Morgunblaðið - 22.08.1987, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 22. ÁGÚST 1987
fclk í
fréttum
Var eins og gang-
andi ferðaskrifstofa
- segir Friðrik Þór Friðriksson, kvikmyndagerðarmaður
Friðrik Þór á fréttamannafundi i Locarno. Við hlið hans situr
Gideon Bachmann, einn skipuleggjenda hátíðarinnar.
Jú, þetta var auðvitað svolítið
kikk, sagði Friðrik Þór Frið-
riksson, sem er nýkominn heim
eftir að kvikmynd hans, „Skytt-
urnar", fékk sérstaka viðurkenn-
ingu á kvikmyndahátíðinni í
Locamo í Sviss. Friðrik sagðist
ekki hafa gert sér neinar háar
vonir áður en hann fór utan, hann
hefði verið hæstánægður með það
eitt að komast inn í hóp hinna
18 útvöldu kvikmynda. Fyrir verð-
launafhendinguna var hins vegar
kominn upp orðrómur um hvaða
myndir þættu sigurstranglegar,
svo að viðurkenningin kom ekki
alveg flatt upp á Friðrik.
Kvikmyndahátíðin í Locarno
var nú haldin í 40. skipti, og er
hún því jafngömul Cannes-hátíð-
inni. Gífurlegur áhugi er á hátí-
ðinni í Sviss - t.d. er sjónvarpað
beint frá verðlaunaafhendingunni
- ojg hún er einnig mjög vel þekkt
á Italíu og í Þýskalandi, en vest-
ur-þýska sjónvarpið gerði heim-
ildamynd um hátíðina. Friðrik
sagði að stemningin á Locarno-
hátíðinni væri einstök, því
myndirnar eru sýndar undir beru
lofti og oft eru 7-8000 manns á
einni sýningu. „Það er oft eins
og maður sé á fótboltaleik, en
ekki kvikmyndasýningu“, sagði
Friðrik, „áhorfendur klappa,
blístra og púa eftir því sem við á“.
Eins og margir vita, þá fjalla
„Skytturnar“ um tvo hvalveiði-
menn, og sagðist Friðrik stöðugt
hafa verið spurður um Island og
hvalveiðar; „Eg var eins og gang-
andi ferðaskrifstofa". Þessar
umræður voru að langmestu leyti
mjög jákvæðar, sagði Friðrik,
enda væru Evrópubúar ekki eins
mótfallnir hvalveiðum eins og
Bandaríkjamenn virtust vera.
Viðurkenningin sem „Skyttum-
ar“ hlaut í Locarno er ekki aðeins
mikill heiður, heldur getur hún
líka hjálpað til við að koma mynd-
inni á erlandan markað. Viðræður
um dreifingu „Skyttnanna“ hóf-
ust eftir að hún var sýnd utan
keppni á Cannes-hátíðinni, og
hefjast þær nú aftur. Þegar er
búið að semja um sýningu mynd-
arinnar á Norðurlöndum, en henni
hefur verið sýndur áhugi af kaup-
endum frá Bandaríkjunum,
Evrópu, Ástralíu og Japan.
Árangur myndarinnar í Locarno
gerir „Skytturnar“ enn eftirsótt-
ari en áður, en eins og Friðrik
Þór sagði: „Nú vita 20 milljón
manns að myndin er til“.
Friðrik var spurður um af
hverju hann teldi að hin dræma
aðsókn á „Skytturnar" hér á landi
hefði stafað, en innan við 10.000
Islendingar sáu myndina. Hann
sagði að líklega hefðu margir
samvirkandi þættir spilað inn í;
Stöð 2 hefði tekið til starfa og
sýnt margar góðar bíómyndir,
ríkissjónvai'pið hefði sýnt íjölda
íslenskra kvikmynda, og svo gæti
það verið að fyrri myndir hans
hefðu ekki höfðað til almennings,
og því hrætt fólk frá. Friðrik
nefndi einnig hina neikvæðu um-
ræðu sem hefði fylgt í kjölfar
síðustu úthlutunar Kvikmynda-
sjóðs, sem hefði kannski orðið til
þess að stuðningur almennings
við íslenskar kvikmyndir hefði
minnkað. Aðspurður sagði Friðrik
að margir hefðu hringt í sig og
beðið um endursýningu á „Skytt-
unum“ í Ijósi árangursins í
Locarno, og því gæti svo farið að
myndin yrði sýnd aftur „vegna
frjölda áskorana“.
Friðrik er þegar farinn að huga
að næstu mynd, en tökur á henni
eru áætlaðar næsta sumar og
haust. Hann vildi ekkert láta upp-
skátt um efni myndarinnar, nema
hvað hún yrði í svipuðum stíl og
„Skytturnar". Þó að Friðrik eigi
nú hugsanlega tækifæri á að fá
erlent fjármagn til að kosta gerð
JHBHK -SHKf:
pPI )Mí « * m*
tey vfííút'i m iinonwtiona! sUttöm A ■ C<v«;rr»' u:>c AU-ntian Kfiácjla .><;:;!«» I SKYTTURNAR I i;u :c:úi>arci;> fiidrik Thor fridrikvton, Kbrkk; 11
."'oducíion Ir.cia'KÍ-*. i ;iti: Cvspntrtkm, keykjavix
40. festíval
1987

*....t/'ÁÚ.U/cí-'
Viðurkenningaskjalið frá Locarno. Morgunbiaðið/EmarFalur
næstu myndar, þá þarf innlent
fjármagn einnig að koma til. Hann
vinnur nú að lokafrágangi á hand-
riti að nýju myndinni áður en
hann sækir um styrk hjá Kvik-
myndasjóði. „Sjóðurinn er undir-
staða kvikmyndagerðar á íslandi,
án hans væri ekki hægt að gera
kvikmyndir", sagði Friðrik.
Næsta mynd getur skipt sköp-
um fyrir Friðrik, því þumalfing-
ursreglan í kvikmyndaheiminum
segir að mynd númer tvö sýni
hvað í viðkomandi leikstjóra býr.
Það er kannski fullsnemmt að
bera Friðrik saman við leikstjóra
á borð við Kubrick, Antonioni og
Tarkowski - sem allir eiga það
sameiginlegt að hafa fyrst vakið
athygli á Locorno-kvikmyndahátí-
ðinni - en engu að síður er full
ástæða til að óska Friðriki til
hamingju með glæsilegan árang-
ur, og óska honum góðs gengis í
framtíðinni.
COSPER
— Loksins, þegar ég framdi hinn fullkomna glæp, varð
ég svo montinn að ég fór að gorta af því við „vjni“ mína.
Harald Osnes siglir í höfn á 18.000 korktöppum.
Flýtur eins og korktappi
Fleytan hér á myndinni virðist í fljótu bragði ekki vera neitt sérstaklega óvenjuleg, en það er samt óhætt
að fullyrða að hún sé einstök í sinni röð. Hún er nefnilega smíðuð nær eingöngu úr korktöppum úr vínflöskum.
Þegar bátasmiðurinn, hinn 50 óra Harald Osnes, fékk fyrst hugmyndina að korkbátnum tóku vinnufélagar
hans hjá Sterling Airways í Danmörku að koma með afgangs korktappa til vinnu í stað þess að fleygja þeim.
„Það var auðvelt að safna töppunum", sagði Haraldur, „því Danir drekka svo fjandi rnikið". Það tók hann samt
tvö ár að safna hinum 18.200 korktöppum sem þurfti í smíðina, og eitt ár í viðbót til að klambra henni saman.
Það var svo á laugardaginn fyrir viku síðan að hinn 60 kílóa korkfleki „Grand Cru“ hélt í jómfrúrsiglingu sína
yfir Eyrarsundið, frá Dragör í Danmörku til Limhamn í Svíþjóð. Siglingin tók 3 tíma og reyndist fleytan í alla
staði vel.