Morgunblaðið - 23.01.1982, Blaðsíða 14

Morgunblaðið - 23.01.1982, Blaðsíða 14
14 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 23. JANÚAR 1982 ... að fá sér göngutúr um náttúruna í ys og þys borgarinnar íbúar við Austur- og Vesturbrún í Reykjavík hafa mótmælt harðlega fyrirhugaðri byggð á auða svæðinu milli þessara hverfa í Laugarási og óska íbúar þess að ekki verði vikið frá upphaflegu skipulagi sem gerði ráð fyrir friðlýstu útivistar svæði á hæðinni. Margir íbúanna hafa boðist til að vinna í sjálfboðavinnu að því að gera svæðið sem gengur undir nafninu „holtið“ manna á meðal, að skemmtilegu útivistar Kristján Sigurjónsson og Vilborg Jónsdóttir: „Eitt sinn átti að flytja styttuna af Leifi heppna upp á holtið." Vilborg Jónsdóttir: „Öllum þykir svo vænt um holtið að enginn vill flytja“ „Ég hef búið hér á Austurbrún í 25 ár og allan þann tíma hef ég aldrei heyrt minnst á að byggja ætti þarna í holtinu," sagði Vilborg Jónsdóttir, þegar Morgunblaðsmenn litu í heimsókn og spurðu hana um álit hennar á fyrirhuguðum framkvæmdum í holtinu. „Ég hef aldrei hugsað mér holt- ið öðruvísi en sem útivistarsvæði, enda þurftum við að sækja vatn langar leiðir því ekki mátti snerta við holtinu. Því er ég á móti öllu raski á svæðinu. Það hefur aldrei mátt gera neitt við það. Eitt sinn báðum við um part af því undir bílastæði vegna þess að gatan hér er mjög þröng. Því var þverneitað og nú á allt í einu að rífa það allt upp,“ sagði Vilborg. „Það var eitt árið, að þetta holt var talinn svo góður staður, að það átti að flytja styttuna af Leifi heppna, sem er fyrir framan Ha- llgrímskirkju, hingað upp á holt- ið,“ sagði einn sonur Vilborgar sem kom inn í stofuna rétt í þessu. „Gamla fólkið notar holtið líka af- skaplega mikið til gönguferða, en áður hafði það bara ekkert til að setjast á og hvíla sig. Þá tókum við strákarnir hér í hverfinu okkur til og fluttum tvo bekki, sem voru við strætóstoppustöðvar hér rétt hjá, upp á holtið og gamla fólkið varð óguriega ánægt með það. Það var stöðugur straumur um holtið og er enn og þess vegna er það ekkert smámál þegar á að grafa það allt í sundur og byggja á því.“ „Hérna er öllum," sagði Vilborg, „farið að þykja svo vænt um holt- ið, að enginn vill flytja héðan. Það gerir ekki svo mikið til með stóru blokkirnar. Þær ná ekki það mikið inn á holtið. Það er bára svo sorg- legt að það skuli eiga að fara að byggja á holtinu núna þegar allir hafa alltaf talað um það sem úti- vistarsvæði," sagði Vilborg að lok- um. Sölvi Þ. Valdimarsson: „Eins og að eiga heima úti í sveita „Það er sjálfsagt að leyfa holtinu að vera eins og það er og þá meina ég að vera ekki að byggja á því, en það má gera eitthvað fyrir það,“ sagði Sölvi Þ. Valdimarsson í samtali við Mbl., en hann býr við Vesturbrún. „Það má setja í holtið skemmtilegan gróður og bekki og gangstíga," bætti hann við. „Það má heita, að þetta sé eins og að eiga heima úti í sveit að hafa holtið hérna. Fólk af dvalarheimil- inu labbar mikið um það og tyllir sér á þá örfáu bekki sem krakkar í hverfinu komu þar fyrir. Það verð- ur úti um rólegheitin hérna þegar þeir fara að sprengja í klöppina og grafa dag og nótt. Víst verður eftirsjá að holtinu og ég er mikið á móti því að planta þar niður byggingum. Ég skil ekki hvað það á að fyrirstilla að fylla holtið af húsum. Þeir mega ekki sjá auðan blett í borginni, þá þarf að byggja á honum. Rusla öllu upp á þeim stað þar sem áður mátti ekki leggja lagnir yfir vegna rasks, heldur þurfti fólkið að leggja miklu lengri leið til að fá vatn. Það er þó ein glóra í þessu. Þeir ætla ekki að byggja efst uppi á holtinu og á einhverjum smábletti öðrum. En ég er alveg á móti öllum byggingum á svæðinu, en eins og ég sagði áðan, þá vil ég endilega að það sé gert eitthvað fyrir holtið. Það gert að skemmtilegu útivist- arsvæði," sagði Sölvi Þ. Valdi- marsson. Hjálmar Finnsson: „Mér líst óguðlega vel á að lofa þessari náttúru að halda sér eins og hún er.“ Hjálmar Finnsson: „Kom mér á óvart að ætti að fara að byggja í holtinu“ „Mér líst illa á það ef fara á að byggja hús hér í holtinu,“ sagði Hjálmar Finnsson, en hann hefur átt heima á Vestur brún síðan 1954. „Ég held mikið upp á upprunalegu áætlun- ina þegar hugmyndin var að allt holtið ætti að vera nokkurs konar „rock garden“, eða grjótgarður, þar sem yrði grjót og náttúrulegur gróður. Þannig myndu íbúarnir vera sem næst náttúrunni. Það hefði verið aldeilis tilvalið að hafa það þann- >g- Sölvi Þ. Valdimarsson: „Þeir mega ekki sjá auðan blett í borginni, þá þarf að byggja á honum.“ Þegar blokkirnar þrjár voru reistar hérna í útjaðri holtsins varð manni ekkert vel við það. Ekki vegna útsýnisins sem fólk missti heldur vegna hugmynd- arinnar um útisvistarsvæðið. Það myndi minnka. Mér líst nefnilega óguðlega vel á að lofa þessari náttúru að halda sér eins og hún er. Það er orðið óskaplega þröngt um okkur hér á íslandi ef ekki er hægt að sjá þennan smáblett í friði. Það er oft búið að segja um okkur ís- lendinga að við ættum nóg olnbogarými, við erum svo fá. En mér þykir þetta nú heldur þröngt. Húsin sem hugsanlega verða byggð í holtinu snerta mig kannski ekki beint því sam- kvæmt skipulagi koma þau til með að vera hinum megin á holtinu. En það er bara þetta að það má aldrei hafa nein útivist- arsvæði í borginni og það yrði mjög slæmt ef holtið yrði ekki notað til slíks. Ég hefði gjarnan viljað sjá eitthvað gert fyrir holtið á þann hátt að setja þar gangstíga og prýða allskonar gróðri og grasi og hafa bekki til að sitja á. Láta náttúruna halda sér. Þess vegna kom mér á óvart þegar ég heyrði að ætti að fara að byggja á holtinu meira en orðið er. Ég hélt alltaf að mein- ingin væri að framkvæma þessa hugmynd. Um þennan stað gilda alveg sérstakar kringumstæður því hvergi ann- ars staðar er að finna svona lagað í borginni. Ég þekki alla vega ekki annan slíkan stað.“ Vinstri meirihlutinn í borgarstjórn vill að hér rísi íbúðarbyggingar í framtíðinni. fbúarnir við holtið, eins og það er kallað, vilja ekki sjá íbúðarbyggingarnar heldur viðhalda náttúrunni og koma þarna fyrir gróðri, gangstígum og bekkjum.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.