Morgunblaðið - 26.11.1983, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 26. NÓVEMBER 1983
45
VELVAKANDI
SVARAR I SÍMA
10100 KL. 11—12
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
TXX'aK'UU
Bjórfrumvarpið:
Heiti á alþingismenn
að ljá ekki þessu
frumvarpi atkvæði sitt
V.G. skrifar:
„Ágæti Velvakandi.
Þessar línur sem ég hripa hér
ættu sennilega frekar heima í Al-
þýðublaðinu, en því miður eru of
fáir er sjá það ágæta blað. Ástæð-
an fyrir þessum línum er bjór-
frumvarp Magnúsar Magnússon-
ar, alþingismanns Alþýðuflokks-
ins. Ekki þekki ég persónulega
Magnús, en mér hafa fundist störf
hans einkennast af skynsemi,
raunsæi og heiðarleika.
Ég hefi kosið Alþýðuflokkinn
frá því að ég öðlaðist kosninga-
rétt, fyrir 51 ári, ég hef fylgst með
sigrum hans og ósigrum. Baráttu-
mál flokksins hafa verið mörg,
sum hafa náð fram að ganga, önn-
ur ekki. Það virðast fáir muna eft-
ir baráttu jafnaðarmanna fyrir
„vökulögunuin" né baráttu þeirra
fyrir tryggingalögunum 1936, er
10 árum síðar urðu að þeim al-
mannatryggingum er við nú búum
við, en þau lög voru samin af jafn-
aðarmönnum.
Þegar ég hef í huga sögu Al-
þýðuflokksins síðastliðin 50 ár, er
margs að minnast, t.d. var Al-
þýðublaðið stórt og oftast mjög
vel skrifað blað, enda margir
gáfu- og menntamenn er í það rit-
uðu. Þá fylgdi einnig blaðinu ágæt
lesbók.
„En nú er hún Snorrabúð stekk-
ur“. Og fyrir hverju er nú barist?
Jú, fyrir bjór. Hvað mundu for-
ystumenn fyrri tíma okkar ágæta
flokks segja, ef mættu þeir mæla?
Þessir menn er börðust af eldmóði
fyrir málefnum lítilmagnans, sáu
hvorki eftir tíma sínum né kröft-
um fyrir málstaðinn er þeir trúðu
á.
Kæru þingmenn Alþýðuflokks-
ins, gefið ykkur smástund og
hugsið 40—45 ár til baka, hugsið
um það stórhuga fólk er byggði
Alþýðuhúsið á kreppuárunum. Þá
var ekki hægt að hlaupa í banka
og slá víxil, en þá var íslenska
þjóðin ennþá stolt og átti kjark,
von og vilja, en nú, maður bók-
staflega skammast sín fyrir sí-
felldan barlóm, vol og væl, bæði
einstaklinga og fyrirtækja. En lít-
um svo í kringum okkur, allir virð-
ast geta allt er peninga þarf til,
svo sem ferðalög, skemmtanir og
vörukaup. Mitt álit er að ungir og
miðaldra íslendingar hafi ekki
hugmynd um hvað virkileg fátækt
er. Ég hefi keypt Alþýðublaðið frá
1936, og kaupi það ennþá, en sárt
finnst mér að okkar bestu menn
skuli nú nota það i baráttunni
fyrir sterkum bjór inn í landið.
Sjálf hefi ég átt heimili i Dan-
mörku í 10 ár og veit sannarlega
hverju bjórinn veldur þar.
Ég heiti á alþingismenn, hvar í
flokki sem þeir eru, að ljá ekki
þessu frumvarpi atkvæði sitt. Þá
bið ég alþingismenn Alþýðu-
flokksins að finna sér verðugra
málefni að berjast fyrir.
Með vinsemd."
Þessir hringdu . . .
Ætti að sjá sóma
sinn í að skila
mér skilríkjunum
Ása Ragnarsdóttir hringdi og
hafði eftirfarandi að segja: — Þú
sem stalst veskinu mínu uppi í
Sjónvarpi sl. mánudag og sást til
þess að ég á ekki fyrir mat á næst-
unni, ættir að sjá sóma þinn í að
skila mér aftur skilríkjum mínum
og lyklum, sem þú hefur engin not
fyrir.
Eigum við ekki
líka að minnast
á ljósu punktana?
Bergljót hringdi og hafði eftir-
farandi að segja: — Á mánu-
dagskvöld vorum við mæðgur tvær
á íeið í bíl á Reykjanesbraut.
Gerði hann sér þá lítið fyrir og
neitaði að halda áfram með okkur.
Og það þarf vart að taka fram, að
þetta var á mjög óþægilegum stað
og í leiðindaveðri. Við stórum
þarna eins og konur og gátum ekki
annað í allari umferðinni. Lög-
reglan keyrði framhjá og lést ekki
sjá okkur. Varla hægt að komast
yfir götu til að hringja. Víkur sér
þá ekki allt í einu að okkur ungur
maður, hann var á bláum bfl,
Volvo held ég, á leiðinni inn í
Sund. Hann lét sig ekki muna um
að gera lykkju á leið sína og aka
með okkur mæðgurnar upp í Aust-
urbæjarskóla, en þangað var för
okkar einmitt heitið og við mjög
tímabundnar. Mér fannst þetta
svolítið sérstakt af þessum unga
manni, í öllu því stressi og þeim
gönugangi sem hér ræður ríkjum
hjá okkur. Og mig langar til að
færa honum bestu þakkir frá
okkur mæðgum. Ennþá eigum við
hjálpsama einstaklinga á meðal
okkar og það er gott til þess að
vita. Eigum við ekki líka að minn-
ast á ljósu punktana í tilverunni?
Á tilverurétt engu
síður en mennirnir
Einar Júlíusson hringdi og hafði
eftirfarandi að segja: — Menn eru
að gera sér það að sporti að skjóta
rjúpuna, en það er ekkert sport að
drepa saklausar og fallegar skepn-
ur. Og það er ekki nóg með að
veiðimennirnir skjóti þá fugla sem
þeir hafa með sér af fjöllum, held-
ur særa þeir iðulega fjöldann all-
an að auki. 1
Af hverju má ekki friða rjúpuna
eins og æðarfuglinn? Við höfum
nógan mat, þurfum ekki að flengj-
ast á fjöll eftir honum. Látum
rjúpuna í friði. Hún á tilverurétt
engu síður en við mennirnir.
Ekki hægt að átta sig
á hvaðan komið er
Ingi Ú. Magnússon, gatnamála-
stjóri, skrifar 24. nóv.:
„í dálkum „Velvakanda" ný-
lega kvartar kona í Vesturbæn-
um yfir að það vanti gönguleið
yfir graseyjar í Hringbraut á
móts við JL-húsið. Ekki er hægt
að átta sig á hvaðan komið er, en
gangbrautir yfir stórar umferð-
argötur eru ekki staðsettar
nema að góð rök liggi þar til
grundvallar. Viðkomandi er því
beðinn að hafa samband við
skrifstofuna til að skýra nánar
hvað við er átt.
Virðingarfyllst."
GÆTUM TUNGUNNAR
Rétt er að segja:
Ég veit að hann er hérna.
Veistu hvort hann er hérna?
Ég held að hann sé hérna.
Ætli hann sé hérna?
Það er víst að hann er hérna.
Það er óvíst að hann sé hérna.
Það er líklegt að hann sé hérna.
Ilci i aiiiiiionui iiii
komnir afftur.
Hagstætt verö.
Póstsendum.
Vinsælu dönsku
GEKSiPI
RENAULT 20TL1978
TIL SÖLU
Renault 20TL framdrifinn meö 1647 cm vél., 98 DIN
hestöfl, eyöslan er 8,3 I. per. 100 km. Stór rúmgóöur
og geysilega sparneytinn bíll. Ekinn 57 þús. km. Litur
silfurgrár, aukadekk og felgur. Pioneer stereo-tæki.
Reglulegt eftirlit. Einn eigandi.
Til sýnis og sölu hjá Kristni Guönasyni aö Suður-
landsbraut 20.
KRISTINN GUÐNASON HF.
SUÐURLANDSBRAUT 20. SÍMI 86633
' V fc ,
■
Skynsamlegustu
teppakaupin.
„D»Dlf|Á 3C^É„...........
staðgreitt aöeins 10.470,-
í Ber

eídsiuaffsláttur
..