Morgunblaðið - 19.02.1983, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 19. FEBRÚAR 1983
Ásmundarsalur í dag:
Steingrímur sýnir
70 ný málverk
STEINGRÍMUR Sigurðsson opnar
í dag klukkan 15 málverkasýningu
í Ásmundarsal á Skólavörðuholti.
Þetta er 51. málverkasýning lista-
mannsins „heima og erlendis" eins
og segir í sýningarskrá. Á sýning-
unni eru 70 myndir, og eru flestar
þeirra til sölu, olíumyndir, pastel-
og vatnslitamyndir. „Mótífin eru
mörg frá Stokkseyri, einnig héðan
úr Reykjavík, og svo fólk sem ég
hef mætt á förnum vegi,“ sagði
Steingrímur í samtali við Morgun-
blaðið í gær.
Sýningin verður opnuð sem fyrr
segir klukkan 15 í dag, og i þrjár
klukkustundir mun hljómsveitin
Bergmenn leika „ljúfa tónlist".
„Það verður vonandi hátíðablær
yfir opnuninni," sagði Steingrím-
ur. Sýningin stendur til 1. mars
næstkomandi.
Ljósm: Kagnar Axelsson.
Steingrímur Sigurðsson listmálari við nokkur verkanna á sýningunni í Ás-
mundarsal, sem hann opnar klukkan 15 í dag.
Aukatón-
leikar
Menningardeild franska
sendiráðsins hefur bætt við
þriðju tónleikum frönsku
vísnasöngkonunnar And-
réu og verða þeir í Norræna
húsinu í kvöld. Undirleikari
er Claude Vence.
ymm
Þarna eru nokkrir aðstandendur Iönaðarsýningarínnar sem Fjölbrautaskólinn í Garðabæ gengst fyrir í dag.
Lengst til hægri á myndinni er formælandi nemenda í iðnaðarhópnum, Erlingur Davíðsson, en við hlið hans er
Bjarni Guðlaugsson deildarstjóri viðskiptasviðs, en hann hafði umsjón með þessum vinnuhópi.
Morgunblaðið/Kristján Einarsson.
Menningarvika í Fjölbrautaskólanum í Garðabæ:
Atvinnuvegum á íslandi mismunað
— er niðurstaða starfshóps sem vann að verkefninu Iðnaður á íslandi
V..:
^ —v 'J-, >.
■ r,^y.»*ke‘»c\cy ct ís i \fMth W»A*u

2 ,v:x rwt
Unnið að því að hengja upp veggspjöld um íslenskan iðnað.
í ÞESSARI viku stóð yfir menn-
ingarvíka í Fjölbrautaskólanum í
Garðabæ. Þeir 250 nemendur sem
stunda nám í skólanum skiptu sér
í 10 hópa, og vann hver hópurinn
um sig að sérstöku verkefni. Með-
al efna sem tekin voru til umfjöll-
unar voru skólamál, kynþáttafor-
dómar, eiturlyf, hvalfriðunarmál,
útivist og tölvukennsla í skólum.
{ einum hópnum var unnið að
verkefninu Iðnaður á íslandi.
Þessi hópur hefur komið upp
sýningu á iðnaðarframleiðslu 7
fyrirtækja á íslandi og er hún
opin öllum almenningi í dag.
Einn nemandi skólans, Erlingur
Davíðsson, sagði að markmið
sýningarinnar væri fyrst og
fremst það að gefa fólki kost á
að kynna sér íslenska iðnaðar-
framleiðslu, en einnig að sýna
fram á að atvinnugreinum á ís-
landi væri mjög mismunað.
„Við höfum hengt upp
veggspjöld með áletrunum þar
sem við rökstyðjum þessa skoð-
un okkar,“ sagði Erlingur og vís-
aði um leið á tvö mergjuð
veggspjöld sem báru yfirskrift-
ina „Þjóðarátak" og „Röng
stjórnun“. Þau eru svohljóðandi:
Þjóðarátak
„Gengið á að vera nk. örygg-
isventill fyrir alla atvinnuvegi
landsins. I frjálsu hagkerfi er
því ætlað að síga ef allir atvinnu-
vegir standa illa, því að þar sem
allt hækkar við gengissig, er
þetta þjóðarátak til viðreisnar
atvinnulífinu.“
Röng stjórnun
„Velgengni í iðnaði er gerð háð
vangengni í sjávarútvegi, með
því að gengið er ekki skráð
frjálst heldur miðað við þarfir
sjávarútvegsins. Það skerðir
samkeppnisaðstöðu iðnaðarins
þannig að ef vel gengur í sjávar-
útvegi þá hækkar gengisskrán-
ingin og innfluttar vörur verða
ódýrari en innlend framleiðsla.
En ef illa gengur hjá sjávarút-
veginum þá lækkar gengisskrán-
ingin og innfluttar vörur verða
dýrari en innlend framleiðsla.
Það sér því hver maður að það er
ekki rétt hagkerfi sem gefur
bara einum atvinnuvegi tæki-
færi til þess að blómstra í einu.“
Myndverk Magnús
ar Kjartanssonar
Myndlíst
Bragi Ásgeirsson
Myndlistarmaöurinn Magnús
Kjartansson sýnir um þessar
mundir og fram á sunnudagskvöld
um fimmtíu myndir blandaðrar
tækni, ásamt svonefndum leirverk-
um, í Listmunahúsinu að Lækjar-
götu 2.
Magnús, sem er aðeins 33 ára að
aldri, hefur löngu áunnið sér nafn
sem einn af dugmestu myndlist-
armönnum af yngri kynslóð.
Hann tók út þroska í Myndlista-
og handíðaskólanum á þeim ár-
um, sem poplistin var í hvað
mestum blóma í heiminum, en þá
var hann niðursokkinn í hvers
konar formrænar tilraunir á
myndfleti. Eftir traust nám hér
heima hélt hann utan og nam hjá
hinum nafntogaða danska málara
Richard Mortensen við listahá-
skólann í Höfn. Mortensen kunni
Magnús vel að meta þótt ekki yrði
hann fyrir beinum áhrifum frá
lærimeistaranum. Hin seinni ár
hefur Magnús hneigst að ýmsum
tilraunum, er voru á oddinum á
tíma popp-listarinnar bæði í mál-
verki, skúlptúr og blandaðri
tækni, — um tíma í samvinnu við
Árna Pál Jóhannsson, en þeir fé-
lagar fengu starfslaun ríkisins
fyrir tveim árum.
Verkin á sýningu Magnúsar í
Listmunahúsinu eru flest unnin á
sl. ári og eru gerð með vatns-,
þekju- og akryl-litum sem og
ljósnæmum efnum og tækni frá
bernsku Ijósmyndarinnar. Þær
geta því með réttu kallast myndir
blandaðrar tækni.
Magnús er einn þeirra lista-
manna, er lætur einna best að
vinna á afmörkuðu myndsviði
hverju sinni og rannsaka mynd-
efnið út í ystu æsar og af miklu
meinlæti. Að þessu sinni eru
myndefni Magnúsar aðallega
haki, krókur, málningarrúlla,
krani, pokar og grisjuáferð og
minnir fyrir margt á tilraunir
hinna velþekktu amerísku mynd-
listarmanna, Joe Tilson og Jim
Dine. Rétt að það komi fram, að
þessi tækni er enn í fullu gildi
sem nútímalegur listmiðill.
Áður fyrr vann Magnús á svip-
aðan hátt í samklippum og sáld-
þrykki en hefur hér dýpkað
tæknisvið sitt.
Þetta eru fyrir margt hrifmikil
myndverk og Magnús kemur
sterkur frá sýningunni. Þó að
myndefnið sé í senn hversdagslegt
og lítið upplífgandi fyrir augað, er
í þeim neisti artistans, — það er
meira en sagt verður um myndir
fjölda annarra listamanna, sem
byggðar eru út frá óvæntum og
spennandi sjónarhornum. Slíkar
myndir tapa ósjaldan við nánari
kynni, á meðan myndir hvunn-
dagsins kunna að vinna á, séu þær
gæddar lífrænum tilfinningum
fyrir innri víddum myndflatarins.
Myndirnar á sýningunni eru yf-
irleitt mjög vel unnar og jafngóð-
ar, næsta um of, en þó sitja fáein-
ar öðrum fremur í minni mínu
eftir nokkrar heimsóknir á sýn-
inguna, svo sem nr. 5. „Liðin
stund“, „Dögun" (12), „Skjóla"
(14) og svo hinar léttu og artist-
ískt útfærðu myndir í klukku-
formi „Tímasetning" (37) og
„Klukkur" (39). í tveim síðast-
töldu myndunum er máski meira
af Magnúsi sjálfum en í nokkrum
öðrum myndum á sýningunni því
að hér leyfir hann sér að vera
ungur og leika sér, — skáskýtur
ekki augunum til meitlaðrar list-
ar erlendra manna. Þrátt fyrir
Magnús Kjart-
ansson við eitt
verka sinna.
meðbyr hjá ýmsum fræðingum, er
það mikill misskilningur að menn
verði meiri listamenn ef þeir hag-
nýti sér sjónreynslu annarra á
þröngu sviði. Menn rannsaki ein-
ungis list viðkomandi listamanna
í kjölinn og þá blasir fjölbreytnin
við.
Rauðleirsverkin höfða ekki til
mín á sama hátt og tvívíðu mynd-
irnar, og þóttu mér fyrri tilraunir
listamannsins í skúlptúr öllu
meira krassandi, — þetta minnir
mig dálítið á listiðnað í hand-
bragði.
Að öllu samanlögðu er þetta
sýning, sem óhætt er að mæla
með við alla þá, er gæddir eru
myndrænum tilfinningum og vilja
vera með á nótunum.