Morgunblaðið - 07.02.1986, Síða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 7. FEBRÚAR1986
^Sjabu -fcily -é^ sagð>i þér að pafc>bi vaeri
baro. má> heilahrisiing."
«1981 Univrtol Syndicol.
Ekki mmnimáttarkennd
heldur hugarburður, sem
á upptök sín þarna uppi í
litla heilanum.
IANK
Vva« au
Blessaður hringdu eftir bíl
HÖGNI HREKKVlSI
KLAKK! KL/K/Cf P/N6JkLAKLk!KL/KK!&/N&-.-
Léleg póstþjónusta á ísafirði
Ég má til með að skrifa í Velvak-
anda, því að mér finnst póstþjónust-
an héma á ísafírði vera fyrir neðan
allar hellur.
Þann 9. desember 1985 barst
mér pakki frá Blönduósi, vel merkt-
ur þess efnis að innihaidið væri
brothætt. Af vissum ástæðum opn-
aði ég hann ekki fyrr en þann 16.
desember og kom þá í ljós að í
pakkanum voru 6 drykkjarkönnur
og var þeim vel pakkað inn í svamp
auk þess sem þær voru auðvitað í
pappakassa. En þrátt fyrir það voru
tvær þeirra brotnar. Eg fór strax
í pósthúsið til að sýna þeim, hvemig
komið væri og spyrja hvort ég fengi
þetta ekki bætt. Starfsstúlkumar
sögðust ætla að athuga hvað hægt
væri að gera. Þær spurðu mig hvort
greitt hefði verið undir pakkann
sem brothætta sendingu, ég kvað
svo vera, því sendandinn hefði kvitt-
un upp á það. Síðan var mér sagt
að ég yrði látinn vita þegar búið
væri að athuga málið. Síðan liðu
nokkrir dagar og ég heyrði ekkert
frá þeim á pósthúsinu. Ég fór frá
fsafírði og kom ekki aftur þangað
fyrr en eftir áramót. Þá fór ég til
að vitja pakkans en einu svörin sem
ég fékk vom þau, að sú sem átti
að sjá um þetta hefði bara stein-
gleymt þessu. 23. janúar var mér
farið að leiðast biðin enda pakkinn
búinn að vera fímm vikur í „at-
hugun". Ég fór eina ferðina enn til
að athuga hvemig málin stæðu í
þeirri von að einhver lausn væri
fundin. Svörin sem ég fékk þá vom
aðeins þau, að það hefði ekki verið
neinn tími til að athuga þetta. Það
hlýtur að vera afskaplega mikið að
gera þama á pósthúsinu á ísafírði,
sennilega meira en annars staðar.
En fyrst svona mikið er að gera,
hvers vegna er þá ekki bætt við
fólki?
Það er kannski ekki svo skrýtið
að pakkar fari illa í sendingu, því
meðferðin á póstpokunum er ferleg.
Ég var eitt sinn stödd á flugvellin-
um á ísafírði þegar verið var að
setja póstpokana inn í bíl. Það var
eins og þeir sem þama vom að
störfum væra að reyna krafta sína
með því að grýta pokunum sem
lengst inn í bílinn.
Þóra Björg Guðjónsdóttír
Hafið bifreiðina í lagi
Okumenn:
Hafið bifreið yðar ávallt í fullkomnu lagi. Dimmviðri og slæm færð
krefst aukinnar aðgæslu og minni hraða. Metið aðstæður hverju sinni
og munið, að endurkast ljósanna af blautum götunum minnkar
skyggni og krefst meiri varkámi.
Víkverji skrifar
Frétt í Morgunblaðinu í gær
um kaupfélagið á Fáskrúðs-
firði varð til þess að rifja upp
annað atvik, sem snerti þetta
sama kaupfélag. í fréttinni í gær
var frá því sagt, að formaður
Verkalýðs- og sjómannafélags
Fáskrúðsfjarðar hefði verið rek-
inn úr kaupfélaginu vegna þess,
að hann hefði sett upp verzlun
á vegum verkalýðsfélagsins til
þess að veita kaupfélaginu að-
hald og samkeppni.
Fyrir 19 árum eða í maí 1967
gerðist sá atburður á Fáskrúðs-
fírði, að hópur ungs fólks hugðist
stofna félag ungra sjálfstæðis-
manna á staðnum. Þá brá svo
við, að þeim úr þessum hópi, sem
voru starfsmenn kaupfélagsins
var hótað brottrekstri, ef þeir
tækju þátt í þessari félagsstofn-
un.
í viðtali við Morgunblaðið á
þessum tíma sagði kaupfélags-
stjórinn m.a.: „En mín skoðun
er sú, að það sé ekki hægt að
vera starfsmaður í kaupfélagi
og agitator fyrir Sjálfstæðis-
flokkinn ... ef á að nota kaup-
félagið, sem áróðursstöð fyrir
íhaldið þá er mér að mæta. Ef
á að fara að reka áróður fyrir
Sjálfstæðisflokkinn í kaupfélag-
inu og ala þar upp eitthvert póli-
tískt hreiður, hvað á ég þá að
gera við fólkið? Ef á að rækta
upp Sjálfstæðisflokkinn af
starfsliðinu hjá mér, þá rek ég
það eða fer sjálfur." Sú spuming
vaknar óneitanlega þegar þetta
er rifjað upp, hvort ekkert hafí
breyzt í kaupfélaginu á Fá-
skrúðsfírði á tveimur áratugum.
xxx
Bandarískur lögfræðingur,
sem hér var á dögunum
hafði orð á því við viðmælanda
sinn, að það væri ótrúlega mikill
munur að koma til Islands nú
miðað við það, sem verið hefði
í nóvembermánuði sl., þegar
hann var hér síðast á ferð. Hann
kvaðst þá hafa kynnzt mikilli
svartsýni um framtíðina en nú
væru viðhorf breytt og bjartsýni
einkenndi þá, sem hann ætti tal
við hér. Erlendur bankamaður,
sem hér var á ferð fyrir nokkrum
dögum og hafði einnig komið
hér um síðustu áramót, spurði
gestgjafa sína hvað hefði eigin-
lega gerzt á Islandi á nokkrum
vikum. Þá hefði bölsýni einkennt
samtöl hans við fólk en nú mikil
bjartsýni. Þessi bankamaður
sagði raunar, að hann teldi þessa
bjartsýni alltof mikla. Hætta
væri á að íslendingar settust
niður og biðu eftir betri tíð án
þess að gera nokkuð til þess að
hún gengi í garð eða til þess að
hagnýta sér þau tækifæri, sem
fyrir hendi væru.
Þessar athugasemdir erlendra
manna, sem hingað hafa komið
á nokkrum síðustu mánuðum,
segja töluverða sögu. Engin
spuming er um það, að gjör-
breyting hefur orðið á öllum
viðhorfum í landinu á skömmum
tíma. Því veldur olíuverðslækk-
un, fískverðshækkun og aukinn
afli. En ummæli hins erlenda
bankamanns ættu að minna
okkur á að ganga hægt um
gleðinnar dyr.
XXX
Veitingahúsum hefur íjölgað
mjög í höfuðborginni á
nokkrum árum. Raunar svo
mjög, að mörgum hefur þótt nóg
um. Einn viðmælenda Víkveija
komst þó að annarri niðurstöðu
í fyrradag er hann reyndi að fá
borð á veitingahúsum borgarinn-
ar fyrir erlenda gesti sína. Eftir
að hafa hringt í fímm veitinga-
hús og alls staðar fengið þau
svör, að allt væri upppantað og
það á miðvikudagskvöldi, tókst
þó að lokum að fá borð á því
sjötta. Astæðan var sú, að verzl-
unarskólanemar héldu hátíð
þennan dag og það þurfti ekki
meira til að fylla öll veitingahús
borgarinnar.