Morgunblaðið - 16.02.1984, Blaðsíða 45
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 16. FEBRÚAR 1984
45
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
10100 KL. 11—12 i
FRÁ MÁNUDEGI
^ TIL FÖSTUDAGS
Svart-hvít
skýrsla
Þegar „svarta“-skýrslan fiski-
fræðinganna birtist á öndveröum
þessum vetri syrti í álinn fyrir mörg-
um um glæsta afkomu á þessu ári og
ýmsar vonir brustu.
Útgerðin er öll í strandi,
ekki branda úr sjói
en þorskarnir á þurru landi
— þeir eru legíó.
Nú, þegar „silfur hafsins númer
tvö“ þekur „hálfan sjó“ glæðast
vonir á ný:
Margir aldrei missa trúna
á mammonsgjöfina,
íslands-„Bessar“ elta núna
ákaft loðnuna. ^ j y
Skattframtalið:
Er svínað á hjónum?
„Velvakandi sæll.
Mig langar til að spyrjast fyrir
um atriði í sambandi við
skattframtalið. í reit T-5 á fram-
talseyðublði segir: „Velja má 10
prósent af þessari samtölu (þ.e.
upphæð tekna) sem fastan frá-
drátt, (þó að lágmarki 28.000 kr.
hjá einstaklingi en 49.000 kr. hjá
einstæðu foreldri)."
Samkvæmt þessu eiga hjón sem
telja fram sameiginlega ekki kost
á þessum 28.000 kr. lágmarksfrá-
drætti, og auðvitað því síður
49.000 kr. frádrættinum. Þetta
sýnist mér geta komið óréttlátlega
út. Hugsum okkur tvo framtelj-
endur, einstakling og hjón, þar
sem aðeins anna hjónanna aflar
teknanna. Gerum ráð fyrir að
tekjur (árstekjur) einstaklingsins
og þess hjónanna, sem aflar tekna
séu svipaðar. Segjum t.d. 168.000
kr. Frá þeirri upphæð má ein-
staklingurinn draga 28.000 kr. og
kemur því út með 140.000 kr. í
tekjuskattsstofn. Hjón mega hins
vegar reikna sér 10 prósent af
upphæðinni til frádráttar, eða
16.800 kr. og tekjustofn þeirra
verður því 151.200 kr. Þarna mun-
ar 11.200 kr., sem sé um það bil
mánaðarlaunum lágtekjufólks.
Nú er engin goðgá að gera ráð
fyrir því að hjónin eigi t.d. tvö
börn, 16 og 17 ára, og bæði í fram-
haldsskóla. Og þótt börnin hafi
verið svo heppin að fá vinnu
nokkrar vikur yfir sumarið,
hrekkur það varia þeim til fram-
færslu árlangt. Foreldrarnir
hlaupa þá auðvitað undir bagga
með þeim. Og samkvæmt ívitnuð-
um upplýsingum á framtalseyðu-
blaði virðist álitið auðveldara
fyrir annaö hjónanna að framfæra
fjögurra manna fjölskyldu en ein-
staklinginn að framfæra sjálfan
sig einan.
Mér þætti fróðlegt að vita á
hvaða forsendum þetta ákvæði er
byggt- Yfirleitt finnst manni að í
álagningarreglum sé ákveðin til-
hneiging til að „svína" dálítið á
hjónum í þeim tilvikum þegar að-
eins annað þeirra aflar teknanna.
Hefur mér oft dottið í hug að hér
sé um að ræða eitt dæmi af mörg-
um um það, hve hlutur „heima-
vinnandi húsmæðra" er skamm-
arlega lítils (og raunar einskis)
metinn í nútíma velverðarþjóðfé-
lagi. Framteljandi."
Verndum
Miklatún
Sigtr. Sigtryggsson skrifar:
„Eins og rækilega hefur komið
fram í blaðafregnum að undan-
förnu vinnur dugmikið fólk nú að
því að koma upp tónlistarhúsi í
Reykjavík. Er það ekki vonum
seinna að slíkt hús rísi.
Komið hefur fram hjá undir-
búningsnefndinni að þrír staðir
komi einkum til greina undir tón-
listarhúsið, og er einn þeirra
Miklatún.
Ég vil alvarlega vara við hug-
myndum um að skerða Miklatún
meira en orðið er. Ég hef búið í
lenska, er líka heldur óskemmti-
legt.“
Hvers vegna er
auglýst á ensku?
Björn Stefánsson hringdi og
hafði eftirfarandi athugasemdir
við auglýsingar um kvikmyndina
„Hrafninn flýgur": „Mér brá dálít-
ið í brún er ég sá auglýsingu í
Sundlaug Vesturbæjar um kvik-
myndina Hrafninn flýgur, en í
auglýsingunni gat að líta enskan
texta þar sem mælt var með
myndinni. Þegar ég svo fletti
Morgunblaðinu sama dag rak ég
augun í þessa sömu umsögn á
ensku í auglýsingunni um mynd-
ina þar. Er þetta ekki dálítið an-
kannalegt. f sama blaði var ein-
mitt viðtal við Harald Bessason
um það að íslenska hafi verið lífs-
eigast þjóðarbrotamál í Vestur-
heimi. Stendur okkur ekki næst að
nota eigið móðurmál þegar við
auglýsum?"
námunda við Miklatún í tæplega
tíu ár. Fyrstu árin fannst mér
þessi fagri skrúðgarður lítið
notaður til útivistar en á allra síð-
ustu árum hefur orðið mikil breyt-
ing til hins betra. Á góðviðrisdög-
um á sumrin sækir fólk í stórhóp-
um á Miklatún og á vetrum má sjá
þar skíðagöngumenn í tuga- eða
hundraðatali að ógleymdum stór-
um hópi barna, sem rennir sér á
skíðum í tilbúinni skíðabrekku í
norð-austurhorni túnsins. Einmitt
í þessu horni, þar sem trjágróður-
inn er mestur, hefur komið til tals
að reisa tónlistarhöllina.
Ég teldi það mikið glapræði að
skerða þetta fagra útivistarsvæði,
Miklatúnið. Ég vona að Davíð
borgarstjóri sé mér sammála og
væri gaman að heyra hans skoðun
hér í Velvakanda. Tónlistarhöll er
nauðsyn en hún hlýtur að njóta
sín jafn vel á öðrum og heppilegri
stað en Miklatúni.