Morgunblaðið - 20.09.1986, Blaðsíða 30

30
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 20. SEPTEMBER 1986
Magnús Magnús
son - Minning
Fæddur 18. maí 1944
Dáinn 10. september 1986
Við lékum okkur saman og ól-
umst upp saman. Við ýttum hvor
öðrum á hjóli og tókumst á. Við
vorum bestu vinirnir, enda nánast
uppeldisbræður, mæður okkar voru
systur.
Ein fyrsta minning mín er bund-
in ferð í Skerjafjörðinn að heim-
sækja Didda, eins og hann var
kallaður á yngri árum, þar sem
foreldrar hans bjuggu. Sumarbú-
staður fjölskyldna okkar var einnig
undir sama þaki uppí Þrastarskógi.
Þar vorum við baðaðir í sól, — og
í bala, óðum í Álftavatni, lékum
okkur í skóginum, fundum hreiður,
— það var mikið ævintýri. Einu sinni
tókum við okkur til og sögðum grein
af fallegri hríslu, — fólkið sagði það
minna ævintýri.
Svo fæddist Ægir bróðir Didda
og fjölskylda þeirra fluttist í Auðar-
strætið þar sem við bjuggum. Ægir
var svo fallegt barn, að við Diddi
urðum hálf ómögulegir. Ljós heims-
ins hafði þokast úr stað.
Tímamir breyttust og Diddi hélt
í höndina á litla bróður eitt sumar
á Silungapolli. Síðan fluttust þeir
með mömmu sinni austur á Selfoss
til Gunnu og Ólafs í Ingólfí, en
Gunna var móðursystir okkar.
Bagga mamma þeirra vann úti, hún
sá aldrei sólina fyrir litlu hnokkun-
um sínum, þeir voru miðpunktur
tilveru hennar.
Sveitavera, ferming og samband
okkar Didda var alltaf jafn gott.
Hann eignaðist bíl og saman rifum
við hann í sundur í bílskúrnum hjá
Sveini föðurbróður hans og hans
ágætu konu í Kópavoginum. Með
góðra manna hjálp náði svo tækið
aftur fyrra útliti og fagurrauður
geystist hann með okkur um landið.
Augljóst var hvert hugurinn
stefndi hjá Didda og eftir nokkur
ár, m.a. í heimssiglingum hóf hann
nám í bifreiðavirkjun hjá Agli Vil-
hjálmssyni. Hann settist að hjá
móður sinni, sem nú var flutt á
Sólvallagötuna í Reykjavík og leiðir
okkar lágu aftur samán.
Hann var yndislegur vinur, alltaf
heill og hreinskiptinn, fastur fyrir
og skapríkur. Reyndar ofurvið-
kvæmur innra með sér og gat átt
bágt með sig með víni. Við fyrstu
kynni virtist hann sjálfsagt sumum
fár og dulur, en þeir sem þekktu
hann áttu ekki betri vin.
Foreldrar hans voru Guðbjörg
Guðlaugsdóttir frá Tryggvaskála á
Selfossi, sem lengi starfaði við
framreiðslustörf á Hressingarskál-
anum og í Valhöll á Þingvöllum og
Magnús H. Magnússon, stöðvar-
stjóri Pósts og síma í Vestmanna-
eyjum, fv. bæjarstjóri þar og
ráðherra.
Árið 1967 verða mikil þáttaskil
í lífí Didda. Þá kvænist hann eftirlif-
andi konu sinni Svandísi Jónsdóttur
ljósmóður, dóttur hinna mætu hjóna
Jóns Húnfjörð Jónassonar bifreiða-
stjóra á Hvammstanga og konu
hans Helgu Ágústsdóttur. Jón er
bróðir Guðmundar heitins Jónas-
sonar, bifreiðastjóra og fjallagarps,
sem allir þekkja.
Maggi og Dista, eins og Svandís
er kölluð, byijuðu búskap í
Reykjavík, þar sem þau voru bæði
við nám, en fluttust fljótt austur á
Selfoss, þar sem hann átti alltaf
sterkastar rætur. Til Gunnu í Ing-
ólfí, sem hafði misst mann sinn,
Ólaf Kristmundsson sýsluskrifara
nokkru áður.
Tvö börn komu í heiminn. Har-
aldur, sem fæddist árið sem þau
giftu sig, og Helga Björg þremur
árum seinna. Eina dóttur átti Maggi
áður, Höllu Jóhönnu, móðir hennar
er Sigríður Austmann Jóhannes-
dóttir.
Ægir lýkur flugvirkjanámi og
þeir bræður hefja rekstur bifreiða-
verkstæðisins M.M. á Selfossi. Árið
1973 ráðast þeir í að kaupa Plastiðj-
una hf. á Eyrarbakka og Maggi og
Dista flytjast á Bakkann. Ægir
hélt áfram rekstrinum á Selfossi,
sem breyttist smám saman í Versl-
un M.M., Eyrarvegi 1, hjá Ingólfí.
Árið 1980 fluttu Maggi og Dista
aftur að Selfossi, keyptu húseignina
Tryggvagötu 22 og nokkru seinna
stofnuðu bræðurnir Plastiðjuna hf.
á Selfossi sem hefur sérhæft sig í
frauðplastumbúðum. Plastiðjuna á
Eyrarbakka seldu þeir svo stuttu
síðar. Dista vann einnig með heimil-
inu, fyrst sem ljósmóðir á Heilsu-
gæslustöð Selfoss og nú síðustu
árin sem hjúkrunarfræðingur á
Sjúkrahúsi Suðurlands.
Alltaf var jafn gaman að heim-
sækja þau. Undanfarin ár lagði
Maggi sérstaka rækt við garðinn á
Tryggvagötunni, en hann naut þess
líka að fara í golf og stangarveiði
í frístundum.
Bagga mamma hans gekk ekki
heil til skógar síðustu árin og yndis-
legt var að sjá á hve nærgætinn
hátt Maggi og Dista önnuðust hana
í veikindum hennar, en hún lést
fyrir nokkrum árum. Maggi tók sér
veikindi og lát mömmu sinnar mjög
nærri. Gunna í Ingólfi lést fyrir
nokkrum vikum.
Hversu óendanlega þungbært
getur lífíð ekki orðið á stundum.
Sorgin hrannast að og kefur sálina
sárum trega og söknuði. Sem leiftur
eru ástvinir hrifnir á brautu og
brostnu hjarta er lotið hinum heil-
aga vilja.
Við biðjum um náð og styrk
handa eiginkonu og börnum, bróð-
ur, föður og öllum ástvinum.
Yndislegum frænda og vini felum
við kærleiksarma móður jarðar á
bökkunum við nið árinnar, sem átti
hans líf. Biðjum honum líknar og
eilífs friðar í Drottni Guði.
Þegar ég sé fram á að þurfa að
standa yfír moldum æskufélaga
míns og vinar, Magnúsar Magnús-
sonar, kemur svo margt upp í
hugann, sem erfítt er að tjá, og svo
hitt sem hvorugum okkar hefði
þótt tímabært að tala um fyrr en
við værum orðnir gamlir menn. Um
þetta leyti eru 30 ár síðan við Magn-
ús kynntumst vel. Um árabil vorum
við mikið saman. Margt tókum við
okkur fyrir hendur, fórum upp með
ánni og niður með henni, klifum
Ingólfsfjall á ýmsum stöðum og
töldum okkur lenda í lífshættu. Við
fórum í útilegur, stóðum saman í
átökum skólalífsins og þóttumst lið-
tækir í ýmsum uppátækjum bekkj-
arféiaganna. Við vorum saman í svo
mörgu, sem stálpaðir strákar taka
sér fyrir hendur, bæði í leik og
starfí. í gegnum þetta urðum við
vinir og höfðum jafnvel orð á því
hvor við annan að við værum góðir
vinir.
Vinátta er umdeilt gildi í mann-
legum samskiptum. Æskuvinir
þekkja þó ávallt hver annan úr öðru
fólki, jafnvel þótt samfundir stijál-
ist eftir því sem árin færast yfír.
Þegar maður á viðkvæmu þroska-
skeiði binst vináttuböndum við
annan, verða þau mótandi. Þau
verða hluti af uppeldisáhrifunum
og skilja eftir sig óafmáanleg spor
í fari manns. í fari æskuvinarins
fínnum við sterkt band náins kunn-
ugleika og trúnaðar, sem við síðar
söknum í nýjum kynnum. Allt þetta
ætlar maður við tækifæri að rifja
upp og endurlifa að einhveiju leyti,
því að ekki þurfa menn að verða
mjög gamlir til að gleðjast af að
rifja upp sameiginlegar minningar.
Þá gerist hið óvænta. Slys, sem
ekki er óvanalegt í augum heims-
ins, ryðst inn í vináttu- og tilfínnin-
gatengsl. Á því sviði virðist slysið
í fyrstu breyta öllu, því að skyndi-
lega blasir við, að ekkert verður
endurlifað eða að fullu rifjað upp.
Allt minnir þetta á hverfulleika
mannlífsins, en þegar okkur sárnar
sá hverfulleiki erum við líka að við-
urkenna, að við þráum eitthvað sem
varir. Þannig hefur Guð lagt okkur
eilífðina í bijóst.
Gagnvart missi æskuvinarins
koma mér í hug orð, sem Pasternak
leggur einni sögupersónu sinni í
munn í bókinni um Zivagó lækni:
„Ávallt hafa menn ályktað, að hið
mikilvægasta í fagnaðarerindinu
séu siðferðilegar viðmiðanir og boð-
orð. í mínum augum skiptir það
mestu máli, að Kristur talar í líking-
um, sem teknar eru úr lífínu sjálfu,
að hann útskýrir sannleikann í
myndum hversdagslegs raunveru-
leika. Hugmyndin að baki þessu er,
að samfélag dauðlegra manna sé
ódauðlegt, og að lífsheildin sé tákn-
ræn vegna þess að hún hefur
merkingu." Frá þessu sjónarhomi
skulum við horfa á það sem orðið
er og fínna þess vegna í því liðna
uppbyggilega framtíðarmerkingu.
Magnús Magnússon fæddist 18.
maí 1944 í Reykjavík. Foreldrar
hans voru Guðbjörg Guðlaugsdóttir
og Magnús Magnússon. Olst Magn-
ús að mestu upp hér á Selfossi með
móður sinni, en hún hélt heimili
með sonum sínum í sambýli við
Guðnínu systur sína og mann henn-
ar Ólaf Kristmundsson í Ingólfí.
Eftir að Magnús hafði lokið námi
í Gagnfræðaskólanum á Selfossi
starfaði hann um hríð hjá Kaup-
félagi Ámesinga, en fór síðan í
siglingar á skipum Hafskips. Bif-
vélavirkjun nam hann í Reykjavík
hjá Agli Vilhjálmssyni. 1967 kvænt-
ist Magnús eftirlifandi eiginkonu
sinni, Svandísi Jónsdóttur, og eign-
uðust þau tvö böm. Þau em
Haraidur Ingi og Helga Björg.
Fluttust þau flótlega að Selfossi þar
sem Magnús stofnsetti bifreiða-
verkstæði með Guðlaugi Ægi
bróður sínum. 1973 tóku þeir bræð-
ur við rekstri Plastiðjunnar á
Eyrarbakka, en hin síðari ár rak
Magnús plastiðju hér á Selfossi.
Magnús var í gerð sinni framtaks-
samur, vinnusamur og góður
verkmaður. Snyrtimennska og ná-
kvæmni einkenndu hann bæði í
störfum og einkalífí. Var hann
vandvirkur og um flest vandaður í
samskiptum. Hann var góðum gáf-
um gæddur og hafði til að bera
trausta mannkosti. Jafnan var hann
vinsæll og nokkuð eftirsóttur fé-
lagi, enda gleðimaður á góðri stund.
Annars var hann alvömmaður og
raunsæismaður, sem lét sig ekki
dreyma um óraunhæfar lausnir á
aðsteðjandi vanda. Ljúft er mér og
skylt að vitna um trygglyndi hans
og persónulegt örlæti, sem er kyn-
fylgja móðurfólks hans.
Ekki ætla ég hér að telja upp
áhugamál og persónueinkenni
Magnúsar í smáatriðum, en ég veit
að félagar okkar og vinir skilja
hvað ég er að fara, er ég fuilyrði,
að hann hafí búið yfír ýmsu því sem
gerði hann að meiru en meðal-
manni í augum okkar, ýmsu því,
sem vakti aðdáun og var þess hátt-
ar, að við emm ríkari af að eiga
þær minningar. Að leiðarlokum er
ég þakklátur fyrir þessi kynni öll
og skil, að mikill er missir eigin-
konu og barna og bróðurins, sem
svo lengi var í starfi með honum.
Þeim vil ég samhryggjast og eins
ástvinum og vinum öðmm. Oll skul-
um við íhuga þá skynjun skáldsins,
að samfélag dauðlegra manna sé
ódauðlegt og að minningarnar góðu
og táknrænu færi okkur með öðm
heim sanninn um að lífíð hafí raun-
vemlega merkingu. Sú merking var
lífínu gefín af skapara þess, gjafar-
anum allra góðra hluta. Honum
felum við nú Magnús Magnússon á
vald og biðjum þess að Guðs eilífa
ljós lýsi honum.
Sigurður Sigurðarson
Selfossi
VERKSMIÐJU
Fullt hús faf góðum og
fallegum fatnaði á algjöru
lágmarksverði.
Dæmi:
Góðar buxur á 350 kr.
Skór frá 250 kr. Jj£
Jogging-gallar á 1.590 kr.
Pólóbolir á 40
rá 1.290
Jtsalan verður í fullum
gangi út september. Og
ekki þarf að óttast vöru-
þurrð þótt mikið seljist
því alltaf bætast við nýjar
vörur.„
OdvrEFNI
I
H-húsið,
AU-ÐBREKKU -KOPAVOGI
Opið: 10-19 virka daga/10-17á laugardögum
Brids
Arnór Ragnarsson
Bridsfélag
Haf narfjarðar
Sl. mánudag hófst vetrarstarfíð
og var spilaður eins kvölds tvímenn-
ingur í tveimur riðlum. Urslit urðu
sem hér segir:
A-riðill 10 para:
Ólafur Gíslason —
Sigurður Aðalsteinsson
Andrés Þórarinsson —
Hjálmar Pálsson
Erla Siguijónsdóttir —
Dröfn Guðmundsdóttir
Magnús Sverrisson —
Guðlaugur Sveinsson
B-riðilI 8 para:
Þórarinn Sófusson —
Friðþjófúr Einarsson
Kristófer Magnússon —
Albert Þorsteinsson
Friðvin Guðmundsson —
Magjiús
og eru spilarar hvattir til að fjöl-
menna. Sérstök ástæða er til að
benda „heimaspilurum" á að nota
þetta tækifæri til að reyna sig við
reynda keppnisspilara.
Spilað verður í íþróttahúsinu
v/Strandgötu og byijar spila-
mennskan að venju kl. 19.30.
Bridsfélag Reykjavíkur
Vetrarvertíð BR hófst með eins
kvölds tvímenningi sl. miðvikudag.
Þátttaka var dræm eða einungis
14 pör. Efstu pör urðu:
Stig
1. Sigurður B. Þorsteinsson
— Páll Valdimarsson 190
2. Hjalti Elíasson
— Sigurður Hjaltason 180
3. Stefán Pálsson
— Rúnar Magnússon 175
4. Matthías Þorvaldsson
— Júlíus Kristinsson 174
Meðalskor: 156
Næsta miðvikudag hefst 2ja
kvölda Hausttvímenningur. Allir
em velkomnir og skráð verður á
staðnum. Spilað er í Hreyfilshúsinu
hefst spilamennska kl. 19.30.
Nk. mánudag verður sami háttur
hafður á spilamennskunni og síðast og
Guðlaugur Tryggvi Karlsson