Morgunblaðið - 24.01.1985, Blaðsíða 38

Morgunblaðið - 24.01.1985, Blaðsíða 38
38 MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 24. JANÚAR 1985 vin og félaga, ég lít hann ekki sömu augum og aðra hesta. Ég tala við hann eins og maður við mann. Daglega hefur Skolli mikið frjálsræði til að hreyfa sig og þeg- ar ég kalla á hann kemur hann til mín. Nota ég þá mismunandi tón- tegundir og ræðst það af hvað ég ætla að gera við hann. Ef ég til dæmis ætla að gefa honum fóður þá flauta ég svona," og hér flautar Gundlach með tónhæð sem því miður er ekki hægt að festa á blað, „og svona flauta ég ef ég ætla að þjálfan hann,“ og nú kveður við nýjan tón. „Sú breyting sem orðið hefur á Skolla gerir það að verkum að hin- ir hestarnir skilja betur hvað ég ætlast til af þeim. Þeir líta greini- lega upp til hans og ekki fer milli mála að hann er foringinn í hópn- um.“ Af öðrum hestum sem Hans Georg hefur notað í keppni má nefna Jarp frá Haug, Vestra Skúla Steinssonar sem báðir eru fjór- gangshestar og til skamms tíma var hann með Hrafn 737 frá Kröggólfsstöðum og tvo aðra stóðhesta, þá Bráinn frá Vorsabæ og Randver sem er undan Hrapp frá Garðsauka og Gundlach held- ur áfram. „Svo var ég með Krumma frá Skörðugili sem Eyj- ólfur Ísólfsson keppti á i Larvík ’81 og gekk mér mjög vel með hann.“ Enn einn hestur er Gundlach mjög hugstæður og um þann hest segir hann: „Stígandi er sá hestur sem ég valdi upphaflega fyrir sjálfan mig og á þessum hesti hef ég öðlast mest af minni reynslu. Hann er nú tuttugu og tveggja vetra gamall og í góðu ásigkomu- lagi, má segja með öllu óbilaður og hafa margir notið hans í reið- kennslu í gegnum tíðina. í upphafi hestamennskunnar var kunnáttan ekki mikil hjá mér í meðferð gangtegunda eins og tölts og skeiðs og fór hann þess vegna mest á skeiðlulli hjá mér. En með fimi og hlýðniþjálfun tókst mér að ná tökum á þessu og 1973 varð ég Þýskalandsmeistari á Stíganda í C-hlýðnikeppni. Ef ég á einhverntímann eftir að reka eigin búgarð þá langar mig til að nota þennan hest í þjálfun á fötluðu fólki því ég tel hann henta vel í slíkt þrátt fyrir háan aldur. Þegar Gundlach var spurður um upphaf að sinni reiðmennsku kom fram að hann var orðinn átján ára þegar hann kom í fyrsta sinn á hestbak og hafði hann þá aldrei fyrr komist í færi við hesta. Hann kynntist hestum gegnum kunn- ingjastúlku og ekki leið á löngu þar til hann komst í tæri við ís- lenska hesta en leiðin lá aftur yfir á stóru hestana en þó var markm- iðið alltaf að stunda hesta- mennsku á íslenskum hestum. Skrifaði átján manns bréf í upphafi var þetta tómstunda- gaman en smátt og smátt spann þetta upp á sig og hann fór að taka hesta í þjálfun fyrir menn og síð- an kom á eftir þátttaka í mótum. Árið 1972 tók hann á leigu búgarð ásamt öðrum og ráku þeir saman reiðskóla og tamningastöð auk þess sem tekin voru í fóður hross fyrir almenning. Stóð þetta í átta mánuði en því næst réð hann sig í vinnu hjá Karl Heinz Kessler sem var nokkuð kunnur hérlendis sem hrossakaupmaður. Var hann hjá Kessler í þrjú ár og kom m.a. með honum til Islands fyrir nokkrum árum. „Það má segja að ég hafi verið í öllu hjá Kessler, allt frá því að afgreiða í verslun sem hann rak og upp í reiðkennslu og þjálfun og allt þar á milli. Þarna fékk ég líka fyrst tækifæri til að ríða verulega góðum hestum. Þarna eignaðist ég minn fyrsta góða hest sem var Vestri sem Skúli Steinsson átti en hann stóð framarlega í B-flokki gæðinga á Landsmótinu 1974. Eftir að ég hætti hjá Kessler fór ég að vinna sjálfstætt og var byrj- unin á því sú að ég tók mig til eitt kvöldið og skrifaði yfir þrjátíu manns sem ég vissi að hefðu áhuga á að komast á reiðnámskeið Barist á móti vatnselg, vindi og erfiðum keppinautum á Meistaramóti Þýskalands í hestaíþróttum 1984. Hesturinn að sjálfsögðu Skolli en þeir urðu meistarar í tölti á þessu móti. Á meðal upprennandi reiðmanna á íslandi. Hans Georg lengst til vinstri heldur í gráan hest sem Steingrímur Njálsson situr, næst honum er María Dís Ásgeirsdóttir, Hanna Rut Ólafsdóttir og lengst til hægri er svo Ásgerður Hulda Víglundsdóttir. „Tamningamenn eiga að vera öðrum fyrirmynd“ Evrópumeistarinn Hans Georg Gundlach í viðtali við Morgunblaðið En þótt Gundlach hafí ekki skapað sér nafn hérlendis fyrr en nú síðasta árið hefur hann verið einn eftirsóttasti reiðkennari á meginlandinu sem sérhæfír sig í íslenskum hestum, undanfarin ár. Er skemmst frá því að segja að ekki urðu félagar í Félagi tamningamanna fyrir vonbrigðum með þennan geðþekka I>jóð- verja eða það sem hann bar á borð fyrir þá og hefur frést að hestamannafélagið Hörður í Kjósarsýslu vinni nú að því að fá hann til sín næsta vor. Fyrir einu og hálfu ári vissu fáir íslendingar hver Hans Georg Gundlach væri en á síðasta Evrópumóti skaust hann upp á stjörnuhimininn með því að sigra í bæði tölti og fjórgangi og síðan kom hann hingað til lands síðast liðið vor til að kenna á námskeiði sem Félag tamningamanna hélt. Um sama leyti eru haldnir „Hestadagar í Garðabæ og tók Gundlach þátt í svokall- aðri „Toppsýningu“. Var hann þar með gæðinginn Tígul frá Holti sem margir kannast við frá Landsmótinu 1978 og ís- landsmótinu 1981. Hestar Valdimar Kristinsson Á ferð blaðamanns til Þýska- lands ok Hollands sl. september hitti hann Gundlach að máli og var eftirfarandi viðtal tekið í þeirri ferð. Var Gundlach meðal annars spurður um álit á Hestadögum, reiðmennsku íslendinga og fleira. En fyrst var hann beðinn að segja frá hesti sínum Skolla sem unnið hefur hug og hjörtu áhorfenda á hestamótum erlendis. Beita þurfti kröftum til að halda aftur af honum „Skolii var níu vetra þegar ég eignaðist hann og var hann þá mjög spenntur og kvíðinn og hafði greinilega orðið fyrir slæmri lífs- reynslu áður en hann komst í mín- ai hendur. Seinna komst ég að því að hann hafði lent í bílslysi þegar verið var að flytja hann á stórum bíl og lenti sá bíll í árekstri. Eftir þetta atvik hefur hann alltaf verið hræddur við stóra bíla. I byrjun vildi hann bara rjúka og var hann mjög ásækinn og lagðist þétt í tauma þannig að beita þurfti kröftum til að halda aftur af honum, en það mátti ekki heldur. Honum hafði alltaf verið riðið við stífan taum og orsakaði þessi taumstífni helti á öðrum aft- urfæti. Ég ráðfærði mig við dýra- lækni og sagði hann þessa helti stafa af andlegri vanlíðan en ekki að það væri eitthvað að honum í fætinum. Ég gerði mér strax grein fyrir því að ríða þurfti hestinum á feti en heldur gekk það illa til að byrja með og fór það svo að mánuðirnir urðu fjórir sem ég þurfti að ríða að mestu leyti á feti. Eftir þennan tíma gat ég farið að gefa honum tauminn og þar með var ákveðnu vandamáli rutt úr vegi og hægt var að hefja hina eiginlegu þjálfun með keppni sem aðalmarkmið. En ennþá kom heltin fram en þó að- eins þegar ég reið honum á yfir- ferðartölti og var ástæðan sú að þá vildi hann spennast upp. Hálfu ári fyrir Evrópumótið í Roderath hvarf þessi helti alveg og nú horfði ég bjartsýnn fram á næsta Evrópumót. Tel ég mig eiga góða möguleika á að endurtaka leikinn frá því í Roderath í fyrra. Þó geri ég mér ljóst að keppnin verður enn harðari þá en hún var í fyrra.“ — Geturðu úrskýrt nánar hversvegna þú reiðst fet í fjóra mánuði? „Ég varð að geta hvatt hestinn því annars er nær ómögulegt að stjórna taktinum og fá hann til að slaka á því hann var yfirspenntur. Þessi mikla fetþjálfun leiddi einn- ig til þess að nú hefur Skolli mjög gott fet og reynslan af þessari miklu fetþjálfun sannar gildi gangtegundarinnar í þjálfun og uppbyggingu á islenskum hest- um.“ — Hvað fékk þig til að eyða svo miklum tíma í hest sem í fljótu bragði séð virtist hálfruglaður? „Um leið og ég sá Skolla í fyrsta skipti gerði ég mér ljóst að hér var á ferðinni mikið efni. Hinsvegar uppgötvaði ég ekki hin miklu vandamál sem þurfti að yfirvinna svo kostirnir nýttust, fyrr en eftir að kaupin voru gerð svo það var ekki um annað að ræða en ganga götuna til enda.“ Skolli er undan hesti sem Svip- ur heitir og er sá frá Skörðugili en segja má að hann hafi ekki hlotið neina frægð fyrr en Skolli varð þekktur og í dag er Svipur einn af þremur vinsælustu stóðhestum Þýskalands, hinir eru Hrafn 737 frá Kröggóifsstöðum og Þór frá Sporz. Afkvæmi Svips eru nú seld háu verði þar ytra.“ Tala við hann eins og maður við mann „En svo við víkjum að Skolla sjálfum þá er hann mjög sjálf- stæður, jafnvel einþykkur, og þeg- ar sá gállinn er á honum fer ég bara af baki og teymi hann heim. Þegar hann aftur er í góðu skapi sem er algengara er hann mjög opinn og næmur. Það hefur oröið mikil breyting á honum í allri um- gengni og má segja að hann sé orðinn eðlilegur hvað það varðar, áður var hann viðkvæmur og tor- tryjjginn. Ég lít orðið meira á Skolla sem
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.