Morgunblaðið - 28.07.1984, Blaðsíða 15

Morgunblaðið - 28.07.1984, Blaðsíða 15
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 28. JtJLl 1984 15 Við höfum forystu í tækni og gæðum segir forstjóri útflutningsdeildar VW Hans Joerg Hungerland stendur hér vid einn VW-bílinn. Á síðustu tíu árum hefur sókn Japana inn á bifreiðamarkaðinn alls staðar i heiminum verið mjög hröð og leitt til margvís- legra erfiðleika i rekstri bif- reiðaverksmiðja í Bandaríkjun- um og Evrópu. Á undanförnum misserum hafa bandarisku bíla- smiðjurnar náð sér mjög veru- lega á strik og jafnframt hafa Fiatverksmiðjurnar á ftalíu sótt fram eftir allmargra ára lægð. Frönsku bílasmiðjurnar hafa sýnt mikinn styrk á undanförn- um árum, þótt þær hafi lent i erfiðleikum á síðustu mánuðum og mikil velgengni er í sænskum bílaiðnaði um þessar mundir. Fyrir nokkru var hér á ferð forstjóri útflutningsdeildar Volkswagenverksmiðjanna í Þýzkalandi, sem einnig fram- leiða Audi-bíla, Hans-Joerg Hungerland. í samtali við Morg- unblaðið var hann fyrst spurður um stöðu Volkswagenverksmiðj- anna í ljósi þeirrar þróunar sem hér að framan var lýst og þess taps sem hefur ver:ð á rekstri þessara þekktu þýr ku bílasmiðja á síðustu misserum. — Við erum í mjög góðri stöðu, sagði Hungerland. Bíla- markaðurinn hefur stækkað um 10% frá árinu 1973. Á sl. ári voru framleiddar 40 millj. bíla í heiminum og þar af 30 millj. far- þegabíla. Vð framleiddum á því ári 2,5 millj. bíla og erum því með um 6% af heimsframleiðsl- unni. Erum rétt á eftir Nissan- bílasmiðjunum japönsku. Við höfum mjög mikla breidd í okkar framleiðslu, framleiðum Volkswagen- og Audi-bíla, allt frá hinum litla Polo til Audi 200 og höfum afgerandi forystu i tækni og gæðum, sem skapar okkur sterka stöðu. Bílar eins og Golfinn, Jettan og t.d. Audi 100 hafa náð ótvíræðri forystu bæði i tækni og gæðum. Audi 100 er framhjóladrifinn lúxusbíll og hefur það fram yfir ýmsar aðrar tegundir i svipuðum gæðaflokki. VW hefur varið risafengnum upphæðum til þess að gera vél- ina í bilunum sparneytnari og náð miklum árangri á því sviði. Til viðbótar höfum við tekið upp samstarf við aðrar bílaverk- smiðjur, s.s. Nissan í Japan og Seat á Spáni. Við höfum hafið samstarf við Kínverja um bif- reiðaframleiðslu og rekum nítj- án samsetningarverksmiðjur víða um heim, i Brasilíu, N-Am- eríku, Argentínu, S-Afriku, Níg- eríu, Indónesiu, Malasíu, svo nokkur dæmi séu nefnd. — En hvað um það mikla tap, sem hefur verið i rekstri Volks- wagenverksmiðjanna á undanförn- um árum? — Við töpuðum 300 milljón- um þýzkra marka 1982 og 215 milljónum þýzkra marka 1983. Þetta tap tengist á engan hátt stjórnun fyrirtækisins. Aðal- ástæðan fyrir því er i S-Amer- íku, þar sem efnahagsástandið hefur verið mjög slæmt, bæði i Brasilíu og Argentínu. Við eig- um langa sögu að baki á þeim mörkuðum og ætlum okkur að halda stöðu okkar þar. Við höf- um um 30.000 manns í vinnu í Brasilíu og höfum haft þar 40% af markaðnum og þótt á bjáti um skeið höfum við ekki hugsað okkur að gefast upp á fram- leiðslu í þessum löndum. — Volkswagenverksmiðjurnar hafa verið gagnrýndar fyrir það að framleiðsla þeirra hafi á undan- fornum árum og þar til nýi Golfinn kom á markaðinn verið gamal- dags. — Því fer fjarri, að fram- leiðsla okkar hafi verið gamal- dags. Þvert á móti höfum við haft forystu um tækninýjungar í bílaframleiðslu. Við framleiðum að vísu ennþá gömlu bjölluna, 457 bíla á dag, en gamli Golfinn var ekki orðinn eldri en svo að allri gerð, að þegar við hættum framleiðslu hans var hann enn söluhæsti bíllinn í Þýzkalandi og raunar á fleiri Evrópumörkuð- um. Við gerðum okkur hins veg- ar grein fyrir því, að það var orð- ið tímabært að breyta til og þess vegna kom nýi Golfinn fram á sjónarsviðið. Við fjárfestum 2,1 milljarð þýzkra marka í þessum nýju bílum og í Wolfsburg eru nú verksmiðjur, sem eru taldar hinar fullkomnustu í bílafram- leiðslu í heiminum. Salan á nýja Golfinum og nýju Jettunni hefur farið fram úr björtustu vonum okkar. Við get- um ekki aukið framleiðsluna nægilega mikið til þess að anna eftirspurn. Við framleiðum um 2400 bíla á dag og stefnum að því að auka framleiðsluna í 3500 bíla á dag. Áður en verkfallið skall á í Þýzkalandi höfðum við pantan- ir upp á 50.000 bíla. Við getum sagt, að bæði Golfinn og Jettan hafi nú þegar sannað gildi sitt. — Volkswagen setti upp bif- reiðaverksmiðju í Bandaríkjunum, sem gekk mjög vel framan af, en samdráttar hefur gætt síðustu árin. Hver er ástsðan fyrir því? — Það er fyrst og fremst sam- dráttur i bandarísku efnahags- lífi sem hafði neikvæð áhrif á framleiðslu og sölu okkar i Bandaríkjunum. í þessu sam- bandi verður að geta þess, að við urðum fyrir sérstöku áfalli vegna breytinganna á innbyrðis gengi dollars og þýzka marksins. Við höfðum aukið mjög sölu á Rapid-bílnum (tegundarheiti Golfs vestanhafs) í Bandaríkj- unum og einnig höfðum við auk- ið innflutning til Bandaríkjanna á Audi-bílum. Við gerum okkur mjög góðar vonir um framleiðslu á nýju bílategundunum í Banda- ríkjunum, sem hefst á næstunni. Það er markaður fyrir Golfinn fyrir vestan og það hefur orðið sú breyting á markaðnum frá ár- inu 1973, að hann hefur aukizt fyrir litla bíla, þó að það beri að hafa í huga, að það verður alltaf markaður fyrir stóra bíla í Bandaríkjunum. Við höldum okkur við þá tvíþættu sölustefnu fyrir vestan bæði að framleiða bíla þar og flytja þá inn frá Þýzkalandi. — í eina tíð voru Volkswagen- bifreiðar mest seldu bflarnir á ís- landi en á því hefur orðið mikil breyting á nokkrum undanförnum árum. Ein af ástæðunum er vafa- laust sú, að Volkswagen-bflar hafa verð mun dýrari en japanskir bflar. Hafa verksmiðjurnar ekki verið tilbúnar til þess að mæta þessari samkeppni með lægra verði? — Það verður að hafa það í huga í þessu sambandi, að Jap- anir eru með 30—40% minni kostnað heldur en við og okkar verð byggjast á þeim kostnaði sem er við framleiðslu á bílunum hjá okkur. — Er það kannski skoðun ykk- ar, að markaðurinn á íslandi sé svo lítill, að ekki sé ástæða til að sinna honum? — Ef okkur á að takast að halda okkar hlut á heimsmark- aðnum verðum við að sinna öll- um mörkuðum, stórum sem smá- um. Það er mikilvægt fyrir okkur að halda áfram viðskipt- unum við Island og ég vanræki ekki minni markaði fyrir stærri markaði. En hér á Islandi verðum við að gæta þess, að markaðsástandið tengist mjög ýmsum öðrum þátt- um efnahagsiífsins. Ef við tök- um t.d. fyrstu 6 mánuðina nú kemur í ljós, að þróunin í sölu Volkswagenbíla er mjög góð. Á þessu tímabili erum við með 4,4% af markaðnum, en vorum í eina tíð komnir niður í 1,1%. — Sérð þú fram á fækkun og sameiningu bflasmiðja á næsta cinum og hálfum áratug fram til aldamóta? — Ég sé ekki fyrir mér sam- einingu stórra fyrirtækja, en ég hygg, að aukið samstarf milli fyrirtækja sé það sem í vændum er. Til þess að bílasmiðjurnar haldi stöðu sinni skipta tækni- nýjungar mjög miklu máli og ef launakostnaður er t.d. orðinn of mikill í Evrópu til þess að fram- leiða vissa hluti í bílana er eðli- legt að sú framleiðsla fari fram í löndum þar sem laun eru lægri. — Eru bflasmiðjur í Evrópu og Bandaríkjunum yfirleitt sam- keppnisfærar við japanskar bfla- smiðjur? — Við erum samkeppnisfærir — ekki í verði heldur í tækni og gæðum, og það á við um amer- ísku bílasmiðjurnar líka. Við stöndum okkur betur en Japanir í endursöluverði í heildarrekstr- arkostnaði bílsins, þegar litið er yfir nokkurra ára timabil, í eldsneyti og öðru. Við höfum haft forystu um margvíslegar tækninýjungar. Við vorum fyrst- ir með fjórhjóladrifið á farþega- bílum, sem nú mun breiðast út. Við vorum fyrstir með litla dies- elbíla og mörg fleiri dæmi mætti nefna um tæknilega forystu okkar. Lágmarkslaun — ellilaun Sex bronsstyttum úr sýningargaröi stolið eftir Guðjón B. Baldvinsson Eigi verður betur skilið en að fólk hafi komist að þeirri niður- stöðu að lágmarkslaun megi ekki vera lægri en kr. 14 þús. á mánuði. Fylgir því sá rökstuðningur að tæplega verði lífi haldið innan veggja fyrir lægri upphæð. Hvergi hefi ég séð að samtímis eða samhliða hafi verið vikið að lífeyri eldri borgara, en að vísu er svo vísdómslega frá þeirra lífs- hlaupi gengið, að sem fæstir eigi þess kost að slíta fötum við ein- hverja vinnu. En við bíðum eftir að heyra frá reiknimeisturum hvert þeirra lifibrauð muni og skuli kosta, sem eru hættir störf- um, en eru þó ennþá „sjálfra sín“. Mörgum myndi og þykja fróð- legt að fá álit sérfræðinga hversu miklu ódýrara er fyrir hjón að lifa heldur en einstaklinginn. Hækkun launa og ellilauna Kjarasamningar þeir sem nú gilda gerðu ráð fyrir 2% hækkun launa í júnímánuði sl. Virðist það hafa verið virt á frjálsa markaðn- um — og að vísu gott betur í ýms- um greinum, því að verulegt launaskrið hefur tíðkast í ýmsum starfsgreinum. Hinsvegar láðist að reikna þessa viðbót á ellilaunin þangað til í júlímánuði. Hvað olli þeirri gleymsku? — I því sambandi kem- ur manni í hug hvort starfsmenn mega ekki minna yfirmenn sína á — jafnvel ráðherra — þegar við blasir að ráðstafanir, sem gera þarf í samræmi við lög og/eða venjur, hafa horfið úr huga þeirra. Vonandi muna réttir aðilar eftir ellilaununum 1. sept. nk. þegar laun eiga að hækka um 3% sam- kvæmt samningum. Gamla fólkið segir ekki upp samningum, það hefur enga kjarasamninga. Yngri þegnar ákveða eða semja fyrir þess hönd, þegar minnið bregst ekki. Heilsuvernd Þegar ákveðið var að lasburða fólk skyldi létta undir með ríkis- kassanum, þ.e. stoppa svolítið í margnefnt gat, þá virðist enn hafa gleymst hverjar væru lágmarks- tekjur, sem þyrfti til að draga Guðjón B. Baldvinsson fram lífið. Þeim var líka gert að greiða sinn skerf eins og fullvinn- andi fólki þegar um læknishjálp og lyfjanotkun væri að ræða, þeim sem lifa á tekjutryggingu eða við tekjur sömu upphæðar. Hvers vegna mátti ekki gera undanþágu fyrir þessa þegna? Það hlýtur að vera mjög auðvelt með allri þeirri tölvuvæðingu sem nú er, og jafnvel án hennar. Allir reikningar lækna og lyfsala eru endurskoðaðir áður en þeir eru greiddir af hálfu trygginganna. Þetta dæmi er eitt hið versta um sjálfshyggju þá er ræður gerðum ráðamanna samfélagsins, og veld- ur því að eigi er talin þörf á að gæta hins minnsta bróður. Guðjón B. Baldvinsson West Bretton, Englendi, júlf. AP. FIMM stórum bronsstyttum og hluta af þeirri sjöttu, eftir mynd- höggvarann sáluga, Barböru Hep- worth, hefur verið stolið úr sýn- ingargarði og telur lögreglan að þjóf- arnir *tli að br*ða stytturnar. Barbara Hepworth var meðal fremstu myndhöggvara í heimin- um þar til hún lést í eldsvoða árið 1975. Eitt stolnu verkanna var hluti af hópverki sem Hepworth taldi á meðal sinna bestu verka. Alls vega verkin um þrjú tonn. Afbrotatilfellum í Kína fækkaði um 51% fyrstu sex mánuði ársins, miðað við sama tímabil í fyrra, og er árangur sóknar stjórnvalda gegn glspum og ólöghlýðni, að sögn talsmanna lögreglunnar. Xinhua-fréttastofan nefndi ekki fjölda glæpa, en sagði að morðum og ránum hefði fækkað stórlega. Hins vegar væru þjófnaðir og nauðganir enn tíðar. Umsjónarkona safnsins, Chris Cowen, sagði að verkin hefðu verið tryggð á um 100.000 sterlings- pund, en bætti við að þetta væri óbætanlegur skaði og sagðist vona að þjófarnir hefðu ekki ennþá brætt stytturnar. Lögreglan telur að flutningabíll og krani hafi verið notaðir við þjófnaðinn og þrátt fyrir að öryggisgæsla sé á staðn- um, þá sé ómögulegt að fylgjast náið með öllum hlutum sýningar- garðsins, sem tekur yfir stórt svæði. Að minnsta kosti 26 manns voru teknir af lífi fyrir glæpi af ýmsu tagi í Kína það sem af er júlí, sam- kvæmt „dauðaveggspjöldum", sem hengd hafa verið upp með reglu- legu millibili frá því herferð gegn glæpum hófst í fyrrasumar. Sagði Xinhua að meiri röð og regla væri á kínversku samfélagi í kjölfar herferðarinnar. Glæpum fækkar í Kína Peking, 24. júlf. AP.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.