Morgunblaðið - 19.02.1983, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 19. FEBRÚAR 1983
33
Júmbó-matvælaiðjan hf. í nýtt húsnæði:
Veruleg aukning
varð í fram-
leiðslu í fyrra
JÚMBÓ-raatvælaiðjan hf. flutti um
síðustu áramót starfsemi sína að
Kársnesbraut 124 í Kópavogi, að
sögn Péturs Sveinbjarnarsonar,
sem sagði fyrirtækið vera orðið eitt
stærsta hér á landi í framleiðslu á
svonefndum „skyndibita réttum“.
„Það varð veruleg aukning á
framleiðslu fyrirtækisins á síð-
astliðnu ári og í dag eru fram-
leiddir undir vörumerki Júmbó 15
tegundir skyndirétta, m.a. kaldar
og heitar samlokur, langlokur,
hamborgar og pizzur svo eitthvað
sé nefnt," sagði Pétur ennfremur.
Framkvæmdastjóri Júmbó-
matvælaiðjunnar hf. er Guðvarð-
ur Gíslason, matreiðslumeistari,
sem er á meðfylgjandi mynd með
hluta framleiðslunnar.
Janúar — október 1982:
Utlán fjárfestingar-
lánasjóða jukust
um 51,15% milli ára
HEILDARÚTLÁN fjárfestingarlánasjóða fyrstu tíu mánuði sl. árs námu
1.179 milljónum króna, borið saman við 780 milljónir króna á sama tíma
árið 1981. Aukning útlánanna er því liðlega 51,15% milli ára.
fbúðalán til einstaklinga námu
fyrstu tíu mánuðina á síðasta ári
um 462 milljónum króna og höfðu
aukizt úr 267 milljónum króna á
sama tíma árið á undan. Aukn-
ingin milli ára er því liðlega 73%.
Heildarlán til fyrirtækja námu
fyrstu tíu mánuði sl. árs um 621
milljón króna, samanborið við 458
milljónir króna á sama tíma árið
1981. Aukningin milli ára er því
tæplega 35,6%.
Af fyrirtækjum var mest lánað
til sjávarútvegsfyrirtækja eða um
277 milljónir króna, borið saman
við 203 milljónir króna á sama
tíma í fyrra. Aukningin þar á
milli ára er því liðlega 36,45%.
Til iðnaðarfyrirtækja var lánað
samtals 156 milljónir króna, borið
saman við 121 milljón króna á
sama tíma á árinu 1981. Aukning-
in milli ára er því 28,93%.
Jón B. Stefánsson
ráðinn starfsmanna-
stjóri hjá Eimskip
JÓN B. Stefánsson hefur verið ráðinn starfsmannastjóri Eimskipafélags
íslands í stað Guðmundar Halldórssonar, sem tekið hefur við forstöðu
markaðsskrifstofu Eimskips í Hollandi.
Jón B. Stefánsson hefur lokið
prófi frá Kennaraskóla íslands
og íþróttakennaraskóla fslands,
auk þess sem hann hefur sótt ým-
is námskeið í Bandaríkjunum,
Noregi og víðar á sviði mennta-
og félagsmála, að því er segir í
nýjasta fréttabréfi Eimskips.
Á árunum 1975—1978 var Jón
æskulýðsfulltrúi Selfosshrepps,
en hefur frá árinu 1978 verið fé-
lagsmálastjóri Selfoss. í því
starfi hefur Jón tekið virkan þátt
í félagsmálum á Selfossi. Hann
hafði auk þess umsjón með
íþróttafréttum Sjónvarpsins um
tveggja ára skeið. Jón mun hafa
yfirumsjón með starfsmanna-
málum vöruafgreiðslunnar og
skrifstofunnar, segir ennfremur í
fréttabréfinu.
Fræðsluþættir frá Geðhjálp
Batahorfur sjúklings
Spurt er: „Hvenær er geðsjúkl-
ingur talinn vonlaus og hvað er þá
gert?“
Þessari spurningu er mjög erf-
itt að svara svo vel sé, þar sem
fólk leggur misjafna merkingu í
hugtakið „vonlaus". Orsakir og
þróun geðsjúkdóma eru mismun-
andi og getur í sumum tilfellum
orðið erfitt að segja til um, hve-
nær batahorfur sjúklingsins eru
litlar eða engar.
Markmið geðheilbrigðisþjón-
ustu er að veita öllum þeim ein-
staklingum sem til hennar leita
þá þjónustu er þeir þurfa á að
halda og mögulegt er að veita.
Hér á landi hefur aðstaða til
geðlækninga breyst mjög til
batnaðar síðasta áratuginn. Um-
önnun og meðferð geðsjúklinga
er háð þeim viðhorfum sem ríkj-
andi eru á hverjum tíma í þjóð-
félaginu. EF viðhorfin gagnvart
sjúklingunum eru jákvæð,
opnast fleiri möguleikar fyrir þá
og starfsaðstæður eru bættar.
Þetta hefur sínar víxlverkanir í
för með sér. Um leið og starfsliði
finnst starf þess metið að verð-
leikum, fyllist það bjartsýni og
leggur sig fram um að reyna að
ná eins góðum árangri og hægt
er. Viðhorf starfsliðs, sem starf-
ar með geðsjúklinga, hefur
mikla þýðingu.
Afturbati hjá mörgum er
hægur, tekur langan tíma og
krefst mikillar þolinmæði. Oft er
framför í byrjun meðferðar, síð-
an kemur bakslag og eftir lang-
an tíma verða e.t.v. framfarir
aftur. Mörgum þykir erfitt að
sjá ekki árangur af starfi sínu
fyrr en eftir marga mánuði eða
jafnvel ár. Stefnan hér á landi
hefur verið sú að hvetja starfs-
fólk til þess að missa ekki móð-
inn og trúna á einstaklinginn ef
illa gengur, heldur að endur-
skoða þær starfsaðferðir sem í
gangi eru og breyta þeim, en gef-
ast aldrei upp þar til einstakl-
ingurinn hefur náð bestu mögu-
legu heilsu.
Á undanförnum árum hafa
orðið miklar framfarir í meðferð
geðsjúkra og batahorfur aukist.
Til dæmis þurfa langdvalar geð-
sjúklingar ekki að tilheyra þeim
hópi sjúklinga sem taldir eru
ólæknandi þar sem þess eru
dæmi, að geðsjúklingar hafa út-
skrifast eftir áratuga dvöl á
sjúkrahúsi. Sé orsök geðsjúk-
dómsins lífeðlisleg, t.d. heila-
skemmd, getur verið rétt að
leggja aðaláherslu á að viðhalda
þeirri starfsgetu sem fyrir hendi
er. Þar með er ekki sagt, að við-
komandi einstaklingur sé von-
laus, heldur má ekki gera meiri
kröfur til hans en hann getur
staðið undir án þess að hann
fyllist vonleysi. Of miklar kröfur
geta verið jafn skaðlegar og of
litlar og því er best að stilla
kröfunum í hóf, en meta ástand
hvers sjúklings fyrir sig og þarf-
ir hans fyrir umönnun og með-
ferð.
Þórunn Pálsdóttir

fersUb\oro. ® afsv°no
Qróðor6os> oy
Istaðoo'T': etat.d.
^''ðsS^^oana
sWr’ð!elrWoroa-
'?69 staettve'®'á 150 kt.
Ha&"diNpa

Gróöu
LYKILLINN AÐ VANDAÐRI LITPRENTUN MYNDAMÓT HF.