Morgunblaðið - 11.08.1985, Qupperneq 28

28 B
MORGUNBLADIÐ, SUNNUDAGUR 11. ÁGÚST 1985
«(
Fegurstu
garðar
Kópavogs
verðlaunaðir
Sigrún Edvardsdóttir og Einar Þorgeirsaon, Hvannhólma 16, sem hlutu heiöursverðlaunin, f verðlaunagarðin-
um.
Anna Alfonsdóttir og Harry Sampsted, Starhólma 16, sem hlutu verðlaun Rotaryklúbbs Kópavogs, í garði sfnum
Áslaug Jóelsdóttir og Sverrir Arngrímsson, Kópavogsbraut 51, sem hlutu verðlaun bæjarstjórnar, í garði sínum.
Fegrunarnefnd Kópavogs hefur
nú veitt árleg verðlaun sín og við-
urkenningar fyrir fagra garða og
fleira fyrir árið 1985. Aðalverð-
launin, glerbikarar hannaðir og
gerðir af listamönnunum Sigrúnu
Olöfu Einarsdóttur og Sören S.
Larsen, voru þrjú talsins. Ber þar
fyrst að nefna heiðursverðlaun
bæjarstjórnar Kópavogs, sem
komu í hlut Sigrúnar Edvardsdótt-
ur og Einars Þorgeirssonar,
Hvannhólma 16. Verðlaun Rotary-
klúbbs Kópavogs hlutu þau Anna
Alfonsdóttir og Harry Sampsted,
Starhólma 16, en verðlaun bæjar-
stjórnarinnar hrepptu hjónin Ás-
laug Jóelsdóttir og Sverrir Arn-
grímsson, Kópavogsbraut 51.
Einnig hlutu Guðríður Gísla-
dóttir og Haukur Einarsson,
Austurgerði 7, viðurkenningu
fyrir fjölbreytt steinabeð og
snyrtilegan garð, Auður Jóna
Auðunsdóttir og Sigurjón Ein-
arsson, Hjallabrekku 6, fyrir
fagran garð, Svanhvit Friðriks-
dóttir og Kristinn Sigurjónsson,
Fögrubrekku 16, fyrir utan-
húsklæðningu ársins og Verslun-
in Búbót, Nýbýlavegi 24, fyrir
snyrtilegan frágang við framhlið
hússins.
„Nei, satt best að segja hafði
ég aldrei leitt hugann að þessari
verðlaunaveitingu," sagði Sigrún
Edvaldsdóttir, sem ásamt manni
sínum, Einari Þorgeirssyni,
hlaut heiðursverðlaun bæjar-
stjórnarinnar fyrir fegursta
garðinn í Kópavogi, sem ein-
kennist af góðri hönnun, sam-
ræmi og fegurð. „Þeim tíma sem
við höfum eytt í garðinn höfum
við eytt fyrir okkur sjálf, en ekki
verið að keppa við nágrannann,"
bætti hún við. „Hins vegar er
það óneitanlega gaman, að fá
svona viðurkenningu. Það sýnir
manni að aðrir kunna líka vel að
meta fagurt umhverfi."
Aðspurð kvað Sigrún vinnuna
ekki svo ýkja mikla, sem að baki
þessu lægi. „Það er helst fyrst á
vorin, sem mikið er að gera,
hreinsa til eftir veturinn, en ef
maður gætir þess svo að halda
þessu við jafnóðum, þá er þetta
miklu minna mál en margir
halda.“ „Svo gefur þetta manni
líka svo mikið," sagði hún.
„Fyrir mér er garðvinnan hvíld,
nokkurs konar stund milli stríða
í stórborgarstressinu. Reyndar
hefur sumarið núna verið alveg
sérlega gott fyrir allan gróður,
en þó svo það rigni mikið og
veðrið sé hálf-leiðinlegt, eins og
til dæmis í fyrra, þýðir ekkert að
láta það á sig fá. Ætli maður sér
að hafa garð á annað borð, er
algjört frumskilyrði að maður
gefi sér þá tíma til að sinna hon-
um“ bætti hún við.
„Einar starfar sem garðyrkju-
maður og sá hann um að hanna
og byggja upp lóðina á sínum
tíma,“ upplýsti Sigrún, er hún
var innt eftir verkaskiptingu
fjölskyldunnar í garðverkunum.
„Ég sé hins vegar um að hirða
hann og halda við.“ „Nú, og svo
eigum við tvö börn, 12 ára son,
sem leggur okkur lið þegar á
þarf að halda og litla 2ja ára
dóttur, sem hefur það hlutverk
með höndum að tala við blómin,
sem eins og allir vita er afskap-
lega mikilvægur þáttur í gróður-
rækt,“ sagði Sigrún Edvards-
dóttir að lokum.
„Jú, það liggur heilmikil vinna
á bak við fallegan garð,“ sagði
Anna Alfonsdóttir, sem ásamt
manni sínum, Harry Sampsted,
fékk viðurkenningu fyrir garð-
inn að Starhólma 16. „Hins veg-
ar er þetta ekki svo mikið mál
fyrir húsmóður, eins og mig, sem
er heima allan daginn, auk þess
sem okkar garður er nú ósköp
látlaus og einfaldur, enginn
íburður eða neitt þess háttar,"
bætti hún við.
Aðspurð kvað Anna garðyrkj-
una gefa sér mikið, hún ræktar
öll sumarblómin sjálf og fyllir
einnig fjóra aðra garða af fögr-
um jurtum. „Ég hef svo gaman
af þessu að mér finnst sjálfsagt
að leyfa systkinum, vinum og
kunningjum að njóta afraksturs-
ins með mér. Um helgar er líka
oft margt um manninn í þessum
litla sælureit. Hér hittist öll fjöl-
skyldan, börnin okkar, tengda-
og barnabörn og grillum við þá
gjarnan úti, krakkarnir fara í
leiki o.s.frv. Svo ekki er hægt að
segja að við hlífum garðinum
neitt, enda erum við að þessu til
þess að njóta þess að hafa fallegt
í kring um okkur en ekki standa
bara og horfa í andakt á her-
legheitin," sagði hún. „Við höf-
um líka verið heppin með það að
börnin virðast bera töluverða
virðingu fyrir plöntunum og
reyna eftir bestu getu að
skemma ekki neitt."
Samkvæmt upplýsingum
önnu hafa þau hjónin enga
menntun í garðyrkju, heldur
hafa þau einungis hannað garð-
inn eftir eigin smekk. „Eina
kunnáttan sem ég hef, er frá því
ég var í vinnuskólanum í gamla
daga,“ sagði Anna, „og hefur sá
lærdómur reynst mér ótrúlega
vel í þessu brölti rnínu."
Eins og fyrr segir hlutu hjónin
Aslaug Jóelsdóttir og Sverrir
Arngrímsson einnig viðurkenn-.
ingu, fyrir garð sinn að Kópa-
vogsbraut 51. „Okkar garður er
nú orðinn 30 ára gamall,“ sagði
Sverrir, „eða jafngamall bæjar-
félaginu. Ég hef nú alltaf haft
mikinn áhuga á garðrækt yfir
höfuð og finnst vinnan sem að
baki henni liggur ekkert óhóf-
lega mikil. Það er að segja ef
maður kann að skipuleggja tíma
sinn vel. Hins vegar er það óneit-
anlega svolítil binding að standa
í þessu. En það er líka í lagi, þar
sem maður þarf ekkert að flakka
út um allt land, þegar maður
hefur svona vistlegan blett við
bæjardyrnar," bætti hann við.
Áðspurður kvaðst Sverrir
njóta þess að dútla I garðinum.
„Maður kemst i svo miklu nán-
ara samband við náttúruna,"
sagði hann. „Hitt er svo annað
mál að þegar maður hefur lagt
þó þessa vinnu i garðinn, hættir
manni til að verða svolítið nísk-
ur á hann og er mér meinilla við
að mikið sé hamast i honum.
Þess vegna hef ég til dæmis
strangbannað alla boltaleiki i
garðinum,“ upplýsti Sverrir að
lokum.
Dómnefndina, fegrunarnefnd
Kópavogs, skipuðu að þessu
sinni þau Sigurlaug Sveinsdótt-
ir, formaður, Guðrún R. Þor-
valdsdóttir, Alexander Alexand-
ersson og fulltrúi Rotaryklúbbs
Kópavogs, Gunnar J. Kristjáns-
son. Starfsmaður og ritari
nefndarinnar var Einar I. Sig-
urðsson, heilbrigðisfulltrúi.
„Jú, það verður að segjast eins
og er,“ sagði Sigurlaug Sveins-
dóttir, „að valið var óvenju erf-
itt. Það er orðið svo mikið af fal-
legum görðum hér í Kópavogin-
um. Áhuginn á garðrækt hefur
aukist verulega og er óhætt að
fullyrða að nú vill meiri hluti
fólks hafa huggulegt í kring um
sig, jafnt utan dyra sem innan,"
bætti hún við.
Aðspurð kvað Sigurlaug til-
ganginn með verðlaunum þess-
um og viðurkenningum að hvetja
bæjarbúa til að halda vöku sinni.
„Markmiðið er að sjálfsögðu að
Kópavogur komi til með að verða
öðrum bæjum til fyrirmyndar
hvað þetta snertir,“ sagði hún.
„Sérstaklega vakti það athygli
okkar hvað mikið var af falleg-.
um gróðurreitum í nýju hverfun-
um,“ upplýsti Sigurlaug, „og
virðist okkur sem fólk sé farið að
leggja meiri áherslu á það, nú en
áður, að koma lóðinni i stand
sem fyrst.“
Undanfarin ár hafa bæði
Lions-menn og Rotary-menn átt
fulltrúa í fegrunarnefndinni, en
samkvæmt upplýsingum Sigur-
laugar höfðu hinir fyrrnefndu
öðrum hnöppum að hneppa, að
þessu sinni. „Það er hins vegar
rétt að taka það fram að enginn
skuggi hefur þó fallið á sam-
starfið," sagði hún, „og vil ég
nota tækifærið og þakka bæði
þeim og Rotary-mönnum fyrir
feikilega gott samstarf á liðnum
árum svo og bæjarbúum fyrir
geysilega góðar móttökur og lið-
legheit," sagði Sigurlaug
Sveinsdóttir, formaður fegrun-
arnefndar, að lokum.