagði
hann leið sína til Reykjavíkur og
kynnti sér hin nýju ökutæki og tók
þar ökupróf og fékk ökuskírteini
nr. 284. Þótti þetta vel gert af hin-
um unga sveitapilti. Ekki stóð á
því að Eyjamenn sýndu honum
traust. Þá nýlega hafði verið
keyptur Ford 1 tonns vörubíll er
félagssamtök stóðu að að kaupa.
Var nú Sigurjóni boðinn bíllinn til
kaups og mætti hann greiða bílinn
með vinnulaunum í þágu þeirra er
áttu bílinn. Að þessu gekk Sigur-
jón og varð það upphafið að al-
mennum vörubílaakstri í Vest-
mannaeyjum. Eftir þetta starfaði
Sigurjón í mörg ár við akstur á
ýmsum bifreiðum, en árið 1924
byggir hann bifreiðaverkstæði við
Strandveg, sem starfrækt er enn í
dag. Samhiiða því starfi hafði
hann á hendi kennslu í akstri og
meðferð bifreiða og urðu þeir
margir Eyja- og vertíðarmennirn-
ir er öðluðust ökuréttindi sín hjá
honum. Einnig annaðist hann
fólksflutninga og voru þá oft
margir ungir menn er sóttust eftir
að fá að aka fyrir hann, komust
færri að en vildu.
Sigurjón hafði ávallt náið sam-
band við fjölskyldu sína á meðan
hún hélt heimili að Steinum og
tengdust böndin enn betur eftir að
hann flyzt til Eyja, þar sem móðir
hans og flest systkini voru þá ný-
lega flutt þangað.
Árið 1942 flytur Sigurjón til
Reykjavíkur, þar festir hann kaup
á bifreiðaverkstæði í félagi með
öðrum og sem þeir starfræktu í
nokkur ár. Eftir að Sigurjón hætt-
ir og selur verkstæðið hóf hann
störf við bifreiðastöð Steindórs við
viðgerðaþjónustu og akstur. Um
1950 gerist hann svo meðlimur á
bifreiðastöðinni Hreyfli og starf-
aði þar til ársins 1979. Á fyrstu
árum sínum í Reykjavík var hann
í heimili Einars bróður síns að
Laugavegi 145. Þar leið Sigurjóni
vel, börn Einars hændust að hon-
um, enda var hann barngóður.
Síðar festi hann kaup á íbúð að
Austurbrún 2 og var þar, þar til
hann gerðist vistmaður á Dval-
arheimilinu Hraunbúðum i Vest-
mannaeyjum í maímánuði 1979.
Sigurjón var að eðlisfari hlé-
drægur, mikið prúðmenni, umtals-
frómur um menn og málefni. í hóp
ættingja, vina og hinna fjölmörgu
samstarfsmanna á lángri starfs-
ævi, var Sigurjón ávallt léttur og
ljúfur. Hann átti því láni að fagna,
að vera heilsuhraustur, sem sýnir
sig best í því að hann náði því að
vera orðinn rúmlega 80 ára gamall
er hann lætur af störfum sem
leigubifreiðastjóri.
Á síðustu starfsárunum, þegar
honum var ljóst að starfskraftar
væru farnir að dvína, leitaði hann
til systurdóttur sinnar, Jóhönnu,
og manns hennar, Victors, er einn-
ig hafði verið samstarfsmaður
hans um margra ára skeið. Þau
hjón voru ávallt boðin og búin að
liðsinna honum ásamt og börn
þeirra hjóna. Þegar séð var að
hann gat ekki lengur verið einn í
íbúð sinni vegna örrar hnignunar
gengust þau í því að hann kæmist
á áðurnefnt heimili. Þar fór vel
um hann, húsakynni mjög þægileg
og vistmenn flesta þekkti hann frá
fyrri dvöl sinni í Eyjum.
Síðsumars 1979 fór hann ásamt
þrem systkinum sínum, er eftir
lifa, austur undir Eyjafjöll, með
legstein á leiði föður þeirra sem
hvílir í Hólakirkjugarði. Þessi för
var hans síðasta er hann leit
æskustöðvarnar og á heimleiðinni
kom hann við á bernskuheimili
sínu, Fit, eins og hann ævinlega
gerði er hann átti leið þar um.
Systkini Sigurjóns voru: 1. Ein-
ar, fyrrv. símaverkstjóri í Reykja-
vík, 2. Steinilnn, lést á barnsaldri,
3. Bergþóra, býr í Eyjum, 4. Magn-
ús, verslunarmaður, lést 1927, 5.
Guðjón, skipstjóri og útgm., lést
1966, 6. Guðni, skipstjóri og útg.,
lést 1956, 7. Steindór, bifvélavirki í
Kópavogi, 8. Guðmundur, bifreiða-
stj., lést 1950.
Sigurjón lést eftir rúmlega
mánaðarlegu á Sjúkrahúsinu í
Vestmannaeyjum og var jarðsett-
ur 14. nóv. sl. við hlið móður sinn-
ar, er hvílir í Landakirkjugarði í
Vestmannaeyjum.
Blessuð sé minning frænda
míns, Sigurjóns Jónssonar.
Magnús Guðjónsson
•ýning áhugamanna
um vaxtarrækt í
Háskólabíó kl. 13.30
sunnudaginn 29. nóv.
MIÐASALA HASKÓLABÍO, APOLLO (SÍMI 22224) ORKUBÓT (SÍMI 15888)
MIÐAVERÐ KR. 50.00
gestur
sýningarinnar:
ANDREAS
CAHLING
heimsmeistar í
bodybuilding 19 80
I.F.B.B.