Morgunblaðið - 22.08.1987, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 22. ÁGÚST 1987
41
Minning:
Guðrún Elísabet
Agústsdóttir
Fædd 15. janúar 1940
Dáin 14. ágúst 1987
Guðrún Elísabet lést í Landspítal-
anum 14. ágúst sl. Gunna Beta,
eins og hún var jafnan kölluð, var
fædd og uppalin á ísafírði. Hún var
einkadóttir frú Kristínar heitinnar
Asgeirsdóttur og Ágústar Péturs-
sonar fyrrverandi athafnamanns og
kaupmanns á ísafírði.
Þegar Gunna Beta fæddist bjó
Guðbjörg föðursystir hennar í sama
húsi ásamt 7 ára gamalli dóttur
sinni, Petrínu Georgsdóttur. En
Ágúst reyndist litlu frænku sinni,
Petu, sem besti faðir. Þannig ólust
þær upp saman, Gunna Beta og
Peta, og voru þær ætíð samrýndar
og hjálpsamar {garð hvor annarrar
og slíka vináttu og systrakærleika
hefí ég aldrei þekkt hvorki fyrr né
síðar. En að einu leyti var Gunna
Beta í mínum augum alveg sérstök.
Þó að hún hafí verið einkadóttir
foreldra sinna gerði hún aldrei nein-
ar kröfur fyrir sjálfa sig. Það var
eins og hún gerði sér far um að
vera til hliðar, hóglát, stundum með
íhugandi svip, en svo kom brosið
góða eins og hún vildi segja: Þetta
er allt í lagi.
Þrátt fyrir að Gunna Beta væri
ekki framhleypin í samræðum eða
í umgengni við aðra var hún mjög
vel greind og gaf greinargóð svör
ef svo bar undir. Alltaf var Gunna
Beta til í að spjalla létt saman.
Ævistarf Gunnu Betu var af-
greiðslustarfið og fyrr á árum vann
hún í verslun pabba síns ásamt
Petu. Eftir að Ágúst hætti að versla
vann hún um margra ára skeið í
Bjömsbúð á ísafírði og sfðasti
vinnustaður hennar var Gamla
bakaríið á staðnum.
En hvar svo sem Gunna Beta
starfaði lá leiðin fyrst heim og síðan
til Petu og fjölskyldu. Og þeja
synir Petu og Lúlla, Ágúst og
geir, eignuðust sínar fjölskyldur og
bamabömin eitt af öðru, var um-
hyggjan og hjálpsemin með bama-
bömin stóra gleðin hennar.
Aldrei heyrði ég Gunnu Betu
vera með ámælisorð eða önugheit
í annarra garð. Frekar kaus hún
að þegja eða sagði: Finnst þér það?
Lífsganga Gunnu Betu var fyrst
og fremst að hugsa ekki um eigin
hag, heldur um velferð annarra.
Samkvæmt orðum Jesú Krists er
kærleikurinn fylling guðdómsins,
m.a. að elska náungann eins og
sjálfan sig.
Páll postuli lýsir gmnntóni kær-
leikans m.a. svo: Kærleikurinn er
langlyndur, hann er góðviljaður.
Kærleikurinn öfundar ekki. Hann
breiðir yfír allt, trúir öllu, vonar
allt, umber allt. (1. Kor. 13k, 4..
og 7. vers).
Við Úlfar biðjum Drottin að
blessa og hugga Ágúst föður Gunnu
Betu og Petu sem hefir misst svo
mikið, Lúlla, Ágúst, Ásgeir og Kötu
og bamabömin.
Ásdis Erlingsdóttir
Fer inn á lang
flest 6
heimili landsins!
Löng þá sjúkdómsleiðin verður,
lífíð hvergi vægir þér,
þrautir magnast, þrjóta kraftar,
þungt og sárt hvert sporið er,
honum treystu, hjálpin kemur,
hann af raunum sigur ber.
Drottinn elskar, Drottinn vakir
daga og nætur yfir þér.
(Sb. 1945 - Kr. Pétursson)
Þegar mér barst sú fregn að hún
Gunna Beta væri dáin, setti mig
hljóða, þrátt fyrir að ég vissi að hún
barðist við erfíðan sjúkdóm. Þessi
tími sem veikindi hennar stóðu yfír,
var henni erfiður. Það vom ófáar
ferðimar sem hún þurfti að fara
undir læknishendur suður í
Reykjavík. Þá komu best í ljós þeir
góðu kostir sem hún var búin. Hún
stóð sig eins og hetja allan þennan
tíma og hélt alltaf þessari einstöku
ró, sem einkenndi alltaf hennar
framkomu.
Guðrún Elísabet var fædd á
ísafirði, dóttir hjónanna Kristínar
Ásgeirsdóttur, sem nú er látin, og
Ágústs Péturssonar, sem nú lifír
einkadóttur sína. Gunna Beta ólst
líka upp með föðursysturdóttur
sinni, Petrínu Georgsdóttur, og vom
þær frænkur alla tíð eins og bestu
systur. Þegar maður hugsar til
baka, og minningamar koma fram
í hugann, man ég sérstaklega þegar
Gunna Beta var bam hvað það var
ánægjulegt að sjá hvað Peta var
natin við hana. Eg man þegar þær
sem ungar stúlkur, Inga systir mín
og Peta vinkona hennar, vom að
spóka sig í bæjarlífinu á ísafírði,
með þessa litlu stúlku þá með sér.
Því alltaf var tekið eftir Gunnu
Betu, bæði sem bami og svo sem
fullvaxta konu, því hún var falleg
kona, hæglát og hógvær, lét lítið
yfir sér en var samt mikil persóna.
Gunna Beta missti móður sína fyrir
mörgum ámm og hélt þá heimili
með föður sínum. Hún annaðist
hann af sérstakri alúð.
Það var ekki lítið lán fyrir Ágúst
að fá að eiga þessi ár með einka-
dóttur sinni. Því fátt er fallegra,
þegar maður hugsar til þess en
þegar fólk er búið að ala upp böm-
in sín, og árin færast yfír og
heilsunni hrakar, að bömin sýni þá
natni að hugsa um foreldra sína á
efri ámm. Þetta gerði Gunna Beta
með miklum sóma. Gunna Beta var
öll sín ár á ísafirði, hún vann sem
ung stúlka lengi í blómabúð sem
þau störfuðu saman við, hún, faðir
hennar og Peta frænka hennar. Nú
síðast vann hún í Gamla bakaríinu
á ísafírði, eða allt þar til heilsan
leyfði ekki meir.
í öllum veikindum Gunnu Betu,
stóðu þau henni við hlið og vom
hennar styrkur, faðir hennar og
Peta frænka hennar, sem fylgi
henni suður undir læknishendur og
vék ekki frá henni fyrr en yfír lauk.
Það er alltaf sárt að sjá á eftir
sínum, ekki síst fólki í blóma lífsins.
En í sámm söknuði er gott að geta
yljað sér við minningar. Gunna
Beta skildi eftir sig flársjóð fallegra
minninga, sem verða með tímanum,
huggun hennar nánustu.
Eg vil að lokum senda_ mínar
dýpstu samúðarkveðjur til Ágústs,
föður hennar, og til Petrínu Georgs-
dóttur og hennar fjölskyldu svo og
allra annarra aðstandenda. Ég bið
góðan Guð að styrkja ykkur og
styðja í ykkar mikla missi.
Gunnu Betu þakka ég samfylgd-
ina og bið henni góðrar heimkomu.
Dóttir í dýrðar hendi
Drottins, mín, sofðu vært,
hann, sem þér huggun sendi,
hann elskar þig svo kært.
Þú lifðir góðum Guði,
í Guði sofnaðir þú,
í eilífum andarfriði
ætíð sæl lifðu nú.
(Sb. 1945 - H. Pétursson)
Sigrún Sigurgeirsdóttir
Þar sem ég var á ferðalagi í fjar-
lægu landi barst mér sú frétt að
endir hefði verið bundinn á ævi
ástkærrar frænku minnar, Gunnu
Betu. Mitt í iðandi mannlífí stór-
borgarinnar varð einmanaleikinn
skyndilega algjör og ósjálfrátt leit-
aði hugurinn aftur 'til æskuáranna.
í þeim hafsjó af fögram minningum
sem þar er að fínna er hlutverk
frænku minnar stórt.
Guðrún Elísabet eða Gunna Beta,
eins og hún var alltaf kölluð, fædd-
ist á Isafirði 15. janúar 1940 og
var því aðeins 47 ára þegar hún
lést. Hún var dóttir Ágústar Péturs-
sonar fv. kaupmanns, sem nú syrgir
dóttur sína 83 ára gamall og
Kristínar Ásgeirsdóttur, sem fædd-
ist árið 1900, en hún lést árið 1975.
Frá árínu 1947 bjuggu þau í Aðal-
stræti 25, þar sem foreldrar mínir
hófu sinn búskap nokkmm áram
áður og þar sem ég fyrst leit þenn-
an heim. Þrátt fyrir flutning okkar
til Reykjavíkur hélt Aðalstræti 25
áfram að vera mitt annað heimili,
þar sem ég var öll mín æskuár send-
ur til sumardvalar hjá föðurfólki
mínu á ísafírði. Öllu jöfnu dvaldi
ég þó í Sundstræti 15, þar sem
faðir minn var alinn upp hjá ömmu
sinni, Sigrúnu Guðmundsdóttur, og
syni hennar, Ágústi, föður Gunnu
Betu, en við móðurmissi gengu þau
föður mínum komungum í föður-
stað. Þrátt fyrir að þau Ágúst,
Kristín og Gunna Betu ættu sitt
heimili í Aðalstræti 25, hélt Ágúst
áfram að vera húsbóndinn í Sund-
strætinu svo lengi sern ég fór mínar
sumarferðir vestur. í Sundstrætinu
bjuggu einnig systir Ágústar, Guð-
björg, sem nú er látin, dóttir hennar,
Petrína Georgsdóttir, og síðar eigin-
maður hennar, Salomon Sigurðs-
son, og synir þeirra, Ágúst og
Ásgeir. Raunar vom fjölskyldu-
böndin svo sterk að þessi tvö hús
vom í raun eitt og sama heimilið.
Þrátt fyrir að Gunna Beta hafí ver-
ið einkabam foreldra sinna, er
hennar nú sárt saknað sem systur
föður míns, Jens Ragnarssonar og
Petrínu, svo náin hafa þau þijú
ávallt verið. Auk þess að vera tengd
þessum sterku flölskylduböndum
vom vináttuheit Gunnu Betu ákaf-
lega sterk. Það duldist engum sem
til þekktu hversu hún og æskuvin-
kona hennar, Þórhildur Halldórs-
dóttir, vom tengdar sterkum
vináttuböndum. Það var einstök
vinátta, sem aldrei rofnaði þrátt
fyrir að Þórhildur hafí síðar eignast
sína fjölskyldu í Stykkishólmi.
Það var fyrir tveimur árum sem
Gunna Beta kom til Reykjavíkur til
þess að leita sér lækninga á sjúk-
dómi sem fyrst leit sakleysislega
út en undir niðri hafði búið um sig
illkynja sjúkdómur sem síðar leiddi
Gunnu Betu gegnum miklar þján-
ingar. Þrátt fyrir allar tilraunir
lækna á Landspítalanum og þá
góðu umönnun sem hún fékk þar,
urðu endalokin ekki umflúin. I
sínum mörgu lækningaferðum til
Reykjavíkur, síðustu tvö ár ævi
sinnar, bjó Gunna Beta hjá foreldr-
um mínum. Þrátt fyrir veikindi sín
var hún þeim ávallt til mikillar
ánægju. Með sinni glaðværð og
lífsstyrk hafði hún góð áhrif á þau,
sérstaklega þegar faðir minn átti
við mikil veikindi að stríða. Þá var
Gunna Beta honum mikill styrkur.
Hún tók hann með sér í margar
gönguferðir vestur á Granda og
víðar um Vesturbæinn til þess að
styrkja „stóra bróður“ eftir mikla
aðgerð sem hann gekkst undir fyr-
ir hálfu öðm ári. Áhyggjur hennar
snemst fyrst og fremst um líðan
og velferð föður míns. Þetta lýsir
vel hvemig hún frænka mín var.
Hún var alltaf boðin og búin til
þess að hjálpa öðmm. Hennar mikla
hæverska og hin einstaka fómfýsi
vom henni eiginleg. Fjölskyldan og
vinir vom henni meira virði en hún
sjálf. Gunna Beta bjó alla tíð í föður-
húsum og var foreldmm sínum allt.
Hin síðari ár hefur hún annast aldr-
aðan föður sinn af mikilli alúð, allt
þar til hún lagðist banaleguna. Fyrr
á ámm var frændi minn mikill at-
hafnamaður á ísafirði, rak verslun,
sláturhús, svínabú, fiskverslun,
frystihús o.fl. Þar starfaði Gunna
Beta við hlið föður síns í verslun
hans, síðast að Hrannargötu 2.
Eftir að hann hætti rekstri hélt hún
áfram að starfa við verslun, lengst
af í Gamla bakaríinu.
Þrátt fyrir hinar miklu þjáningar
sem frænka mín mátti þola í veik-
indum sínum hélt hún alltaf ró sinni
og styrk. Undir lokin þegar hún
gerði sér grein fyrir að hveiju
stefndi, var trúin henni mikill styrk-
ur. Það er einnig mín trú að Guð
hafí bundið endi á þjáningamar og
hafí tekið hana til sín og veitt henni
. ró. Ég bið Guð að blessa frænda
minn, sem á við sárt að binda, svo
og aðra ástvini Gunnu Betu sem
nú er farin frá okkur en eftir lifír
minning sem skín.
Nú ertu leidd, min ljúfa,
lystigarð Drottins í,
þar áttu hvfid að hafa
hðrmunga’ og rauna fri,
við Guð þú mátt nú mæla,
miklu fegri en sól
unan og eilif sæla
er þín hjá lambsins stól.
(Hallgrimur Pétursson)
Sigurður Ágúst Jensson
©
NIPPARTS
Það er sama hverrar
þjóðar bíllinn er.
Við eigum varahlutina.
EIGUM A LAGER:
KÚPLINGAR,KVEIKJUHLUTI/BREMSUHLUTI,
STARTARA, ALTERN ATORA, SÍUR,AÐALLJÓS,
BENSÍNDÆLUR, ÞURRKUBLÖÐ ofl.
KREDITKORTA ÞJÓNUSTA
Úrvals varahlutir

AMERISKAN BIL.
BiLVANGUR st=
HÖFÐABAKKA 9 5ÍMI 687300