Morgunblaðið - 25.03.1987, Síða 58

58
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 25. MARZ
vVí<5 tökum Vib hi-fi stereó, þU
þcxrft járnsm'ið."
Krístni finnst að flugfélögdn þurfi að sýna farþegum sem af einhverjum ástæðum falla út fyrir ramma
Apex-reglnanna meiri lipurð.

7
ást er___
... að taka ákvarð-
anir saman-
TM Reg. U.S. Pat Otf.-all rlghts reswved
01966 Los Angetes Tlmee Syndicate
Skrifaðu líka: Sendi piast-
bauka fyrir svaladrykk.
HÖGNI HREKKVÍSI
Eig'a fhigfélögin ekki
að vera mannúðleg?
Allir þekkja hin sk. Apex-flugfar-
gjöld, sem eru þau ódýrustu sem
völ er á, en eru háð þeim kvöðum,
að bæði brottfarardagur, sem og
Kæri Velvakandi.
Ég er ekki gjörn á að stinga nið-
ur penna, en nú get ég ekki orða
bundist. Svo er mál með vexti að
ég er ein þeirra sem eru sífellt í
kapphlaupi við tímann og hef því
oft nauman tíma til umráða í hádeg-
inu. Ég leita því oft á náðir
skyndibitastaðanna til að seðja
hungrið. Að sjálfsögðu hef ég ekki
komist hjá því að fylgjast með verð-
inu á þessum stöðum og viti menn,
hvílíkur munur!
Þannig kostar kjúklingabitinn á
heimferð eru fastákveðin og má
alls ekki breyta.
Þetta veit fólk, en ótal atvik geta
komið upp. Fólk getur af ýmsum
ódýrasta staðnum, Kjúklingastaðn-
um við Tryggvagötu, 58 krónur, á
Sprengisandi kostar hann 69 og svo
á Chick King Suðurveri 79 krónur.
Mér finnst þessi verðmunur alveg
út í hött því að ekki virðist mér
hann stafa af mismun í bitastærð,
gæðum eða þjónustu. Það er von
mín að fleiri en ég verði til þess
að veita svona stöðum hæfilegt
aðhald.
Halldóra Anna Ragnarsdóttir
3634-6655.
ástæðum þurft að stytta ferðina frá
því sem áætlað var, það getur t.d.
verið orðið félítið. Éinnig eru til
dæmi um fólk sem er 1-2 dögum
seinna á ferð en áætlað var og eru
þá Apex-miðar þeirra orðnir ógildir.
Mér er kunnugt um að starfslið
Flugleiða og Amarflugs erlendis er
ekki heimilt að sýna löndum sínum
lipurð í þessum efnum, þó svo að
það vildi gera það.
Nýlega sagði presturinn í Kaup-
mannahöfn að ótal landar leituðu
til sín með ógilda Apex-miða í von
um úrlausn. Er það ekki smán að
flugfélögin skuli ekki liðsinna Iönd-
um sínum erlendis? Eiga þau ekki
að vera mannúðleg við landann,
sem og aðra?
I von um breyttan og betri hugsa-
nagang óska ég Flugleiðum og
Arnarflugi alls þess besta.
Kær kveðja,
Kristinn Sigurðsson
Veitum skyndibitastöð-
um hæfilegt aðhald
Víkveiji
Fáir fundir tveggja íslenskra
stjómmálamanna í sama flokki
hafa vakið meiri athygli fyrirfram
en fundur þeirra Þorsteins Pálsson-
ar og Alberts Guðmundssonar á
sunnudag. Þegar fundinum lauk
biðu fulltrúar ljósvakamiðlanna fyr-
ir utan Amarhvol, þar sem skrif-
stofa Þorsteins er, í því skyni að
fá fréttir af niðurstöðunni. Hvomg-
ur fundarmanna vildi segja neitt
um það, sem þeim fór á milli.
Víkverji var undrandi á því, hve
fjölmiðlamenn lögðu lítið upp úr
þessari þögn. Að hans mati mark-
aði þetta eitt þáttaskil í umræðun-
um um pólitíska framtíð Alberts
Guðmundssonar.
Þegar Albert kom frá Kaup-
mannahöfn á laugardagskvöldið,
kom strax í ljós, að fréttamenn Ijós-
vakamiðlanna nálguðust mál hans
með mismunandi hætti. Vildi frétta-
maður nkissjónvarpsins fá að vita,
hvaða áhrif atburðir síðustu sóla-
hringa hefðu haft á tilfinningalíf
Alberts, fréttamaður Stöðvar 2
lagði meira upp úr efnisþáttum
málsins. Hið sama var uppi á ten-
ingnum á sunnudagskvöld. Þótt
mál þetta snerti að sjálfsögðu til-
fínningalíf þeirra, sem hlut eiga að
því, hlýtur niðurstaða þess að ráð-
ast af mati á efnisþáttum þess.
XXX
jölmiðlafræðingar ættu að taka
sér fyrir hendur að kanna,
skrifar
hvernig tekið hefur verið á skatta-
málum Alberts Guðmundssonar í
fjölmiðlum síðan Helgarpósturinn
birti frásögn sína á fimmtudag og
Þorsteinn Pálsson ákvað að svara
spumingum íjölmiðlamanna. Væri
það eitt forvitnilegt efni að draga
saman á einn stað allt það, sem
sagt hefur verið um málið í fjölmiðl-
um á þeim sólarhringum, sem liðnir
em síðan. Með því væri annars
vegar unnt að kanna vinnubrögð
fjölmiðla og einnig, hvemig stjóm-
málamenn og almenningur bregð-
ast við alvarlegum málum af þessu
tagi.
Aður hefur verið vakið máls á
því af Víkveija, að mörkin milli
frétta og fréttaskýringa sýnast vera
orðin næsta óljós hjá ríkisfjölmiðl-
unum. Þegar sömu menn lesa
annars vegar fréttir og leggja hins
vegar út af þeim, kann það eitt að
heyra alltaf sömu röddina eða sjá
sama manninn á skjánum að mgla
neytendur í ríminu. Er ekki vafi á
því, að það er nauðsynlegt í þessum
miðlum eins og þeim, sem prentað-
ir em, að draga skýr tæknileg
mörk á milli frétta og skoðana.
XXX
Athygli Víkverja var vakin á
því, að í hádeginu á föstudag
hefði verið lagt út af því á áhrifa-
mikinn hátt í fréttatíma hljóðvarps
ríkisins, að framboðslista Sjálfstæð-
isflokksins í Reykjavík hefði ekki
verið skilað. Næsta dag birtist lítil
frétt um það í Morgunblaðinu, höfð
eftir Jóni G. Tómassyni, formanni
yfirkjörstjórnar í Reykjavík, að það
væri föst venja, að framboðslistum
væri ekki skilað fyrr en á síðasta
degi framboðsfrests, sem er á föstu-
dag.
Þegar fréttamenn taka sér fyrir
hendur að leggja eitthvað af mörk-
um til umræðna um mikilvæg og
viðkvæm stjórnmál, em gerðar
ríkari kröfur til þeirra en ella um
að þeir hafi að minnsta kosti stað-
reyndirnar á hreinu. Þetta svið er
„grátt“, ef þannig mætti orða það,
og þar er auðvelt að fara villur
vega og vafalaust kappsmál margra
að leiða fréttamenn í villur í von
um að það verði málstaðnum til
framdráttar.
Mikið er lagt upp úr því á ljós-
vakamiðlunum um þessar mundir
að sanna eigið ágæti og styrkja
stöðu sína með skoðanakönnunum
og samanburði af öðru tagi. Ein-
mitt þess vegna ætti þeim öllum
að vera Ijúft að leggja þeim aðila
lið, sem tæki sér fyrir hendur að
kanna framgöngu þeirra í við-
kvæmu fréttamáli eins og Alberts-
málinu.
4