Morgunblaðið - 19.12.1985, Blaðsíða 83

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR19. DESEMBER1985
83
VELVAKANDI
8VARAR í SÍMA
10100 KL. 10—11.30
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
h MLrudiuuAVid
*k nrt/jXrfö-usr'jju
Um heiðar-
Gefum brauð handa
hungruðum heimi
Mig langar til að hvetja alla til
að taka þátt í söfnun Hjálparstofn-
unar kirkjunnar, „Brauð handa
hungruðum heimi". Það er ekki
verið að fara fram á mikið frá
okkur hverju og einu, því eitt fram-
lag verður stórt þegar allir leggj-
ast á eitt. Hjálparstofnunin er
traustsins verð. Hún hefur sýnt
og sannað að hjálpin kemst til
skila og verður að gagni. Fyrir
okkar framlög hefur verið sendur
fjöldi hjúkrunar- og hjálparliða til
starfa á neyðarsvæðunum í Eþíóp-
íu auk matvæla og fata. Fólkið sem
þjáist í Afghanistan og munaðar-
lausu börnin í Eþíópíu standa ná-
lægt okkur nú um jólin. Tökum í
útrétta hönd þeirra með lifandi
líknarhönd.
Guðmundur Örn Ragnarsson
legan frétta-
flutning
í hádegisfréttum í Ríkisútvarp-
inu laugardag 7. des. var sagt frá
alþjóðlegri ráðstefnu, sem var
haldin í Vínarborg og ég held um
illa meðferð á börnum.
í lok fréttarinnar var klikkt út
með því að árlega létust 2 til 5
þúsund börn í Bandaríkjunum
vegna vanrækslu.
Eg furða mig á svóna frétta-
flutningi hjá Ríkisútvarpinu, þar
sem talað er um allan heiminn í
öðru orðinu, en í hinu er vandamál-
ið fært yfir á eitt einstakt ríki, á
verulega niðrandi hátt.
Það er þó bót í máli að almenn-
ingur á íslandi á ef til vill kost á
heiðarlegri fréttamiðlun á því ári
sem fer í hönd.
Virðingarfyllst
Lúther Kristjánsson
*
Anægður með
Arnarhól
Ánægður matargestur skrifar:
Ég, ásamt kunningjum mínum,
fór út að borða eitt kvöldið á veit-
ingahúsið Arnarhól.
Var þetta í fyrsta sinn sem ég
kom þangað en ég hef snætt á
mörgum veitingahúsum bæði hér
og erlendis. Að mínu mati er þessi
staður einn sá besti sem völ er á.
Bæði maturinn svo og öll þjónust-
an alveg frábær. Einnig er staður-
inn skemmtilega innréttaður og
alveg mátulega stór. Verðið er ekki
ósvipað því sem gengur og gerist
á hinum ýmsu bjórkrám en er
mjög sanngjarnt þegar litið er á
gæðamun þessara staða.
Ef mæla á með fyrsta flokks
veitingahúsi þar sem maður getur
notið einnar kvöldstundar eins og
best verður á kosið mæli ég ein-
dregið með Arnarhóli.
Samvera í
dagsins önn
Bryndís Þ. Hannah hringdi:
„Mig langar til að þakka Sverri
Guðjónssyni fyrir þátt hans „I
dagsins önn, samvera", á mánu-
dögum klukkan 13.30. Þar veitir
hann okkur m.a. innsýn inn í líf
og tilveru þroskaheftra, með því
að taka viðtöl við fjölskyldur
þeirra. Þennan þátt tel ég vera
þarfaþing, þar sem ekki veitir af
að opna augu almennings fyrir
þeim sem minna mega sín í þjóð-
félaginu. Fróðlegt væri að kynnast
samveru fjölskyldu fjölfatlaðra
barna sem dveljast í heimahúsum.
Að lokum — mikið var gaman
að sjá Aravísur á táknmáli í
Stundinni okkar um daginn. Von-
andi er þetta bara byrjunin, því
meira má ef duga skal.“
Ekki krafist
launa fyrir
heiðarleikann
í tilefni bréfs sem birtist hér
í Velvakanda fyrir nokkrum
dögum þar sem bréfritari kvart-
aði undan lélegum fundarlaunum
fyrir að skila Eurocard-kredit-
korti sem hann hafði fundið, vill
Gunnar Bæringsson, fram-
kvæmdastjóri Kreditkorta sf.,
taka fram:
Það má vissulega til sanns
vegar færa að 200 kr. eru ekki
miklir peningar. Hins vegar er
ekkert sem segir að menn eigi
kröfu á að fá fundarlaun fyrir
það eitt að vera heiðarlegir. Og
þessar 200 kr. eru ekki hugsaðar
sem verðlaun fyrir að hafa ekki
misnotað kortið sem fannst,
heldur sem smá þakklætisvottur
fyrir heiðarleikann.
Á það skal bent að bankastofn-
anir borga alls engin fundarlaun
fyrir það að finna ávísanahefti
og skila því til viðkomandi
banka. Ennfremur borgar kred-
itkortafyrirtækið Visa Island
engin fundarlaun fyrir fundin
kreditkort. Þannig má bréfritari
eiginlega hrósa happi yfir að
hafa fundið Eurocard-kreditkort
en ekki ávísanahefti eða Visa-
kort, því þá hefði hann ekki
fengið neitt fyrir sinn snúð.
Bréfritari nefnir að 200 krón-
urnar dugi rétt fyrir hamborgara
og frönskum kartöflum og finnst
það lítið. Við erum hins vegar
sannfærðir um að flestum þyki
hamborgarinn betri en vatn og
brauð bak við rimla.
Þegar menn finna verðmæti á
förnum vegi (kreditkort, ávís-
anahefti, peninga, skartgripi o.fl.
o.fl.) verða þeir auðvitað að gera
það upp við eigin samvisku hvort
þeir vilji vera heiðarlegir eða
ekki. Það hefur hingað til ekki
þótt neitt stórmerkilegt að vera
heiðarlegur og sem betur fer er
þorri fólks heiðarlegur án þess
að krefjast borgunar fyrir það.
Vinsælu ensku ullarúlpurnar (Duffel
Coat) dömu-, herra- og barnastærðir.
Verð frá kr. 1.450,-
SKARTGRIPIR
ISÉRFLOKKI..
m.a. frá Austurlöndum,
Mexikó og Evrópu.
sérhannaðir og handunnir
eftirsóttir af ungu fólki.
KiRKjrsriMrn
S.22600