Morgunblaðið - 30.07.1987, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 30. JÚLÍ 1987
rokk§íðan
Umsjón: Árni Matthíasson
HVITUR
BLÚS
Hljómsveitin Centaur gaf út í
síðustu viku fyrstu íslensku blús-
plötuna, plötuna Blús jamm. Til
að kynna plötuna hélt sveitin
blústónleika á Hótel Borg og fór
þar á kostum fyrir á þriðja
hundrað áheyrenda. Umsjónar-
maður Rokksíðunnar náði tali af
sveitarmeðlimum skömmu áður
en tónleikamir áttu að hefjast.
Geta hvítir menn spilað blús?
Já, án tillits til litarháttar þá
geta allir spilað blús ef þeir hafa
tilfínningu fyrir því sem þeir eru
að gera. Og hafa gaman af því.
Og þið hafið gaman af því?
Nei, alls ekki ... Jú, annars
værum við ekki að þessu.
Nú byrjuðuð þið í þungu rokki.
Eruð þið alveg hættir við það?
Já, við hættum í þungarokkinu
fyrir svona tveimur árum. 0g við
Molar og Blettir
Sykurmolamir hafa ekki
sést í sumar síðan þeir héldu
magnaða tónleika i Hlaðvarp-
anum í sumarbyrjun.
Nú eru þeir komnir á skrið á
ný og haida í kvöld sína aðra
tónleika á þessu sumri. Sog-
blettir gefa tóninn, en síðan taia
Molamir við og kynna þá vænt-
anlega lög af tilvonandi plötu
sinni.
Tónleikamir verða á Hótel
Borg og hefjast kl. 22.00.
viljum líka endanlega losna við þann
stimpil. En þetta loðir alltaf við
okkur. Siggi ætti kannski að láta
klippa sig.
Kannski breyta nafninu á
hljómsveitinni?
Við reyndum mikið að breyta til,
það voru komin nöfn eins og Salan
kipp. Við vonuðum að salan tæki
kipp og Kriss priss og hott-totts!
Það tekur tíma að breyta ímynd-
inni, við vitum það, en við viljum
samt halda nafninu. Þetta var orðið
svo fast nafn, þó við værum ekkert
þekktir þannig. Varðandi nafnið,
þá er svolítill ruglingur á því hvort
það sé borið fram Centaur eða
Kentár. Svo ákváðum við það um
daginn að festa það bara eftir
íslenskum framburði, Kentár.
Ætlið þið þá að skrifa það með
K-i?
Nei, það verður bara gullaldar
latínuframburðurinn. Það myndi
enginn kannast við okkur með k-i.
Rafgeymar? Það kom fram tillaga
um að breyta þessu í Sítthár.
Þeir sem koma hér í kvöld
koma til að hlusta á ykkur sem
blúsara en ekki sem þungarokks-
sveit.
Já, það er alveg á hreinu. Ef við
spiluðum þungarokk myndi enginn
koma. Við spiluðum á pöbbum í
eitt, uppundir tvö ár, og það hjálp-
aði okkur gífurlega, bæði hvað
varðar æfíngu og að kynna okkur.
Eruð þið ánægðir með plöt-
una?
Já, nokkum veginn, þetta er það
Ljósmynd/BS
sem við vorum að sækjast eftir, að
ná góðum heildarsvip. Það kom
okkur samt nokkuð á óvart hve vel
það hefði tekist þegar við fórum
að hlusta á plötuna eftir á. Svona
miðað við hvað þetta var tilviljunum
háð í hljóðverinu.
Finnst ykkur þið finna aukinn
hljómgrunn fyrir blúsnum núna?
Já, sjáðu mætinguna í kvöld.
Eitthvað um blúsinn að lokum?
Það er ekki hægt að læra blús,
allur blús er þríhljómar að vísu en
það er tilfinningin sem maður legg-
ur í lagið sem gerir lagið blús.
Er þessi heild ekki komin til
vegna þess hve platan er gróft
gerð? Bara talið inn og tekið
upp?
Jú, og það átti ekki við þetta
efni að pússa það mikið til.
Ljósmjmd/BS
Ljósmynd/BS
Rykkrokk
Á vegum Fellahellis og Bylgj-
unnar verður haldin mikil
rokkhátíð um miðjan ágúst.
Á rokkhátíðinni koma fram að
minnsta kosti níu hljómsveitir, en
alltaf geta fleiri bæst við. Þegar
hefur verið ákveðið að eftirtaldar
hljómsveitir komi fram: Stuð-
kompaníið, Rauðir fletir, Bleiku
bastamir, S/H draumur, Muzzolini,
Lítið grænt og uppblásið, Tígul-
tvistur, Bláa bílskúrsbandið og
Prima. Tónleikamir verða í portinu
á Fellaskóla og standa frá kl. 17.00
til 23.00. Bylgjan verður á staðnum
og útvarpar einhveiju af tónleikun-
um sem Sjón mun sjá um að kynna.
Bjartsýnin ómissandi
í íslensku poppi
ÁSGEIR heitir maður Sæ-
mundsson og hefur getið sér
gott orð í íslensku poppi um
nokkurt skeið — almennt þekkt-
ur sem Geiri Sæm. Fyrst kom
hann fram sem gitarleikari
hljómsveitarinnar Exodus, sem
gat sér frægð i Stundinni okkar
endur fyrir löngu. Ásgeir var
einn meðlima Pax Vobis, en þar
söng hann og lék á hljómborð.
Pax Vobis hvarf út í ljósvakann
og lítið hefur heyrst til meðlima
hennar síðan. Þegar Rokksiðan
fregnaði að Geiri væri hugsa sér
til hreyfings tók útsendari hennar
hús á kappanum og spurðist
fregna.
Hvað ertu að aðhafast þessa
dagana?
„Ég hef verið að vinna að plötu
undanfarið ár — með hléum að
vísu — en nú sér fyrir endann á
því starfí. Þessa dagana er ég að
ljúka upptökum og það þarf nátt-
úrulega ekki að orðlengja það að
hér um hreint æðislegan grip að
ræða.“
Hvað svo?
„Ég hef fjármagnað þetta allt
sjálfur, en ég geri ráð fyrir því
að ég þurfí einhvem í lið með
mér til þess að ljúka þessu, enda
um dýrt fyrirtæki að ræða. Það
sem hefur rekið mann áfram er
bjartsýnin. Hún er ómissandi í
íslensku poppi."
Hvað með spilamennsku?
„Ég er búinn að stofna band,
sem við köllum Hunangstunglið
og það er æft af kappi þessa dag-
ana. Ásamt mér eru þeir Kristján
Edelstein, Þorsteinn Gunnarsson
og Kristinn Þórisson í því. Krist-
ján höndlar gítarinn, Þorsteinn
var trumbuleikari Pax Vobis, en
Kristinn kannast menn eflaust við
úr Sonus Futurae, þar sem hann
iék á gitar og söng, en nú spiiar
hann á sérkennilegt hljóðæri, sem
kallast „ The Stick“. Það er eríitt
að lýsa því; það er einskonar sam-
biand af gítar og bassa og er
engu öðru líkt. Við upptökurnar
komu fleiri við sögu og má nefna
þá Þorvald Þorvaldsson, Skúla
Sverrisson og Tómas Tómasson.
Svo má ekki gleyma því að ég
hef notið algjörlega ómetanlegrar
aðstoðar þeirra Þorsteins Jóns-
sonar (Pax Vobis) og Ásgeirs
Jónssonar (Bara-flokkurinrí).“
Hvernig tónlist er þetta?
„Þetta eru átta lög og miðað
við það sem við gerðum í Paxnum
er þetta líklega einfaldari og að-
gengilegri lagasmíðar. f Pax
Vobis helguðust vinnubrögð við
lagasmíðar af samvinnu minni,
Þorvalds og Skúla, en hér er um
einkaframtakið að ræða, fyrir ut-
an tvö lög, sem við Þorvaldur
unnum saman.“
Nú söngstu á ensku hér áður „The Stick“
Morgunblaðið/Ámi Sæberg
fyrr. Stendur það?
„Nei, textarnir eru allir á
íslensku núna. Ég er orðinn þeirr-
ar skoðunar að fslenskir textar
séu bráðnauðsynlegir út frá
hreinu markaðssjónarmiði. “
Seg mér að lokum: Á íslensk
popptónlist möguleika?
„Hvort hún á! Líttu bara á vin-
sældalistana hjá útvarpsstöðvun-
um og söluna í plötubúðum. Þar
er íslenskt popp allsráðandi. Hins
vegar held ég að íslenskir poppar-
ar geti alveg sýnt meiri metnað,
án þess að eiga á hættu að fóma
framanum."