Morgunblaðið - 27.03.1985, Qupperneq 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, MIDVIKUDAGUR 27. MARZ 1985
Morgunbla&iA/ Bjarni
Þessir voru á vaktini, taliö frá vinstri: Aöalsteinn Bernharðsson, sem ennfremur er
þekktur sem hlaupari, Vörður Traustason, Ólafur Ásgeirsson aöstoöaryfirlögreglu-
þjónn, Karl Kristjánsson, Gunnar Randversson varðstjóri og Björn Snorrason.
Hér er Gísli við hluta af flóknum jaröskjálftamaelabúnaði, en búnaðurinn tekur
nokkuð rými í kjallara lögreglustöðvarinnar.
Hér er allt tilbúið, ef grípa þarf til neyðarráðstafana. Gfsli ólafsson f stjórnstöð
Almannavarna á Akureyri.
Hluti veðurathugunarbúnaðarins, en lögreglan annast mælingar á þriggja klukku- Gunnar Randversson og Jón Valdimarsson í móttökunni.
stunda fresti allan sólarhringinn.
Sólarhríngseftirlit með mannlífí og veðri á Akureyri:
Hvergi betra að vera lögregluþjónn
— segir aðstoðaryfirlögregluþjónninn, Ólafur Ásgeirsson
LÖGREGLAN á Akureyri gegnir
fleiri hlutverkum en að gæta laga
og réttar f höfuðstað Norðurlands
og nágrenni. Fyrir utan húsakynni
lögreglunnar við Þórunnarstræti
gefur að líta veðurmælingabúnað
og inni í lögreglustöðinni sjálfri
eru, auk fleiri tækja og búnaðar til
veðurmælinga, fullkomnustu jarð-
skjálftamælar á landinu, að sögn
Gísla Ólafssonar fyrrum yfirlög-
regluþjóns á Akureyri. Hann er
kominn á eftirlaun sem slíkur og
er nú starfsmaður Almannavarna
og hefur auk þess eftirlit með
jarðskjálftamælunum.
Við litum inn á lögreglustöð-
ina fyrir skemmstu. Fyrsta hitt-
um við þá Gunnar Randversson
varðstjðra og Jón Valdimarsson
lögreglumann i móttökuher-
bergi. Þeir sögðu að rólegt væri á
vaktinni og gaf Gunnar sér tíma
til að ganga með okkur um hús-
næðið. Hann sagði að lögreglan
hefði annast veðurathuganir allt
frá árinu 1940 og sýndi okkur
m.a. veðurmælingatæki í her-
bergi inn af móttökunni. Eins og
á öðrum veðurathugunarstöð-
vum fylgist lögreglan með úr-
komu, hita, skýjafari og fleira.
Veðurathugun fer fram á
þriggja klukkustunda fresti all-
an sólarhringinn. Gunnar sagði
að áður hefði næturvarzlan á
símstöðinni annast þetta, en
þegar sú varzla hefði lagst niður
hefði lögreglustöðin orðið fyrir
valinu þar sem sólarhringsvakt
er.
Tilraun til að koma á
fót kvennafangelsi
Lögreglustöðin á Akureyri er
rammger bygging og eins og í
öllum slíkum byggingum er þar
að finna mannheldar geymslur.
Fangageymslur þessar hafa hýst
fanga í langtímavistun og var
m.a. gerð tilraun fyrir nokkru til
að koma þar á fót kvennafang-
elsi. Dvöldust þar tvær konur
um tíma að sögn Gunnars en lík-
aði illa vistin og voru þær fluttar
á brott.
f kjallara byggingarinnar
hittum við fyrir Gísla Olafsson
fyrrverandi yfirlögreglumann á
Akueyri. Hann gegnir nú fram-
kvæmdastjórastarfi hjá Al-
mannavörum á Akureyri, en í
kjallaranum er m.a. stjórnstöð
Almannavarna fyrir þetta
landsvæði, sem Gísli sýndi
okkur. Þar leit allt út fyrir að
vera tilbúið, ef til neyðarútkalls
kemur. Á stóru borði eru fimm
símar, hver í sínum lit; einn
fyrir hvern stjórnarmann Al-
mannavarna, en þeir eru: bæjar-
stjórinn, slökkviliðsstjórinn,
héraðslæknirinn, bæjarfógetinn
(þ.e. lögreglustjórinn) og bæjar-
verkfræðingur. Uppi á vegg eru
símar með beinum línum til
veigamestu staða í bænum, svo
sem sjúkrahúss, slökkvistöðvar
o.s.frv. f stjórnstöð fyrir framan
stjórnarherbergi Almannavarna
eru þrjár fjarskiptastöðvar, sem
í gangi eru allan sólarhringinn.
Hvað er það svo sem almanna-
varnaáætlun Akureyrar gerir
ráð fyrir að fyrir geti komið?
Gisli nefndi sem dæmi að á
fjórða áratug þessarar aldar
hefðu orðið harðir jarðskjálftar
á Dalvík, en stór jarðsprunga
liggur þar þvert yfir. Hann sagði
Akureyrarbæ í útjaðri þessa
skjálftabeltis. Gísli sagði enn-
fremur að meðal verkefna Al-
mannavarna væri að fylgjast
með ýmsu, svo sem hvar hafa
mætti upp á ákveðnum mönnum
á hverjum tíma. Almannavarnir
hefðu upplýsingar um að birgðir
hjá Iðunni af ullarteppum væru
um 500 stk. á hverjum tíma
o.s.frv.
Gísli hefur auk starfsins fyrir
Almannavarnir umsjón með fyr-
irferðarmiklum jarðskjálfta-
tækjabúnaði í kjallara lögreglu-
stöðvarinnar. Hann sagði þenn-
an búnað þann fullkomnasta á
landinu og undir yfirumsjón
jarðvísindadeildar Veðurstofu
fslands.
Útburðarmálið eftir-
minnilegast
Við kvöddum Gísla og héldum
upp á efri hæð lögreglustöðvar-
innar. Þar sat ólafur Asgeirsson
aðstoðaryfirlögregluþjónn bak
við hlaðið skrifborð af lögreglu-
skýrslum, sektarmiðum og öðru
því sem embættinu tilheyrir.
Hann hóf máls á því að papp-
írsbunkarnir væru ekki alltaf
svo stórir. Við spurðum hann
hvernig væri að vera lögga á Ak-
ureyri. „Ég hef alltaf sagt að ef
menn vilja á annað borð vera
lögregluþjónar þá sé hvergi
betra að vera en hér á Akureyri.
Akureyringar líta mjög jákvæð-
um augum á lögregluna — sem
hluta af þeim sjálfum. Hér er
fátt um vandræði. Eftirminni-
legasta málið í augnablikinu er
útburðarmálið fræga, en það
tókst að afgreiða í rólegheitun-
um, þó reynt hefði verið á alla
lund að klekkja á lögreglunni. Af
stærri málum þá var hér framið
morð árið 1975. Að vísu var það
mjög óhugnanlegt en upplýstist
strax.“
Á efri hæðinni hittum við
einnig Vörð Traustason, en á
Akureyri eru nú starfandi tveir
rannsóknalögreglumenn. Vörður
hefur yfirumsjón með umferð-
arkennslu í skólum. „Já, það er
ég sem kenni börnunum allt um
rauða karlinn og þann græna,"
sagði hann hlæjandi. Þeir Gunn-
ar og ólafur sýndu okkur í lokin
lítinn samkomusal, sem nú er
notaður sem dómshús. Þeir
sögðu að salur þessi hefði m.a.
verið notaður „hér um árið“ við
að kenna lögregluþjónum Akur-
eyrarbæjar danslistina og Ólaf-
ur sagði kímileitur, að sú
kennsla hefði áreiðanlega stuðl-
að að betri samskiptum lögregl-
unnar við íbúana.
Eftir að hafa fengið leyfi til að
taka mynd af vakthafandi lög-
regluþjónum utan við lögreglu-
stöðina kvöddum við þessa alúð-
legu verði laganna og héldum út
í umferðina. — F.P.