Morgunblaðið - 17.12.1986, Blaðsíða 69

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 17. DESEMBER 1986
69
• Jóhann ingi þjálfar Essen f vetur
og virðist œtla að gera góða hluti
með liðið. Páll Olafsson gerir
nokkrar leuflóttar teygjuæfingar á
æfingu hjá Dusseldorf. Bogdan
gefur liði sfnu skipanir f landleik á
HM og Sigurður Sveinsson hjá
Lemgo fylgist meiddur með.
Metnaðargirni og
aðlögunarhæfni
„Þeir eru ótrúiega metnaðar-
gjarnir og boltaíþróttir eru sérlega
vinsælar," segir Jóhann Ingi, þegar
hann er spurður hvað í fari landa
hans valdi snilli þeirra í handbolta.
En sumir íslendingar bæta unrv<—
betur og eru einnig töframenn með
fótunum. Þannig hefur Páll Ólafs-
son leikið landsleiki í knattspyrnu
ásamt með fjölmörgum handknatt-
leikslandsleikjum. Á þessum
vettvangi er annars skemmst að
minnast frábærs árangurs eyja-
skeggjanna gegn Frökkum og
Rússum í Evrópukeppninni í knatt-
spyrnu, undir stjórn hins þýska
þjálfara Siggi Helds.
Æ fleiri þýsk handknattleikslið
hafa nú samband við Jóhann Inga
og leita íslenskra markaskorara.
Ástæðuna fyrir vinsældum landa
sinna í Þýskalandi segir Jóhann
ekki síst vera þá að þeir virðast
eiga mjög létt með að aðlagast
landi og þjóð sem verður t.d. seint
sagt um fólk af slavnesku bergi
brotið.
Vanirmenn —
Vönduð vinna
Að lokum er rétt og skylt að
minna á það að íslendingar eru
afkomenílur víkinga í beinan karl-
legg. Þorgils Óttar, fyrirliði, telur
þetta skipta nokkru máli þegar leit-
að er skýringa á glæsilegum
árangri þeirra í handknattleik:
„Baráttan er snar þáttur af hand-
boltanum. Sé hún ekki til staðar
en fyrir þremur árum tók hann að
sér þjálfun landsliösins.
„Eg náði mjög góðum árangri í
Póllandi. Varð fjórum sinnum
meistari og bikarmeistari með liði
mínu. Þá eygði ég enga möguleika
á frekari frama á pólskri grund."
Pólska sambandið gaf Kowalczyk
lausan og nú er hann samnings-
bundinn íslendingum fram yfir
Ólympíuleika 1988. Afskipti pólska
sambandsins er mál sem Bogdan
vill ekki brjóta til mergjar, en það
er þó Ijóst að í seinni tíð hafa
Pólverjar, sem vilja sinn mann
heim, beitt auknum þrýstingi.
„Á árunum 1982—84 tók ísland
stökk fram á við," rifjar Kowalczyk
upp. „í þá tíð æfði landsliðið sam-
an 1—2 sinnum í viku. Þetta var
jú ekkert vandamál þegar allir leik-
menn liðsins bjuggu í Reykjavík
eða næsta nágrenni." Nú, þegar 5
lykilmenn leika f „Bundesligunni",
er málið ekki lengur svona einfalt.
Landsleikirnir tveir, sem ísland lék
í Vestur-Þýskalandi í september,
voru þeir fyrstu sem HM-hópurinn
lék saman síðan hanri náði 6.
sætinu í Sviss 6 mánuðum áður.
„En á íslandi hef ég yfir mörgum
ungum og hæfileikaríkum leik-
mönnum að ráða sem ég mun nú
smám saman herða í keppni með
landsliðinu." Héðinn Gilsson er
mest áberandi af leikmönnum
hinnar nýju kynslóðar. Nýlega 17
ára gamall, 2 metrar á hæð, á
gelgjuskeiði frá toppi til táar og
stundum örlítið klaufalegur í fram-
göngu, en gerði sér þó lítið fyrir,
þegar hann var settur inn á undir
leikslok gegn V-Þjóðverjum, og
skoraði tvö glæsimörk meö köldu
blóöi.
Handbolti frá hjartanu
„Handbolti frá hjartanu", er sú
þumalputtaregla sem stendur ár-
angri íslensks handknattleiks að
baki, telur Jóhann Ingi Gunnars-
son. Einingin, sem hlýtur að búa
í eðli allra „Davíða", er aðalsmerki
íslenska landsliðsins. Leikmenn
snúa bökum saman innan vallar
sem utan, vita enda eins og er að
slíkt er íslenskum karlmönnum
jafnan heilladrýgst. „Hjá þeim er
hópeflið til fyrirmyndar", eins og
einn spekingurinn komst að orði.
En þó þetta sé allt saman gott og
blessað, þá nægir það ekki eitt sér
Fisksala og tombólur
Það kostar íslendinga skilding-
inn að taka þátt í alþjóðlegum
stórmótum. Það er því engin tilvilj-'
un að landsliðið auglýsir einmitt
fyrir Flugleiöir á búningi sínum.
„Handknattleikur er aðeins lítillega
ríkisstyrktur á íslandi," telur Kjart-
an Steinbach (en forfeður hans
fluttu búferlum frá Þýskalandi til
íslands á 15. öld). Stórs hluta
tekna HSÍ er aflað með happ-
drætti og lukkumiðum.
„Fjármögnun handknattleiks á
íslandi er eitt ævintýr," segir sá
sem veit, en hætti sjálfur þátttöku
í ævintýrinu og hélt til Þýskalands.
„Leikmenn fá ekkert fyrir sinn snúð
á íslandi. En þar sem félögin ráða
stundum erlenda þjálfara, sem
vilja sín laun og engar refjar, grípa
leikmenn jafnvel til þess örþrifa-
og bestu leikmennirnir geta hrós-
að happi ef einhver gaukar að
þeim handboltaskóm endrum og
sinnum.
er engin von til þess að árangur
náist. Við íslendingar höfum
marga hildi háð í gegnum tíðina
og erum orðnir vanir menn."
Gunnar Aðalsteinsson þýddi greln
þessa úr hinu útbreidda tfmarfti Hand-
ball Magazin.
ef árangur á að nást þegar á hólm-
inn er komiö. íslendingar eru
einnig hugmyndaríkir í leik sínum
og „taktískt" á háu plani.
„Við höfum lært að spila agaðri
handknattleik," segir Jóhann Ingi,
sem heldur að vísu kurteislega
aftur af gagnrýni sinni á þýskan
handknattleik og lofar styrk hans,
en er samt ekki par hrifinn af
ríkjandi hugmyndafræði leiksins
hérlendis: „Eg held að vandamálið
í Þýskalandi megi rekja til blaða-
manna sem þar skrifa um hand-
bolta. Þeir sjá einungis þann sem
skýtur, en taka ekki eftir blokker-
ingunni, sendingunni eða vörninni.
Afleiðing þessa er sú að margir
leikmenn vilja komast í sviðsljósið
með ævintýralegum markskot-
um."
Að hyggju Bogdan Kowlczyks
mun styrkleikaröðun liða, sem riðl-
aðist verulega eftir HM, aftur
nálgast fyrra horf á næstu árum.
„Hin slæma staða Rússa og Rúm-
ena var slys." En hvaða vonir gerir
Pólverjinn sér fyrir Seoul? Er
draumurinn um verðlaunasæti ef
til vill innan seilingar? „Við viljum
staðfesta stöðu okkar og vinna
okkur þannig sæti í næstu A-
keppni." Eigin hagsmuna vegna
er það einnig von hans að
V-Þjóðverjar vinni sér sæti á
Ólympíuleikunum í B-keppninni á
Ítalíu í febrúar. Fari svo þá er
„Bundesligan" snemma búin og
ég fæ strákana mína þaðan tíman-
lega með í undirbúninginn."
ráðs að efna til happdrætta og
tombóla, og þeir selja fisk til að
geta greitt þjálfurum sínum laun."
Stuðningsmenn er erfitt að finna
S^bSslr.heimsfrægaTóg^igursæl^fötboltalið^mjali
og; myndúmfrnoðiýiðtöluinlviðrAlbértlóglBiarnalRel!
Þetta er 4. bókin í
bokaflokki um bresk
úrvalslið. Áður eru
komnar út bækurnar
um Manchester United,
Liverpool og West
> Ham. - Bækur sem
enginn fótbolta-
unnandilætur
fram hjá sér fara.
TlMABÆR