Morgunblaðið - 13.06.1987, Side 11

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 13. JÚNÍ 1987
11
Ljósmyndir
Bryndís: „Það eru reglur til um
hvað passa megi mörg böm og fer
það eftir stærð húsnæðisins og
fjölda fóstra á staðnum. Sam-
kvæmt þeim reglum gætum við
haft fleiri böm, kannski upp undir
tuttugu, en það er ekki á dagskrá.
Fimmtán er okkar kjörtala, sá
fjöldi bama sem við treystum okk-
ur til að hafa þannig að við getum
sinnt hveiju bami eins og með
þarf. Það hefur verið dálítil svömn
við því sem stendur til hjá okkur,
fólk er farið að spyija og sækja
um, en trúlega á eftir að herða á
áhuga fólks, því við höfum sannast
sagna varla auglýst neitt að ráði,
bara sent eina smáauglýsingu í
DV og svo var frétt um okkar mál
í Morgunblaðinu fyrir nokkm.“
Teljið þið að stéttarsystur
ykkar fylgist með og fleiri úr
hópnum hafi svona áform á
pijónunum?
„Hvemig okkur kemur til með
að ganga mun eflaust vekja eftir-
tekt meðal fóstra,“ segja þær
báðar og halda svo áfram. „Það
hefur talsvert vérið um þetta rætt
í röðum fóstra, sérstaklega síðustu
viku og mánuði þegar upp úr sauð
vegna lélegra launa í stéttinni.
Einnig eftir að Davíð Oddsson reif-
aði hugmyndir um að selja eða
leigja einkaaðilum bamagæsluvel-
lina. Póstmr skiptast nokkuð skýrt
í tvo hópa í þessu máli, þær sem
em hlynntar svona tilraunum og
óska okkur góðs gengis, en svo
er líka hópur í stéttinni sem er
alfarið á móti þessu og raunar öllu
sem heitir einkaframtak. Þannig
spilar pólitík talsverða rullu hér
sem víða annars staðar."
-
íslands til að skrifa um bækur til-
nefndar til Bókmenntaverðlauna
Norðurlandaráðs og í því skyni að
spjalla við höfunda sem valdir hafa
verið fulltrúar okkar á þessum vett-
vangi. Að þessu leyti hefur norska
útvarpið staðið sig vel og dagblöðin
Aftenposten og Dagbladed sem em
andstæð í stjómmálaviðhorfum, en
vilja greinilega hlúa að menningu,
telja hana mikilvæga.
Kynning norrænna bókmennta
hér á landi er mjög af handahófi og
stundum þannig að er til vansæmd-
ar.Úti í Mýri stendur Norræna húsið
í tignarlegri ró og um það leika
ýmsir straumar. Oðm hvom em
bókmenntakynningar í Norræna
húsinu sem skipta máli, en em illa
sóttar hvemig sem á því stendur.
Sökin er kannski fjölmiðlanna sem
þrátt fyrir rótgróinn menningar-
áhuga íslendinga hirða ekki nógu
vel um að greina frá viðburðum í
menningarlífi. Góð teikn em þó um
að þetta sé að breytast og fjölmiðla-
fólkið sjái annað en þorsk og ýsu.
Þrátt fyrir foma frægð em Islend-
ingar ekki mjög upplýst þjóð í
bókmenntaefrmm. Hvað vitum við
til dæmis um finnskar nútímabók-
menntir sem em óvenju kraftmiklar
um þessar mundir? Og hvað vitum
við um bókmenntir frænda okkar
Færeyinga og gemm við okkur grein
fyrir að Samar em að skapa sínar
bókmenntir þrátt fyrir andbyr?
í Læs noget nordisk fræðumst við
um bókmenntir frændþjóða okkar
og nágranna. Til dæmis fáum við
fréttir af því nýjasta í færeyskum
bókmenntum, bókmenntum Sama
og Grænlendinga. Nú eiga þessar
þjóðir fulltrúa í Norræna þýðingar-
sjóðnum og einnig í úthlutunamefnd
Bókmenntaverðlauna Norðurlanda-
ráðs. Færeyingar, Samar og Græn-
lendingar mega nú hver um sig
tilnefna eina bók til bókmenntaverð-
launa og fer tilnefningin fram hjá
rithöfundasamtökum þjóðanna.
Færeyingar hafa notfært sér þetta
og einnig Samar, en Grænlendingar
hafa enn ekki verið með á þessum
vettvangi þótt bráðlega hljóti að
koma að því.
Þegar flett er Læs noget nordisk
verður ekki hjá því komist að taka
eftir að margt er að gerast í nor-
rænum bókmenntum. Þær eiga að
mínu mati ekki skilið að falla í
skugga bóka enskumælandi þjóða
sem margar hveijar virðast samdar
með hliðsjón af og gefnar út eftir
forskrift metsölunnar.
Myndlist
Valtýr Pétursson
Við og við eru sýningar haldnar
í Djúpinu við Hafnarstræti, og nú
eru það ljósmyndir sem prýða þar
veggi. Þorvarður Árnason er ljós-
myndari í aðra röndina, en líffræð-
ingur í hina og kennir við
Menntaskólann í Reykjavík. Hann
hefur víða leitað fanga og eru þess-
ar myndir hans teknar vítt og breitt
um Evrópu — í Búdapest, Róm,
Stokkhólmi, Kaupmannahöfn,
Amsterdam og víðar.
Af þessu má sjá að Þorvarður
velur sér ekki aðeins verkefni hér
í borg eða hér á landi. Myndir Þor-
varðar eiga það sameiginlegt að
þær eru túlkaðar á mjög abstrakt
hátt eða réttara sagt formrænan
og myndrænan, svo að í flestum
tilfellum verður afraksturinn frekar
komposition í lit, formi og hreyfingu
en lýsing á einhveijum sérstökum
stað eða umhverfi. Þetta eru hressi-
legar og rökréttar myndir sem
skemmtilegt er að skoða, og það
er persónubundið hvemig ljósmynd-
arinn notar tækni sina til að skapa
áhrif, sem skýra viðhorf hans til
þessarar listgreinar. Það eru tutt-
ugu ljósmyndir á þessari sýningu
og hún stendur fyrir sínu.
Það eru miklir möguleikar sem
felast í ljósmyndun og mikið hefur
verið unnið á seinustu ámm í ýms-
ar áttir með myndavélinni. Menn
hafa gert alls konar sprell og beitt
tæknibrellum, sem koma manni oft
á tíðum nokkuð á óvart. Það má
með sanni segja að allar götur frá
tíma Nadars hafí menn verið að
uppgötva nýja og nýja möguleika
þessa undratækis.
JúníblaAið er fullt af athyglisverðu efni!
Björn Th. Björnsson,
listfræðingur, í óvenju-
legu viðtali um lífið og
listina.
HEIMSMYND í
Nicaraqua.
Klæöaburður og áhrif
hans. Hvaða skilaboð-
um vill fólk koma á
framfæri?
Hvað á að gera við
æviráðna embættis-
menn?
HEIMUR ÁN
KJARNORKU-
VOPNA |
HEIMSMYND
í NICARAGUA
EINA OUPPLYSTA
MORÐMÁLIÐ
Á ÍSLANDI
AÐ LIFA MED LISTINNI
BJÖRN TH. BJÖRNSSON í VIÐTALI
KLÆDABURDUR OG ÁHRIf HANS , '
vwm
kynlFf o© pölitík FREMST MEÐAL

LÍFfÐ Á DJÖPAyÖGI GUÐRÖNAGNARSPÓfTllT
ENNALÍSTA
„Líf mitt í utanríkis-
þjónustunni." Gígja
Björnsson í viðtali.
Guðrún Agnarsdóttir
í fyrsta persónulega
viðtalinu.
Lífiðá
Djúpavogi.
Af hverju gengur morð-
ingi laus?
Kínverskir réttir, arki-
tektúr, kvikmyndir,
bókmenntir, barnaupp-
eldi, minipils, dóp, kynlíf
og pólitík og ótal margt
fleira!