Morgunblaðið - 25.11.1984, Blaðsíða 56

56
MORGUNBLADID, SUNNUDAGUR 25. NÓVEMBER 1984
t
Móöir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
HANNA GUÐJÓN8DÓTTIR
pianókennari,
Kjartanagötu 2,
er lést I Landspitalanum 18. nóvember veröur jarösungln frá
Dómklrkjunni miövikudaginn 28. nóvember kl. 13.30.
Aöatandandur.
t
Sonur okkar,
BRYNJÓLFUR INGÓLFS80N
hjúkrunarfrssöingur,
sem andaöist 17. nóvember veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju
priöjudaginn 27. nóvember kl. 3 e.h.
Laufey Halldórsdóttir,
Ingólfur Th. Guömundsson.
t
Bróöir okkar,
ÓSKARGUDLAUG880N
frá isafiröi,
Mjóuhllö 16,
Raykjavfk,
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju þrlöjudaginn 27. nóvember
kl. 10.30.
Lovfsa Guölaugsdóttir, Sigrföur Lárusdóttir
og aórlr aöstandsndur.
t
Faöir minn, sonur okkar og bróðlr,
HÖRÐUR 8TEINGRÍMSSON,
Sogavsgi 158,
Rsykjavlk,
veröur jarösunglnn frá Bústaöakirkju, þriöjudaginn 27. nóvember
kl. 13.30.
Jón Hjörtur Haróarson,
Kristln Kristinsdóttir, Stsingrfmur Bjarnason
og systkini hins látna.
t
Þökkum af alhug auösýnda samúö og vináttu viö andlát og útför
eiginkonu minnar og móöur okkar,
GUDRÍDAR BARÐARDÓTTUR
frá Jórvfk I Álftaveri.
Guómann islsifsson og börn.
t
Þökkum innilega samúö og hlýhug viö andlát og útför bróöur okkar,
ÁRSAELS ÓLAFSSONAR
frá Mýrarhúsum.
Halldóra Ólafsdóttir, Hsrmann Torfason,
Jón Ólafsson,
Kristján ólafsson.
- t Þökkum innllega auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og jarð— arför eiginkonu minnar, móöur, tengdamóöur og ömmu, FJÓLU N. REIMAR8DÓTTUR, Þórufalli 10, Raykjavlk. Guömundur B. Jónsson, Svarrir Kr. Bjarnason, Sólay Ásgrfmsdóttir, Gunnar E. Guömundsson, Toril Johansan, Kristfn J. Guómundsdóttir, Halgi Bjömsson, Sigriöur J. Guómundsdóttir, Ragnar Sigurösson, Magnús P. Guömundsson, Kristinn K. Guömundsson og barnabörn.

t Hjartans þakkir sendum viö öllum þelm, er vottuöu okkur samúö viö fráfall VIGDÍSAR HERMANN8DÓTTUR kannara. Sérstakar þakkir færum viö vlnum hennar l Sjálfsbjargarhúsinu, ibúum og starfsfólki, sem meö umhyggju og ástúö léttu henni erfiöa sjúkdómslegu siöustu ára. Ragnhaiöur Hermannsdóttir, Unnur Harmannsdóttir, Ursula Harmannsaon, Batty Harmannsson, Guörún Harmannsdóttir, Alfraö Kristjánsson, Ragnar Harmannsson, Valborg H. Stanagar, sy stkinabörn og aörir vandamann.
Minning:
Steinunn Þorgilsdótt-
ir Breiðabólstað
Fædd 12. júní 1892
Dáin 4. október 1984
„Dýrasta ódáins unaðinn geyma
æskunnar broshýru sólskinsdraumalðnd.“
(Jón frá Ljárskógum)
Þegar Steinunn amma á Breiða-
bólstað er látin verður okkur
systkinunum hugsað til bernsku-
áranna, en heimili hennar á
Breiðabólstað var okkar sólskins-
draumaland á bernskuárum
okkar.
Jafnskjótt og við stauluðumst
úr vöggunni á veikbyggðum fótum
út í hinn stóra heim kynntumst
við Steinunni ömmu á Breiða-
bólstað. öll sumur, allt frá 1. ári
og fram yfir fermingaraldur, nut-
um við samvista hennar við sól og
sumaryl. Það er því ekki að
ástæðulausu að við fráfall hennar
slái bjarma á bernskuárin svo
samofnar eru þær minningar
ömmu á Breiða, eins og við kölluð-
um hana.
Við rekjum ekki ættir Steinunn-
ar hér, því það hafa aðrir gert.
Þessi fáu minningarorð eru aðeins
hugrenningar um líf hennar og
áhrif þess er hún gaf okkur og
fjölmörgum öðrum ungmennum í
veganesti.
17 ára gömul varð hún fyrir
þeirri lífsreynslu að missa móður
sína. Féll þá í hlut hennar að taka
við húsmóðurhlutverkinu við hlið
föður síns og einnig að ganga öll-
um barnahópnum, systkinum sín-
um, í móðurstað, en þau voru 11 að
tölu og það yngsta aðeins á öðru
ári.
Við, sem nú erum ung og lifum á
tímum allsnægtanna, gerum
okkur ekki grein fyrir hvílík þrek-
raun þetta hefur verið fyrir 17 ára
ungling við þær aðstæður sem fólk
bjó almennt við á þessum árum,
ekki síst í dreifbýlinu.
Systkinum ömmu kynntumst
við hér syðra, þegar okkur óx vit
og þroski. Fundum við þá ævin-
lega þegar minnst var á ömmu
hvaða hug þau systkinin báru til
hennar. Virðing og þakklæti
leyndi sér ekki. Amma var því
ekki bara móðir barnanna sinna
og amma barnabarnanna, hún var
einnig móðir systkina sinna. Og
samdóma virðast raddir alls þessa
stóra hóps þegar á hana er
minnzt. Þetta sýnir að amma hef-
ur strax á unga aldri fundið þá
köllun sem hún var trú allt sitt líf:
Að gefa öðrum allt en gleyma
sjálfri sér.
Steinunn giftist hinn 23. júní
1918 Þórði Kristjánssyni, Breiða-
bólstað á Fellsströnd. Fyrstu 3 ár-
in bjuggu þau í Knarrarhöfn í
Hvammssveit en hófu síðan bú-
skap á Breiðabólstað á Fells-
strönd, þar sem þau bjuggu allan
sinn búskap. Þeim varð 6 barna
auðið, en elsta barn sitt, Ingi-
björgu Halldóru, misstu þau er
hún var 17 ára að aldri. Hin 5 eru
öll á lífi og eru barnabörnin orðin
22. Þórður lézt 19. maí 1967.
Þegar Steinunn amma er horfin
af sjónarsviðinu vakna ekki bara
minningar um bernskuárin. Við
stöldrum við og íhugum einnig
þau áhrif sem hún hafði á lif
þeirra fjölmörgu ungmenna sem
nutu hennar.
Athafnamenn á hinu efnislega
sviði eru oft vegsamaðir af verk-
um sínum og að sjálfsögðu oft með
réttu. Við sjáum verk þeirra með
eigin augum. En sjaldan íhugum
við sem skyldi verk hinna, sem
leiða efnishyggjuna hjá sér en
fórna orku og ævistarfi fyrir upp-
byggingu andlegra verðmæta. Slík
verðmæti verða ekki mæld í töl-
um, jafnvel ekki á tölvuöld.
Steinunn amma var sterk og
áhrifamikil persóna. Viljakraftur
hennar var óbilandi samfara lík-
amlegu þreki. Hún var hógvær og
lítillát og krafðist aldrei neins í
stað þess sem hún gaf. Menntun
hlaut hún góða í föðurgarði því
faðir hennar var kennari. Ung að
árum fór hún í Kvennaskólann í
Reykjavík og útskrifaðist þaðan
að loknu eins vetrar námi. Hún
þráði að menntast sjálf til þess að
geta orðið öðrum að liði.
Kennsla var hennar brennandi
áhugamál, enda var hún barna-
kennari í áraraðir að námi loknu.
Hún vissi að í hverri barnssál bjó
neisti lífshæfileikans. Þennan
neista var nauðsynlegt að vernda
og virkja sem best til heillaríkrar
vegferðar. Hún vissi að menntun
er máttur sem gerir hvern og einn
hæfari til verka í margslungnum
viðfangsefnum mannlífsins. Hún
naut þess að kenna börnum og
unglingum. Að hlúa að hinum
unga sprota hvar sem hann skaut
rótum kallaði ávallt á hug hennar
og hönd og í því fann hún gleði
sina og hamingju. Þessi köllun
leyndi sér ekki hvort sem um var
að ræða barnið eða blómið í garð-
inum.
Eitt var það öðru fremur sem
gaf ömmu styrk í lífsbaráttunni,
það var trúin. Með djúpri lotningu
umgekkst hún kirkju sína og
kristnihald. En þó hún væri
heittrúuð var hún frjálslynd i trú-
arskoðunum og þröngvaði skoðun-
um sínum ekki upp á aðra í þeim
efnum, en í orðum og athöfnum
daglega lífsins kom svo iðulega
fram hversu ríkt hún hafði til-
einkað sér hinar háleitu kenning-
ar kristninnar. Við minnumst þess
oft þegar ömmu voru færðar gjaf-
ir, þá gladdist hún innilega og var
þakklát, en hitt skildum við ekki,
þegar við vorum börn, að hún var
iðulega, innan tíðar, búin að gefa
einhverjum gjöfina sem henni
fannst hafa miklu meiri þörf fyrir
hana heldur en hún sjálf. Við
skildum þetta síðar. Þannig var
innræti ömmu. Hún skeytti ekki
um veraldar auð og vildi gefa allt,
ekki bara af sínum andlega auði
heldur einnig það sem hún gat lát-
ið af hendi rakna. „Ég þarf þetta
ekki, ég á nóg af öllu,“ sagði hún
ævinlega.
Flestir sem kynntust ömmu
munu með einhverjum hætti telja
sig standa í þakkarskuld við hana.
Þar á meðal erum við systkinin
sem þessar línur ritum.
Fyrir okkur borgarbörnin var
það ómetanlegt fagnaðarefni að
eiga alltaf vísa sumardvöl hjá afa
og ömmu á Breiðabólstað. Þau
fögnuðu okkur eins og farfuglun-
um á vorin og þar undum við glöð
og frjáls við leik og störf. Hver
hóll og bali, laut og hjalli átti sina
sögu og hét sínu nafni. Allt voru
þetta okkar „broshýru sólskins-
draumalönd". Notalegt er að
hugsa til þess öryggis og áhyggju-
leysis sem við nutum undir umsjá
afa og ömmu, sem vöktu yfir vel-
ferð okkar og tóku þátt í gleði
t
Innilegar þakklr fyrir auösýnda samúö og vlnóttu, viö andlát móöur
minnar,
GUÐBJARGAR ÞORVALDSDÓTTUR,
Aöalgötu 14,
Sigluflröi.
Sigurjón Jóhannsson
t
Þökkum innilega auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför
fööur okkar, tengdafööur, afa og langafa,
EINARS INGVARS PÁL8SONAR
blikksmlðamaístara,
Bólstaóarhllö 4,
Raykjavlk.
Sigrlöur Einarsdóttir, Jóhann Einarsson,
Hjördis Einarsdóttir, Sverrir Einarsson,
tangdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
t
Viö þökkum innilega samúö viö fráfall og útför elginmanns mins,
fööur okkar, tengdafööur og afa,
ÞORSTEIN8 ÓLAFSSONAR
tannlaaknis,
Laufásvegi 42.
Ólöf Vilmundardóttir,
Ólafur Þorstainsson, Halga Jónsdóttir,
Kristln Þorstainsdóttir, Skafti Jónsson,
Jón Skaftason.
t
Einlægar þakkir fyrlr auösýnda samúö og hlýhug viö andlát og útför
móöur okkar, tengdamóöur og ömmu,
KRISTÍNAR BJARNADÓTTUR,
Þingvallastrssti 16,
Akurayrt.
Gair 8. Björnsson,
Bjarni Slgurösson,
Sólvaig Siguröardóttir,
Ingibjörg Siguróardóttir,
Ragnar Sigurösson,
Oddur Sigurösson,
Þór Sigurösson,
Sólvaig Hallgrimsdóttir
Anlta Björnsson,
Kristjana Tryggvadóttir,
Finnbogi Glslason,
Kristján Karl Guöjónsson,
Valgaröur Tómasdóttir,
Kolbrún Hjaltadóttir,
Hardls 8tafánsdóttir,
og barnabörn.