Morgunblaðið - 18.04.1985, Blaðsíða 49

Morgunblaðið - 18.04.1985, Blaðsíða 49
MORGUNBLADIÐ, FIMMTUDAGUR 18. APRÍL 1985 49 TIMABÆRAR ATHUGASEMDIR Staðreynd og saga — eftir Stefán Snævarr I’m gonna bring your playhouse down. Graham Parker and the Rumours. Á síðustu öld var sagnfræði tískufag í Þýskalandi og engin takmörk fyrir því hvað þarlendir töldu sig geta lært af sögunni. Friedrich Nietzsche, sá mikli hörgaspillir, var hreint ekki á því máli, enda að jafnaði ósammála síðasta ræðumanni. Honum þótti lítið til sögu koma og var helst á því að sögugrúsk lamaði viljaþrek manna. En Nietzsche var hrópandi í eyðimörkinni og hefur sjálfsagt hugsað með söknuði til sautj- ándu aldarinnar því á þeim tíma naut sagnfræði lítillar hylli. Heimspekingurinn Malebranche, sem var á dögum sextánhundr- uðogsúrkál, sagði að meira vit væri í einu eðlisfræðilögmáli en í öllum sagnfræðiritum saman- lögðum. Malebranche sannaði í eitt skipti fyrir öll að söguþekk- ing er einskis virði: Adam Evu- maður var fullkominn og þar af leiðandi alvitur. En af eðlilegum ástæðum vissi hann ekkert um sögu, þar af leiðir að söguþekk- ing er ekki alvöru þekking. Seint verða íslendingar sam- mála þeim Malebranche og Nietzsche um þessi mál enda sagnfræði hálfgildings trúar- brögð í vissum kreðsum hérlend- is. Ekki eru íslendingar haldnir þeirri tevtónsku áráttu að smíða hátimbruð heimspekikerfi úr sögunni og sagði mætur maður að íslendingar vissu meira um sögu sína en þeir skildu. Sagn- fræði er íslendingum það sama og annálar. Staðreynd og túlkun Upp er risinn flokkur manna sem ætlar að lækna íslensk ungmenni af vinstrivillu og þjóð- rembuleysi með annálastunguað- fcrðinni. Þeir vilja sem sagt kenna sögu með gamla laginu, láta nemendur læra þurra runu af staðreyndum rétt eins og þessi aðferð sé til þess fallin að auka áhuga skólafólks á sagn- fræði. Annálastunguaðferðin er stundum varin þeim rökum að hún byggi á staðreyndum einum saman, ekki túlkunum. En er hægt að halda staðreyndum og túlkunum aðgreindum? Nietszche kallinn sló því föstu að ekki eru til staðreyndir, að- eins túlkanir. Heimurinn er heild túlkana, ekki staðreynda, svo snúið sé út úr Wittgenstein. Þessi kenning er ekki næstum því eins vitlaus og hún hljómar. Ýmsir fræðimenn eru þeirrar skoðunar að ekki tjói að tala um staðreyndir nema í ljósi tiltek- inna túlkana, kenninga eða hugtakakerfa. Þeir segja að eng- in þekking á staðreyndum geti verið forsendulaus, menn sjá að- eins frá sjónarhorni. Einn þessara fræðimanna er heimspekingurinn Karl Popper sem verður að ómerkilegum lummupósitívista I meðferð ís- lenskra hægrimanna. En Popper er margt til lista lagt og kemur með skemmtilegt dæmi um það hvernig hugtök sníða þekking- unni stakk: Athuganir á reglu- legum hreyfingum himintungla hafa ákveðnar skilgreiningar á hugtökunum „reglulegt" og „óreglulegt" að forsendu. Regla og óregla eru mannasetningar, þær liggja ekki i hlutarins eðli. Og það er ekki úr vegi að efla þessa kenningu rökum með að- stoð meistara Max Weber: „Það er ekki til nein hlutlæg greining á menningarlífi sem er óháð sér- „Annálastunguaöferð- in byggir á rökleysum einum saman, fylgj- endur hennar eru skottulæknar af verstu gerð. Þeir eiga það sammerkt með mörg- um marxistum að líta á söguna eins og dauðan hlut sem bara bíði eftir því að láta mæla sig á alla enda og kanta.“ stökum og „einhliða" huglægum sjónarhornum." Það er fleira milli himins og jarðar en raunspekina þína dreymir um, Hannes. tslenskir lummupósitívistar misþyrma kenningum Webers og Poppers og sjá ekki andpósitívíska þátt- inn í hugsun þeirra beggja. En segjum nú að þessar kenn- ingar eigi ekki við rök að styðj- ast og líta beri á heiminn sem heild staðreynda, ekki túlkana. En jafnvel þótt svo sé stendur vísindamaðurinn frammi fyrir þeim vanda að velja úr þeim ótölulega grúa staðreynda sem heimurinn býður upp á, því lífið er stutt, vísindin löng. Söguleg staðreynd Hyggjum nú að hugtakinu „söguleg staðreynd". Af hverju lýsir staðhæfingin „Cæsar fór yfir Rúbíkonfljót" sögulegri staðreynd en ekki staðhæfingin „þúsundir þræla fóru yfir Rúbík- onfljót"? Því er fljótsvarað: Fyrri stað- hæfingin vísar til sögulegrar staðreyndar í krafti ákveðinna hugmynda um gang sögunnar sem tjá má í staðhæfingum á borð við „mikilmenni skapa sög- una“, „stjórnmálaviðburðir marka rás sögunnar" o.s.frv. Til eru þeir sem telja pólitíska viðburði gárur einar á yfirborði hins mikla fljóts mannkynssög- unnar. Frá þeirra sjónarhorni séð eru staðreyndir um efna- hagslíf og/eða menningu mikil- vægari en staðreyndir um stjórnmál. Þetta viðhorf er alls ekki bundið við marxisma, Annálaskólinn franski beinir sjónum sínum að daglegu amstri fólks á liðnum tímum og skeytir Annálastunguaðferðin byggir á rökleysum einum saman, fylgj- endur hennar eru skottulæknar af verstu gerð. Þeir eiga það sammerkt með mörgum marx- istum að líta á söguna eins og dauðan hlut sem bara bíði eftir því að láta mæla sig á alla enda og kanta. Sagnfræði og ættjarðarást Stefán Snævarr litlu um kónga og keisara. Þeir annálamenn eru uppteknir af sögu „hugsanahátta" („mentalít- eta“) og bera því ekki nafn með rentu. Sjálfur hallast ég að þeirri skoðun að athæfi kónga og keis- ara verði ekki skýrt nema mið sé tekið af menningar- og hagsögu. Og ég er þess fullviss að skiln- ingur á sögu er nauðsyn, ekki lúxus. Við túlkum söguna hvort sem okkur líkar betur eða verr, „þeim var ekki skapað nema að skilja," segir skáldið. Að lokum vil ég fara fáeinum orðum um sögukennslu og áróð- ur. Ilvernig í ósköpunum stend- ur á því að þeir sem hæst gala um hlutlausa kennslu skuli jafn- framt krefjast þess að sögu- kennsla glæði ættjarðarást með nemendum? Það gefur augaleið að kennsla sem beinist að þessu marki er jafn hlutdræg og sú kennsla sem beinist að því að gera nemendur að sósíalistum. Það má vel vera að þjóðernisstefna sé góð stefna en hún er jafn lítið hlutlæg hvað sem því líður. Það er eins og þetta fólk hugsi eitthvað á þessa leið: „Okkar gildismat er gott, hlutleysi er gott, þar af leiðandi er okkar gildismat hlutlaust." Máninn er úr grænum osti og hringurinn ferhyrndur. Meira er ekki að segja — að sinni. Ilöfundur stundar heimspeki og skáldskap. Nýjasta Ijóðabók hans heitir Greifinn af Kaos. Yta9*aUP SKetfunn' •nqa 09 áv'san'r a\\ao so'a ert e' \PU ^«enQ\b hetta 9eWrV reVndar 9 óKeVP'5 . hér aðgaoQ ööum. GrensásútttJ^. ^KureS&arúV>bú' EÁðistorg' jnn' m Iðnaðarbankinn , i i ; j i , . $ i » t ** i i i r. I A . 1 1 I M i
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.