Morgunblaðið - 16.11.1985, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR16. NÓVEMBER1985
39
Auður Péturs-
dóttir - Minning
Fædd 28. júlí 1907
Dáin 10. nóvember 1985
Sunnudaginn 10. þ.m. andaðist
í Sjúkrahúsi Keflavíkur Auður
Pétursdóttir, húsmóðir í Hóla-
brekku, Miðneshreppi.
Auður var fædd á Eyrarbakka,
dóttir Péturs Guðmundssonar
kennara, er þar var skólastjóri um
áratuga skeið og konu hans, Elísa-
betar Jónsdóttur. Á Eyrarbakka
ólst Auður upp í glöðum systkina-
hópi. Foreldrar hennar eignuðust
saman 11 börn og náðu 9 þeirra
fullorðinsaldri. Pétur faðir hennar
hafði áður eignast 2 börn.
Á uppvaxtarárum Auðar var
Eyrarbakki enn fjölmennur stað-
ur, félagslíf stóð þar með blóma
og það var lifsglaður hópur barna
og unglinga sem lék sér í flæðar-
málinu, við sjógarðshliðið og í
grennd við Vesturbúðina og Kaup-
mannshúsið. Frá þessum árum
geymdi Auður margar minningar
og miðlaði síðar ungum vinum
sinum í frásögnum af gleði æsku-
áranna og sorgum, og minnisstæð-
um atburðum á þorpsgötunni og
gleymdi þá ekki að geta um skjólið
sem hún átti hjá ömmu sinni,
Guðrúnu Jónsdóttur. Þar fannst
henni gott að hjúfra sig. I minn-
ingu Auðar og hugskoti voru
bernsku- og æskuárin hamingju-
dagar.
Þegar Auður var um fermingu
lést Pétur faðir hennar. Var þá
fárra kosta völ fyrir ekkju með
stóran barnahóp. Varð að ráði,
fyrir atbeina elstu systkinanna að
fjölskyldan flyttist til Reykjavík-
ur. Er þangað kom var þar dýrtíð,
atvinnuleysi og kreppa, en vonin
blíð var förunautur fjölskyldunnar
og einhvernveginn rættist úr mál-
um er allir lögðust á eitt. Hver og
einn lagði fram eftir því sem kraft-
ar leyfðu og bar úr býtum eftir
þörfum.
Fljótlega eftir komuna til
Reykjavíkur gekk Auður í góð-
templarastúkuna Iþöku. Þar starf-
aði hún af miklum áhuga og eign-
aðist góðkunningja og vini er hún
minntist oft síðar. Á þessum árum
voru stúkurnar allt í senn
skemmtifélag, fræðslu- og félags-
málaskóli. Auður var bókhneigð
og félagslynd og tók virkan þátt í
starfinu meðan hún átti heima í
Reykjavík. Á veturna vann Auður
með móður sinni við heimilisstörf,
en á sumrin fór hún í kaupavinnu,
einsogþá vartítt.
Árið 1933 gengu þau í hjónaband
Auður og Kristófer H. Jónsson.
Bjuggu þau nær tvo áratugi á
Miðhúsum á Mýrum, í sambýli við
Jón, bróður Kristófers, og Nellý,
systur Auðar. Helga Jónsdóttir,
móðir þeirra bræðra, Kristófers
og Jóns, hafði áður búið á jörðinni
ásamt manni sínum, Jóni Einars-
syni, og var þar áfram um langa
hríð.
Mikil vinátta var milli systr-
anna Nellýjar og Auðar og alls
þeirra fólks. Margar voru ferðirn-
ar og yndislegar, sem farnar voru
að Miðhúsum, sumar eftir sumar.
Ungir og gamlir fóru að hitta
Nellý og Áuði frænku og fjölskyld-
ur þeirra. Þar var Elísabet amma
tíðum og með henni Ástþór dóttur-
sonur hennar. Þar voru sólríkir
sumardagar og öll Miðhúsabörnin
sem ein fjölskylda, Páll, kjörsonur
Auðar og Kristófers, og börn Nell-
ýjar og Jóns.
Frændfólkinu verður tíðrætt um
þessa samfundi á sumrum og
ógleymanlegar minningar.
Frá Miðhúsum fluttust Auður
og Kristófer að Langárfossi á
Mýrum og dvöldust þar um skeið.
Þaðan lá svo leið þeirra á Suðurnes
er þau festu kaup á Hólabrekku í
Miðneshreppi árið 1952. Þar hefir
heimili þeirra verið síðan. Það var
með miklum söknuði að hjónin
fluttust að vestan, úr sveitinni
sinni, og stundum læddist að
manni sá grunur, að erfitt yrði
fyrir þau að festa rætur á Suður-
nesjunum. En þau áttu sér draum
sem rættist. Ungi maðurinn sem
fluttist með þeim varð efnis- og
dugnaðarmaður. Þau hjónin Páll
Kristófersson og Ingibjörg Gests-
dóttir hafa verið ellistoð og stytta
Auðar og Kristófers. Börnin þeirra
og barnabörn voru ævintýri í lífi
hennar Auðar okkar. Systkinin
frá Miðhúsum hafa alla tíð sýnt
þeim hjónum mikla tryggð.
Systkini Auðar voru: Jón Axel,
Steinunn, Nellý, Guðmundur, Ás-
geir, Tryggvi, Steinunn Bergþóra,
Ásta, Pétur, Bergsteinn. (Steinunn
eldri dó 10 ára, Bergsteinn á fyrsta
ári.) Hálfsystkini Auðar voru:
Petrónella og Haraldur.
Kærar kveðjur og þakkir fyrir
liðnar samverustundir.
Birna Jónsdóttir
Það var gott að eiga Auði Pét-
ursdóttur að frænku og minning
hennar yljar manni. í hugann
koma bernskustundir og mér
finnst ég heyra hana hlæja, kát-
asta í öllum krakkaskaranum á
Miðhúsum. Minnisstæðir eru koll-
hnísarnir sem hún steypti sér
blíðu og blessunarorðum. Hvergi
var okkur betur tekið. Búðarleikur
var hvergi skemmtilegri, allar
skúffur og skápa mátti tæma í leit
að varningi að verzlá með, svo kom
hún í búðina, keypti rnikið og hrós-
aði afgreiðslufólkinu lipra þjón-
ustu. A kvöldin voru sagðar sögur,
svo var breitt vel ofan á mann.
Þegar von var á Kidda heim úr
frystihúsinu, varð húsfreyju tíð-
förult að glugganum, og þegar
hann birtist ljómaði hún öll, því
þau voru alltaf eins og nýtrúlofuð.
Ekki amaðist hann við manni
fremur en hún og það var gott að
vera barn í návist þeirra. Það er
stundum talað um vandræða-
krakka og fárast yfir óþekkt þeirra
og óknyttum. Svoleiðis skinnum
var stundum komið fyrir í Hlíðar-
brekku, þeim leið vel þar, voru
aldrei skömmuð, yfirsjónum tekið
af umburðarlyndi, en leiðbeint
með festu.“Þar réð ekki dómharkan
og vistin var mannbætandi.
Þegar við komum til hennar í
sumar fagnaði hún mér og mínum
eins og forðum, sagði mér frá
sonarbörnum sínum og langömmu-
börnum, sem voru líf hennar og
yndi, og hló að því að ég væri orðin
amma.
Sólin skein þegar við kvöddumst
á hlaðinu í Hólabrekku og það var
sólskin í minningunni um Auði
Pétursdótturv
Ragnheidur Asta Pétursdóttir
niður hólinn, og aldrei gleymi ég
því þegar hún grúfði sig hlæjandi
meðan við sungum: tína ber, tína
ber, skessan er ekki heima. Svo tók
maður til fótanna undan skess-
unni, sem skemmti sér bezt af
okkur öllum og var 34 árum eldri
en ég. Hún glataði aldrei barninu
í sjálfri sér, enginn fullorðinn
kunni eins vel og hún að vera barn
með börnum.
Við systkinabörn fengum að
heimsækja Auði í Hólabrekku, fór-
um stundum tvö saman i rútunni
suður í Garð og hlökkuðum til.
Hún beið okkar á áfangastað og
fagnaði okkur með faðmlögum,
11*

Vinsælasti
herrafatnaður
í Evrópu
Þú nýtur þín vel í MELKA.
Úlpur - blússur - frakkar - buxur -
skyrtur. Gæðin eru frábær — verðið f
sérlegahagstætt. ^
Þú færð MELKA-vörur í öllum bestu
herrafatabúöum landsins.
Ika Ú