Morgunblaðið - 14.07.1985, Side 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. JÚLÍ 1985
Lygon Arms-hótelið í Bro&dway er í Cotswolds-hæðum og skammt frá Stratford, fsðingarstað Shakespeares. Morgunstofa
Syeitahótelin bjóða uppá kyrrð og ró og frábera þjónustu.
og orðin leið á ys og þys stóru hótelanna
1‘renn settleg hjón sátu og
gæddu sér á framúrskarandi
mat í litlum borðsal á gömium
herragarði í Bretlandi. Þau töl-
uðu saman í hálfum hljóðum,
þjónarnir læddust um með
bakkana og rétt hálffylltu rauð-
vínsglösin af og til. Þetta var á
afskaplega fínu hóteli skammt
frá Bath nokkrum vikum fyrir
innreið bandarísku sumargest-
anna. Hjónin voru komin til að
hvfla sig í kyrrðinni og láta
stjana dálitið við sig. En allt í
einu var friðurinn úti. Lítill, feit-
ur karl gekk í salinn með þessa
líka konu uppá arminn. Þau töl-
uðu fullum rómi, hlógu jafnvel
og gerðu að gamni sínu við þjón-
inn. Hinir gestirnir þóttust auð-
vitað ekki taka eftir neinu, þetta
var „dannað“ fólk, en konurnar,
sem höfðu klætt sig upp í pen og
snyrtileg föt, voru búnar að
missa athygli fylginauta sinna.
Ljóskan var svo dæmalaust eft-
irtektarverð á hælaháum banda-
skónum og mittismjóum og
snarfíeygnum sparikjólnum.
Það leið ekki á löngu þangað til
skötuhjúin höfðu borðsalinn al-
veg út af fyrir sig og hjónin
hurfu hver í sín herbergi.
Fín sveitahótel í Bretlandi eru
afar vinsæl yfir sumarmánuðina,
þá getur oft verið erfitt að fá inni,
en frá október fram í apríl ríkir
kyrrð og ró og það getur verið
sniðugt að slappa af á þeim fyrir
þá sem eiga peninga og eru orðnir
þreyttir á ys og þys stóru hótel-
anna í stórborgunum. Sautján
bresk fyrsta flokks hótel eru aðil-
ar að frðnsku hótelkeðjunni Relais
og Chateaux og leggja sig fram
um að bjóða uppá fínan og góm-
sætan mat, þægindi og góða þjón-
ustu. Mér gafst kostur á að dvelja
á fjórum slíkum hótelum i ná-
grenni London í vor og myndi fara
aftur ef uppá það yrði boðið. En þó
getur endalaus lúxus orðið þreyt-
andi til lengdar eins og allt annað.
Allan Holland, eigandi Mallory
Court, sem er 15 herbergja hótel
úti á víðavangi skammt frá
Warwich-kastala, sagði að gestir
kvörtuðu stundum undan kyrrð-
inni í borðsalnum, hún þætti jafn-
vel þrúgandi. „En þannig viljum
við hafa það,“ sagði hann. „Þetta
er þannig hótel.“ Hann rak herra-
fatabúð áður en hann keypti Mall-
ory Court ásamt vini sínum,
breytti húsinu í hótel og helgaði
sig matargerðarlist. Það var fyrir
10 árum. Hann hefur þegar hlotið
eina Michelin-stjörnu og hótelið
var eitt hið hlýlegasta af Relais &
Chateaux-hótelunum fjórum.
Herbergin hafa hvert sitt nafn
og sinn stíl. Mikið er lagt í bað-
herbergin; stór og þykk, upphituð
handklæði; margar gerðir af bað-
söltum, sápum og sjampóum; hár-
þurrkur; og þvottaefni fyrir lang-
ferðamenn. Tvö baðker eru í bað-
herbergi eins herbergisins og ann-
að hefur sturtu með tveimur krön-
um svo að enginn þurfi að bíða
eftir að þvo af sér ferðarykið.
Teppin í herbergjunum eru þykk
og mjúk, rúmin breið og þægileg
og hægt að fá kaffi eða te i bítið á
morgnana uppá herbergin, en
morgunverðurinn er framreiddur í
borðsalnum eða morgunherberg-
inu. Það er enginn þar en drykkir
eru bornir fram í bókaherberginu,
þar sem hægt er að láta fara vel
um sig í djúpum og þægilegum,
svörtum leðursófum, eða við arin-
eldinn í forsalnum. Hundar og
börn eru óvelkomnir gestir. En
rólynt og háttprútt fólk fær mjög
góðar móttökur og þarf að borga
90 til 100 pund (um 5.400 ísl. kr.)
fyrir næturgistingu með morgun-
verði.
Lygon Arms er stærsta hótelið i
hótelkeðjunni. Hluti þess er í 450
ára gamalli byggingu í hjarta
þorpsins Broadway, sem er
skammt frá Stratford upon Avon
og þekkt fyrir forngripaverslanir.
Hótelið er fullt af fornmunum og
ranghölum svo það getur verið
erfitt að rata. Gólfin í gamla hlut-
anum halla ískyggilega á sumum
stöðum og veggirnir milli her-
bergja eru í þynnra lagi, ég heyrði
símann hringja í þremur her-
bergjum klukkan hálfátta áður en
stúlkan í móttökunni hringdi
seinna til að vekja mig.
Borðsalurinn er mjög stór með
bogadregnu, rauðmáluðu lofti og
skreyttur í veiðimannastíl. Matur-
inn í hádeginu var ágætur: melóna
fyllt með portvínsísfroðu og salat
með froskalöppum og sítrónusósu.
Það hefði mátt hreinsa salatið
betur, en þurrt hvítvín með matn-
um og sætara hvítvín með eftir-
réttinum, heimatilbúnum sveskju
og armagnac-rjómaís, lét mann
gleyma því. Sherríglas bíður hvers
gests við komuna á herbergin. Sið-
að fólk drekkur nú til dags ekki
annað en mjög þurrt sherrí, hvít-
vín eða vín fyrir mat og auðvitað
bauð hótelstjórinn uppá fínasta
kampavin fyrir kvöldmatinn.
Sveitahótelin bjóða öll uppá
franska nýmatargerðarlist. Lit-
Léttsoðnar perur með hindberjasósu eru jafngóðar og þær líta nt fyrir að
vera. Bresku sveitabótelin leggja sig mjög fram í franskri nýmatargerðarlist.
irnir eru fallegir, maturinn er
léttur og yfirleitt góður og gaman
að borða hann. Sérstaklega þó
þegar þjónustan er svo góð að
maður þarf ekki einu sinni að
breiða servíettuna sjálfur í kjölt-
una. Eigandi Priory-hótelsins í
Bath kom á óvart með að panta
Burgundy-rauðvín með villibráð-
inni. Hann sagðist hafa alveg sér-
staklega valin vin i kjallaranum
hjá sér og Burgundy-vínið reynd-
ist svo gott að mestu Bordeaux-
snobbarar hefðu orðið hrifnir.
Priory hefur þann kost að vera í
göngufæri við miðbæ Bath, sem er
einstaklega falleg borg. Það er f
sama verðklassa og Mallory Court,
en næturgisting í Bishopstrow
House og Lygon Arms kostar 70
til 90 pund (í kringum 4.000 ísl.
kr.). Bishopstrow House er i mjög
fallegu umhverfi fyrir sunnan
Bath. Þar er boðið uppá silungs-
veiði, tennisvelli og sundlaug.
Nudd- og hárgreiðslustofur eru í
kjallaranum og meiningin er að
koma upp „jacuzzi“ baðaðstöðu í
hverju herbergi. Fínasta herberg-
ið er egglaga og hjónarúmið líka.
Kranarnir í baðherberginu eru
stórir, gylltir, útskornir svanir og
baðslopparnir eru í sömu „sjatter-
ingu“ og sápurnar.
Leigubílstjóri í Bath sagði að
hann færi oft í dagsferðir með
gesti á þessum hótelum. „Það eru
mest Ameríkanar," sagði hann.
„Ég keyri þá um og reyni að sýna
þeim áhugaverðustu staðina. Þeir
skoða þá yfirleitt bara út um bíl-
gluggann og flest finnst þeim al-
veg dásamlega „quaint" (gamal-
dags og aðlaðandi). Þeim þykir
krárnar og maturinn á þeim jafn-
vel „quaint", ég held þeim þyki
Bretland og Bretar yfirleitt
„quaint“. En þeir láta yfirleitt
mjög vel af þessum hótelum.
Hvernig er eiginlega að gista á
þeim? Eg bauð konunni minni út
að borða i Bishopstrow House á
brúðkaupsafmælinu okkar. Mat-
urinn var góður en mér fannst
andrúmsloftið heldur stíft. Okkur
liður betur á kránni sem við förum
alltaf á.“
Það er gaman að prófa þessi
litlu hótel til tilbreytingar en and-
rúmsloftið á stærri hótelum er af-
slappaðra og reikningurinn yfir-
leitt lægri. En þjónustan á þeim er
heldur ekki eins góð og þægindin
ekki eins mikil og á litlu hótelun-
um. Það virðist vera hægt að
treysta Relais & Chateaux-hótel-
unum, listi yfir hótelin og frekari
upplýsingar eru fáanlegar frá:
Direction générale, Centre d’in-
formation des Relais et Chateaux,
Hotel de Crillon, 10 place de la
Concorde, 75008 Paris, Frakk-
landi. ab.
Textl og myndir Anna Bjarnadóttir