Morgunblaðið - 20.04.1985, Blaðsíða 36

Morgunblaðið - 20.04.1985, Blaðsíða 36
36 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 20. APRlL 1985 Minning: Gestur Vigfússon ' frá Skálmarbœ Fæddur 9. aprfl 1914 Dáinn 12. aprfl 1985 Betri þóttu handtök hans heldur en nokkurs annars manns. (Örn Arnar.) Hinn 12. apríl sl. varð Gestur Vigfússon bóndi í Skálmarbæ, Álftavershreppi, bráðkvaddur við vinnu sína. Stóð hann uppréttur og keikur við störf er dauðinn fór ' ~9 að. Var slíkur dauðdagi í samræmi við skapferli hans og óskir. Gestur var ekki hneigður fyrir bið eða hálfverk væru verídok tiltæk. Gestur var borinn og barnfæddur í Skálmarbæ í Vestur-Skafta- fellssýslu og voru foreldrar hans hjónin Vigfús Gestsson frá Ljót- arstöðum í Skaftártungu og Sig- ríður Gísladóttir frá Gröf í sömu sveit. Var hann því Skaftfellingur í húð og hár. Stóðu að honum hin- ar bestu og traustustu ættir. Var m.a. afkomandi Sveins Pálssonar, landlæknis, sem var langalangafi hans í móðurætt. Foreldrar Gests fluttu að Skálmarbæ 1911 og bjuggu þar alla búskapartíð sína. Vigfús, fað- ir hans, andaðist 13. apríl 1949 og bjó Sigríður, móðir Gests, eftir það í Skálmarbæ með sonum sín- um, Gísla, Gesti og Jafet til dauðadags hennar 21. júlí 1977, en eftir það hafa þeir bræður búið þar einir, allir ókvæntir. Fram til ársins 1930 stundaði Gestur einvörðungu búskap, en frá þeim tíma vann hann mikið utan heimilis, fyrstu tuttugu og þrjú árin við vega- og brúargerð á sumrin, en frá 1953 til dauðadags starfaði hann mikinn hluta ársins við byggingarvinnu hér í Reykja- vík. Var þó alltaf fyrir austan um túnaslátt og á haustin í sláturtíð. I frístundum gerði hann sér margt til gamans, enda félagslyndur og eftirsóttur félagi. Hann var vel íþróttum búinn, glímdi m.a. mikið á yngri árum og var sigursæll. Hestamaður var hann ágætur og átti verðlaunagæðinga. Einnig spilaði hann og tefldi sér og öðrum til óblandinnar ánægju. Og Gestur var svo skemmtilegur, fyndinn og hispurslaus, að í návist hans þreifst engin sút. Gestur kvæntist aldrei, en um átta ára skeið bjó hann með Pál- ' • ínu Katrínu Magnúsdóttur frá Sandaseii, Meðallandi, og eignuð- ust þau eina gjörvulega dóttur, Kolbrúnu, f. 28. ágúst 1950. Eru dótturbörn Gests þrjú: Sigríður 15 ára, Magnea Kristín, 12 ára, og Örvar Gestur, 9 ára. Þau eru öll mannvænleg og voru afa sínum til yndisauka. Hjálmar Gunnarsson, hálfbróðir Kolbrúnar, og fjöl- skylda hans var Gesti einnig kær sem eigin börn. Eins og ég hefi áður drepið á var Gestur manna glaðbeittastur, garpur að hreysti og líkamsburð- um, kappsfullur og höfðingi í lund. Snar þáttur í eðli hans var hversu hann var hjálparfús og hjálpar- snöggur. Hann dró aldrei til morg- uns að vinna verk, sem unnt var og þörf á að ljúka í dga. Allir, sem höfðu af honum nokkur kynni sakna hans sárt og finna, hversu mikið skarð er fyrir skildi, þegar burtkallaður er slíkur heiðríkj- unnar drengur sem hann var. Gestur verður jarðsunginn að Gröf í Skaftártungu í dag, en þar hvíla einnig foreldrar hans. Ég og fjölskylda mín þakka Gesti af alhug vináttu og ánægju- ríkar samverustundir og biðjum honum blessunar á öllum tilveru- stigum. Kolbrúnu, dóttur hans, barna- börnum og öðrum nánustu ástvin- um vottum við innilega samúð. Barði Friðriksson Föstudaginn 12. apríl siðastlið- inn varð Gestur Vigfússon frá Skálmárbæ í Álftavershreppi bráðkvaddur á vinnustað. Enda þótt Gestur væri af léttasta skeiði kom andlát hans þeim á óvart, sem þekktu hann. Lífskraftur hans og orka virtist slík, að flest- um mun hafa fundist, að maður- inn með ljáinn hlyti að láta hann óáreittan langa hríð enn. Gestur Vigfússon fæddist 9. apríl 1914. Foreldrar hans voru hjónin Vigfús Gestsson bóndi í Skálmárbæ og kona hans Sigríður Gísladóttir frá Gröf í Skaftár- tungu. Þau hjón eignuðust þrjá sýni, Gísla, sem er elstur þeirra bræðra, Gest, sem nú er kvaddur, og Jafet, sem er yngstur þeirra bræðra. Gísli og Jafet lifa báðir bróður sinn og eru þeir búsettir á föðurleifð sinni, í Skálmárbæ. Vigfúsi föður þeirra kynntist ég ekki, en hann mun hafa verið vaskur maöur og búhöldur góður. Sigríði Gísladóttur kynntist ég háaldraðri. Hún var góðhjörtuð kona, gestrisin og höfðinglunduð. Hún var mjög barngóð og hænd- ust börn og málleysingjar mjög að henni. Gestur Vigfússon erfði ýmsa af bestu eiginleikum móður sinnar. Gestur Vigfússon verður mjög minnisstæður öllum þeim, sem kynntust honum. Hann var gædd- ur einstökum lífskrafti og lífs- fjöri. Frá honum stafaði orku og smitandi glaðværð. Hann var hár maður vexti, sterklegur, fasmikill og sópaði jafnan að honum, hvar sem hann fór. Aldurinn bar hann vel og virtist Elli kerling vinna lítt á honum. Gesti var lognmolla lítt að skapi. Hann var hreinskiptinn og sagði jafnan hug sinn allan, hvort sem viðmælendum hans lík- aði betur eða verr. Hann skóf sjaldnast utan af hlutunum og hafði gaman af að taka djúpt í árinni, ef svo bar undir. Jafnan var þó grunnt í glettni og gaman- semi og hygg ég, að hann hafi aldrei viljað meiða menn og aldrei lagt illt til nokkurs manns að fyrra bragði. Hann hélt fast við skoðanir sínar og hvikaði hvergi frá þeim ef hann taldi sig hafa á réttu að standa. Honum féll það þungt ef réttu máli var hallað eða svikum og prettum beitt og sótti rétt sinn væri þess nokkur kostur. Það kom oft fyrir, að við værum ósammála og vildi hvorugur láta ( minni pokann. Þrátt fyrir það bar aldrei skugga á vináttu okkar og ég minnist þess ekki, að við höfum nokkru sinni skilið ósáttir. Alla starfsævi sína vann Gestur erfiðisvinnu. Hann var hamhleypa til allra verka og með afbrigðum viljugur og ósérhlífinn. Hann kom sér því hvarvetna vel, þar sem hann lagði hönd að verki. Mörgum mun hann hafa rétt hjálparhönd við húsbyggingar og annað, að loknum ströngum vinnudegi, og munu vinnulaunin oft hafa verið létt í vasann. Hjálpsemi við kunn- ingja sína var honum svo í blóð borin, að hann hafði sjaldnast orð á því, þótt hann legði mönnum lið. Mestan hluta starfsævi sinnar starfaði Gestur hér í borginni. Hann var gefinn fyrir margmenni, og ys og þys borgarinnar og iðandi mannlíf þéttbýlisins átti vel við hann. Samt náði hann aldrei að festa rætur til fulls í borginni. Á sumrin og á frídögum, þegar færi gafst, hélt hann í átthagana, heim í Skálmárbæ, og lagði þar hönd á plóginn við bústörfin með bræðr- um sínum. Gróandi sveitarinnar og ys og þys borgarlífsins áttu jafnsterk ítök f honum. Gestur Vigfússon var gefinn fyrir fólk. Hann átti marga vini og kunningja og reyndist trú vinur vina sinna. Hann rækti vel vinátt- una og var víða aufúsugestur. Hann var ætíð ræðinn, þar sem hann kom. Hann gat verið hrókur alls fagnaðar á gleðistund og hafði mikið yndi af að stíga dans og grípa í spil. Hann var jafnan boð- inn og búinn að aðstoða jafnt kunningja sem sina nánustu og barngóður var hann mjög. Hann verður eftirminnilegur öllum þeim, sem höfðu kynni af honum, og margur mun sakna hans. Gestur Vigfússon var gæfumað- ur í einkalífi sínu, því hann átti eina dóttur barna og þrjú efnileg barnabörn, sem voru honum afar mikils virði. Barnabörnin hænd- ust mjög að afa sínum og samband Gests og dóttur hans var ætíð mjög náið og gott, þótt ekki ríkti nein lognmolla í daglegum sam- skiptum þeirra. Fóstursyni sínum, Hjálmari Gunnarssyni, reyndist Gestur jafnan vel, og hygg ég, að Hjálmar og fjölskylda hans hafi haft mik- inn styrk af Gesti. Ég bið Guð að styrkja dóttur Gests og dóttur- börnin, missir þeirra er vissulega ipikill og sár. Það verður þeim þó til huggunar, að í huga þeirra, sem kynntust Gesti Vigfússsyni mun ætíð lifa góð minning um mætan og eftirminnilegan mann. Vini mínum bið ég góðrar heim- komu. Böðvar Jónsson Föstudaginn 12. apríl síðastlið- inn lést Gestur Vigfússon, Skálm- arbæ, Álftaveri. Gestur fæddist 9. apríl 1914 og var því nýorðinn 71 árs þegar hann varð bráðkvaddur í vinnu sinni. Það kom yfir okkur sem reið- arslag að hann sem leit út svo stálhraustur og glaður væri nú allur. Ég ætla nú með nokkrum orðum að minnast þessa vinar míns sem aldrei mun gleymast. Gestur var hörkuduglegur, ósérhlífinn og laginn verkmaður. Hann vann lengst af við járna- bindingar og almenna byggingar- vinnu hér í Reykjavík á vetrum. Frá árinu 1953 vann hann fyrst hjá Magnúsi Árnasyni múrara- meistara til ársins 1968, eftir það hjá BSAB-byggingarfélagi og nú síðast við byggingu elliheimilis í Seljahverfi. A sumrin var Gestur alltaf austur í Skálmarbæ við búskapinn. Eins fór hann þangað um stórhátíðir, nú síðast um páska, og oft um helgar til að taka til hendinni með bræðrum sínum þeim Gísla og Jafet sem búa í Skálmabæ og bjuggu þar með Gesti frá því faðir þeirra lést 1949 en hann hét Vigfús Gestsson. Móðir þeirra hét Sigríður Gísla- dóttir og bjó hún með þeim þar til hún lést 1977. Eftir það hafa þeir þrír búið í Skálmarbæ og var Gesti búskapurinn hugleikinn og átti hann oft góða gæðinga, til dæmis Kol, sem vann til verðlauna á kappreiðum og hélt Gestur mik- ið upp á hann. Gestur á eina dóttur, Kolbrúnu, sem hann eignaðist 28. ágúst 1950 með sambýliskonu sinni Pálínu Katrínu Magnúsdóttur. Kolbrún á þrjú börn sem voru afa sínum til mikils yndisauka og eftirlæti hans. Einnig gekk hann Hjálmari Gunnarssyni, syni Pálínu, í föð- urstað, og var mikill kærleikur á milli þeirra og konu Hjálmars, Sjafnar Jóhannsdóttur, og þeirra barna. Pálína og Gestur slitu sam- vistir. Hann er orðinn stór hópurinn af börnum sem hafa dvalið hjá þeim bræðrum á sumrin og hafa þau öll tengst þeim órofa vináttuböndum og ekki gleymt þeim dýrmæta skóla og umhyggju sem þau hlutu í Skálmarbæ. Gestur hafði gaman af að tefla og tók þátt í taflmótinu með góð- um árangri enda góður taflmaður. Ekki var síður gaman að heyra lýsingar hans af þeim orustum. Við Gestur tefldum oft og lengi og nutum þess vel. Gestur var glaður á góðri stund, eftirminnanlegur, hispurslaus og ófeiminn. Hann hafði gaman af að segja frá og lýsa skoðunum sinum þannig að fólk tók eftir og naut hann þess að gefa hlutunum þau nöfn að hlátur og kátínu vektu. Gestur var mann- blendinn og hafði mikla ánægju af félagsvist sem hann tók þátt í allt- af þegar hann var hér í Reykjavík. Eins þótti honum gaman að dansa og stundaði því gömlu dansana af kappi og veit ég að hann átti marga vini úr þeim félagsskap. Vini sem hann heimsótti og komu til hans er þeir áttu leið um Álfta- ver. Það var ekki óalgengt að bekk- urinn í baðstofunni í Skálmarbæ væri þéttsetinn og menn nytu rausnarskap þeirra bræðra. Þar voru málin rædd umbúðalaust og leyndi sér ekki hve Gestur átti erf- itt með að þola það sem hann kall- aði órétt. Gekk það því mjög nærri honum, svo mjög að hann var ekki samur maður á eftir, þegar hann fékk lok í landamerkjadeilu á síð- asta ári. Þau málalok gat Gestur ekki sætt sig við og vann að því að reyna að taka þau upp. Við hjónin sendum okkar inni- legustu samúðarkveðjur til Kol- brúnar og barna hennar sem nú hafa misst föður og afa, Hjálmars og fjölskyldu sem nú syrgja fósturföður og afa. Einnig Gísla og Jafets sem sjá á eftir elskuðum bróður svo og öðrum sem misst hafa góðan vin og frænda. Við sjáum á bak góðum vini. Guð varðveiti minningu hans. Grétar og Dóra I þessari minningargrein ætlum við að minnast Gests Vigfússonar sem var okkur mikill og góður vin- ur. Frá því við munum fyrst eftir okkur hefur Gestur gamli verið fastur gestur á heimilinu, alltaf jafnhress og jákvæður í allra garð. Barngóður var hann og það var honum einkar lagið að setja sig í spor annarra enda höfum við allt- af hvert á sinn hátt litið á Gest sem jafnaldra. Alltaf hafði hann tíma til þess að spjalla við okkur og svara spurningum okkar. Eng- inn maður hefur haft eins mikil áhrif á okkur enda litum við á hann sem afa. Þeim skemmtilegu stundum sem við nutum samvist- um við Gest okkar verður aldrei gleymt. Hann á stóran hlut í okkur öllum. Að hafa fengið að kynnast Gesti, þessum einstaka manni, og umgangast hann er okkur ómetanlegur fjársjóður. Nú er Gestur farinn og við sjá- um hann aldrei aftur. Aldrei framar verður hurðinni hrundið upp og kallað inn um gættina: „Er einhver heima hér á þessum bæ?“ En minningin lifir í hjörtum okkar og allra sem kynntust hon- um. Það er mikill missir í þessum einstaka manni og söknuður býr í brjóstum okkar allra. Guð blessi alla aðstandendur Gests og vini. Þeim sendum við okkar innilegustu samúðarkveðj- ur. Guð blessi minningu Gests. Systkinin, Hléskógum 4 . ' ——■—i ■" 1 ■ ii .i. ..... smáauglýsingar — smáauglýsingar — smáauglýsingar — smáauglýsingar Bandarískur vel stæður lögfræðingur frá Wisconsin, einhleypur á fimmtugsaidri, hefur áhuga á aö skrifast á viö einhleypa ein- stæöa, íslenska stúlku um þrí- tugt. Tilboö sendist augld. Mbl. merkt: .Fallegt heimili — 7777“. Dyrasímar — raflagnsr Gestur rafvirkjam., s. 19637. □ Gimli 59854227 - 2. □ EDDA 59854201330-3 Fíladelfía Aöalfundur Filadelflusafnaöar- ins fyrir áriö 1984 veröur haldinn i dag og hefst hann kl. 14.00 I stóra sal kirkjunnar. Eftir aöal- fundarstörf veröur boöiö til kaffi- drykkju. Safnaöarfólk er beöiö aö fjölmenna. FERDAFÉLAG ÍSLANDS ÖLDUGÖTU 3 SÍMAR11796 og 19533. Dagsferöir sunnudag 21. apríl 1. kl. 10.30 Skíöaganga úr Blá- fjöllum í Grlndaskörö. Gengiö í um 5 klst. Verö kr. 350. 2. kl. 13. Genglö frá Þríhnjúkum í Kristjánsdali. Létt gönguleiö í Reykjanesfólkvangi. Verö kr. 350. Brottför frá Umferöarmiö- stöðinni, austanmegin. Farmiöar viö bíl Frítt fyrlr börn i fylgd full- oröinna. Afh.: Gönguferö á Esju sumar- daginn fyrsta. Helgarferö i Tindfjöll 10.—12. mai. Kvöld- vaka 24. apríl. Björn Th. Björnsson segir frá Þingvöllum og sýnir myndir. Fíladelfía Almenn bænasamkoma I kvöld kl. 20.30. Bæn, lofgjörö og þakk- argjörö. KROSSINN ÁLFHÓLSVEGI 32 - KÓPAVOGI Samkomur á sunnudögum kl. 16.30. Samkomur á laugardög- um kl. 20.30. Bibliulestrar á þriöjudögum kl. 20.30. Kvenfélagasamband Kópavogs heldur opinn fund aö Hamraborg 1, Kóp. (sal Sjálfstæöisflokksins) kl. 14.00 i dag laugardag. Séra Agnes Siguröardóttir talar um æskulýösmál, börn úr Tónllstar- skóla Kópavogs leika á blokk- flautur og Kristín Viggósdóttir syngur meö pianóundirleik. Stjórnin. Dagsferðir sunnudag- inn 21. apr. kl. 13 Snókafell — Lambafellsgjáin. Létt ganga. Fjölbreytl göngu- land. Lambafellsgjáin er mlklö náttúruundur. Verö 350 kr. fritt f. börn m. fullorönum. Brottför frá BSl, bensínsölu, (í Hafnarfiröi v. klrkjug). Þórkötlustaöanes — Hraunsvik kl. 13 á sumardaginn fyrsta. Aðalfundur Útivistar veröur haldinn aö Hótel Sögu, hliöarsal, kl. 20.30 mánudags- kvöldiö 22. apríl. Venjuleg aöal- fundarstörf. Vorlerö út f óvissuna, helgar- ferö 3.—5. maí. Gist i húsi. Sumarleyfi í Austurriki 24. maí, 19 dagar. Gönguferö um falleg fjallahéruö í noröurhluta Austur- ríkis. Einnig dvöl í Vin og viö fjallavatniö Zell am See. Uppl. á skrifst. Lækjarg. 6a, siml 14606 (símsvari). Sjáumst. Feröafélagiö Utivist
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.