Morgunblaðið - 09.07.1985, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 9. JÚLÍ1985
21
að láta búa til snjó í brekkurnar í
nágrenninu eða láta flytja hótel-
gesti daglega í aðalskíðalöndin. Þá
þurfti ég að leita mér allra upplýs-
inga um það hvernig hagkvæmast
væri að búa til snjó!
Mikið aðhald er í náminu þó það
sé að mörgu leyti sjálfstætt. Mikið
af verkefnum eins og ég nefndi áð-
an. Ólíkt því sem gerðist í Osló t.d.
og í sumum fögum hér heima, þar
sem lesið er í heilt ár og síðan
farið í próf. í þessum skóla er önn-
in 14 vikur og 4 kúrsar á önn.
Verkefnin eru 14 til 16, stór og
smá, og prófin eru 12. I lokin er
svo próf sem spannar allt saman.
Kennsla er ýmist í fyrirlestra-
formi eða unnið er að verkefnum í
litlum hópum. Fyrirlestrar í
grunngreinum geta verið fyrir allt
að 400 manns í einu og svo getur
maður fengið nánast einkakennslu
í öðrum greinum.
Mikið er af útlendingum í deild-
inni, alls staðar að, frá Thailandi,
Taiwan, Noregi, Kóreu og fleiri
löndum."
— Þú minnist þarna á við-
skiptafræði, ég ætlaði einmitt að
spyrja þig að því hvort námið væri
ekki frekar bindandi, t.d. miðað
við viðskiptafræði? Er um önnur
störf að ræða en hótelstörf?
„Námið eftir BA-próf byggir
meira á því að maður fari út í
ráðgjöf, kennslu, rannsóknir og
skipulagningu en bein hótelstörf.
Námið er 36 einingar til MS og þar
af eru ekki nema 18 einingar sem
krafist er að maður taki í hóteld-
eildinni. Með er hægt að taka hvað
sem er. Ég hef valið þær einingar
innan viðskiptadeildarinnar en
hún er mjög viðurkennd við þenn-
an háskóla. Með þeim bestu í
Bandaríkjunum."
— Þannig að þú gætir tekið að
þér annars konar viðskiptastörf
eða stjórnunarstörf?
„Já, flest viðskiptafræðistörf
sem lúta að þjónustu og þjónustu-
störfin í þjóðfélaginu eru orðin
svo mörg. Það er merkilegt með
þjónustuna, hún er oðruvísi en
önnur viðskipti að því leyti að ef
ég sel ekki herbergi í nótt eða
matinn í dag, þá get ég ekki geymt
það til haustsins og selt á útsölu.
Það er líka erfiðara fyrir við-
skiptavininn að dæma þjónustu
heldur en vöru eða hlut sem hann
hefur í höndunum og breytist ekki
frá degi til dags. Þjónusta getur
verið breytileg eftir andrúmslofti.
Það getur t.d. verið önnur þjón-
usta á mánudagskvöldi á veit-
ingastað en á föstudagskvöldi.
Margir þættir sem spila þar inn í.“
Hótelstjórinn með
konsert á
miðvikudagskvöldum
— Þú minntist áðan á nám í
Noregi og í Háskóla íslands. Það
minnir á að þú hefur lagt ýmislegt
annað fyrir þig. Þú varst t.d. í
söngnámi í Vín?
„Eg fór til Vínar eftir stúd-
entspróf 1976 og hugðist leggja
fyrir mig einsöng. En ég sá fljót-
lega að það átti ekki alls kostar
við mig. Ég hafði ekki þá löngun
sem til þarf að helga mig algjör-
lega einhverju einu eins og söngn-
um. En ég var þarna í eitt ár og
lærði ýmislegt, ítölsku, þýsku,
tónfræði og tónmennt, sviðs-
framkomu o.fl.
Tónmenntun kom mér svo til
góða í Noregi. Ég vildi notfæra
mér hana og fór í tónlistarfræði
við háskólann í Osló, tók þar inn-
tökupróf. Þar voru menn að velta
fyrir sér tónlistinni sem slíkri,
fræðilega, ekki að nota hana til að
verða listamenn, til að verða fræg-
ir. Þar lauk ég svo prófi í tónlist-
arfræði.
Þegar heim var komið fór ég svo
í norsku í HÍ og lauk þar BA-prófi
í norsku og tónlistarfræði. Og svo
venti ég mínu kvæði í kross. Þeir
spurðu mig líka hjá Fulbright-
stofnuninni hvernig ég ætlaði að
nýta mér fyrri menntun mína. Ég
sagði: „Ætli hótelstjórinn auglýsi
ekki bara konsert á miðviku-
dagskvöldum."
— Hvernig líkar þér í Banda-
ríkjunum?
„Mér líkar að mörgu leyti mjög
vel að dvelja þar um tíma en
myndi ekki vilja setjast þar að. Ég
valdi að fara til Massachusetts
vegna þess að þar er vetur, snjór
og kalt. Veturinn er að vísu rniklu
styttri en hér, það vorar fyrr og
haustið er sérstaklega fallegt og
hlýtt. Þetta er menningarlegt ríki,
hluti af Nýja-Englandi. Skólinn er
í 15 þúsund manna bæ 100 mílum
vestur af Boston. Svo bætast við
25.000 þegar stúdentarnir koma á
haustin. Við erum því úti í sveit en
það er stutt að fara í stórborgina.
Slíkt á ágætlega við mig. Amerík-
anar eru miklu hreyfanlegri en ís-
lendingar. Þeir eru tilbúnir að
flytja sig langar vegalengdir ef
þeim býðst t.d. betra starf eða
betri laun. Þá fá þeir sérstök
flutningafyrirtæki til að pakka og
flytja alla búslóðina eða selja bara
allt saman og kaupa nýtt á nýja
staðnum."
— En aftur að hótelrekstrinum.
Eru engin vandamál sem koma
upp eða svona óvæntir eða
skemmtilegir atburðir? Eitthvað í
líkingu við Hótel Tindastól?
„Já, það er nú heilmargt sem
kemur fyrir en ég veit nú ekki
hversu mikið það á heima í dag-
blöðum. Ég sendi t.d. allra fyríta
gestinn sem ég tók á móti inn um
glugga. Lykillinn sem gefinn var
upp á herbergi hans passaði alls
ekki og þá var ekkert höfuðlykla-
kerfi eins og nú og hann gat á
engan hátt komist inn á herbergið
sitt nema að klifra upp stiga og
inn um gluggann.
Einu sinni komum við fólki í
hjónaband. Það var stór hópur
sem kom seint um kvöld og ein-
hver misskilningur eða rangar
upplýsingar frá fararstjóra þann-
ig að einn karlmaður varð eftir
þegar búið var að senda upp á öll
herbergi. Við vorum eitthvað að
vandræðast með hann, ég og far-
arstjórinn, þegar vindur sér að
okkur kona úr hópnum sem eitt-
hvað hafði orðið vör við þetta og
segir að hann geti bara sofið inni
hjá henni. Hún fari bara fyrst og
hann geti komið 20 mínútum síðar
og lagt sig í hitt rúmið. Allir sætt-
ust á þessi málalok enda klukkan
margt og menn vildu komast í
svefn. Daginn eftir losnaði her-
bergi og við létum manninn vita
en þá brá svo við að hann neitaði
flutningi og eftir þetta sáum við
þau leiðast upp stigana skötuhjú-
in. Seinna sendu þau okkur kort og
þökkuðu okkur fyrir."
Ekki stórar hótel-
keðjur á íslandi
— Hvað vilt þú segja um ferða-
mannaiðnaðinn í framtíðinni?
„Ég sé ísland ekki fyrir mér sem
stað yfirfullan af ferðamönnum,
ekki með svona stórum hótelkeðj-
um eins og Holiday Inn eða Hilt-
on. Ferðamennirnir sem hér koma
eru að leita að einhverju sérstöku.
Flestir, hinn almenni Svíi t.d. eða
Þjóðverji, vilja heldur fara til
Costa del Sol. Fólk sem vill koma
til íslands kemur vegna sérstöðu
landsins hvað snertir náttúru,
veðurfar og sögu. En ferðamönn-
um á sjálfsagt eftir að fjölga.
Annars eru þessi ferðalög tísku-
fyrirbrigði eins og svo margt ann-
að. Eitt árið vilja allir fara á
þennan stað en hitt árið á hinn.
ísland er t.d. mjög lítið á Amer-
íkumarkaði sem er náttúrulega
svo gríðarlega stór. Flugleiðir og
ýmsar ferðaskrifstofur hafa þó
gert mikið til að auglýsa og kynna
landið þar. Við getum þó ekki ann-
að svo mikið fleirum eins og er.
Reykjavík er nærri fullbókuð í
sumar þó er hótelherbergjum allt-
Af að fjölga í borginni, ný hótel,
verið er að byggja við hótel o.s.frv.
Nú er einnig meira um ráðstefnur
og ferðamönnum hefur fjölgað I
kringum þær. Ég tel það mjög
þýðingarmikinn þátt og beri að
rækta. ísland sem ráðstefnuland.
Menn taka þá oft fjölskylduna
með og fara í frí í leiðinni.
flRAI JÐfcKOKLJj^
VTÐ BJÓÐUM
NÝJAN OG GÓMSÆTAN
BAKSTUR í
GLÆSILEGRI BRAUÐBÚÐ
f HAGKAUP, Skeifunni 15, hefur verið opnuð
glæsileg brauðbúð með fjölbreyttu og
freistandi úrvali af brauði og sætum kökum.
Par má nefna Kleinur og Klasabrauð,
Skonsur og Skeifubrauð, Tebollur og Toska-
stykki, Kaffibollur og Kósakkabrauð,
Kossa og Kúmenbrauð, Snúða og Snittu-
brauð, er þá aðeins fátt eitt talið.
Nú er lokkandi ilmur í Hagkaup.
HAGKAUP
ÖSA