Morgunblaðið - 20.11.1984, Blaðsíða 19

19
Ingvar Ingvarsson
Ingvar Ingvarsson,
Akureyri:
Kennarar frá
KHÍ koma ekki
til kennslu
Akureyri, 14. névember.
„ÞAÐ SEM mestum áhyggjum veld-
ur nú er að kennarar, sem útskrifast
frí Kennaraháskóla íslands, viróast
ekki koma til starfa við kennslu
heldur leita út á hinn almenna
vinnumarkað, sem væntanlega kann
betur að meta launalega þá alhliða
menntun sem kennaraprófið veitir.
Á síðasta ári kom aðeins verulegur
minnihluti nýútskrifaðra nemenda
skólans til kennslustarfa," sagði
Ingvar Ingvarraon, kennari við
Lundarskóla á Akureyri.
„Fleiri ástæður kunna að liggja
þarna á bak við svo sem að fram
til þessa hefur nánast hver sem
haft hefur stúdentspróf og þaðan
af minna getað gengið inn í
kennslustarfið. Þessu þarf að
breyta, lögvernda starfsgrein
okkar, gefa réttindalausum kenn-
urum sem i starfi eru möguleika
til að afla sér aukinnar menntun-
ar.
Við kennarar fögnum áhuga nú-
verandi menntamálaráðherra i
þessum efnum, en ráðherra hefur
lýst yfir vilja sínum til að flytja
frumvarp á Alþingi um lögvernd-
un starfsheitisins og þegar skipað
nefnd til að semja það frumvarp.
Þá hefur ráðherra einnig lýst yfir
vilja sínum um að fram fari alls-
herjarendurskoðun á kennara-
starfinu með tilliti til menntunar
og ábyrgðar. Þá vil ég í lokin taka
skýrt fram, til að forðast mis-
skilning, að margt af þvi ágæta
fólki, sem starfað hefur um langt
skeið sem kennarar án tilskilinnar
menntunar, hefur staðið sig með
mestu prýði,“ sagði Ingvar Ingv-
arsson að lokum.
GBerg.
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 20. NÓVEMBER 1984
Björn Björnsson,
Sauðárkróki:
„Kennum út
veturinn“
Saudárkróki, U. nórenber.
„I EINU orði sagt eru kjör þeirra
sem að kennslumálum starfa óvið-
unandi," sagði Björn Björnsson,
skólastjóri við Grunnskólann á
Sauðárkróki.
„Þó illt sé við að búa virðist
þorri fólks í landinu hafa sætt sig
við að ná endum saman í brauð-
striti sinu með takmarkalítilli yf-
irvinnu. Kennarar búa hins vegar
við það, að hafa setið eftir, þegar
kökunni var skipt og í öðru lagi að
vera bönnuð yfirvinna, nema að
mjög litlum hluta yfir skólaárið,
sem mér vitanlega á sér hvergi
hliðstæðu, og vera þannig neyddir
til þess að leita út á hinn almenna
vinnumarkað sumarmánuðina.
ORMAR Snæbjörnsson og Gréta
Ólafsdóttir eru bæði kennarar við
Oddeyrarskólann á Akureyri.
„Okkar brýnasta mál, algert
forgangsmál í baráttu okkar, er að
fá viðurkennda lögverndun starfs-
heitisins. Við viljum taka það
fram að við erum ekki að agnúast
út í það ágæta fólk, sem starfað
hefur sem kennarar fram til þessa
án tilskilinnar menntunar, rétt-
indanámi verður einhvern veginn
að koma á fyrir það. En við teljum
brýnt að komið verði í veg fyrir i
framtíðinni að réttindalaust fólk
verði ráðið til kennslu, kennara-
starfið er mjö krefjandi og erfitt
Þessi nauðvörn er svo notuð sem
haldbær rök gegn kennurum og
talin þeim til verulegs kaupauka
þegar farið er fram á úrbætur í
kjaramálum.
Eins má benda á að skólastjórn-
endur búa við þá fáheyrðu samn-
inga, að laun þeirra ákvarðast frá
ári til árs af nemendafjölda í skóla
og geta launin því verið mjög
breytileg og ekki vitað á vordögum
hverju sinni, hvort um fjölgun eða
fækkun verður að ræða að hausti.
Ekki hefur fram að þessu verið
vart við það að ráðamenn þjóðar-
innar fremur en hver annar hafi
áttað sig á því að kennarar hafa
lagt að baki langt nám til þess að
afla sér kennsluréttinda, sem enn
sem komið er hefur í litlu eða engu
verið metið til launa hjá ríkinu við
kennslustörf. Hins vegar er mér
kunnugt um, að ýmis opinber
fyrirtæki svo sem bankar og
einkaaðilar hafa sóst mjög eftir
kennaramenntuðu fólki, og hafa
metið menntun þess að verðleik-
um. Enda mun það staðreynd að
og það verður að lögvernda það
starf sem önnur.
Þá eru kjör okkar að sjálfsögðu
algjörlega óviðunandi og þar verð-
ur að koma til verulegrar lagfær-
ingar á næstunni, ef ekki á að
verða flótti úr stéttinni, en kenn-
arar víðs vegar af landinu hafa
þegar sent samtökum sínum vilja-
yfirlýsingu um að mynduð verði
allsherjar samstaða meðal kenn-
ara um launabaráttuna, og að
fjöldauppsögnum verði jafnvel
beitt ef ekki næst viðunandi
árangur með leiðréttingu
sérkjarasamninganna,“ sögðu þau
Ómar og Gréta.
— G.Berg.
örfáir útskrifaðra kennara t.d. á
árunum 1970—1973 hófu störf í
skólum að loknu námi. Það var því
óblandin ánægja að heyra þær
raddir frá Alþingi, að nú skyldi
þessari öfugþróun snúið við og
kennaramenntað fólk launað, í
skólum landsins þar sem það á að
vera, ekki verr en býðst á almenn-
um vinnumarkaði. Benda má á,
ekki til gamans, að réttindafólk til
kennslu sem útskrifaðist úr KHÍ
með 3ja ára sérnám að loknu stúd-
entsprófi fékk fyrir síðustu samn-
inga nánast sömu byrjunarlaun og
ófaglært starfsfólk í sútunarverk-
smiðju hér á staðnum svo eitthvað
sé nefnt.
Þá virðist það því miður oft
gleymast að það fólk, sem í dag
situr á skólabekk, er sama fólkið
sem mun móta þjóðlífið á morgun,
þetta fólk, sem við erum að undir-
búa núna til að axla ábyrgð morg-
undagsins. Allir eru sammála um
það, að sá undirbúningur verður
að vera sem bestur. Er þá ekki
skelfilegt að heyra talað um at-
gervisflótta úr stétt kennara, en
því miður er hér ekki um sögu-
sagnir að ræða heldur blákaldar
staðreyndir.
Og það eru líka blákaldar stað-
reyndir að hver rikisstjórnin eftir
aðra hefur skorið svo við nögl
framlög til námsgagnastofnunar
að óviðunandi er. Skóla eru víða
vanbúnir tækjum og húsbúnaði,
skólasöfn fá eða engin, því sveitar-
stjórnir muna það sjaldnast að
stundargróðinn er valtari heldur
en sú auðlegð sem ekki verður
metin í krónum og aurum en kem-
ur til baka í betri og hæfari ein-
staklingum, sem skólarnir senda
frá sér út í þjóðlífið. Varla verður
svo um þetta mál fjallað, að ekki
sé minnst á ábyrgð og skyldur
kennara, sem eru miklar, og fáa
skólamenn hefi ég þekkt, sem ekki
gera sér grein fyrir þessu. Aftur á
móti munu fáir kennarar treysta
sér til að stunda kennslustörfin
nánst af hugsjóninni einni saman.
Því er það, að þegar úr atvinnulíf-
inu birtast auglýsingar þar sem
boðin er vinna: „og engin kennara-
laun í boði“ þá er þrjóskunni ýtt
til hliðar, kennslubókinni lokað og
hreinlega hætt.
Ætla má þó, ef marka má fal-
legu orðin sem sögð hafa verið á
Alþingi á undanförnum vikum, að
í nýgerðum samningum og vænt-
anlegum sérkjarasamningum
verði laun kennara verulega bætt.
Hins vegar óttast ég að ef kemur
til fjöldauppsagna muni það skapa
ámóta andrúmsloft hjá viðsemj-
anda okkar eins og gerðist hjá
okkur þegar hæstvirtur fjármála-
ráðherra varð fyrstur til að fella
sáttatillöguna margfrægu, og
e.t.v. verða til þess að minni kjara-
bætur náist fram en ella. Og hafi
menn hugsað sér að hætta kennslu
þegar helmingur uppsagnarfrests
er útrunninn sýnist mér að við
ætlum inn á þá sömu braut lög-
leysu, sem við gagnrýndum ráða-
menn hvað harðast fyrir í verk-
fallinu á dögunum.
Ég bendi á að kennarar, svo sem
aðrir, verða að fara í sinni kjara-
baráttu að lögum. Við skulum
kenna út veturinn, og komi lítið
sem ekkert út úr sérkjarasamn-
ingum þá höfum við tímann fyrir
okkur og segjum upp í vor því það
fær mig enginn til að trúa að hægt
verði að manna skólana fyrir
haustið ’85 ef verulegar úrbætur
fást ekki. Með því sýnum við þá
það fordæmi, að við virðum gerða
samninga og förum að lögum, og
það ættu jafnvel ráðherrar að
skilja og taka til eftirbreytni,"
sagði Björn Björnsson.
— Kári.
Hilmar Hilmarsson
Hilmar Hilmarsson,
Eskifirði:
„Vitum að al-
menningur er
okkur sammálau
Eskifírði, 14. nóvember.
HILMAR Hilmarsson er kennari vid
Grunnskólann í Eskifirði og hefur
starfað við kennslu í 6 ár. Hann er
jafnframt formaður Kennarasam-
bands Austurlands. „Byrjunarlaun
kennara eru nú 18.682 krónur á
mánuði og miðað við það að kennar-
ar eiga að baki 3—4 ára háskólanám
og álag á þá er mjög mikið, þarf
enginn að undrast hina megnu
óánægju meðal þeirra," segir llilm-
ar.
„Álag á kennara kemur meðal
annars fram í þvi, að fáir starfs-
hópar taka störf sín með sér
heima í jafn ríkum mæli og kenn-
arar. Það er heldur engin tilviljun
að starfsævi kennara er styttri en
nokkurrar annarrar stéttar þar
sem krafist er sérmenntunar.
í annarri grein grunnskólalag-
anna segir: „Grunnskólinn skal
leitast við að haga störfum sinum
Gréta Ólafsdóttir og Ormar Snæbjörnsson.
Ormar Snæbjörnsson og
Gréta Ólafsdóttir, Akureyri:
„Lögverndun starfsheitis
forgangsmál“
Akareyrí, 14. nÓTember.
3
5
,...OG ÞAÐ FYRIR AÐEINS 17 KR. STK.*
Nú geturðu komiö vinum og vandamönnum
skemmtilega á óvart meö jólakorti sem skartar
þinni eigin Ijósmynd og sparaö um leió dágóöa
upphæö.
Taktu mynd sem fyrst eöa veldu eina góða úr
safninu og viö sjáum um aö gera úr henni kort
sem stendur upp úr jólakortaflóóinu I ár.
Allt sem viö þurfum er filman þin.
HflNS PETERSEN HF
Umboösmenn um land allt