Morgunblaðið - 28.01.1984, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 28. JANÚAR 1984
Liðvagninn hefur áætlunarferðir:
Götuhryggirnir helsta fyrirstaðan
Liðvagninn, sem SVR hafa til
reynslu frá Mercedes Benz-verk-
smiðjunum, hefur verið skoðaður
hjá Bifreiðaeftirlitinu og fór sína
fyrstu áretlunarferð á leið 13 fimm
mínútur yfir tólf frá Lækjartorgi á
fimmtudaginn. Þessi 17 metra langi
bfll liðaðist mjúklega eftir þröngum
krákustígum og þrsddi krappar
beygjur af ótrúlegu öryggi. Þeir
segja það bflstjórarnir hjá SVR að
hann sé jafnvel liprari en þeir vagn-
ar, sem við eigum að venjast, sem
stafar af því að bilið á milli hjólanna
er styttra. Og ekki vilja þeir kannast
við að það þurfi að beita sérstakri
tækni við aksturinn:
„Maður fer kannski heldur
dýpra í beygjurnar, annars er
þetta eins og að keyra venjulegan
strætisvagn," sagði Jónas Engil-
bertsson vagnstjóri á leið 13.
Morgunblaðsmenn fóru einn
hring með Jónasi í gærdag og
gerðu sig auðvitað seka um að
þverbrjóta þá ágætu reglu að ekki
skuli tala við vagnstjóra meðan á
akstri stendur. Skákuðu reyndar í
skjóli þess að skilti þar að lútandi
hafði ekki verið komið fyrir.
„Þetta er önnur ferðin mín og ég
er ekki alveg orðinn rólegur fyrir

Morgunbladid/KÖE
Hringtorgið í Álftahólum er í minna lagi fyrir liðvagninn.
50S3Ó
Liðvagninn tekur 170 farþega og er það sennilega síst of mikið þegar
vagninn er notaður á Breiðholtsleiðunum.
ég einkanlega við hryggina sem
eru víða settir á götur til að halda
hraðanum niðri. Það er stór hætta
á að vagninn taki niðri þegar hann
er að hossast yfir þessa hryggi,
sérstaklega ef snjór og klaki er á
þeim, sem gerir þá hærri. Ég held
að það verði að fjarlægja hryggina
af þeim leiðum sem liðvagninn
ekur á.
Eins væri sennilega nauðsyn-
legt að breyta gatnamótum á ein-
hverjum stöðum í öryggisskyni.
þessu ennþá. En það kemur fljót-
lega. Lengdin vex manni svolítið í
augum fyrst í stað, en strax og
maður fær tilfinningu fyrir henni
verður þetta ekkert mál,“ sagði
Jónas.
— Er þá engum erfiðleikum
bundið að aka þessum vagni um
götur borgarinnar?
„Ég fæ ekki séð það. En það
þyrfti að gera ýmsar ráðstafanir á
þeim leiðum sem hann ekur. Þá á
Þannig lítur „harmonikkubelgurinn" út innan frá, en hann tengir saman
fremri og aftari hluta liðvagnsins og gegnir hlutverki liöamóta.
Og hringtorgið á Álftahólum, þar
sem við snúum við, er heldur í
minna lagi fyrir þennan vagn. Það
þarf að leggja gífurlega mikið á
hann til að ná beygjunni, og í
rauninni meira en liðamótin þola.“
Að innan minnir liðvagninn
frekar á þotu en venjulegan stræt-
isvagn. Sætin eru fóðruð með
sumarlegu áklæði og gangurinn á
milli sætanna er mjórri en gengur
og gerist í almenningsvögnum.
Það eru sæti fyrir 62 farþega, en
lögum samkvæmt er vagninn fyrir
170 manns.
Hin mikla lengd vagnsins og
dillið í afturendanum ýta einnig
undir þá kennd að maður sé stadd-
ur í fimm þúsund feta hæð á leið
til Spánar, en ekki á jörðu niðri
með Breiðholt sem áfangastað.
— En það er þetta með dillið í
afturendanum. Skyldi engin hætta
vera samfara því?
„Það er viss hætta á að hann
slengist til þegar tekið er af stað
frá biðstöðunum. Og það má vera
að hann renni til að aftan í mikilli
hálku,“ sagði Jónas. „Hins vegar
er hann drifinn á öftustu hásing-
unni, sem eykur á stöðugleikann.”
Liðvagninn er hér til reynslu f
tvo mánuði og verður fyrst og
fremst hafður á hraðleiðunum f
Breiðholtið.
Þórir S. Gröndal skrifar frá Flórída:
Bjórinn bætir, bjórinn kætir
Enn einu sinni geysast menn
fram á ritvöllinn á íslandi og
berjast hatrammlega með penn-
um sínum út af indælum brún-
leitum vökva, sem bjór er kallað-
ur eða öl. Annar flokkurinn vill
að íslendingar fái að njóta
þeirra mannréttinda, sem sjálf-
sögð þykja, bæði með lýðræðis-
og einræðisþjóðum, að fá að
kaupa og drekka bjór í sínu eigin
landi.
Hinn hópurinn, sem berst
grimmilega og haft hefir yfir-
höndina í marga áratugi, heldur
því blákalt fram, að þjóðin muni
fara algerlega í hundana, ef selt
verði áfengt öl í landinu. í nýleg-
um Mogga sá ég litla grein eftir
HKr., sem bar fyrirsögnina: „í
öllum bjórlöndum er drukkið í
vinnutíma“.
Þessi fyrirsögn fannst mér í
hæsta máta furðuleg. Fyrst
hugsaði ég: Guð minn góður, ég
hefi misst af heilmiklu, verandi
búinn að lifa lffinu f bjórlandi öll
þessi ár án þess að drekka bjór í
vinnunni! Líklega hefir HKr.
ekki tekið mig með í reikninginn,
en auðvitað hlýtur maðurinn að
hafa kynnt sér þetta mál vel áð-
ur en hann hefir sett þessa stað-
hæfingu fram fyrir alþjóð.
En HKr. er ekki einasti and-
stæðingur bjórsins, sem slengt
hefir því fram, að bjór sé þamb-
aður látlaust á vinnustöðum í
bjórlöndum. En hann er sá fyrsti
sem ég hefi séð setja fullyrðing-
una á prent. Setið hefi ég yfir
bjórglasi, hérna í henni Amer-
íku, með frammámönnum af Is-
landi, og rætt bjórmálin. Margir
þeirra hafa haldið því fram, að
bjór muni flæða inn í öll frysti-
hús og aðra vinnustaði landsins,
verði bruggun þessa voðadrykks
leyfð. „Almenningur getur bara
ekki „höndlað" bjórinn," sagði
einn þeirra og fékk sér stóran
ölteyg. Hann spurði, hvort ég
hefði virkilega ekki heyrt um
vinnutíma-bjórdrykkju danskra
múrara og finnskra skipasmiða.
í stað þess að eyða mörgum
orðum í að hrekja fáránlegar
fullyrðingar bjóróvina, skulum
við bregða á leik, og í þykjust-
unni gera ráð fyrir því, að þetta
sé rétt hjá HKr., að í öllum
bjórlöndum sé drukkið í vinnu-
tíma. í því sambandi er fróðlegt
að kíkja á eftirfarandi:
Nýlega héldu fund í Reykjavík
eigendur íslenskra skuttogara,
sem byggðir hafa verið í Japan,
til að minnast þess, að 10 ár eru
liðin frá komu fyrsta skipsins.
Mjög var rómuð smiði skipanna
og útbúnaður allur, enda hafa
þau reynst afburða vel og dregið
mikla björg í þjóðarbúið. HKr.
segir, að bjór sé drukkinn í
vinnutíma í japönskum skipa-
smíðastöðvum.
Fáar tegundir bifreiða hafa
reynst betur á íslandi en Volvo-
bílarnir sænsku. Ekki einasta
hafa Volvo-strætisvagnar, -lang-
ferða- og -vörubílar þjónað þjóð-
inni í áratugi, heldur hafa fólks-
bílarnir frá þessum verksmiðj-
um notið mikils álits og vin-
sælda. HKr. segir, að starfs-
menn Volvo drekki bjór í vinnu-
tímanum.
Frændur okkar, Norðmenn,
hafa byggt upp stórkostlega
olíuvinnslu á hafi úti undan
ströndum lands síns. Sjálfir
hafa þeir smíðað flesta borpall-
ana og önnur skip og tæki, sem
nota þarf. Ef til vill eiga þeir
eftir að hjálpa okkur þegar olían
finnst við ísland. Við þessa iðju
sína lepja þeir allir bjór í vinnu-
tímanum, segir HKr.
Fiskvinnslustöðvarnar fs-
lensku í Ameríku hafa nú starf-
að í næstum aldarfjórðung. Þær
eru sú trygga undirstaða, sem
markaðsstarfsemi íslendinga
þar í landi er byggð á, og færa
landinu meiri gjaldeyristekjur
en nokkur annar þáttur útflutn-
ingsins. Þarna, segir HKr. okk-
ur, er drukkinn bjór í vinnu-
tímanum.
Mörg önnur dæmi gæti ég tínt
til, sem sýna hve heillavænleg
áhrif bjórinn virðist hafa á iðn-
að og annan atvinnurekstur
bjórþjóðanna, ef taka má trúan-
lega fullyrðingu HKr. Sé þetta
rétt, megum við engan tíma
missa, eins og ástandið er nú í
iðnaði og atvinnulífi þjóðarinn-
ar. Okkur vantar bjórinn og það
strax! Skemmtið ykkur svo vel í
vinnunni, HKr. lfka!