Morgunblaðið - 22.08.1982, Page 23

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. ÁGÚST 1982
23
hún sé farin að hafa nokkur áhrif.
Ég held, að nú sé ekki rétti tíminn
fyrir sjálfstætt framlag Norður-
landanna í þeim efnum. Á fundum
norrænna forsætis- og utanríkis-
ráðherra eru menn yfirleitt nokk-
uð á einu máli þótt þeir láti þar
við sitja gagnvart umheiminum.
En vissulega geta Norðurlönd haft
sín áhrif.
Atlantshafsbandalagið
Geta NATO-þjóðirnar beitt sér
meira fyrir friði um allan heim en
þær hafa gert hingað til?
Samstarfið innan NATO hefur
ekki verið jafn gott að undanförnu
og æskilegt er, en þegar horft er
til baka til ársins 1948, þegar
NATO var stofnað, sjáum við, að
bandalagið sem slíkt hefur ekki
tekið þátt í neinu stríði allan
þennan tíma. Einni eða fleiri þjóð-
um hefur vissulega orðið fóta-
skortur í þessum efnum en al-
mennt séð getur svona bandalag
stuðlað að minni spennu þjóða í
milli. Aðildarlöndin líta einnig á
það sem varnarbandalag, sem
ávallt skuli nota hvert tækifæri til
að vinna að friði. Það hefur NATO
líka gert en við verðum þó að vera
á varðbergi og gagnrýnir á sjálfa
okkur.
Hvaða þýðingu hafa smáþjóð-
irnar í NATO?
Hjá stórþjóðunum fer fram
sama umræðan og hjá smáþjóðun-
um og ég held það gæti aukið á
spennuna í heimsmálum ef smá-
ríkin — í báðum hernaðarbanda-
lögunum — væru ekki með. Við
getum dregið þann lærdóm af
Evrópusögunni, að þegar stórveld-
in eru ein um hituna er hættara
við árekstrum, sem enda með
stríði. Vissulega hvílir megin-
ábyrgðin á stríði eða friði á herð-
um stórþjóðanna en við höfum þó
nokkur áhrif þar á. Það er kostur-
inn við bandalögin.
Samstarfið innan
Efnahagsbandalagsins
Danir fara nú með formennsk-
una í EBE fram til áramóta. Er
það ekki erfitt hlutverk nú sem
stendur?
Þegar að kreppir, eins og við
höfum minnst á með efnahags-
málin, er það auðvitað erfitt en
einmitt þá getur svona bandalag
komið að mestu gagni. Ég hef ver-
ið að gera mér vonir um að EBE-
þjóðirnar gætu komið sér saman
um leiðir til að auka framleiðs-
luna og þar með atvinnuna, þó
ekki væri nema um 1—2%, það
gæti haft mikil áhrif. Nú virðist
mér hins vegar sem aðildarþjóð-
irnar hver fyrir sig séu að veikja
framleiðslugetu sína með innbyrð-
is samkeppni. Það var þó aldrei
hugmyndin með efnahagslegu
samstarfi Evrópuþjóðanna. Olíkar
skoðanir í efnahags- og stjórnmál-
um setja nú svip sinn á bandalag-
ið. Að vísu var komist að
samkomulagi á síðasta fundi Evr-
ópuráðsins um að reyna sameig-
inlega að auka framleiðsluna, en
samþykkt er eitt og framkvæmd
annað. Að þessu marki munum við
þó stefna meðan við förum með
formennskuna.
Við þá, sem segja, að EBE geri
ekki nóg til að ráða bót á ástand-
inu, vil ég segja þetta: Það er því
miður rétt, en við skulum minnast
kreppunnar á fjórða áratugnum
þegar ekkert samstarf var með
Evrópuþjóðunum og hver um sig
reyndi að bjarga eigin skinni. Það
endaði eins og kunnugt er með
heimskreppu og seinna stríði. Enn
sem komið er treysti ég því, að við
ráðum betur við málin nú. Ekkert
EBE-ríkjanna þorir að fara alfar-
ið sínar eigin leiðir í efnahagsmál-
unum og það er kannski einmitt
þess vegna sem kreppan mun ekki
reynast jafn örlagarík og sú á
fjórða áratugnum.
Við Danir höfum kannski gert
okkur seka um fullmikla þenslu
umfram hinar þjóðirnar og við
verðum nú að gæta okkar við
hvert fótmál. En jafnvel lítið skref
í rétta átt er mjög mikilvægt,
sagði Anker Jergensen að síðustu.
Lióðatónleikar
Tónlist
Jón Ásgeirsson
ANNA Júlíana Sveinsdóttir
mezzósópran og Lára Rafns-
dóttir píanóleikari héldu tón-
leika í Norræna húsinu sl.
miðvikudag og fluttu tónlist
eftir Schumann, Almquist,
Rangström, Jón Leifs, Atla
Heimi Sveinsson og Jón Þór-
arinsson. Lagaflokkurinn
Frauen — Liebe und Lehen,
eftir Schumann er falleg
tónsmíð og var margt vel gert
í flutningi verksins, þó um of
gætti varasemi, einkum í út-
færslu hljóðfalls, sem var og
nokkuð áberandi í tveimur
lögum eftir Rangström.
Vögguvísa eftir Jón Leifs var
vel sungin og vaknar þá sú
spurning, hvort ekki sé orðið
tímabært að huga að tónverk-
um Jóns Leifs og flytja þau á
eins konar tónlistarhátíð.
Tónleikunum lauk með þrem-
ur bráðskemmtilegum söngv-
um eftir Atla heimi Sveins-
son og söng-klassikkinni“
Fuglinn í fjörunni eftir Jón
Þórarinsson. Anna Júlíana er
ef til vill ekki búin að finna
sitt svið, þ.e. þau verkefni þar
sem rödd hennar og túlkun
nýtist best. Þessi spurning
var nokkuð áleitin, er hún
söng sem aukalag Seguidilla
úr Carmen eftir Bizet. Þrátt
fyrir sérlega hryndaufan
undirleik naut röddin sín
mjög vel, fékk nýjan hljóm og
allt annað inntak. Það má
vera að svið hennar sé nær
dramatískum átökum en litl-
um tóndekurslögum, eins og
tíðkast í ljóðasöng, að
minnsta kosti brá fyrir
glampa af einhverju stóru í
lagi Bizet, svo ekki virðist út í
bláinn að ætla vettvang henn-
ar vera stærri gerðina af
söngviðfangsefnum.
Tónleikar að
Kjarvalsstöðum
ÞRIÐJUDAGINN 24. ágúst kl. 20.30
heldur Pauline Martin, píanóleikari
frá Kanada, tónleika aö Kjarvals-
stöóum. Pauline, sem er af íslensk-
um ættum, hefur komið víða fram á
tónleikum og í sjónvarpi og útvarpi í
Bandaríkjunum og Kanada. Hún
hefur unnið til margs konar viður-
kenninga og verðlauna. Hún vinnur
nú að doktorsprófi við Michigan-
háskóla í Ann Arbor i Bandaríkjun-
um.
Efnisskrá tónleikanna á þriðju-
dagskvöldið er sem hér segir: J.S.
Bach: ítalski konsertinn, Franz
Schubert: Sónata í B-dúr, D 960,
Frédéric Chopin: Andante Spian-
ato og Grande Polonaise Brillante
op. 22, Sergei Rachmaninoff: 3
prelúdíur og Etude-Tableau.
niánucia*
* Su»Hirbllts
J<*kkar
# fo/ír með c
• TrgQ
lr'”‘rngalla
^kyrtur
‘a»Ser„;:tUl
með
vestís
^takir fQi
StQkar bu
lfUrnarliti
lau*els,
UXurfrá\
°oper
^MUst
/)eysur
*/o
:nd^y,ur
rStf,eirn
l^ndur
J

\ 1
^' 1 // aMí.