Morgunblaðið - 18.12.1984, Síða 78

78
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 18. DESEMBER 1984
„ Jar abctv^s 55ára,,
þegar horm pessa.."
... aö sulla saman í babi.
HÖGNI HREKKVlSI
Ánægjulegt aðventu-
kvöld í Grensáskirkju
Ólafur Þórisson gudfræðinemi
skrifar:
Mig langar til þess að lýsa
ánægju minni með hugljúft
aðventukvöld í Grensáskirkju
(hinn 2.12.) hjá séra Halldóri
Grðndal.
Sérstaklega vil ég þakka óskari
Jónssyni, brigader hjá Hjálpræð-
ishérnum, fyrir mjög góða hug-
vekju, sem snart mig mjög. Þar
fjallaði hann um afturhvarf
manna til frelsara vors, Jesú
Krists. Og hversu margir vegvillt-
ir hafi öðlast hamingju fyrir til-
stilli Krists. Hann vitnaði í Fjall-
ræðuna, þar sem Jesús talar um
Ijós heimsins.
Þessi hugvekja á svo sannarlega
vel við í dag, á tímum andlegrar
afturfarar og gullkálfadýrkunar,
þar sem vér gleymum hinni miklu
hátíð frelsara vors, og þeim innri
frið er hann gefur oss, vegna
mammonsdýrkunar vorrar.
Kristur lýsir hins vegar í
myrkrinu, og hinir sönnu læri-
sveinar hans boða trú á hann.
Ekki bara i orði, heldur miklu
frekar í verki. Og á Hjálpræðis-
herinn ekki þar minnstan þátt,
ásamt öðrum trúar- og mannúð-
arfélögum. Hjálpræðisherinn hef-
ir unnið mikið og gott starf, ekki
síst í kyrrþey. En vér höfum ekki
virt þau störf sem skyldi. Heimur-
inn hefir oft dæmt sannkristna
menn hart, ekki síst kristniboða,
sem komið hafa t.d. frumstæðum
þjóðum til mikillar hjálpar, en
hafa ranglega verið dæmdir sem
handbendi nýlenduríkja. Og nú
þegar þessar frumstæðu þjóðir
hafa fengið „sjálfstæði", hafa
komist á ógnarstjórnir (undir for-
ystu erlendra einræðisríkja), sem
lokað hafa kristniboðsstöðvum, og
meinað hjálparsveitum aðgang til
þurfandi fólks, eins og nú í
Eþíópiu.
Sá boðskapur, sem Óskar flutti,
náði vel til fólksins, og ég fann vel
þá samstillingu sem þarna mynd-
Ólafur Þórisson er mjög ánægður
með aðventukvöld í Grensáskirkju
og þakkar það ekki síst séra Hall-
dóri Gröndal sóknarpresti.
aðist i kirkjunni, sem virkaði sam-
einandi á fólk. Og Óskar ræddi
það er skipti máli og sameinaði
fólk í kærleik Jesú Krists. Og á
eftir þökkuðu margir honum fyrir.
Hann á sannarlega þakklæti skil-
ið, fyrir þessa hugljúfu, og ein-
lægu hugvekju.
Aðventukvöldið fór í alla staði
vel fram og söngurinn dýrlegur.
Og í einsöng sínum stóð Jóhanna
Möller sig mjög vel, svo og kórinn
og organistinn, Árni Arinbjarn-
arson, en hann flutti einnig tvö
falleg verk.
Og síðast en ekki síst vil ég
þakka séra Halldóri Gröndal fyrir
þetta einlæga kvöld. Hann hefir
unnið mikið og gott starf í Grens-
ássöfnuði. Og í Grensáskirkju
hafa verið haldnar samkomur ný-
lega á fimmtudagskvöldum, þar
sem Hjálpræðisherinn, Samhjálp
o.fl. trúfélög hafa komið saman
undir einu þaki á vegum séra
Halldórs Gröndal.
í allri afturför nútímans, hefir
orðið mikil trúarleg vakning. Og
ætíð hefir ljós Krists lýst í myrkr-
inu, hversu mikil sem afturförin
hefur verið. Starfsemi mikilla
menningarfrömuða hefir ætíð átt
sér stað. Vil ég þar sérstaklega
minnast starfs séra Friðriks Frið-
rikssonar, Ólafs Tryggvasonar og
fleiri mætti nefna. Starfsemi
Hjálpræðishersins vil ég enn und-
irstrika, svo og starfsemi séra
Halldórs Gröndal, og alla þá
kristilegu vakningu og samein-
ingu, sem af þessari starfsemi hef-
ir leitt. Hér er einnig rétt að geta
starfs þess manns, er fórnaði lffi
sínu fyrir Krist algjörlega, starfs
mannvinarins mikla, Alberts
Schweitzer, sem starfaði sem
kristniboðslæknir í Lambarene i
Mið-Afríku í rúma hálfa öld. Slíka
starfsemi sjáum vér nú hjá Móður
Theresu.
Vér skulum nú hafa það hug-
fast, sem máli skiptir í mannfé-
laginu, að það sameinist I þeim
friði sem Kristur gaf og gefur, að
allir menn lifi saman í sátt og
samlyndi, samsvarandi þeirri
mannúð sem kristin hugsjón boð-
ar og krefst, út á það gengur starf
þeirra sannkristnu manna, er ég
hefi nú nefnt, í stækkaðri sem
smækkaðri mynd. Og þetta kemur
einnig ekki síst í kyrrþey, það sem
einn lætur öðrum í té, af kristnum
hug og hugsjón.
Vér skulum minnast þeirrar há-
tíðar, sem senn nálgast, ekki í efn-
islegum gæðum og gróða, heldur
ómenguðum boðskap frelsara vors
og hans fæðingarhátíðar, jólahá-
tíðarinnar, eins og forfeður vorir
gjörðu, eins og skýrt kemur fram
hjá séra Friðriki Friðrikssyni, í
hinum dýrlega sálmi hans „Vor
feðratrú enn tendrar ljós“. Og há-
tíð þessa ljóss ér nú í nánd.
Hver ók á
bílinn?
Katrín Pálsdóttir hringdi:
Mig langar mikið til að leita lið-
sinnis Velvakanda og lesenda
Morgunblaðsins til að hafa uppi á
þeim er ók á bílinn minn á laug-
ardag, 15. desember. Ég er einstæð
móðir og fátæk kona eins og þær
flestar, en hef reynt' að halda í
bílinn til að komast í vinnu og með
börnin á barnaheimili. Nú hefur
tvisvar sinnum verið ekið utan í
bílinn minn og í bæði skiptin hef-
ur tjónvaldurinn ekið í burtu. Á
laugardag kom þetta fyrir í seinna
skiptið og þá var bíllinn annað
hvort við heimili mitt að Möðru-
felli 7, eða fyrir utan Hagkaup kl.
14.30—15.30. Bíllinn er af gerðinni
Mitsubishi Colt, brúnleitur að lit
og bíllinn sem á hann ók virðist
hafa verið rauður. Þeir sem gætu
gefið mér upplýsingar og þá sér-
staklega sá sem á bil minn ók, eru
beðnir að hafa samband við mig í
sima 77296 eða í vinnusíma mín-
um, 27766.
Vísa vikunnar
Þegar æskan á strætunum stormar
verður stolt mitt að svofelldum orðum:
Blessaðir óþekktarormar,
eins og við pabbarnir forðum.
Hákur