Morgunblaðið - 16.05.1984, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 16. MAÍ 1984
ÞF -
— eftirÁrna
Þórarinsson
og Ingólf
Margeirsson
Undanfarnar vikur hefur þetta
heróp glumið á öllum ritstjórn-
arskrifstofum Reykjavíkur utan
Aðalstrætis. Stríðið um lesandann
hefur aldrei fyrr verið jafn
grimmt. Aldrei hefur jafn mikið
verið lagt undir í fjármunum og
mannafla. Engu líkara en stríðið
sé upp á líf og dauða. Eða eins og
sálmaskáldið sagði: It’s now or
never.
Gömul málgögn kasta fornum
ham, hysja upp um sig andlitið og
farða upp á nýtt. Dagblaðið Tím-
inn varð að kynskiptingnum NT
en það orð þýðir allt og ekkert og
jafnvel hvað sem er, að sögn rit-
stjóra blaðsins. Þjóðviljinn er
nýgenginn í snyrtiskóla og er beð-
ið útskriftar þaðan með hóflegri
eftirvæntingu; vonir standa til að
baráttan fyrir málstað sósíalisma,
verkalýðshreyfingar og þjóðfrelsis
verði framvegis háð í diskólitun-
um. Jafnvel Helgarpósturinn, sem
heyrst hefur að sé með íhaldssam-
ari blöðum landsins bæði hvað
innihald og úthald varðar, stóðst
ekki freistinguna; til að verða
gjaldgengt á kjötmarkaði ís-
lenskrar pressu og stuðla að ein-
földun á lestrarvenjum almenn-
ings létti blaðið af sér oki Helg-
arpóstsins og varð að HP. Tvö
stöndugustu blöð landsins, Al-
þýðublaðið og Morgunblaðið, hafa
hins vegar hvergi haggast, nema
bylting í fjölmiðlum
hvað annað minnkar, hitt stækk-
ar.
Á þessum miklu umbrotatímum
kaus síðdegisrisinn DV að fara
frjálsan og óháðan milliveg. í stað
þess að hrófla við fögru en lát-
lausu útliti tóku forráðamenn
blaðsins þá ákvörðun að hefja
markvissa innri sókn. Fyrsti liður
þessarar sóknar var að kaupa ung-
an og efnilegan kraftaverkamann
úr þrotabúi Tímans. Hann var
gerður að aðstoðarritstjóra og.
hófst þegar handa um að leggja
nýja innistæðu í hugmyndabanka
biaðsins. Það kom afturámóti
mörgum eftirvæntingarfullum
lesendum DV á óvart að svo virtist
sem téð innistæða væri fengin að
láni úr öðrum sparisjóði. Nýjung-
arnar, fyrir utan almennt útboð á
fréttum, svonefnt „Fréttaskot",
voru reyndar aðeins tvær. í fyrsta
lagi splunkuný útfærsla á ágengu
fréttaviðtali sem bar yfirskriftina
„DV-yfirheyrsla“. Þeir sem höfðu
iesið Helgarpóstinn í fimm ár
þóttust kenna þarna eftirprentun
á grónum efnisþætti þess blaðs.
Það reyndist vitaskuld misskiln-
ingur. Sá þáttur nefnist „Yfir-
heyrsla", en alls ekki „DV-yfir-
heyrsla". Þar fyrir utan eru mynd-
ir í Yfirheyrslu Helgarpóstsins
þrjár, en ekki tvær eins og í
„DV-yfirheyrslu“. Til að bæta
gráu ofan á svart er í Yfirheyrslu
Helgarpóstsins sérstakur inn-
gangur og upplýsingar um hagi
fórnarlambsins. En ekkert slíkt er
að finna í „DV-yfirheyrslu“. Hér
er því augljóslega um alls óskylt
efni að ræða, og ríður DV á vaðið
eins og oftast áður. í öðru lagi
bauð hinn nýi hugmyndabanki
upp á ferska og hressilega nýjung,
— stuttan spjalldálk, tengdan
rómaðri gagnrýni blaðamanna DV
á dagskrá ríkisfjölmiðlanna. Á
hverjum degi hringir DV í nafn-
togaða borgara og innir álits á
dagskrá útvarps og sjónvarps.
Þeir sem lesið höfðu Helgarpóst-
inn undanfarið hálft ár þóttust
kenna þarna stutta spjalldálka,
tengda frásögnum og umfjöllun
HP um dagskrá ríkisfjölmiðlanna,
þetta er þó af og frá. Fyrirsagnir á
spjalldálkum DV eru sóttar í um-
mæli viðkomandi manna á meðan
fyrirsagnir HP eru það ekki.
Spjalldálkar DV birtast daglega,
en spjalldálkar Helgarpóstsins að-
Helgarpósturinn 10. maí 1984: Friðrik Sophusson, varaformaður og þingmað-
ur Sjálfstæðisflokksins, í yfirheyrslu Helgarpóstsins.
DV 12. maí 1984: Þorsteinn Pálsson, formaður og þingmaður Sjálfstæðis-
flokksins, í yfirheyrslu DV.
Gott dæmi um vaxandi samstarf og aukna þjónustu íslenskra blaða við
lesendur.
Helgarpósturinn 3. nóvember 1983: Steingrímur Hermannsson ríður á vaðið
í spjalldálki HP.
DV 4. maí 1984: Gísli Jónsson ríður á vaðið í spjalldálki DV. Eins og sjá má
eru þeir Steingrímur og Gísli alls óskyldir.
Opið bréf til Akureyringa:
Hugleiðingar um
hundahald í þéttbýli
— eftir Ásgeir
Halldórsson, Hrísey
Góðir Akureyringar!
Hér í þessum fallega og friðsæla
bæ ykkar leynast því miður vá-
gestir margir og miklir, þeirra á
meðal eru hundarnir. Til er „Sam-
þykkt um hundahald á Akureyri
nr. 594 frá 6/11 1980“ með smá-
vægilegum breytingum, sem síðar
hafa verið gerðar. Þetta litla og
ónóga plagg má á marga vegu
túlka, svo sem er um mörg íslensk
lög. Þar eru ekki, svo dæmi sé tek-
ið, tilgreindar neinar tegundir eða
stærðir þessara dýra, aðeins að
það sé „dýr á fjórum fótum, er
hundur er nefndúr". Allir þeir sem
til þekkja vita jú, að í þeirri hjörð
er skapgerð og hátterni dýranna
með mörgu móti, til eru góð og
blíðlynd dýr, sem er sú tegund sem
oftast og mest er vitnað til. Svo
eru önnur á stærð við kálfa með
grimmt og ofsafengið skap, hund-
ar sem eru hafðir til vörslu eigna
og fjármuna. Það skyidi þó aldrei
vera að ein tegund þessara hunda
sé alin hér upp í algjöru leyfisleysi
og í trássi við lög og rétt þessa
iands. Þar á ég við svonefnda
Chaeffer-hunda, sem eru það þó
ekki, heldur ræktaðir upp með
kynblöndun tegunda, sem sagt
ekki hreinir að uppruna. Hvað
blundar í eðli siíks dýrs veit jú
enginn maður. Það er út af fyrir
sig góðra gjalda vert að þjálfa upp
hunda til leitar og björgunar-
starfa, aðeins ef það er ekki gert á
kostnað borgaranna. Það er of
dýru verði keypt að greiða eitt
mannslíf með öðru. Eiga svona
skepnur heima í bæjarlandinu, og
það í fjölmennum íbúðargötum
með fjölda smábarna?
Nú þegar þetta er ritað er
skemmst að minnast þess hér á
Akureyri, að einn slíkur hundur
stökk á litla stúlku, 6 ára gamla,
og beit hana svo að stykki tók úr
upphandlegg og eftir varð sár, 8x3
cm að stærð. í þessu tilviki var
ekki um dauðaslys að ræða, en
óneitanlega vaknar sú spurning,
hvað gerst hefði ef hundurinn
hefði bitið barnið í hálsinn. En
hundur sá, er valdur varð að
þessu, var í fullum rétti sam-
kvæmt „samþykkt um hunda-
hald“. Hann var tjóðraður inni á
lóð, skráður og fulltryggður.
Spyrja má því: Hvaða rétt hefur
lítið sex ára gamalt barn til þess
að hlaupa inn á eignarlóð í kaup-
stað? Er ekki réttur hundsins
ótvíræður, samkvæmt reglugerð-
inni?
Þegar svona mál koma upp,
vakna að vonum margar spurn-
ingar, svo sem:
1. Er D- og E-lið 2. greinar
„samþykktar um hundahald"
ávallt og vel fullnægt? í þessum
greinum segir svo: D) Hundur skal
„Nú undanfarið hafa verið í
gangi miklar umræöur um
hundahald í Reykjavík. Ætt-
um við ekki öll að geta sam-
einast um þá skoðun, að slík
lög ættu að vera eins um
land allt, það er miklu
ákveðnari og hnitmiöaöri en
nú er?“
aldrei ganga laus á almannafæri,
heldur vera í fylgd með manni,
sem hefur fullt vald yfir honum.
E) Leyfi fyrir einstökum hundi er
jafnan háð því, að þeir raski ekki
ró bæjarbúa og séu hvorki þeim né
öðrum, sem um bæinn fara, til
óþæginda.
2. Hvers vegna eru engin tak-
mörk sett um stærð og tegundar-
heiti hunda á Akureyri?
3. Er nokkru sinni hægt að
treysta hundi, sem einu sinni hef-
ur bitið, til þess að hann geri það
ekki aftur?
4. Er 3. grein í „samþykkt um
hundahald" ávallt fullnægt á rétt-
an hátt? í greininni segir m.a.:
„Hættulegum hqndi og hundi, sern
eigi er leyfi fyrir, má þegar lóga.“
5. Er hundslíf metið meira en
mannslíf?
6. Getur dómari í svona máli
lesið hugsanir hundsins og/eða
barnsins?
7. Þarf dauðaslys til þess að
breyta margnefndri samþykkt og
til þess að fastar verði tekið á
þessum málum í heild?
Ég vona, að svo verði ekki.
Þessum og fleiri spurningum
þessu að lútandi mætti lengi velta
fyrir sér. í slíkum málum eru pen-
ingar sem bætur ekkert atriði,
bæta enda ekki nema hálfan
skaða. Hver metur sálarstríð lítils
barns til fjár, og hversu lengi get-
ur hræðsla frá slíku atvik’ blund-
að í sál þess — og hversu djúpt?
Það er engin lausn í sjálfu sér að
aflífa þetta dýr, nema þá til varn-
ar því að svona atvik komi fyrir
aftur. Það, sem ég er að reyna með
þessum skrifum, er aðeins það að
koma upp umræðugrundvelli um
þessi mál og vekja fólk til um-
hugsunar og skoðanamyndunar.
Nú undanfarið hafa verið í
gangi miklar umræður um hunda-
hald í Reykjavík. Ættum við ekki
öil að geta sameinast um þá skoð-
un, að slík lög ættu að vera eins
um land allt, það er miklu ákveðn-
ari og hnitmiðaðri en nú er?
Við skulum velta þessu vel fyrir
okkur og reyna að komast að
lausn, sem allir geta vel við unað. í
dag er misræmið og ringulreiðin
slík, að við slíkt verður ekki unað.
Ættum við ekki að reyna að gera
eitthvað í málinu, áður en við
neyðumst til þess — vegna hryggi-
legra atburða, sem hvenær sem er
virðast geta gerst?
Með þökk fyrir birtinguna.
Asgeir Halldórsson er húsamálari
og stundar idn sína í Hrísey.
Tvítug stúlka í Ghana, sem lesið
hefur talsvert um ísland, með
áhuga á tónlist og sögu, auk þess
sem hún safnar póstkortum:
Amos Essien,
c/o I.T. Appian,
P.O.Box 248,
Sekondi,
Ghana.
Átján ára japönsk stúlka með
áhuga á tónlist og fróðleikslestri:
Manami Ooka,
17-15 Tonda cho 3 chome,
Takatsuki City,
Osaka,
569 Japan.
Tveir indverskir heyrnleysingjar,
sem geta ekki um aldur, en eru þó
eflaust ungir að árum, vilja skrif-
ast á við íslenzka heyrnleysingja.
Hafa áhuga á íþróttum, bréfa-
skriftum, blaðamennsku og ferða-
lögum:
Pulak Mukherjee og
Partha Ghosh,
c/o Partha Ghosh,
Fecsyn Electronics,
48 South Road,
Santoshpur,
Calcutta-700075,
India.
Fjórtán ára japönsk stúlka með
áhuga á íþróttum, einkum þó
borðtennis:
Midori Kawase,
17-37 Nakakomeda Ogawa,
Higashiura-cho Chita-gun,
Aichi,
470-21 Japan.