Morgunblaðið - 20.04.1985, Page 52

52 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 20. APRÍL1985
„HVERT er feröinni heitið?“
spuröi leigubílstjórinn þegar viö
stigum upp í bíl hans fyrir utan
aöalbrautarstöðina í miöborg
Sheffield rétt upp úr hádeginu é
öörum degi péska. „Middlewood
Road,“ var svaraö kokhraust. Bíl-
stjórinn ét upp eftir mér:
„Middlewood Road, gott og vel,
en gætiröu gefiö mér nékvasmara
heimilisfang?" „Æfingasvæði
Sheffield Wednesday,“ var svar-
aö um hasl. Þaö varð þögn í smé-
tíma en síðan spuröi leigubíl-
stjórinn aftur „Fyrirgefió forvitn-
ina en hvaö ætliö þiö aö gera
þangaó.“ „Hitta Sigga Jónsson,“
svaraöi ég. „Aha ... ég hef ekið
honum mörgum sinnum.“
Þar með uröu þáttaskil í slitróttu
samtali okkar Arna Ijósmyndara
viö bílstjórann. Fótbolti virtist hans
líf og yndi og hann fór strax aö
ræöa um hið góða gengi Sheffield
Wednesday í vetur. „Þaö eru nú
ekki öll liö sem geta státaö af sigri
á Anfield í vetur," sagöi hann og
vísaöi til 2—0 sigurs Wednesday á
meisturunum fyrr í vetur. Sem ein-
lægur aödáandi hinna rauöklæddu
gat ég ekki á mér setiö aö benda
honum á þá staöreynd, aö Liv-
erpool heföi tapaö 5 leikjum á
heimavelli í 1. deildinni í vetur —
ákaflega sjaldgæft þaö, þannig aö
þrátt fyrir gott gengi „Uglanna",
eins og Wednesday-liöiö er gjarn-
an kailaö á meöal áhangenda
sinna var afrek þeirra á Anfield
ekki einstætt. Þaö sljákkaöi aöeins
í kappanum viö þetta en hann var
fljótur aö finna nýjan flöt á málinu
•Siguróur Jónsson meö boltann í leik meö varaliöi Sheffield Wed. gegn Blackburn.
MorgunblaðiA/Árni Árnaaon
Sigurður Jónsson er orðinn
vinsæll og vel þekktur í Sheffield
og fór aö tala um hversu frábær
Howard Wilkinson væri. Þannig
leiö tíminn í sífelldu tali um Wedn-
esday og áöur en varöi vorum viö
komnir aö æfingasvæðinu, sem er
örskammt frá sjálfum aöalleik-
vanginum.
Ekki sála
Þegar út úr bílnum var komiö
vakti þaö athygli okkar, aö ekki var
sálu aö sjá viö æfingasvæöiö.
Venjulega hefur maöur séð tugi,
jafnvel hundruö áhangenda, fylgj-
ast með æfingum stórliöanna, en
hjá Wednesday voru engir utan við
nema ungur strákur meö pabba
sínum. Þeir fóru eftir aö Gary
Shelton haföi gefiö þeim eigin-
handaráritun í sérstaka bók til
slíks brúks. Er viö spuröumst fyrir
um hvers vegna þarna væri ekki
aö sjá neina áhangendur liösins
var okkur tjáö, aö slíkt tíökaöist
ekki hjá Sheffield Wednesday, og
hefði ekki veriö frá því Wilkinson
tók viö. Hann vildi að sínir menn
fengju aö æfa í friöi til þess að
raska ekki einbeitingunni.
Æfingin, sem viö fylgdumst
meö, var ekki löng og henni iauk
um kl. 14.30. Stór hluti æfingarinar
fór í aö æfa fyrirgjafir, þar sem
gefiö var fyrir og leikmenn áttu aö
skjóta á feröinni. Gamalkunn æf-
ing en aldrei of oft notuö. Loka-
punkturinn í æfingunni var nokkuö
tryllingsleg útgáfa af einskonar
„siöasta“-leik, þar sem notaöir
voru fjórir boltar á meðal leik-
mannanna 16. Síöan hljóp hver
sem betur gat og öskrin og óhijóö-
in sem fylgdu voru mikil. Eftir lát-
laus hlaup í 20 mínútur var æfing-
unni slitið og leikmenn gátu leyft
sér aö slappa aöeins af og fóru
síöan í baö.
Sólguðinn
Þaö var létt yfir mönnum á æf-
ingunni þrátt fyrir slæmt tap, 0—3,
gegn Aston Villa í leik í 1. deildinni
á laugardeginum. Mike Lyons,
leikreyndasti maöur liösins, sem
lék 390 deildarleiki meö Everton á
sinum tima og er nú fyrirliði „Ugl-
anna", geröi að gamni sínu við
Sigga Jóns. „Hvernig hefur íslenski
sólguöinn þaö?" spuröi hann og
hló. Lyons er elsti leikmaöur
Wednesday-fiösins og þrátt fyrir
haröar og strangar æfingar á hann
i dálitlum vandræöum viö aö halda
sig réttu megin viö æskileg þyngd-
armörk eins og títt er um leikmenn
á þessum aldri. Siggi brosti bara
aö glettunum í honum en sagöi
okkur síöar, aö aöalspennan á
þriðjudögum í hverri viku væri i því
fólgin aö fyigjast meö þvi hvernig
Lyons kæmi út úr hinni vikulegu
vigtun. „Þaö er fljótt aö sjást á
honum ef hann hefur étiö fínan
mat alla helgina," sagöi Siggi og
hló.
Wilkinson gekk síöar til okkar
og spuröi hvort viö vissum til þess
aö hann væri farinn aö stunda sól-
bekki upp á síökastiö. Hann væri
oröinn undarlega brúnn. Þaö kom
allt heim og saman þvi Siggi haföi
síöustu daga notaö sér þá aö-
stööu, sem er á heimili hans í
Sheffield, glæsilegu húsi í Stann-
ington-hverfinu skammt frá Hills-
borough. Þar er nefnilega sólbekk-
ur. Þrátt fyrir tapiö gegn Villa, sem
reyndar var hiö versta í vetur, var
Wilkinson ekki svo óhress. „Viö
lékum ágætlega en hlutirnir gengu
bara ekki upp."
Eftir aö hafa rætt viö Wilkinson
dágóöa stund inni í herbergi hans í
húsinu, sem búningsaöstaöan er í
viö æfingasvæöiö, hittum viö
Sigga, sem var svo vinsamlegur aö
fórna meginhluta dagsins til þess
aö ræöa viö okkur og aka meö
okkur um borgina. Þegar út á bíla-
stæöiö kom rak okkur í rogastans
því á bílnum hans Sigga stóö: „Be
like Siggi Jonsson — drive with
Autofair." Autofair er fyrirtæki,
sem hefur lagt mörgum leik-
mönnum Wednesday til bíla. Siggi
hefur yfirráö yfir Ford Fiesta-bif-
reiö en kvartaöi helst undan hest-
aflaskorti undir húddinu. Ekki var
þó hægt aö merkja annað en hann
heföi búiö i Sheffield alla sína ævi
því hann ók um borgina af slíku
öryggi aö þaö var erfitt aö ímynda
sér, aö þar færi 18 ára islendingur,
sem heföi aðeins haft rúman mán-
uö til aö venjast vinstrihandar um-
feröinni i Bretlandi.
Eins og í lygasögu
„Þegar þú minnist á þetta þá er
auövitaö dálítið skrýtiö aö hugsa til
þess aö fyrir réttu ári lá ég á
sjúkrahúsinu uppi á Akranesi meö
slitin liöbönd í hné og var ekkert
allt of bjartsýnn. Það hefur ótrú-
lega margt breyst á þessu ári og
kannski er maóur ekki enn búinn
aö átta sig fyllilega á því aö vera
orðinn atvinnumaöur hjá einu af
sterkustu félögum Englands um
þessar mundir, Sheffield Wedn-
esday," sagöi Siggi Jóns er viö
ræddum viö hann eftir aö hafa
komið okkur notalega fyrir eftir
leikinn gegn Manchester United.
„Þegar maöur pælir í því þá er
þetta eins og í lygasögu," bætti
hann viö. „Væri ég enn heima heföi
maður kannski veriö aö leika á
mölinni í Litlu bikarkeppninni. I
staö þess kom ég inn á sem vara-
maöur i leik gegn Manchester Un-
ited meö Bryan Robson, Jesper
Olsen, Frank Stapieton og Gordon
Strachan innanborös."
Hröð atburðarás
Já, þaö er óhætt aó taka undir
þau orö Sigga aö atburöarásin hafi
verið ótrúlega hröö síöustu 12
mánuöi. Eftir aö hafa misst meiri-
hluta síðasta sumars úr vegna
slæmra meiösla, sem í mörgum til-
fellum geta oröiö mönnum fjötur
um fót ævilangt, voru víst fæstir
þeirrar skoöunar aö atvinnu-
mennskan biöi á næstu grösum.
Höröur Helgason, þjálfari Skaga-
manna, lagöi á þaö mikla áherslu
aö Siggi gæfi sér allan þann tíma,
sem hann þyrfti til þess aó ná sér
af meiðslunum, öðruvísi gengi
dæmiö ekki upp. Þaö þurfti þol-
inmæöi til þess aö halda aftur af
sér langt fram á sumar og láta ekki
freistast, aö mæta á æfingu, en
Siggi tók þátt í þeim þegar fullvíst
var talið aö þaö væri óhætt, fyrr
ekki. Allir þekkja framhaldið. Hann
tók örum framförum og var ótrú-
lega fljótur aö ná sér. Þegar komiö
var fram á haust átti hann ekki
langt í aö vera í sínu allra besta
formi. Frammistaóa hans dugöi til
þess aö hann fékk sæti í landsliö-
inu og eftir leikinn í Wales komst
fyrst skriöur á samningaviöræöur
viö Sheffield Wednesday.
Ótrúlegur fferíll
Þótt auövitaó séu þeir margir,
sem vita flest um feril Sigga, þá
veröur því ekki neitaö, aö hann á
sér enga hliöstæöu í íslenskri
knattspyrnusögu, og strákurinn er
ekki nema 18 ára! Hann var ekki
nema 15 ára og 297 daga gamall
þegar hann lék sinn fyrsta leik
gegn Breiöabliki í bikarkeppni KSÍ
sumarið 1982. Hann varö bikar-
meistari meö lA um haustiö, þá
enn aöeins 15 ára. Varö reyndar
16 nokkrum dögum siöar. Þetta
sama sumar lék hann meö lands-
liöum Islands, skipuöum leik-
mönnum 14—16 ára og 16—18
ára. Sumariö 1983 náöi Siggi svo
þeim einstæöa áfanga aö veröa
fyrstur íslenskra knattspyrnu-
manna til aö leika meö öllum 4
landsliöum Islands sama sumariö;
14—16 ára liöinu, 16—18 ára liö-
inu, liöinu skipuöu leikmönnum
undir 21 árs og svo A-landsliðinu.
Hann var aöeins 16 ára og 251
dags gamall er hann kom inn á
sem varamaöur fyrir Pétur Pét-
ursson i landsleik gegn Möltu þann
5. júní. Hann varó tvöfaldur meist-
ari meö lA þetta sama sumar og
aftur í fyrra. Hreint ótrúlega stjörn-
um stráóur ferill 18 ára gamals
knattspyrnumanns.
Ég spuröi Sigga aö þvi á þriöju-
dag hvaö heföi valdiö því aó hann
hefói veriö svo ákveðinn aö reyna
fyrst fyrir sér í Englandi.
„Þaö var eitt og annaö sem spil-
aöi inn í. Bæöi var þaó, aö mig
langaöi óskaplega mikiö til þess
aö veröa fyrsti íslenski atvinnu-
maóurinn í Englandi og svo hitt aö
ég haföi ágætt vald á enskunni.
Þaö heföi veriö miklu erfiöara aö
fara eitthvert á meginlandiö alger-
lega mállaus. Jú, gott og vel, þaó
eru meiri peningar í boði á megin-