Morgunblaðið - 08.11.1985, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 8. NÓVEMBER1985
t
SIGMUNDUR GRÉTAR SIGMUNDSSON
varkstjóri,
Spóahólum 12,
lést í Borgarspítalanum 6. nóvember.
Valgoröur Björgvinsdóttir,
Sigmundur Sigmundsson,
Lilja Sigmundsdóttir,
Rúnar Sigurjónsson.
t
Móöir okkar, tengdamóðir og amma,
SIGRÍOUR HELGA EINARSDÓTTIR,
fyrrum húsfreyja i Steinmóöarbæ,
sem lést 2. nóvember veröur jarösungin frá Stóradalskirkju laugar-
daginn 9. nóvember kl. 13.00.
Bílferö verður frá Umferðarmiöstööinni kl. 10.00.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Elskulegur eiginmaöur minn,
ANTON SCHNEIDER,
lést aöfaranótt 7. nóvember.
Guórún Schneider.
Jaröarför +
EINARS GUÐFINNSSONAR
útgeröarmanns,
sem andaöist í sjúkrahúsi Bolungarvikur 29. október, fer fram
frá Hólskirkju laugardaginn 9. nóvember kl. 14.00. Blóm og kransar eru vínsamlega afþökkuö, en þeim sem vilja minnast hins látna er bent á Hólskirkju eöa líknarstof nanir.
Guðfinnur Einarsson, María Haraldsdóttir,
Halldóra Einarsdóttir, Haraldur Ásgeirsson,
Hjalti Einarsson, Halldóra Jónsdóttir,
Hildur Einarsdóttir, Benedikt Bjarnason,
Jónatan Einarsson, Halla P. Kristjénsdóttir,
Guömundur Péll Einarsson, Kristín Marsellíusdóttir,
Jón Friögeir Einarsson, Margrét Kristjénsdóttir,
Pétur Guöni Einarsson, Helga Aspelund.
+
Móöir okkar, tengdamóöir og amma,
LAUFEY JÓNSDÓTTIR,
Grensásvegi 58,
veröur jarösungin frá Fossvogskirkju mánudaginn 11. nóvember
kl. 13.30.
Jón Ingi Júlíusson,
Ingibjörg Júlíusdóttir,
Sigrún Júlíusdóttir,
Ósk Halldórsdóttir,
Guöný Halldórsdóttir,
Erla Halldórsdóttir,
Pálhildur Guömundsdóttir,
Karl Torfason,
Stefán H. Sigfússon,
Björn Úlfar Sigurösson,
Diörik Ó. Hjörleifsson,
Gestur Gíslason
og barnabörn.
+
Útför fööur okkar, tengdafööur og afa,
ÁRSÆLS MARKÚSSONAR,
Hákoti,
Þykkvabæ,
veröur gerö frá Hábæjarkirkju laugardaginn 9. nóvember klukkan
14.00.
Húskveöja veröur frá heimili hins látna klukkan 13.30. Ferö verður
frá Umferöarmiöstööinni sama dag kl. 11.00. Þeim sem vildu
minnast hins látna er bent á minningarsjóö karlakórsins Stef nis.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Hjartkær dóttír okkar og systir
REGÍNA EINARSDÓTTIR,
Hamri,
Gaulverjabæjarhrepp,
veröur jarösungin frá Stokkseyrarkirkju laugardaginn 9. nóvember
kl. 14.00.
Einar Steindórsson, Þóra Egilsdóttir,
Steindór Einarsson,
Aöalheiöur Einarsdóttir.
Minning:
Gísli Gíslason
frá Mosfelli
Fæddur 9. aprfl 1909
Dáinn 29. september 1985
Um Guð og menn sögðu vor miklu
skáld Matthías Jochumson og
Valdimar Briem:
„Hann heyrir mínum himni frá
hvert hjartaslag þitt jörftu á“ M.J.
„Guðs anda andardráttur
sé óslítandi þáttur
á milli mín og þín.“ V.B.
Á mælitækjum nútímans hefur
það sést, þegar móðir sat hjá
meðvitundar-lausum syni, ungum
manni í dauðadái, að hjartaslög
og andardráttur sjúklingsins og
hin daufa líkamsstarfsemi varð
allt léttara, þegar móðir hans sat
hjá honum. — ótrúlegt hefði það
þótt á dögum Matthíasar og Valdi-
mars að hægt væri að mæla
hjartaslög og andardrátt manns-
ins með vísindatækjum. — En
samt kom fram í þeirra trú og
fleyga hug sú mynd, að með hverju
hjartaslagi væri fylgst, og V.B. tók
andardráttinn sem dæmi um óslít-
andi þátt við Guð. — Hjá Guði
voru hjartaslög og andardráttur
mæld og yfir þeim vakað.
Til voru þeir menn, sem grunaði
það einnig, er þeir sátu yfir sjúkum
manni, að lífskraftur hins heil-
brigða manns gengi í styrkjandi
samband við þann, sem þjáning-
una leið. Og línuritin virðast sanna
það. — Hér er einnig um að ræða
kraft bænarinnar og mátt kærleik-
ans.
Það er huggunarríkt fyrir ást-
vini að vita, að þeir sáu um það,
að einmanaleikinn bættist ekki við
þungbæra líðan.
Á þeirri öld, sem vér höldum að
fjölskyldubönd væru sterkari en
nú er almennt orðið, sagði Hall-
grímur:
Dvínarogdregstíhlé
á dauftastundinni
ástvinir, frændurfé
fallvalt hygg ég aft það sé.
Oft mun það reynast svo. — En
hér á það ekki við. Gísli Gíslason
háði langt og strangt stríð á gjör-
gæsludeild. En hann var umvafinn
ástvinum sínum til hinstu stundar.
Gísli Gíslason fæddist á Mosfelli
í Grímsnesi 9. apríl 1909. Hann var
ellefta barn prestshjónanna séra
Gísla Jónssonar og frú Sigrúnar
Kjartansdóttur.
Af því að ég kynntist móður
hans, seint að vísu á hennar ævi,
þá get ég með vissu sagt, að öðrum
syni meðal sjö dætra, sem líka
fögnuðu honum, hefur verið tekið
ástúðlega í örmum kærleiksríkrar
móður. — Sá sonur, sem á undan
var kominn, var fyrsti sonur og
fyrsta barn fætt á Mosfelli. — En
þangað komu hjónin frá Meðal-
landsþingum með fjórar ungar
dætur.
Fyrri sonurinn hlaut nöfn
beggja afa sinna, Kjartan Jón. —
Hann var dökkhærður með brún
augu.
Nú var sjö árum síðar annar
sonur í heiminn borinn, bláeygur,
ljós og hrokkinhærður drengur.
Hópurinn stóri skiptist nokkuð
jafnt á dökkhærð börn og dökkeyg
og svo ljóshærð og bláeyg börn.
Það kom snemma fram að Gísli
hafði óvenju mikla og fagra söng-
rödd. Mjög sérstæðar, margþættar
og fagrar voru vöggugjafir þessara
barna. Og gleðin yfir þeim ekki
ósvipuð því, sem Matthías Joch-
umsson lýsir hjá móður sinni.
Prestsekkja Ragnhildur, móðir
frú Sigrúnar og frændkona séra
Gísla, var á heimilinu og hélt dótt-
urbörnum sínum all strangt að
vinnu, sérlega systrunum, sögðu
dætur séra Gísla og brestu að. —
Enda hefur verið nauðsyn mikil á
svo mannmörgu heimili. Mest
hefur þó sú nauðsyn verið talin
að lærdómstími barnæskunnar
væri notaður snemma og vel til
þroska, bæði við andlegt nám og
vinnu.
Þá var bókalestur, söngur og
organleikur ekki talið erfiði né
vinna. Engum manni datt í hug,
og síst af öllu kennurum, að börn
ættu fram undir fermingu að vera
að læra lestur, sem er undirstaða
allrar fræðslu.
Það er víst, að snemma hefur
stóri systkinahópurinn verið fal-
lega læs. — Enda afburða flutn-
ingsmenn, hvort heldur var ræða
eða upplestur.
Elínborg og Kjartan voru 9 og
10 ára börn orðin organistar í
Mosfellskirkju. Séra Gísli kenndi
þeim sjálfur.
+
Þökkum innilega auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför
STEINGRfMS SIGMUNDSSONAR
frá Hróaldsstöðum.
Unnur Steingrímsdóttir,
Ástvaldur St&ingrímsson,
Karl V. Steingrímsson,
Sigmundur Steingrímsson,
Krístín Steingrímsdóttir,
Hilmar Steingrímsson,
Steingerður Steingrímsdóttir,
Kolbrún Steingrímsdóttir,
Þorgeróur Karlsdóttir,
Hilmar Gunnarsson,
Auður Jónsdóttir,
Þóröur Helgason,
Ólafur R. Gunnarsson,
Grétar Ólafsson.
barnabörn og langafabarn.
+
Innilegar þakkir fyrir samúö og vinarhug vió andlát og jaröarför
eiginmanns míns, fööur og tengdafööur,
RAGNARS SIGURÐAR SIGURÐSSONAR,
Grýtubakka 22.
Björg Erlingsdóttir,
Ingunn Ragnarsdóttir, Kristinn Sigtryggsson,
Guðmundur Birgir Ragnarsson, Elfsabet Siguröardóttir,
Soffía R. Ragnarsdóttir, Valgeir Ingi Ólafsson,
Ásþór Ragnarsson, Kolbrún Kjartansdóttir,
Ellen Á. Ragnarsdóttir, Frióþjófur Bragason,
Þorkell Ragnarsson, Kristín Jóhannesdóttir,
Kristín Þ. Ragnarsdóttir, Ólafur S. Guömundsson.
Níu ár lifði Gísli Gíslason í
áhyggjuleysi barnæskunnar á
Mosfelli.
Sviplegur sorgarskuggi, sem
skyndilega lagðist yfir heimili
þeirra um vor, þegar séra Gísli dó
í slysi, náði þó aldrei að þurrka
sólskinið út, sem ríkti í heiðríkju
minninganna frá bernsku og
æskuárum þeirra systkina.
Alltaf lifði sólskinið í fegurðinni
við fjallið og gleðin frá þessu sér-
stæða söng- og ljóðaheimili, þar
sem margar, fagrar barnaraddir
blönduðust saman við undirleik
prestsins á orgelið og forsöng móð-
ur þeirra.
Um það sagði vel orðifarin kona,
fermingarbarn séra Gísla: „Það er
ógleymanlegt, þegar hún frú Sigr-
ún hóf forsönginn í Mosfellskirkju,
að heyra þessa miklu fögru rödd.“
Og minnisstætt var það heimili
sóknarbörnum eftir áratugi, bæði
gestrisnin, gleðin og ástúðin og
raddirnar fögru að ógleymdu org-
eli og organleik.
Á þeim dögum var einnig vor-
söngur fuglanna margbreyttur og
óendanlegur. Stutt stund um óttu-
skeið skar sig úr.
Þannig var ísland þá.
í öllum vandkvæðum þess tíma
og lífsins stranga skóla, kom „vor-
boðinn ljúfi“ með gleðisöng á
glaðri stund — og himneskan söng,
ef sorg ríkti á bænum.
Þeir vissu það, hinir vængjuðu
sönggestir vorsins.
Sumarið, sem í hönd fór eftir
að sorgin kvaddi dyra hjá ekkju
og börnum. — Þá gekk Ingibjörg
á hverju kveldi að gröf föður síns
til þess að bjóða honum góða nótt.
Þetta sagði mér dóttir séra Þor-
steins Briem, sem fylgdi Ingi-
björgu ári seinna út í garðinn til
kveðjunnar, þá lítil stúlka.
Mikla ást og umhyggju hafði
Gísli lagt við yngstu systur sína,
Ágústu Þuríði, sem var á fyrsta
ári, er þau misstu föður sinn.
Gísli Gíslason hlaut góða
menntun, þótt ekki yrði úr lang-
skólanámi. Má vera að hans ríka
tónlistargáfa hafi átt þar nokkurn
þátt í. — Það var það nám, sem
hæfði gáfum hans allra best. —
En það var dýrt nám og líklega
ekki talið á þeirri tíð heppilegt til
lífsafkomu. Þá voru ekki allar
hendur á lofti til þess að styrkja
söngnám söngvarans og hljómlist-
arnám ungra tónskálda, utan
lands og innan. Ungir menn fóru
jafnvel dult með slíka hæfileika.
Það breytti miklu um framtíð-
aráform og möguleika, þegar þessi
fjöl-velgefnu systkini misstu föður
sinn.
Séra Gísli var ekki eingöngu
mikill búmaður og tungumálamað-
ur og kennari, heldur einnig víð-
sýnn og bjartsýnn maður, sem
hafði mikinn áhuga á námi barna
sinna, — að líkindum skyggn á
það, hvað hverjum hæfði best.
Ekki er ólíklegt, að það hafi móðir
þeirra séð líka. En jarðneskur
auður var enginn, ríkidæmi henn-
ar var frá öðru ríki. Og Iangt komst
það ríkidæmi í samheldni fjöl-
skyldunnar, því að öll fengu börnin
skólagöngu, þótt mislöng væri,
Gísli Gíslason þó mest.
En sjálfsnám þeirrar kynslóðar,
sem nú er óðum að hverfa, þeirra
sem góðum gáfum voru gæddir,
var margra kynslóða arfur, sem
nú er verið að glata.
Gísli Gíslason skólaði sinn söng
í Karlakór Reykjavíkur. Þar starf-
aði hann fjölda mörg ár. — Hann
var skrifstofumaður í Reykjavik.
— En ég minnist hans fyrst og