Morgunblaðið - 08.04.1986, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 8. APRÍL1986
Hjónaminning:
Aðalheiður Vilbergsdótt-
ir ogHjalti Gunnarsson
Aðalheiður
fædd 3. júní 1915
Hjalti
fæddur 5. nóvember 1984
Það kemur sárt við kviku hjart-
ans, þegar kvaddir eru kærir vinir
við hinztu leiðarlok. Með fáeinum,
fátæklegum orðum langar mig að
minnast minnar kæru uppeldissyst-
ur og eiginmanns hennar, nú þegar
þessi sæmdarhjón eru bæði horfin
af sviði.
Fátt gefur lífi okkar meira gildi
en góður hugur vina, kærleiksrík
hjálparhönd, innileg og óbrotgjöm
vinátta. Hún Aðalheiður var sannur
vinur í raun á hveiju sem gekk,
hvemig sem á stóð, alltaf sami
ylhlýi kærleikurinn og hvergi lét
Hjalti sinn hlut eftir liggja. Opnum
vinarörmum var mér ætíð tekið og
svo ótalmargt er að þakka sem
minningin ein geymir sem mætan
fjársjóð.
Aðalheiður var níu árum eldri en
ég, en þann aldursmun fann ég
aldrei. Okkar leiðir lágu saman
þegar ég var um eins árs. Aðal-
heiður var tekin í fóstur af þeim
hjónum Álfheiði Jónsdóttur og Páli
Skarphéðinssyni, Heyklifí í Stöðv-
arfirði. Álfheiður fylgdi svo Aðal-
heiði dóttur sinni yfir á Breiðdals-
vík og þangað fór Aðalheiður fóst-
urdóttir þeirra einnig.
Ég var hins vegar tekin ársgömul
í fóstur af Aðalheiði Pálsdóttur,
dóttur Alfheiðar, og Einari Bjöms-
syni manni hennar. Allt frá þeim
tíma vomm við Aðalheiður eins og
systur og mjög náið með okkur alla
tíð.
Aðalheiður fór suður í vist til
Reykjavíkur, en 1941 flutti hún á
Reyðarfjörð með Hjalta eiginmanni
sínum og ætíð var hinu góða sam-
bandi haldið.
Hvort sem var eystra eða syðra
þá var Aðalheiður ætíð veitandinn.
Aldrei var gleymt að hafa samband.
Ræktarsemi hennar var alveg ein-
stök og mörg boð hennar eru mér
alveg ógleymanleg. Einstakt dæmi
um þetta var þegar þau hjón vom
á orlofsviku í Bifröst og hefðu átt
að vilja hafa sína viku saman í friði
og ró. Þá hringir Aðalheiður í mig
og býður mér uppeftir í þriggja
daga dvöl og síðan í ferðalag —
dýrðlega ferð, norður um, alla leið
M
'k\r
,-á
Innanmál
205x130x40 sm.
Dekk 13 tommur.
Heildarhleðsla
500 kg.
Eigin þyngd 165 kg.
Innanmál
257x142x40 sm.
Dekk 13 tommur.
Heildarhleðsla
1000 kg.
Eigin þyngd 225 kg.
Víkur Vagnar hf.
Vík í Mýrdal.
Söluumboð
Gísli Jónsson & Co.
Sundaborg 11,
sími 686644.
austur á Reyðarfjörð, þar sem þau
hjón vom hinir örlátu veitendur.
Fátt tel ég lýsa Aðalheiði betur,
hugulsemi hennar og hjartans ein-
lægni og yndisiegu viðmóti. í því
sem öðm stóðu þau hjón saman sem
eitt um að veita öðmm af gnótt
sinna hjartagæða.
Aðalheiður bar með sér ytri sem
innri glæsileik og sólstafír geisluðu
í björtu brosi hennar.
Ég fer ekki út í það að lýsa
æviferli þeirra hjóna. Aðalheiður
var fyrst og síðast kona heimilisins,
þar sem öllu var sinnt af einstakri
prýði, uppeldi bamanna sinnti hún
af sérstakri alúð, enda bera þau
þess merki. Sem sjómannskona
hvíldi heimilishaldið á hennar herð-
um, þegar bömin vom ung og allt
sem því fylgdi fórst henni vel úr
hendi, svo ekki varð á betra kosið.
Heimilið var henni I senn vinnu-
og griðastaður og helgi þess í huga
hennar og störfum hafín yfír allan
efa.
Enn síður kann ég að rekja hin
margvíslegu vel unnu störf sem
Hjalti Gunnarsson rækti af alúð og
stakri samvizkusemi. Ævistarf
hans var bundið sjó og sjávargangi
og þar sat farsæld hins prúða
drengs í fyrirrúmi. Hvert verk
vannst honum vel og ráðum hans
þótti hollt að hlíta og hlýju og prúð-
mennsku átti hann næga í öllu
dagfari sínu.
Nú hefur ævisól beggja til viðar
mnnið og eftir það eitt að kveðja
og þakka heitum hug. Þakka allar
björtu og blíðu stundimar, sem ég
átti með elskulegri uppeldissystur
allt frá bemskudögum til þess síð-
asta. Innilega hugulsemi, ólýsan-
lega ræktarsemi og örlæti hjartans.
Þakka órofa vináttu hennar mæta
eiginmanns og alla velvild hans í
garð minn og minna. Vináttu sem
aldrei gleymist.
Minning þeirra beggja er heið í
huga mínum og hjartans kveðja og
kær þökk er þeim flutt af alhug
við leiðarlok.
Megi Guð blessa minningu góðra
vina.
Stefanía Magnúsdóttir
Inga Þórs Ingvars-
dóttir - Kveðja
Fædd 4. febrúar 1942
Dáin 23. febrúar 1986
Dáinn, horfinn. Harmafregn.
Hvilíkt orð mig dynur yfir.
En ég veit, að látinn lifir
það er huggun harmi gegn.
(Jónas Hallgrimsson)
Því verður ekki afneitað, mágkona
mín er horfín til lands feðra sinna
og það svo langt um aldur fram.
Maður skilur ekki svona fómir, eftir
því sem maður hugsar og spyr,
verða svörin færri. Það er orðin vík
milli vina.
Inga Þórs Ingvadóttir andaðist
23. febrúar síðastliðinn. Hún gekk
undir erfíða skurðaðgerð í byijun
síðastliðins árs og vom miklar vonir
að tekist hefði að hefta sjúkdóminn,
en ský dró fyrir sólu, í nóvember
tekur hann sig upp aftur og strax
í jólamánuði er, séð að helstríð er
framundan. Það var tímaspursmál
hvenær sláttumanninum tækist ljá-
farið. Það var undravert hvaða sál-
arró og kjark Inga hafði í sínum
veikindum út í gegn. Magnús bróðir
þú stóðst þig vel í að lefta konu
þinni þessa erfíðu baráttu og mikill
styrkur var, þegar Valgerður dóttir-
in kom með sína fjölskyldu erlendis
frá til að vera mömmu sinni og
pabba til styrktar. Það kom sér vel
að Valgerður er lærður hjúkrunar-
fræðingur enda mun hún hafa farið
hárfínum silkihönskum um móður
sína, bæði í Glæsibæ og á sjúkra-
húsinu. Fleiri lögðu hönd á plóginn,
mágkona mín Auður Karlsdóttir
Hlaðbæ 3 hefur stutt Ingu og fjöl-
skylduna alla, því þær voru miklar
vinkonur í áraraðir má segja að
daglegur samgangur hafí verið á
milli heimilanna Glæsibæ 6 og
Hlaðbæ 3, enda mjög samrýndir
bræður Magnús og Sveinn. Mér var
sagt að Hrafnhildur systir Ingu
hefði stutt hana vel og ber að þakka
sem það gerðu og ekki síst hjúkr-
unaliði og læknum.
Inga Þórs Ingvadóttir var fædd
4. febrúar 1942 í Reykjavík, dóttir
hjónanna Valgerðar M. Valgeirs-
dóttur og Ingva Þórs Einarssonar.
Inga var elst 6 systkina, eina dótt-
urina misstu þau af slysförum fyrir
nokkuð mörgum árum, er því harm-
ur mikill þegar enn er höggvið í
sama knérunn.
Magnús Andrésson frá Vatnsdal
kynntist Ingu ungri stúlku er hún
vann hjá Skógrækt ríkisins að
Tumastöðum í Fljótshlíð. 1960 giftu
þau sig og stofnuðu heimili hér í
Reykjavík og hefur Magnús stund-
að bifreiðaakstur. Á fyrstu búskap-
arárum eignast þau fjögur böm.
Þau eru: Valgerður hjúkrunarfræð-
ingur, maki Sigurður Einarsson
tæknifræðingur, sonur Einar Bene-
dikt, Andrés bakari, unnusta
Magnea Friðriksdóttir, bam Inga
Björk, Ingvi sjómaður, maki Þor-
björg Hlín Guðmundsdóttir, sonur
Kristján Þór. — Þorgeir bakari í
heimahúsum. Allt er þetta mikið
efnisfólk.
Það er búið í fyrri minningar-
greinum að lýsa mannkostum og
atgerfi Ingu Þórs og hefur þar ekki
ofsagt verið.
Lífshlaup Ingu verður _ekki rekið
í stuttri minningargrein. Á fmmbýl-
isámm þeirra hjóna gefur augaleið
að efnin vom af skomum skammti
og búið þröngt með bamahópinn.
Aldrei heyðist æðm orð, alltaf var
pláss, ef svo bar undir að hýsa
gest. Ég á persónulega mikið að
þakka Ingu og Magga já og heimil-
inu í heild sinni fyrir hlýju og vin-
áttu á erfiðum stundum lífs míns,
jafnt sem gleðistundum. Inga var
ómissandi í fjölskylduboðum, hún
var þar hrókur alls fágnaðar, glettin
og hnyttin í svömm og hafði góðan
húmor. Það var svipað á þann
veginn ef þurfti að rétta hjálpar-
hönd, alltaf tilbúin skipti ekki máli
hvort var hér á svæðinu eða skreppa
austur í Fljótshlíð í heyskap eða
hvaða tilefni sem var, enda víkingar
til allrar vinnu. Ég veit að foreldmm
mínum þótti mikið til hennar koma.
Ekki get ég annað en minnst þess
þáttar í skapgerð mágkonu minnar,
ef umræða var um málefni hvort
það var smærra eða stærra skipti
ekki máli. Hún hafði sína skoðun
og var þá föst fyrir sem klettur,
henni var ekki snúið sitt á hvað,
gat þá stundum gustað frá henni í
hita leiksins. Svo var skömmu
seinna hlegið og tekið upp léttara
hjal. Þyngstur er missirinn í
Glæsibæ 6 fyrir eiginmann, böm,
tengdaböm og bamabörn. Sú eining
innan fjölskyldunnar í Glæsibæ sem
Inga og Maggi byggðu upp mun
styrkja ykkur í sorginni.
Djúpt í guðs og mannsins mynd
alið sem að ungbam þiggur,
eilífur gneisti falinn liggur.
(Jónas Hallgrímsson)
Foreldmm, systkinum Ingu og
öðm venslafólki og vinum, votta ég
dýpstu samúð mína.
Maggi minn, böm, tengdabörn
og bamaböm við dijúpum höfði í
hljóðri þögn og þökkum að hafa
fengið að njóta samfylgdar þessarar
konu, þó okkur fínnist árin alltof fá.
Inga var jarðsett 7. mars síðast-
liðinn.
Ég harma að hafa ekki getað
fylgt henni fyrsta áfangann í þess-
ari síðustu ferð Ingu.
Með þökk og virðingu fyrir allt
og allt.
Kjartan Ó. Andrésson
Birting afmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjórn blaðsins
á 2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins í
Hafnarstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að
greinar verða að berast með góð-
um fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á
mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
I minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Ekki em
tekin til birtingar fmmort ljóð um
hinn látna. Leyfílegt er að birta
ljóð eftir þekkt skáld, 1—3 erindi
og skal þá höfundar getið. Sama
gildir ef sálmur er birtur. Megin-
regla er sú, að minningargreinar
birtist undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina
gildir sú regla, að aðeins em birtar
greinar um fólk sem er 70 ára
eða eldra. Hins vegar em birtar
afmælisfréttir með mynd í dagbók
um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að
handrit séu vel frá gengin, vélrit-
uð og með góðu línubili.
Málverkauppboð
Sunnudaginn 20. apríl.
BORGr
Pósthússtræti 9, 101 Reykjavík
Sími 9(1)24211