Morgunblaðið - 22.01.1987, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 22. JANÚAR 1987
Ólafslög kveða ekki á um upplýsingaskyldu banka:
Bankaleyndin vemdar eigendur skuldabréfa
- segir Þórður Olafsson forstöðumaður bankaeftirlitsins
BÖNKUM ber ekki skylda til bönkum skylda til að sýna Morgunblaðsins við Þórð Ól- forsætisráðherra í blaðaviðtali
að gefa þeim, sem greiða eiga greiðendum fram á, ef óskað afsson forstöðumann banka- að bankar neiti að gefa greið-
af skuldabréfi, upplýsingar er, að greiðslur af skuldinni eftilits Seðlabankans í endum skuldabréfa upplýsing-
um hver er eigandi bréfsins hafi verið færðar inn á bréfið. framhaldi af þeim ummælum ar um fyrir hveija verið er
eða kröfuhafi. Hinsvegar ber Þetta kom fram í samtali Steingríms Hermannssonar að innheimta bréfin, og Seðla-
Nýttu tækifærið !
Notaðu afsláttarávísunina.
Sparaðu 10.000,-kr.____
Mitsubishi farsíminn
kostar án ávísunar
kr. 89.800,- afb.
eða kr. 86.800,- stgr.
.MITSUBISHIILICTRIC
» S N Sf R C S I
| LT CS
K MK a
1nQ ii innnnn
uú 10 i i 'Ov
nsis
lii
Bil
ili
l
m
en með afsláttarávísuninni aðeins'''|"
kr. 79.800,- afb. eða
76.800,-kr. stgr
Klippa hér

Radióbúðin hf.
Skipholti 19 sími 29800
KR.
10.000,-
Greiöið gegn
tékka þessum
Handhafa.
Tfu þúsund krónur til greiðslu upp f Mitsubishi farsíma °/oo"
Reykjavík Janúar
.19
87
ýmislegt Tókkanr. Banki = Reikn.nr.
Ávísun þessi gildirtil 10. febrúar
til kaupa á Mitsubishi farsíma
P:S: Aðeins er hægt að nota eina ávísun fyrir hvem Mitsubishi farsíma og ekki sem útborgun.
Greiðslukiör útboreun eftirstöðvar
Eurokredit 0 kr. á 11 mán.
Skuldabréf 19.000,-kr. 6-8 mán.
SKIPHOLTI 19
SÍMI 29800
bankinn gangi ekki eftir að
þetta sé gert þrátt fyrir að í
efnahagslögunum frá 1979
standi að öll verðtryggð
skuldabréf skuli vera á nafn
og þau skuli sýnd við greiðslu.
Forsætisráðherra viðhafði áð-
urgreind ummæli í yfirheyrslu
DV fyrir skömmu. Þegar Morg-
unblaðið spurði Þórð Olafsson
forstöðumann bankaeftirlitsins
út í þetta sagði hann að eftir því
sem hann best vissi kvæðu þessi
efnahagslög, eða Ólafslögin svo-
kölluðu, ekki á um neina upplýs-
ingaskyldu banka í þessu efni.
„Það eina sem þau kveða á um
er verðtrygging sparifjár og láns-
fjár. Og það er meðal annars
skilyrði verðtrygginar að verð-
tryggðir sparifjárreikningar,
kröfur og aðrar skuldbindingar
séu ætíð skráðar á nafn. Þetta
þýðir það með öðrum orðum að
verðtryggð lán, sem veitt eru,
ber að skrá á nafn þannig að
skuldaskjalið á að bera með sér
hver er síðasti framsalshafi og
væntanlega hver er kröfuhafi
samkvæmt bréfinu," sagði Þorð-
ur.
„En samkvæmt banka- og
sparisjóðalögum er rík þagnar-
skylda lögð á starfsmenn banka
og sparisjóða um hagi viðskipta-
manna bankanna," sagði Þórður
ennfremur. „Það að fela banka
skjal til innheimtu er ekkert ann-
að en almenn íjármunavarsla í
þágu þeirra sem fela bankanum
slíkt og starfsmenn banka eru
því bundnir þagnarskyldu um
slík bréf, þannig að sá sem á að
greiða af slíku bréfi á enga sjálf-
sagða kröfu um að fá upplýsing-
ar um kröfuhafann.
Hinsvegar er til tilskipum frá
árinu 1798 þar sem skuldara
skuldabréfs er veittur réttur til
að að sjá að afborgun af skulda-
bréfi sé færð inn á bréfið sjálft.
Þetta er samkvæmt úrskurði
kröfuréttar um að ef grandlaus
þriðji maður eignast bréfið þá
öðlast hann þann rétt sem bréfið
ber með sér og getur krafið
skuldarann um þá fjárhæð þó
skuldari hafi greitt hana, og
greiðslukvittun frá banka gildir
ekki.
Skuldari sem greiðir af
skuldabréfi í banka hefur þannig
rétt til þess að óska eftir að sjá
hveijar eru eftirstöðvar bréfsins
og hvaða áritanir hafa verið
gerðar en hann á ekki kröfu til
að sjá hver er eigandi bréfsins.
Sum bréf bera það ekki með sér,
eins og handhafabréf, en ef bréf-
ið ber það með sér hver er eigandi
þess eða síðasti framsalshafi þá
lít ég þannig á að bankastarfs-
manni sé uppálagt að sjá þannig
um að skuldarinn sjái ekki hver
er eigandinn," sagði Þórður.
Þórður sagðist þó geta tekið
undir þau sjónarmið, sem víða
hafi komið fram, að æskilegt sé
að öll skuldabréf séu lögskráð
og að allir reikningar í banka
verði nafnskráðir. Það eitt leiði
þó út af fyrir sig ekki af sér þá
æskilegu reglu að menn ættu
alltaf rétt á að vita hver er eig-
andi kröfu. En Þórður sagðist
telja að ef öll skuldabréf yrðu
nafnskráð yrði það til þess að
skapa meira traust á verðbréfa-
markaði auk þess sem vöntun á
slíku hefði verið ákveðinn ljóður
á þeirri skattastefnu sem hér
hefur verið uppi, vegna þess að
menn hafi komist upp með að
telja ekki fram þær eignir sem
þeir eiga í skuldabréfum og inni-
stæðum í bönkum.
VZterkurog
kJ hagkvæmur
auglýsingamióill!